David D. Blaney, Jay E. Gee, Tina J

David D. Blaney, Jay E. Gee, Tina J. Benoit

INFECTIOUS AGENT

Burkholderia pseudomallei, a saprophytic gram-negative bacillus, is the causative agent of melioidosis. The bacteria are found in soil and water, widely distributed in tropical and subtropical countries.

TRANSMISSION

Through subcutaneous inoculation, ingestion, or inhalation; person-to-person transmission is extremely rare but may occur through contact with the blood or body fluids of an infected person.

EPIDEMIOLOGY

Melioidosis is endemic in Southeast Asia, Papua New Guinea, much of the Indian subcontinent, southern China, Hong Kong, and Taiwan and is considered highly endemic in northeast Thailand, Malaysia, Singapore, and northern Australia. Sporadic cases have been reported among residents of or travelers to Aruba, Colombia, Costa Rica, El Salvador, Guatemala, Guadeloupe, Honduras, Martinique, Mexico, Panama, Venezuela, and many other countries in the Americas, as well as Puerto Rico. In northern Brazil, clusters of melioidosis have been reported and are associated with periods of heavy rainfall. The risk is highest for adventure travelers, ecotourists, military personnel, construction and resource extraction workers, and other people whose contact with contaminated soil or water may expose them to the bacteria; infections have been reported in people who have spent less than a week in an endemic area. Risk factors for systemic melioidosis include diabetes, excessive alcohol use, chronic renal disease, chronic lung disease (such as associated with cystic fibrosis or chronic obstructive pulmonary disease), thalassemia, and malignancy or other non-HIV-related immune suppression.

CLINICAL PRESENTATION

Incubation period is generally 1–21 days, although it may extend for months or years; with a high inoculum, symptoms can develop in a few hours. Melioidosis may occur as a subclinical infection, localized infection (such as cutaneous abscess), pneumonia, meningoencephalitis, sepsis, or chronic suppurative infection. The latter may mimic tuberculosis, with fever, weight loss, productive cough, and upper lobe infiltrate, with or without cavitation. More than 50% of cases present with pneumonia.

DIAGNOSIS

Culture of B. pseudomallei from blood, sputum, pus, urine, synovial fluid, peritoneal fluid, or pericardial fluid is diagnostic. Indirect hemagglutination assay is a widely used serologic test but is not considered confirmatory. Diagnostic assistance is available through CDC (http://www.cdc.gov/ncezid/dhcpp/bacterial_special/zoonoses_lab.html).

TREATMENT

Ceftazidime, imipenem, or meropenem is used for initial treatment of 10–14 days, followed by 20–24 weeks of trimethoprim-sulfamethoxazole. Relapse may be seen, especially in patients who received a shorter-than-recommended course of therapy.

PREVENTION

Travelers should use personal protective equipment such as waterproof boots and gloves to protect against contact with contaminated soil and water and thoroughly clean skin lacerations, abrasions, or burns that have been contaminated with soil or surface water.

CDC website: www.cdc.gov/melioidosis

BIBLIOGRAPHY

Brilhante RS, Bandeira TJ, Cordeiro RA, Grangeiro TB, Lima RA, Ribeiro JF, et al. Clinical-epidemiological features of 13 cases of melioidosis in Brazil. J Clin Microbiol. 2012 Oct;50(10):3349–52.
Currie BJ, Dance DA, Cheng AC. The global distribution of Burkholderia pseudomallei and melioidosis: an update. Trans R Soc Trop Med Hyg. 2008 Dec;102 Suppl 1:S1–4.
Inglis TJ, Rolim DB, Sousa Ade Q. Melioidosis in the Americas. Am J Trop Med Hyg. 2006 Nov;75(5):947–54.
Limmathurotsakul D, Kanoksil M, Wuthiekanun V, Kitphati R, deStavola B, Day NP, et al. Activities of daily living associated with acquisition of melioidosis in northeast Thailand: a matched case-control study. PLoS Negl Trop Dis. 2013;7(2):e2072.
O’Sullivan BP, Torres B, Conidi G, Smole S, Gauthier C, Stauffer KE, et al. Burkholderia pseudomallei infection in a child with cystic fibrosis: acquisition in the Western Hemisphere. Chest. 2011 Jul;140(1):239–42.
Wiersinga WJ, Currie BJ, Peacock SJ. Melioidosis. N Engl J Med. 2012 Sep 13;367(11):1035–44.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

David D. Blaney, E. เจย์ Gee, Tina J. เบนวาบริษัทตัวแทนการติดเชื้อBurkholderia pseudomallei แบคทีเรียแกรมลบเป็น saprophytic เป็นตัวแทนสาเหตุการของโรคเมลิออยด์ แบคทีเรียที่พบในดินและน้ำ กระจายอย่างกว้างขวางในประเทศเขตร้อน และกึ่งเขตร้อนส่งผ่าน inoculation ใต้ผิวหนัง กิน ดม เกียร์เกิดมีน้อยมาก แต่อาจเกิดขึ้นผ่านการสัมผัสกับเลือดหรือของเหลวในร่างกายของผู้ติดเชื้อวิทยาการระบาดโรคเมลิออยด์เท่าในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ปาปัวนิวกินี มากของอนุทวีปอินเดีย ภาคใต้จีน Hong Kong และไต้หวัน และเป็นถิ่นสูงในภาคอีสาน มาเลเซีย สิงคโปร์ และภาคเหนือของออสเตรเลีย กรณีประปรายได้ถูกรายงานพำนักหรือเดินทางไปยังอารูบา โคลัมเบีย คอสตาริกา เอลซัลวาดอร์ กัวเตมาลา กวาเดอลูป ฮอนดูรัส มาร์ เม็กซิโก ปานามา เวเนซุเอลา และประเทศอื่น ๆ ในอเมริกา เปอร์โตริโก ในบราซิลเหนือ กลุ่มของโรคเมลิออยด์ที่ได้รับรายงาน และเกี่ยวข้องกับระยะเวลาของฝนตกหนัก ความเสี่ยงมีสูงสุดสำหรับนักผจญภัย คุ้มค่า ทหาร ก่อสร้าง และคนงานสกัดทรัพยากร และคนอื่น ๆ สัมผัสกับน้ำหรือดินที่ปนเปื้อนอาจทำให้ได้เชื้อแบคทีเรีย มีการรายงานการติดเชื้อในคนที่ได้ใช้เวลาน้อยกว่าหนึ่งสัปดาห์ในพื้นที่เฉพาะถิ่น ปัจจัยเสี่ยงสำหรับโรคเมลิออยด์ระบบได้แก่โรคเบาหวาน ใช้แอลกอฮอล์มากเกินไป โรคไต โรคปอดเรื้อรัง (เช่นเกี่ยวข้องกับปอดเรื้อรังหรือโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง), ยีน และเยื่อ หรืออื่น ๆ ไม่ใช่เอชไอวีเกี่ยวกับกดภูมิคุ้มกันนำเสนอทางคลินิกระยะเวลาการกกไข่โดยทั่วไปวันที่ 1-21 แม้ว่ามันอาจขยายสำหรับเดือนหรือปี ด้วย inoculum สูง อาการสามารถพัฒนาในกี่ชั่วโมง โรคเมลิออยด์อาจเกิดเป็น subclinical ติดเชื้อ ติดเชื้อภาษาท้องถิ่น (เช่นผิวหนังฝี), ปอดบวม meningoencephalitis, sepsis หรือเรื้อรังติดเชื้อ suppurative หลังอาจเลียนแบบวัณโรค มีไข้ ลดน้ำหนัก ไอมีประสิทธิผล และกลีบบนแผ่ ซ่าน มี หรือไม่ มี cavitation มากกว่า 50% ของกรณีอยู่กับโรคปอดบวมการวินิจฉัยวัฒนธรรมของ B. pseudomallei จากเลือด เสมหะ หนอง ปัสสาวะ เนื้อเหลว น้ำยาทางช่องท้อง หรือของเหลว pericardial วินิจฉัยได้ ทดสอบ hemagglutination ทางอ้อมคือ การใช้เซรุ่มทดสอบ แต่ไม่ได้ถือว่าเมื่อ วินิจฉัยความช่วยเหลือมีอยู่ CDC (http://www.cdc.gov/ncezid/dhcpp/bacterial_special/zoonoses_lab.html)รักษาเซฟตาซิดิม imipenem หรือ meropenem ใช้สำหรับเริ่มต้นการรักษา 10 – 14 วัน ตาม ด้วย 20 – 24 สัปดาห์ของไตรเมโทพริมซัลฟาเมโทซาโซล กำเริบอาจมองเห็น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้ป่วยที่ได้รับน้อยกว่าแนะนำหลักสูตรของการรักษาการป้องกันการนักท่องเที่ยวควรใช้อุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคลเช่นถุงมือและรองเท้าบูทกันน้ำเพื่อป้องกันการติดต่อกับปนเปื้อนดินและน้ำ และทำความสะอาดผิวแผล ถลอก หรือการเผาไหม้ที่มีการปนเปื้อนกับดินหรือน้ำผิวเว็บไซต์ CDC: www.cdc.gov/melioidosisบรรณานุกรมBrilhante RS, Bandeira TJ, Cordeiro RA, Grangeiro TB, RA ลิมา Ribeiro วริศร์ คุณสมบัติร้อยเอ็ดทดลอง-ระบาดวิทยาของโรคเมลิออยด์ในบราซิล 13 คดี J Microbiol จิตเวช 2012 ต.ค. 50 (10): 3349 – 52กะหรี่ BJ เต้น DA เฉิง AC การแจกจ่ายส่วนกลาง Burkholderia pseudomallei และโรคเมลิออยด์: การปรับปรุง ทรานส์ R Soc Trop Med Hyg 2008 ธ.ค. Suppl 102 1:S1 – 4TJ Inglis, Rolim DB, Sousa Ade Q. โรคเมลิออยด์ในอเมริกา น. J Trop Med Hyg 2006 พ.ย. 75 (5): 947 – 54Limmathurotsakul D, Kanoksil M, Wuthiekanun V, Kitphati R, deStavola B วัน NP ร้อยเอ็ดกิจกรรมชีวิตที่เกี่ยวข้องกับการซื้อของโรคเมลิออยด์ในภาคอีสาน: การควบคุมกรณีศึกษาตรงกัน PLoS Negl Trop Dis. 2013; 7 (2): e2072โร BP, Torres B, Conidi G, Smole S, Gauthier C, Stauffer KE ร้อยเอ็ด Burkholderia pseudomallei เชื้อในเด็กที่มีโบรซิ: ในโลกตะวันตก หน้าอก 2011 ก.ค. 140 (1): 239-42Wiersinga WJ กะหรี่เจ พีเอสเจ โรคเมลิออยด์ ม.อ. N J med. 2012 Sep 13; 367 (11): 1035-44

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เดวิดดี Blaney เจอี Gee ทีน่าเจเบอนัวต์ติดเชื้อตัวแทนBurkholderia pseudomallei เป็นเชื้อแบคทีเรียแกรมลบ saprophytic เป็นสาเหตุของเชื้อ แบคทีเรียที่พบในดินและน้ำกระจายอยู่ทั่วไปในประเทศเขตร้อนและกึ่งเขตร้อน. ส่งผ่านการฉีดวัคซีนใต้ผิวหนังการกลืนกินหรือสูดดม; คนสู่คนส่งเป็นเรื่องยากมาก แต่อาจเกิดขึ้นผ่านการสัมผัสกับของเหลวในเลือดหรือร่างกายของผู้ติดเชื้อ. วิทยาการระบาดเชื้อเป็นโรคประจำถิ่นในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้, ปาปัวนิวกินีมากของอนุทวีปอินเดียทางตอนใต้ของประเทศจีน, ฮ่องกง, และ ไต้หวันและได้รับการยกย่องอย่างสูงในถิ่นภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย, มาเลเซีย, สิงคโปร์และตอนเหนือของออสเตรเลีย เป็นระยะ ๆ กรณีได้รับรายงานในหมู่ประชาชนหรือนักท่องเที่ยวที่จะอารูบา, โคลอมเบีย, คอสตาริกา, เอลซัลวาดอร์กัวเตมาลาลุปฮอนดูรัสมาร์ตินีก, เม็กซิโก, ปานามา, เวเนซุเอลาและประเทศอื่น ๆ ในทวีปอเมริกาเช่นเดียวกับเปอร์โตริโก ในภาคเหนือของประเทศบราซิลกลุ่มของเชื้อที่ได้รับรายงานและมีความเกี่ยวข้องกับช่วงเวลาของฝนตกหนัก มีความเสี่ยงที่สูงที่สุดสำหรับนักเดินทางผจญภัย ecotourists บุคลากรทางทหาร, การก่อสร้างและแรงงานสกัดทรัพยากรและคนอื่น ๆ ที่มีการติดต่อกับดินที่ปนเปื้อนหรือน้ำอาจทำให้พวกเขาที่จะแบคทีเรีย; การติดเชื้อที่ได้รับรายงานในผู้ที่มีการใช้จ่ายน้อยกว่าหนึ่งสัปดาห์ในพื้นที่ถิ่น ปัจจัยเสี่ยงต่อเชื้อระบบรวมถึงโรคเบาหวานใช้เครื่องดื่มแอลกอฮอล์มากเกินไปโรคไตเรื้อรังโรคปอดเรื้อรัง (เช่นที่เกี่ยวข้องกับโรคปอดเรื้อรังหรือโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง), ลัสซีเมียและมะเร็งหรืออื่น ๆ ที่ไม่ใช่เอชไอวีที่เกี่ยวข้องกับการปราบปรามภูมิคุ้มกัน. การนำเสนอทางคลินิกบ่มเพาะโดยทั่วไประยะเวลา 1-21 วันถึงแม้ว่ามันอาจขยายสำหรับเดือนหรือปี ที่มีเชื้อสูงอาการสามารถพัฒนาในไม่กี่ชั่วโมง เชื้ออาจเกิดขึ้นเป็นเชื้อไม่แสดงอาการหน่วงการติดเชื้อ (เช่นฝีผิวหนัง) ปอดบวมสมองอักเสบแบคทีเรียหรือการติดเชื้อหนองเรื้อรัง หลังอาจเลียนแบบวัณโรคที่มีไข้น้ำหนักลดไอและแทรกซึมกลีบบนมีหรือไม่มีการเกิดโพรงอากาศ มากกว่า 50% ของผู้ป่วยด้วยโรคปอดบวมในปัจจุบัน. วินิจฉัยวัฒนธรรมของ B. pseudomallei จากเลือดเสมหะหนองปัสสาวะของเหลวของเหลวทางช่องท้องหรือของเหลวเป็นเยื่อวินิจฉัย ทดสอบ hemagglutination ทางอ้อมคือการทดสอบเซรุ่มใช้กันอย่างแพร่หลาย แต่ไม่ถือว่ายืนยัน การวินิจฉัยความช่วยเหลือสามารถใช้ได้ผ่าน CDC (http://www.cdc.gov/ncezid/dhcpp/bacterial_special/zoonoses_lab.html). การรักษาceftazidime, imipenem หรือ meropenem ถูกนำมาใช้สำหรับการรักษาเริ่มต้นของ 10-14 วันตามด้วย 20 24 สัปดาห์ของ trimethoprim-sulfamethoxazole การกำเริบของโรคอาจจะเห็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้ป่วยที่ได้รับการเรียนการสอนที่สั้นลงกว่าที่แนะนำของการรักษา. การป้องกันที่นักท่องเที่ยวควรใช้อุปกรณ์ป้องกันภัยส่วนบุคคลเช่นรองเท้ากันน้ำและถุงมือเพื่อป้องกันการสัมผัสกับพื้นดินที่ปนเปื้อนและน้ำและทำความสะอาดแผลที่ผิวหนังถลอกหรือการเผาไหม้ที่มีการปนเปื้อนด้วยดินหรือน้ำผิวดิน. เว็บไซต์ของ CDC: www.cdc.gov/melioidosis บรรณานุกรมBrilhante อาร์เอส Bandeira TJ, Cordeiro RA, Grangeiro วัณโรค, ลิ RA แบร์โต JF, et al ลักษณะทางคลินิก-ระบาดวิทยา 13 กรณีของเชื้อในบราซิล J Clin Microbiol ตุลาคม 2012; 50 (10): 3349-52. กะหรี่ BJ, เต้นรำ DA เฉิง AC การกระจายทั่วโลกของ Burkholderia pseudomallei และเชื้อ: การปรับปรุง ทรานส์ R Soc Trop Med HYG ธันวาคม 2008; 102 Suppl 1: S1-4. Inglis TJ, Rolim DB, Sousa Ade Q. เชื้อในทวีปอเมริกา Am J Trop Med HYG พฤศจิกายน 2006; 75 (5):. 947-54 Limmathurotsakul D, M Kanoksil, Wuthiekanun วี Kitphati R, deStavola B, วัน NP, et al กิจกรรมของชีวิตประจำวันที่เกี่ยวข้องกับการเข้าซื้อกิจการของเชื้อในภาคตะวันออกเฉียงเหนือประเทศไทย: กรณีศึกษาการจับคู่การควบคุม PLoS Negl Trop Dis . 2013; 7 (2): e2072 ซัลลิแวนพีตอร์เร B, Conidi G, Smole S, เทียร์ซีสตาฟ KE, et al Burkholderia pseudomallei การติดเชื้อในเด็กที่มีโรคปอดเรื้อรัง: การเข้าซื้อกิจการในซีกโลกตะวันตก หน้าอก. กรกฎาคม 2011; 140 (1):. 239-42 Wiersinga WJ กะหรี่ BJ, นกยูง SJ เชื้อ ไม่มีข้อความ Engl J Med 13 กันยายน 2012; 367 (11): 1035-44

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เดวิด ดี blaney เจย์ อี จี ทีน่าเจเบอนัวต์ตัวแทนติดเชื้อเชื้อ Burkholderia pseudomallei เป็นเชื้อแกรมลบ โดยกินสิ่งที่เน่าเปื่อย เป็นตัวแทนที่เป็นสาเหตุของโรค . แบคทีเรียที่พบในดินและน้ำ , การกระจายอย่างกว้างขวางในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนของประเทศส่งผ่านใต้ผิวหนัง ฉีด การกลืนกิน หรือสูดดม ; คนที่ส่งคนน้อยมาก แต่อาจเกิดขึ้นผ่านการสัมผัสกับเลือดหรือของเหลวในร่างกายของผู้ติดเชื้อระบาดวิทยาโรคมีการแพร่ระบาดในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ , ปาปัวนิวกินี , มากของคาบสมุทรอินเดีย จีนตอนใต้ ฮ่องกง และไต้หวัน และถือเป็นพื้นที่สูงในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ประเทศไทย , มาเลเซีย , สิงคโปร์ และออสเตรเลียตอนเหนือ กรณีมีการรายงานเป็นระยะ ๆ ของประชาชน หรือนักท่องเที่ยวอารูบา , โคลัมเบีย , คอสตาริกา , เอลซัลวาดอร์ , กัวเตมาลา , กวาเดอลูป , ฮอนดูรัส , มาร์ตินีก เม็กซิโก ปานามา เวเนซุเอลา และประเทศอื่น ๆในทวีปอเมริการวมทั้งเปอร์โตริโก ในภาคเหนือของบราซิล กลุ่มของโรคที่ได้รับรายงาน และเกี่ยวข้องกับระยะเวลาของ ฝนตกหนัก มีความเสี่ยงสูงสุดสำหรับนักท่องเที่ยวผจญภัย ecotourists บุคลากรทางทหาร , ก่อสร้างและคนงานสกัดทรัพยากร และคนอื่น ๆที่มีการติดต่อกับดิน หรือน้ำที่ปนเปื้อนอาจเปิดเผยให้แบคทีเรีย เชื้อ มีรายงานในผู้ที่ใช้เวลาน้อยกว่าหนึ่งสัปดาห์ในพื้นที่ถิ่น ปัจจัยเสี่ยงของโรคทางระบบ รวมถึงโรคเบาหวาน ใช้แอลกอฮอล์มากเกินไป โรคไตวายเรื้อรัง โรคปอดเรื้อรัง ( เช่นที่เกี่ยวข้องกับ cystic fibrosis หรือโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง ) , ธาลัสซีเมีย และเนื้อร้าย หรือ HIV ภูมิคุ้มกันปราบปรามไม่อื่น ๆที่เกี่ยวข้องนำเสนอทางคลินิกระยะฟักตัวโดยทั่วไป 1 – 21 วัน ถึงแม้ว่ามันอาจจะขยายสำหรับเดือนหรือปี มีปริมาณสูง อาการที่สามารถพัฒนาได้ในไม่กี่ชั่วโมง นี้อาจเกิดขึ้นเนื่องจากการติดเชื้อซับคลินิเคิล การติดเชื้อเฉพาะที่ เช่น ฝีที่ผิวหนัง ) , ปอดบวม เยื่อหุ้มสมองกับสมองอักเสบการติดเชื้อเรื้อรังเป็นหนอง , หรือการติดเชื้อ หลังอาจเลียนแบบวัณโรคกับไข้ลดน้ําหนัก , การผลิตไอและส่วนบน ที่แทรกซึม มี หรือ ไม่มีโพรงอากาศ . มากกว่า 50% ของกรณีที่ปัจจุบันกับปอดบวมการวินิจฉัยวัฒนธรรมของ B . pseudomallei จากเลือด เสมหะ หนอง ปัสสาวะ น้ำ ของเหลว ของเหลว ของเหลว pericardial ช่องท้อง หรือการวินิจฉัย การทดสอบการทดสอบการเกาะกลุ่ม ของเม็ดเลือดแดงทางอ้อม คือ ใช้กันอย่างแพร่หลายทดสอบ test แต่ต้นทุนแต่ไม่ถือว่ายืนยัน . ช่วยเหลือการวินิจฉัยสามารถใช้ได้ผ่าน CDC ( http : / / www.cdc . gov / ncezid / dhcpp / bacterial_special / zoonoses_lab . html )การรักษายาอิมิพีเนม หรือยา , ใช้สำหรับการรักษาเบื้องต้น 10 – 14 วัน แล้วตามด้วย 20 – 24 สัปดาห์ของไตรเมโธพริมซัลฟาเมโทซาโซล . กำเริบ อาจจะเห็น โดยเฉพาะในผู้ป่วยที่ได้รับน้อยกว่าที่แนะนำหลักสูตรของการรักษาการป้องกันคน ควรใช้อุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคล เช่น รองเท้ากันน้ำและถุงมือเพื่อป้องกันการสัมผัสกับการปนเปื้อนดินและน้ำ และทําความสะอาดแผลผิวหนังถลอก หรือ เบิร์นที่ถูกปนเปื้อนด้วยดินหรือน้ำผิวดินเว็บไซต์ : www.cdc.gov/melioidosis ซีดีซีบรรณานุกรมbrilhante RS , ธง ทีเจ คอร์ดิโลรา grangeiro TB ที่เจเอฟรา ริเบโร่ , et al . ลักษณะทางคลินิกของโรคระบาดวิทยาของ 13 รายในบราซิล J Clin ธนิดา เหรียญทอง B Sc . 2012 ต.ค. 50 ( 10 ) : 3349 – 52กะหรี่ BJ เต้นรำ Da เฉิงเสริมการกระจายทั่วโลกของเชื้อ Burkholderia pseudomallei โรค : และปรับปรุง ทรานส Trop Med R พ . 2008 ธันวาคม ; 102 Suppl 1 : S1 - 4Inglis ทีเจ rolim เดซิเบล , ซูซา เอดถามความคิดเห็นในทวีปอเมริกา เป็น J Trop Med พ . 2006 พฤศจิกายน ; 75 ( 5 ) : 947 – 54limmathurotsakul D kanoksil M , wuthiekanun V , kitphati R , destavola B วัน , NP , et al . กิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับการใช้ชีวิตประจำวันของผู้ป่วย ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ : การศึกษาย้อนหลังแบบจับคู่ . คํา negl Trop dis 2013 ; 7 ( 2 ) : e2072 .o'sullivan BP , ตอร์เรส บี conidi กรัม smole s ตัวแทน C Stauffer Ke , et al . เชื้อ Burkholderia pseudomallei การติดเชื้อในเด็กที่มี cystic fibrosis : ซื้อในซีกโลกตะวันตก หน้าอก 2011 กรกฎาคม ; 140 ( 1 ) : 239 – 42wiersinga wj กะหรี่ BJ SJ , นกยูง ชื่อ . N Engl J Med . 2012 วันที่ 13 กันยายน ; 367 ( 11 ) : 1035 – 44