Now, my friends, I am opposed to th

Now, my friends, I am opposed to the system of society in which we live today, not because I lack the natural equipment to do for myself, but because I am not satisfied to make myself eomfottable knowing that there are thousands upon thousands of my fellow men who suffer for the barest necessities of life. We were taught under the old ethic that man’s business upon this earth was to look out for himself. That was the ethic of the jungle the ethic of the wild beast. Take care of yourself, no matter what may become of your fellowman. Thousands of years ago the question was asked: “Am I my brother’s keeper?” That question has never yet been answered in a way that is satisfactory to civilized society. Yes, I am my brother’s keeper. I am under a moral obligation to him, inspired, not by any maudlin sentimentality, but by the higher duty I owe to myself. What would you think of me if I were capable of seating myself at a table and gorging myself with food and saw about me the children of my fellow beings starving to death?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตอนนี้ เพื่อนของฉัน ฉันการระบบของสังคมที่เราอาศัยอยู่ วันนี้ไม่ได้ เพราะฉันขาดอุปกรณ์ธรรมชาติเพื่อตัวเอง แต่ เพราะฉันไม่พอใจให้ตัวเองรู้ว่า มีหลายพันเมื่อพันคนของฉันคนที่ทรมานสำหรับปัจจัย barest eomfottable เราถูกสอนภายใต้จริยธรรมเก่าของผู้ชายคนนั้นธุรกิจเมื่อโลกนี้คือการ มองออกไปสำหรับตัวเอง ที่ถูกจริยธรรมจริยธรรมของสัตว์ป่าป่า ดูแลตัวเอง ไม่ว่าอะไรอาจกลายเป็นของ fellowman ของคุณ พัน ๆ ปีที่ผ่านมาคำถามที่ถูกถาม: "ฉันผู้รักษาของพี่" ไม่ได้การตอบคำถามในลักษณะที่พออารยสังคม ใช่ ฉันพี่ชายของผู้รักษา ฉันภายใต้การคุณธรรมของเขา บันดาล ไม่ sentimentality ใด ๆ maudlin แต่ โดยหน้าที่สูงกว่า ผมค้างชำระเอง อะไรจะคุณคิดว่า ของฉันถ้าฉันสามารถนั่งเองที่ตาราง และตัวเอง gorging อาหาร และเห็นเกี่ยวกับฉันเด็กอดอยากตายสิ่งมีชีวิตที่เพื่อนของฉันหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนนี้เพื่อนผมตรงข้ามกับระบบของสังคมที่เราอาศัยอยู่ในวันนี้ เนื่องจากขาดอุปกรณ์ธรรมชาติจะทำเอง แต่เพราะฉันไม่พอใจที่จะทำให้ตัวเอง eomfottable รู้ว่ามีพันเมื่อพันเพื่อนคนที่อดทนเพื่อจำเป็น barest ของชีวิตเราถูกสอน สังกัดเก่า สังคมที่คนธุรกิจบนโลกนี้ เพื่อมองออกไปสำหรับตัวเอง นั่นคือจรรยาบรรณของป่าจริยธรรมของสัตว์ป่า ดูแลตัวเองด้วย , ไม่ว่าสิ่งที่อาจจะกลายเป็นของเพื่อนมนุษย์ของคุณ เป็นพัน ๆปีที่ผ่านมา คำถามที่ถูกถาม : " ผู้รักษาประตูผมพี่ชายของฉัน ?" คำถามที่ไม่เคยได้รับคำตอบในทางที่น่าพอใจให้กับสังคมอารยะ ใช่ ฉันเป็นผู้รักษาพี่ชายของฉัน ผมอยู่ภายใต้ภาระหน้าที่ทางศีลธรรมเพื่อเขา แรงบันดาลใจไม่ได้สะอึกสะอื้น ความเห็นอกเห็นใจ แต่สูงกว่าผมเป็นหนี้กับหน้าที่ตัวเองคุณจะคิดยังไงกับฉัน ถ้าฉันสามารถนั่งเองที่โต๊ะและ gorging ตัวเองด้วยอาหารและเห็นฉันเด็กฉันเพื่อนมนุษย์อดตาย ?