This year is the 10th year I am in

This year is the 10th year I am in school. I have always loved going to school as we get to meet our friends and learn from our teachers. Everyone has an unforgettable moment in their school life. My unforgettable moment was in primary school. The day started as usual I woke up, got ready and went to school. At school I met my friends and we assembled for the daily assembly. After that everyone when to their respective classes. I went to class and settled down as usual. I greeted my classmate and waited for the teacher to arrive. After that, the teacher arrived and after a few periods he exited the class.
Next up was the English language class, which the teacher had requested us to go to the SAL room as per what we were told by the class monitor. I took my stuff and was ready to leave the classroom, when I felt pain in my abdomen. I sat down for a while waiting for the pain go off by itself. I waited and waited but the pain still remained. I looked around and the whole class was gone except the class monitor. I called him, informed him of my condition and asked him to help me contact my parents. He being a Good Samaritan, agreed and when to contact my parents. I realized that the pain was getting even bad. I started to walk around but without realizing I accidentally defecated in my pants. At that point I thought my life was over as I was scared of all the foul sayings that are yet to uttered by my classmates and schoolmates. The class monitor came back and told that my parents are on their way. I informed him of my current predicament. He being a very good friend, told me to go to the toilet and wait for my parents. He told me that he would inform my parents that I was waiting in the toilet as soon as they arrived.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปีนี้เป็นปีที่ 10 ในโรงเรียน เสมอรักไปโรงเรียนไปเจอเพื่อนของเรา และเรียนรู้จากครูของเรา ทุกคนมีช่วงเวลาการรับประกันในชีวิตโรงเรียน ช่วงเวลาที่น่าจดจำของฉันถูกในโรงเรียนประถมศึกษา วันที่เริ่มต้นเป็นปกติฉันตื่นขึ้นมา มีพร้อม และไปเรียน ที่โรงเรียน ผมได้พบกับเพื่อนของฉัน และเราประกอบสำหรับแอสเซมบลีวัน หลังจากที่ทุกคนเมื่อถึงชั้นเรียนของตน ผมไปจากคลา และตัดสินลงตามปกติ ผมได้รับการต้อนรับเพื่อนร่วมชั้นของฉัน และรอครูจะมาถึง หลังจากนั้น คุณครูมาถึง และหลังจากไม่กี่ เขาได้ออกจากชั้นเรียน ถัดไป ขึ้นเป็นระดับภาษาอังกฤษ ซึ่งครูได้รับเราเพื่อไปห้องสาละตามสิ่งที่เราบอกตามการตรวจสอบระดับ ฉันเอาฉัน และพร้อมที่จะออกจากห้องเรียน เมื่อรู้สึกเจ็บปวดในช่องท้องของฉัน ผมนั่งลงในขณะรอความเจ็บปวดไปปิด ด้วยตัวเอง ฉันรอ และรอ แต่ความเจ็บปวดยังคงอยู่ มองรอบ ๆ และเรียนทั้งหมดก็หายไปยกเว้นระดับจอภาพ ผมเรียกเขา บอกเขาสภาพของฉัน และขอให้ช่วยติดต่อพ่อเขา เขาอยู่ในสะมาเรียใจดี ยอมรับและเมื่อผู้ติดต่อพ่อแม่ของฉัน ฉันรู้ว่า ความเจ็บปวดที่ได้รับได้ไม่ดี ผมเริ่มที่จะเดินเลี่ยง แต่ ไม่รู้ตัวผมเผลอปล่อยในกางเกงของฉัน ที่ ผมคิดว่า ชีวิตของฉันผ่านเพราะกลัวของหมดเหม็นคำพูดที่จะพูด โดย schoolmates และเพื่อนร่วมชั้นของฉัน จอภาพที่ชั้นกลับมา และบอกว่า พ่ออยู่ แจ้งให้ทราบของสภาพปัจจุบันของฉัน เขาเป็นเพื่อนที่ดี บอกฉันไปห้องน้ำ และรอพ่อ เขาบอกฉันว่า เขาจะแจ้งพ่อผมกำลังรอในห้องน้ำทันทีที่พวกเขามาถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปีนี้เป็นปีที่ 10 ผมอยู่ในโรงเรียน ฉันได้รักเสมอที่จะไปโรงเรียนที่เราได้รับที่จะพบเพื่อนของเราและเรียนรู้จากครูของเรา ทุกคนมีช่วงเวลาที่น่าจดจำในชีวิตโรงเรียนของพวกเขา ช่วงเวลาที่น่าจดจำของฉันอยู่ในโรงเรียนประถมศึกษา วันเริ่มต้นตามปกติผมตื่นขึ้นมามีความพร้อมและไปโรงเรียน ที่โรงเรียนผมได้พบกับเพื่อนของฉันและเราประกอบสำหรับการชุมนุมในชีวิตประจำวัน หลังจากที่ทุกคนเห็นว่าเมื่อมีการเรียนของตน ผมไปเรียนและตัดสินลงตามปกติ ฉันทักทายเพื่อนร่วมชั้นของฉันและรอคอยสำหรับครูที่จะมาถึง หลังจากนั้นครูมาถึงและหลังช่วงเวลาไม่กี่ที่เขาเดินออกมาจากชั้นเรียน.
ถัดขึ้นไปเป็นชั้นเรียนภาษาอังกฤษซึ่งครูได้ขอให้เราไปที่ห้อง SAL ตามสิ่งที่เรากำลังบอกเล่าจากการตรวจสอบในชั้นเรียน ผมเอาสิ่งที่ฉันและก็พร้อมที่จะออกจากห้องเรียนเมื่อฉันรู้สึกปวดในช่องท้องของฉัน ฉันนั่งลงในขณะที่รอสำหรับความเจ็บปวดออกไปด้วยตัวเอง ฉันรอและรอคอย แต่ความเจ็บปวดที่ยังคงอยู่ ผมมองไปรอบ ๆ และทั้งชั้นก็หายไปยกเว้นการตรวจสอบในชั้นเรียน ผมเรียกเขาบอกเขาของสภาพของฉันและขอให้เขาช่วยฉันติดต่อพ่อแม่ของฉัน เขาเป็นพลเมืองดีเห็นด้วยและเมื่อจะติดต่อพ่อแม่ของฉัน ฉันตระหนักว่าอาการปวดได้รับไม่ดีแม้กระทั่ง ผมเริ่มที่จะเดินไปรอบ ๆ แต่ไม่ทราบว่าฉันตั้งใจปล่อยในกางเกงของฉัน เมื่อมาถึงจุดที่ฉันคิดว่าชีวิตของฉันก็มาเป็นผมกลัวของทุกคำพูดเหม็นที่ยังไม่พูดโดยเพื่อนร่วมชั้นและโรงเรียนของฉัน จอภาพระดับกลับมาและบอกว่าพ่อแม่ของฉันอยู่ในทางของพวกเขา ผมบอกเขาจากสถานการณ์ปัจจุบันของฉัน เขาเป็นเพื่อนที่ดีมากบอกให้ผมไปเข้าห้องน้ำและรอให้พ่อแม่ของฉัน เขาบอกผมว่าเขาจะแจ้งให้พ่อแม่ของฉันที่ฉันกำลังรอในห้องน้ำเร็วที่สุดเท่าที่พวกเขามาถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปีนี้เป็นปีที่ 10 ที่ผมอยู่ที่โรงเรียน ผมชอบไปโรงเรียนเราได้เจอเพื่อน ๆ ของเรา และได้เรียนรู้จากครูของเรา ทุกคนมีช่วงเวลาที่ไม่รู้ลืมในชีวิตในโรงเรียนของพวกเขา ช่วงเวลาที่ฉันอยู่ในโรงเรียน วันที่เริ่มเป็นปกติผมตื่น ก็พร้อมไปโรงเรียน ที่โรงเรียนเจอเพื่อนๆแล้วเรารวมตัวกันเพื่อชุมนุมทุกวัน หลังจากที่ทุกคนเมื่อไปแต่ละชั้นเรียน ฉันไปเรียนและตัดสินลงตามปกติ ฉันทักทายเพื่อนรออาจารย์มาถึง หลังจากนั้น ครูก็มาถึงและหลังจากไม่กี่ครั้ง เขาเดินออกมาจากห้องต่อไปเป็นวิชาภาษาอังกฤษ ซึ่งอาจารย์ได้ให้เราเข้าห้องซาลตามสิ่งที่เราบอก โดยหัวหน้าห้อง ฉันเอาของฉันไป และพร้อมที่จะออกจากห้องเรียน เมื่อผมรู้สึกว่าอาการปวดในท้องของฉัน ฉันนั่งลงเพื่อรอความเจ็บปวดไปด้วยตัวของมันเอง ฉันรอและรอ แต่ความเจ็บปวดก็ยังคงอยู่ ฉันมองไปรอบๆ แล้วทั้งห้องก็หายไป ยกเว้นหัวหน้าห้อง ฉันโทรหาเขาบอกว่าเขาสภาพของฉันและขอให้เขาช่วยฉัน ติดต่อ พ่อแม่ เขาเป็นพลเมืองดี เห็นด้วย และเมื่อติดต่อกับพ่อแม่ของฉัน ฉันก็ตระหนักได้ว่า ความเจ็บปวดที่ได้รับแม้แต่เลว ฉันเริ่มเดิน แต่โดยไม่ทันรู้ตัวก็เผลอถ่ายอุจจาระใส่กางเกง ที่จุดที่ฉันคิดว่าชีวิตฉันมากกว่าที่ฉันกลัวเหม็นคำพูดทั้งหมดที่ยังเปล่งโดยเพื่อน และเพื่อนที่โรงเรียน ห้องตรวจสอบกลับมาบอกพ่อแม่ของฉันอยู่ในทางของพวกเขา ผมแจ้งให้เขาจากสถานการณ์ปัจจุบันของฉัน เขาเป็นเพื่อนที่ดีมาก บอกว่าไปเข้าห้องน้ำ รอพ่อแม่ เขาบอกว่าจะบอกพ่อแม่ว่า ผมรออยู่ในห้องน้ำ ทันทีที่พวกเขามาถึง