“Firstly, I don’t really think she’

“Firstly, I don’t really think she’s unique. She is remarkably average actually! [laughs] I can’t compliment her, she is sitting nearby and she can hear me. [it is true, Lawrence sits right next to him and she smiles significantly to Josh when he lowers his voice] She is just herself. We don’t choose who we are. We can work on ouselves, learn, make good decisions, but roots remain. Jen accepts herself. Her strangeness and eccentricity. People constantly praise her but she is invariably very modest. She likes herself, but she’s not proud and uncritical. She fights for herself.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ประการแรก ผมไม่คิดว่า เธอไม่ซ้ำกัน เธอเป็นไข้แต่เฉลี่ยจริง [หัวเราะ] ไม่ชมเชยเธอ เธอนั่งอยู่ในบริเวณใกล้เคียง และเธอได้ยินฉัน [มันเป็นความจริง ลอว์เรนซ์อยู่ติดเขาและเธอยิ้มอย่างมีนัยสำคัญกับจอชเมื่อเขาออกเสียงเขา] เธอเป็นเพียงแค่ตัวเอง เราไม่เลือกเราเป็นใคร เราสามารถทำงานบน ouselves เรียนรู้ ทำการตัดสินใจที่ดี แต่ยังคงมีราก เฉินโตยอมรับตัวเอง เธอ strangeness และความเยื้องศูนย์กลาง คนตลอดเวลาสรรเสริญเธอ แต่เธอจะเจียมเนื้อเจียมตัวมากคงเส้นคงวา เธอชอบตัวเอง แต่เธอไม่ภูมิใจ และ uncritical เธอต่อสู้เพื่อตัวเธอเอง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ประการแรกผมไม่ได้จริงๆคิดว่าเธอไม่ซ้ำกัน เธอเป็นค่าเฉลี่ยอย่างน่าทึ่งจริง! [หัวเราะ] ผมไม่สามารถชมเชยเธอนั่งอยู่บริเวณใกล้เคียงและเธอสามารถได้ยินฉัน [มันเป็นความจริงอเรนซ์อยู่ข้างเขาและเธอยิ้มอย่างมีนัยสำคัญที่จะหยอกเย้าเมื่อเขาลดเสียงของเขา] เธอเป็นเพียงตัวเอง เราไม่ได้เลือกว่าเราเป็นใคร เราสามารถทำงานใน ouselves เรียนรู้ในการตัดสินใจที่ดี แต่รากยังคงอยู่ เจนยอมรับตัวเอง ความแปลกและความผิดปกติของเธอ คนอย่างต่อเนื่องสรรเสริญเธอ แต่เธอก็คงเส้นคงวาเจียมเนื้อเจียมตัวมาก เธอชอบที่ตัวเอง แต่เธอก็ไม่ได้ภูมิใจและวิจารณ์ เธอต่อสู้เพื่อตัวเอง. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ประการแรก ผมไม่คิดว่าเธอที่ไม่ซ้ำกัน เธอน่าทึ่งเฉลี่ยจริง ! [ หัวเราะ ] ผมไม่ชมเธอ เธอนั่งใกล้ๆ เธอได้ยินเสียงฉัน [ ก็จริง ลอว์เรนซ์นั่งอยู่ข้างๆ เขา และ เธอยิ้มอย่างจอช ตอนที่เขาเอา ] เสียงของเขาเธอแค่คนเดียว เราไม่เลือก เราเป็นใคร เราสามารถทำงานกับ ouselves , เรียนรู้ , การตัดสินใจที่ดี แต่รากยังคงอยู่เจน ยอมรับตัวเอง ความแข็งแรงของเธอและความผิดปกติ . คนอย่างต่อเนื่องสรรเสริญเธอ แต่เธออยู่ทุกเมื่อเชื่อวันอย่างเจียมเนื้อเจียมตัว เขาชอบเธอ แต่เธอไม่ภูมิใจและ uncritical . เธอต่อสู้เพื่อตนเอง "
.