This man will be the future First R

This man will be the future First Ranked Scholar[4], he raises his eyes to look at the person beside him, what’s even more rare is, he is never arrogant, always friendly and respectful towards others.

The two people had just walked up to the entrance of the front courtyard, when they see Lou Che walk towards them, both of them stop in their tracks, Lou Che draws in, his face carrying a smile like that of the spring breeze.

Guan Xiu Wen had already bent down to bow respectfully, his mouth calling out: “Teacher.” Seeing Lou Che’s slightly hasty look, he could already guess that he must be going into the palace, inside, he could not help but let rise a feeling of repellence, using the action of bowing his head, he squints his eyes ever so slightly, camouflaging the trace of disgust revealed in his eyes.

Lou Che had just received an urgent report from the palace, the Emperor has summoned him into the palace, burning with impatience, looks like it is because of this “country’s misfortune” matter. His heart is already tired of this matter, but because of his imperial monarch’s orders, as the subject, how is he to defy it?

Looking at the youth in front of him, he is always reminded of his past self, Guan Xiu Wen’s talent is indeed preserved for someone who’s capable of being the First Ranked Scholar, but for some unknown reason, he just cannot seem to be able to warm up to this refreshing young man, despite that they are already mentor and student in name, he just feels as though there is always a wall between the two of them, inside, he laughs at himself for thinking too much, this youth may later become an effective helper of his in future, Lou Che nods at Guan Xiu Wen, and then continues to rush out nonstop.

Only after he had long left did the housekeeper raise his head, he looks towards the young man standing beside him, and was immediately taken aback, but looking closely, it is still that smiling fresh youth……just now his eyes must have blurred, how could he have possibly seen this youth with such an expressionless face?

Along with the housekeeper, he walks into the front courtyard, the courtyard here in the east wing, it is different to the west wing’s courtyard with the lotus pond, here there is a plum garden, as he walks into the plum garden, he could only sigh at the great creations of heaven and earth.

Within this white world, the striking dots of red catches your full attention, on the snow, on the branches, in the maids’ hands, little dots of plum blossoms, on top of the branches there is often an accumulation of snow, forming a background against the little dots of plum blossoms, it really is a penetrating red within the white, an unconceivable beauty, between heaven and earth, this combination of white and red creates a scene of poetic and pictorial splendour. The plum blossom also carries a fresh scent, coupled with the floating aroma of wine, two fragrances mixing together, deeply affected, he approaches the smell, soaking it into his heart.

The maidservants shuttles between the plum blossom trees, their hands carrying clippers, merry laughter sounding here and there, Guan Xiu Wen had almost thought he had wandered into fairyland.

A smile unconsciously surfaces on his face, he walks towards the middle of the plum forest, and his breathing suddenly stifles.

A snow white robe with red lapels, black hair like silk, eyebrows like distant hills, eyes like the stars, the whiteness of her skin wins over the snow, her appearance wins over that of the plum blossoms, she lightly smiles, looking exceedingly fascinating and charming.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คนนี้จะเป็นในอนาคตแรกอันดับนักวิชาการ [4], ตามองคนข้าง ๆ เขา สิ่งหายากยิ่งเป็นยกเขา เขาจะไม่หยิ่ง เสมอมิตร และเคารพต่อผู้อื่นคนสองคนมีห้องเดินถึงทางเข้าของลานด้านหน้า เมื่อพวกเขาเห็น Lou Che เดินไปทางนั้น ทั้งสองเหล่านั้นหยุดในเพลงของพวกเขา วาด Lou Che หน้าที่กำลังยิ้มเช่นที่สายลมฤดูใบไม้ผลิXiu Wen กวนได้แล้วเงี้ยวลงโบว์บังคม ปากโทรออก: "ครู" เห็นดูนำเล็กน้อยของ Lou Che เขาสามารถแล้วเดาว่า เขาต้องไปเข้าวัง ภายใน เขาไม่ช่วย แต่ให้ขึ้นของ repellence การใช้แอคชันของโค้งศีรษะ เขา squints ตาเคยดังนั้นเล็กน้อย camouflaging ติดตามของชังที่เปิดเผยในสายตาของเขาLou Che ก็เพิ่งได้รับการรายงานด่วนจากวัง จักรพรรดิได้ถูกเรียกตัวเขาเข้าวัง เขียน ด้วยความอดทน มีลักษณะเช่นนั้นเป็น เพราะนี้ "โชคร้ายของประเทศ" เรื่องการ หัวใจของเขาแล้วเหนื่อยเรื่องนี้ แต่เนื่อง จากใบ สั่งของโมนาร์ชเขาอิมพีเรียล เรื่อง วิธีคือเขาท้ามันมองที่เยาวชนหน้าเขา เขาจะนึกถึงเสมอของเขาที่ผ่านมาตนเอง พรสวรรค์ Xiu Wen กวนถูกสงวนไว้สำหรับคนที่มีความสามารถในการเป็นนักวิชาการ อันดับ แรกแน่นอน แต่บางอย่างไม่ทราบสาเหตุ เขาเพียงไม่สามารถดูเหมือนจะอบอุ่นขึ้นนี้สดชื่นหนุ่ม แม้ที่ พวกเขาอยู่ที่ปรึกษาและนักศึกษาในชื่อ เขารู้สึกเพียงว่ามีผนังเสมอระหว่างสองของพวกเขา ภายใน เขาหัวเราะทีที่ตัวเองสำหรับคิดมากเกินไป เยาวชนนี้อาจเป็น ตัวช่วยที่มีประสิทธิภาพของเขาในอนาคต nods Lou Che ที่กวน Xiu Wen และยังวิ่งออก nonstopหลังจากเขาได้จากไปนาน ได้แม่บ้านที่ยกศีรษะของเขา เขามองหาชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างเขา และถูกทันทีตะลึง แต่มองอย่างใกล้ชิด ยังว่า ยิ้มสดเยาวชน...เพียงแค่ตอนนี้ต้องมีเบลอตา วิธีสามารถเขาได้อาจเห็นนี้เยาวชนดังกล่าวที่หน้า expressionlessพร้อมแม่บ้าน เดินเข้าไปในลานด้านหน้า ลานนี่ในปีกตะวันออก แตกต่างกับเดอะเวสต์วิงสวนพร้อมสระบัว ที่นี่มีสวนพลัม ขณะเดินอยู่ในสวนพลัม เขาสามารถเพียงถอนใจที่สร้างสรรค์ดีของสวรรค์และโลกได้ในโลกนี้สีขาว จุดโดดเด่นของสีแดงจับความสนใจของคุณเต็ม บนหิมะ บนกิ่ง ในมือของแม่บ้าน มักจะเป็นจุดเล็ก ๆ ของพลัมบลอสซั่ม บนสาขามีการสะสมของหิมะ ขึ้นรูปพื้นหลังกับจุดเล็ก ๆ ของพลัมบลอสซั่ม จริง ๆ มันเป็นสีแดงที่ผิวหนังภายในสีขาว ความงาม unconceivable ระหว่างสวรรค์กับโลก ชุดของสีขาวและสีแดงนี้สร้างฉากของบทกวี และสูญภาส ดอกพลัมยังยึดกลิ่นสด ควบคู่ไปกับกลิ่นหอมลอยของไวน์ สองเครื่องหอมผสมเข้าด้วยกัน ได้รับผลกระทบอย่างลึกซึ้ง เขาใกล้กลิ่น แช่ลงในหัวใจของเขารถ maidservants ระหว่างต้นไม้ดอกพลัม มือถือครองมีดตัด โน่น เสียงหัวเราะร่าเริงกวน Xiu Wen มีเกือบคิดว่า เขาก็ได้เดินไปมาในแฟรี่แลนด์รับจัดการรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา เขาเดินไปทางตรงกลางป่าลูกพลัม และหายใจเขาก็ stiflesมีหิมะสีขาวเสื้อคลุมกับ lapels แดง ผมดำเช่นผ้าไหม คิ้วเช่นเนินเขาไกล ตาเช่นดาว ขาวของเธอชนะผิวผ่านหิมะ ลักษณะที่ปรากฏของเธอโชคดีกว่าว่า ของพลัมบลอสซั่ม เธอเบา ๆ ยิ้ม น่าสนใจ และน่าไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้ชายคนนี้จะเป็นอนาคตของนักวิชาการในอันดับแรก [4] เขายกสายตาของเขามองไปที่คนที่อยู่ข้าง ๆ เขาสิ่งที่ยิ่งหายากคือเขาจะไม่หยิ่งเสมอเป็นมิตรและให้ความเคารพต่อผู้อื่น. ทั้งสองคนที่เพิ่งเดินเข้ามา ไปยังทางเข้าของลานด้านหน้าเมื่อพวกเขาเห็นลูเจ๊เดินไปทางพวกเขาทั้งสองคนหยุดในเพลงของพวกเขาลูเชดึงใบหน้าของเขาแบกรอยยิ้มเหมือนสายลมฤดูใบไม้ผลิ. กวนซิ่วเหวินได้ก้มลงแล้วลงไป น้อมกราบปากของเขาเรียกว่า ". ครู" เห็นลูเจ๊ดูรีบร้อนเล็กน้อยเขามีอยู่แล้วสามารถคาดเดาว่าเขาจะต้องได้รับการที่จะเข้าสู่พระราชวังภายในเขาไม่สามารถช่วย แต่ให้เพิ่มขึ้นความรู้สึกของ repellence โดยใช้การกระทำของ ก้มศีรษะของเขาเขา squints ตาของเขาเคยดังนั้นเล็กน้อยพรางร่องรอยของความขยะแขยงเปิดเผยในดวงตาของเขา. ลูเจ๊เพิ่งได้รับรายงานด่วนจากพระราชวังจักรพรรดิได้เรียกเขาเข้าไปในพระราชวัง, การเผาไหม้ที่มีความอดทน, ดูเหมือนว่ามัน เป็นเพราะการนี้ "ความโชคร้ายของประเทศ" ไม่ว่า หัวใจของเขาอยู่แล้วเหนื่อยกับเรื่องนี้ แต่เป็นเพราะคำสั่งของพระมหากษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่ของเขาเป็นเรื่องที่ว่าเขาจะต่อต้านมันได้หรือไม่มองไปที่เด็กและเยาวชนในด้านหน้าของเขาที่เขานึกถึงเสมออดีตของตัวเองความสามารถกวนซิ่วเหวินของการเก็บรักษาไว้แน่นอนสำหรับคนที่มีความสามารถของการเป็นนักวิชาการอยู่ในอันดับแรก แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างที่ไม่รู้จักเขาก็ไม่สามารถดูเหมือนจะสามารถที่จะอุ่นเครื่องกับชายหนุ่มคนนี้สดชื่นแม้จะมีที่พวกเขามีอยู่แล้วให้คำปรึกษาและนักเรียนในชื่อของเขาก็รู้สึก ราวกับว่ามีอยู่เสมอผนังระหว่างสองของพวกเขาภายในเขาหัวเราะที่ตัวเองคิดมากเกินไปเยาวชนนี้ในภายหลังอาจจะกลายเป็นผู้ช่วยที่มีประสิทธิภาพของเขาในอนาคตลูเชพยักหน้าที่กวนซิ่วเหวินและจากนั้นยังคงวิ่ง ออกดุ๊กดิ๊ก. แต่หลังจากที่เขาทิ้งไว้นานไม่แม่บ้านยกศีรษะของเขาเขามองไปทางชายหนุ่มยืนอยู่ข้างเขาและถูกนำตัวทันทีผงะ แต่มองอย่างใกล้ชิดก็ยังคงเป็นที่เยาวชนสดยิ้ม ...... เพียงแค่ตอนนี้ดวงตาของเขาต้อง ได้เบลอได้อย่างไรที่เขาได้เห็นอาจจะเป็นชายหนุ่มผู้นี้ด้วยเช่นใบหน้าอารมณ์? พร้อมกับแม่บ้านที่เขาเดินเข้าไปในลานด้านหน้าลานที่นี่ในปีกตะวันออกก็จะแตกต่างกับลานปีกทางทิศตะวันตกด้วยสระบัว, ที่นี่มีสวนพลัมในขณะที่เขาเดินเข้าไปในสวนพลัมที่เขาจะถอนหายใจที่สร้างสรรค์ที่ดีของฟ้าและแผ่นดิน. ภายในโลกสีขาวนี้จุดที่โดดเด่นของสีแดงดึงดูดความสนใจเต็มของคุณบนหิมะมาบนกิ่งไม้ ในมือแม่บ้านจุดเล็ก ๆ น้อย ๆ ของดอกพลัม, ด้านบนของกิ่งไม้มักจะมีการสะสมของหิมะรูปพื้นหลังกับจุดเล็ก ๆ น้อย ๆ ของดอกพลัมจริงๆมันเป็นสีแดงเจาะภายในสีขาว, ความงาม unconceivable ระหว่างสวรรค์และโลกรวมกันของสีขาวและสีแดงนี้จะสร้างฉากของความงดงามของกวีและภาพ ดอกพลัมยังแบกกลิ่นหอมสดควบคู่ไปกับกลิ่นหอมลอยไวน์สองผสมน้ำหอมด้วยกันได้รับผลกระทบอย่างลึกซึ้งเขาเข้ามากลิ่นแช่ลงในหัวใจของเขา. สาวใช้รถรับส่งระหว่างต้นไม้ดอกพลัม, มือของพวกเขาแบกปัตตาเลี่ยน, เสียงหัวเราะเสียงความสุขที่นี่และมีกวนซิ่วเหวินมีความคิดเกือบเขาได้เดินเข้าไปในแดนสวรรค์. รอยยิ้มโดยไม่รู้ตัวพื้นผิวบนใบหน้าของเขาเขาเดินไปกลางป่าพลัมและการหายใจของเขาอย่างกระทันหัน stifles. หิมะเสื้อคลุมสีขาวมีปกสีแดง , ผมสีดำเช่นผ้าไหม, คิ้วเหมือนภูเขาที่ห่างไกลสายตาเช่นดาว, ความขาวของผิวของเธอชนะมากกว่าหิมะที่รูปร่างหน้าตาของเธอชนะมากกว่าที่ดอกพลัมที่เธอยิ้มเบา ๆ มองเหลือเกินที่น่าสนใจและมีเสน่ห์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชายผู้นี้จะมีอนาคตสอบได้อันดับที่ [ 4 ] เขายกสายตาของเขาจะมองคนที่อยู่ข้างๆ เขา อะไรก็หายาก เค้าไม่หยิ่งเป็นมิตรเสมอ และให้ความเคารพต่อผู้อื่น

สองคนที่เพิ่งเดินเข้ามาถึงทางเข้าลานด้านหน้า เมื่อพวกเขาเห็น ลูเช เดินมาทางพวกเขา ทั้งคู่หยุดในเพลงของพวกเขา ลูเช วาดในใบหน้าของเขามีรอยยิ้มที่เหมือนกับสายลมฤดูใบไม้ผลิ

กวนซิ่วเหวินก็ก้มลงกราบด้วยความเคารพ ปากเรียก " ครู " เห็นลูเช เล็กน้อย ไปดู เขาสามารถคาดเดาอยู่แล้วว่าเขาจะต้องเข้าวัง , ภายใน , เขาไม่สามารถช่วยแต่ให้สูงขึ้น ความรู้สึกของ repellence โดยใช้การกระทำที่หัวของเขา เขา squints ตาของเขาที่เคยดังนั้นเล็กน้อยพรางร่องรอยน่ารังเกียจปรากฏในสายตาของเขา

ลูเช เพิ่งได้รับรายงานด่วนจากพระราชวังจักรพรรดิได้เรียกเขาเข้าไปในพระราชวัง ด้วยความใจร้อน ดูเหมือนจะเป็นเพราะ " โชคร้าย " ของประเทศก็ตาม หัวใจของเขากำลังเบื่อกับเรื่องนี้ แต่เพราะคำสั่งของเขาหลวงของพระมหากษัตริย์ เป็นประธาน เขาจะต่อต้านมัน

มองเยาวชนในด้านหน้าของเขา เขามักจะนึกถึงตนเองที่ผ่านมาของเขา , กวนซิ่วเหวินความสามารถย่อมรักษา สำหรับคนที่มีความสามารถในการสอบได้อันดับ แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง เขาเพียงไม่สามารถดูเหมือนจะอบอุ่นขึ้น ชายหนุ่มผู้นี้สดชื่น แม้พวกเขาจะแล้วอาจารย์และนักศึกษาในชื่อเขาก็รู้สึกเหมือนมีกำแพงระหว่างสองของพวกเขา ภายใน เขาหัวเราะตัวเองคิดมากไป เยาวชนนี้ในภายหลังอาจเป็นผู้ช่วยที่มีประสิทธิภาพของเขาในอนาคต ลูเชพยักหน้าที่กวนซิ่วเหวิน และยังคงเร่งออกไม่หยุดเลย

แต่หลังจากที่เขาได้อีกไม่นานแล้วแม่บ้านยกศีรษะของเขา เขามองไปยังชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างๆ เขา