Others directly shot into nearby Cu

Others directly shot into nearby Cultivators. Even as they screamed out, their bodies withered, whereupon more thorns would explode out.

Meng Hao was the center of it all as thorns began to stab out from the city walls themselves. This, of course, caused a great commotion. The thorns actually didn’t distinguish between Holy Snow City Cultivators or those from the Black Lands Palace. They stabbed through all of them, absorbing their flesh, blood and life force, and then expanding. Within the space of a few breaths, the area surrounding Meng Hao for three thousand meters was a world filled with thorns.

This, of course, instantly affected the course of the battle. Vast numbers of Black Lands Palace Cultivators retreated backward in shock. Unfortunately, they were too slow and were still stabbed through by the thorns. Soon, the entire city was bristling with thorns, sharp, fierce and bright red. By this time, the thorns were already expanding outside the city as well.

Back inside the city, all of the Holy Snow City Cultivators stood with pale faces, not daring to move. Everything around them was surrounded by countless thorns. They looked out at the Black Lands Palace Cultivators and their beasts outside of the city. Howling in anguish, they retreated at top speed as thorns burst out from the ground around them.

The sky wasn’t safe either. The thorns shot up into the air, stabbing into any living thing that flew about up above.

By now, everything seemed to be covered with thorns. Outside the city, only a few hundred of the Black Lands Palace and Western Desert Cultivators managed to flee without being affected. They stared back at the scene behind them with shock and astonishment.

Up above, the four Grand Elders and the Nascent Soul Cultivators from the Black Lands Palace and the Western Desert were no longer capable of fighting. They had split apart, and were constantly blocking the shooting thorns.

As of now, all eyes on the battlefield were fixed on Meng Hao. In front of him was a ferocious, gigantic thorn, rising straight up into the sky. It emanated a Blood Qi, and was covered by countless smaller thorns. It was thoroughly sinister.

Meng Hao seemed to be the very center of it all, and the only place that didn’t have any thorns. He seemed to be the source of all the thorns, and as he slowly rose to his feet, countless gasps filled the air.

Around his right hand swirled innumerable leaves, each one of which was covered with thorns. Not a single person would disbelieve that Meng Hao was the source of all the thorns everywhere.

He took a deep breath. He’d never imagined that the Thorn Rampart seed would be so astonishing. The fact that it couldn’t tell the difference between friend and foe was something he couldn’t do anything about. It required his power of catalysis to grow, but when it came to sucking the life and blood out of Cultivators, Meng Hao could do nothing to control it, although he could sense it.

“Grandmaster Meng….” said a nearby Holy Snow City Cultivator. His left leg had been stabbed by a thorn. As soon as the word left his mouth, a thorn suddenly flew over, and he closed his mouth. The thorn stopped only an inch from his forehead, where it hovered like a snake for a moment before moving away.

Everything was quiet. All of the Cultivators in the area who had been stabbed by thorns, be they from the Western Desert or the Black Lands, stood stock still, not daring to utter a peep.

Up in mid-air, the faces of the Nascent Soul Cultivators flickered, and they also stopped moving, not daring to fly or speak. The reason for this was that they were surrounded by tens of thousands of thorns. From the looks of things, if they made even the slightest move, the thorns would instantly stab through them and kill them.

Meng Hao took a deep breath, and his eyes shone brightly.

On the city wall, and outside the city, were countless Cultivators and beasts who had been stabbed by thorns. Their faces were pale and filled with dread as they gazed over at Meng Hao.

The few hundred people who had managed to escape the danger looked at Meng Hao, as quiet as cicadas during the winter. At the moment, everyone on the battlefield suddenly realized that the outcome of the entire battle now lay in one person’s hand.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้อื่นยิงโดยตรงเข้าเครื่องพรวนดินบริเวณใกล้เคียง แม้ในขณะที่พวกเขากรีดร้องออก ร่างกายเหี่ยว นการหนามมากขึ้นจะกระจายออกมาเฮา เมงเป็นศูนย์กลางของมันทั้งหมดเป็นหนามเริ่มแทงออกมาจากกำแพงเมืองตัวเอง นี้ แน่นอน เกิดจากแรมดี หนามจริงไม่ได้แยกระหว่างเครื่องพรวนดินเมืองหิมะศักดิ์สิทธิ์หรือจากวังดินดำ พวกเขาแทงผ่านทั้งหมดของพวกเขา ซึมซับเนื้อ เลือด และพลังชีวิตของพวกเขา และขยายแล้ว ภายในพื้นที่ของกี่ลมหายใจ บริเวณรอบ ๆ เมงเฮาสามพันเมตรเป็นโลกที่เต็มไป ด้วยหนามนี้ แน่นอน ได้ทันทีผลกระทบของการต่อสู้ จำนวนมากของเครื่องพรวนดินวังดินดำสภาพระส่ำช็อตการย้อนหลัง อับ พวกเขาช้าเกินไป และยังคงถูกแทงผ่าน โดยหนาม เร็ว ๆ นี้ ทั้งเมืองถูกเต็มไป ด้วยหนาม คมชัด สีแดงสดใส และรุนแรง โดยเวลานี้ หนามถูกแล้วขยายนอกเมืองเป็นอย่างดีกลับมาภายในเมือง เครื่องพรวนดินเมืองหิมะศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดยืนอยู่ ด้วยใบหน้าซีด ไม่กล้าไป ทุกอย่างรอบตัวพวกเขาถูกล้อมรอบ ด้วยหนามมากมาย พวกเขามองหาที่ที่ดำดินแดนวังเครื่องพรวนดินและสัตว์ของพวกเขานอกเมือง พวกเขายิ่งใหญ่ในความปวดร้าว สภาพระส่ำที่เร็วสูงสุดเป็นหนามระเบิดออกมาจากพื้นดินรอบ ๆท้องฟ้าไม่ปลอดภัยอย่างใดอย่างหนึ่ง หนามที่ยิงขึ้นไปในอากาศ แทงเข้าไปในสิ่งมีชีวิตใด ๆ ที่เกี่ยวกับบินขึ้นข้างบนตอนนี้ ทุกอย่างดูเหมือนจะปกคลุม ด้วยหนาม นอกเมือง เพียงไม่กี่ร้อยดำดินแดนวังและเครื่องพรวนดินทะเลทรายตะวันตกจัดการจะหนีโดยไม่ได้รับผลกระทบ พวกเขาจ้องมาที่ฉากด้านหลังกับช็อตและเมือขึ้นข้างบน ผู้สูงอายุแกสี่และเครื่องพรวนดินวิญญาณ Nascent จากพระราชวังที่ดินดำและทะเลทรายตะวันตกเขาไม่สามารถต่อสู้ พวกเขาได้แยกออกจากกัน และมีบล็อกหนามถ่ายภาพอย่างต่อเนื่องณ ขณะนี้ ตาทั้งหมดในสนามรบได้รับการแก้ไขบนเมงเฮา หน้าเขาเป็นหนามยักษ์ ดุร้าย ตรงขึ้นสู่ท้องฟ้า มันเล็ดลอดออกมาฉีเป็นเลือด และถูกปกคลุม ด้วยหนามขนาดเล็กจำนวนนับไม่ถ้วน อุบาทว์อย่างละเอียดได้เมงเฮาดูเหมือนจะ อยู่ใจกลางของมันทั้งหมด และที่ไม่มีหนามใด ๆ เขาดูเหมือนจะเป็นแหล่งที่มาของหนามทั้งหมด และขณะที่เขาค่อย ๆ เพิ่มขึ้นไปที่เท้าของเขา นับไม่ถ้วน gasps เติมอากาศรอบขวาตแม่ใบนับไม่ถ้วน แต่ละคนซึ่งถูกปกคลุม ด้วยหนาม ไม่ได้คนเดียวจะไม่เชื่อว่า เฮาเมงเป็นแหล่งที่มาของทั้งหนามทุกที่เขาได้หายใจลึก ๆ นอกจากนี้เขาไม่เคยที่คิดว่า เมล็ดพันธุ์เชิงเนินหนามจะอัศจรรย์ดังนั้น ความจริงที่ว่ามันไม่สามารถบอกความแตกต่างระหว่างเพื่อนและศัตรูเป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถทำอะไรเกี่ยวกับ มันต้องการอำนาจของการเร่งปฏิกิริยาการเติบโต แต่เมื่อมันมาดูดชีวิตและเลือดจากเครื่องพรวนดิน เฮาเมงอาจทำอะไรที่จะควบคุมมัน แม้ว่าเขาอาจรู้สึก"เม้ง grandmaster..." กล่าวว่า เกษตรกรในเมืองของหิมะบริสุทธิ์ใกล้เคียง ขาซ้ายของเขามีถูกแทง โดยมีหนาม ทันทีที่คำซ้ายปาก หนามบินก็มากกว่า และเขาปิดปาก หนามหยุดเพียงหนึ่งนิ้วจากหน้าผากของเขา ที่มันวนเวียนอยู่เหมือนงูสำหรับสักครู่ก่อนที่จะย้ายไปทุกอย่างก็เงียบสงบ เครื่องพรวนดินในพื้นที่ที่มีการแทง โดยหนาม ทั้งหมดไม่ว่าจะจากทะเลทรายตะวันตกหรือดำดินแดน สต็อก ยังคงยืนไม่กล้าส่งแบบ peepขึ้นในกลางอากาศ ใบหน้าของเครื่องพรวนดินวิญญาณก่อ flickered และพวกเขายังหยุดย้าย ไม่กล้าบิน หรือพูด เหตุผลคือ ว่า พวกเขาถูกล้อมรอบไป ด้วยหนามนับหมื่น จากไปหา ถ้าพวกเขาทำแม้กระทั่งการย้ายน้อยที่สุด หนามจะทันทีทิ่มผ่านพวกเขา และฆ่าพวกเขาเมงเฮาเอาลมหายใจลึก และตาของเขาส่องสว่างบนกำแพงเมือง และ นอกเมือง ถูกเครื่องพรวนดินและสัตว์ที่มีการแทง โดยหนามนับไม่ถ้วน ใบหน้าก็ซีด และเต็มไป ด้วยกลัวเป็นพวกเขาจ้องผ่านเมงเฮาไม่กี่ร้อยคนที่มีจัดการเพื่อหนีอันตรายดูห้าวเมง เป็นเงียบเป็น cicadas ในช่วงฤดูหนาว ในขณะนี้ ทุกคนในสนามรบก็ตระหนักว่า ผลของการรบทั้งหมดตอนนี้วางในมือของคนคนหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อื่น ๆ ยิงโดยตรงในการพรวนดินอยู่บริเวณใกล้เคียง แม้ในขณะที่พวกเขากรีดร้องออกมาจากร่างกายของพวกเขาเหี่ยวครั้นแล้วหนามมากขึ้นจะระเบิดออกมา. เม้งเฮาเป็นศูนย์กลางของมันทั้งหมดเป็นหนามเริ่มที่จะแทงออกมาจากกำแพงเมืองตัวเอง นี้แน่นอนที่เกิดโกลาหลยิ่งใหญ่ หนามจริงไม่ได้แยกแยะระหว่างความบริสุทธิ์หิมะพรวนเมืองหรือผู้ที่มาจากดินแดนสีดำพาเลซ พวกเขาแทงทะลุทั้งหมดของพวกเขาดูดซับเนื้อเลือดและพลังชีวิตของพวกเขาแล้วขยาย ภายในระยะเวลาไม่กี่ลมหายใจที่บริเวณรอบเม้งเฮาสามพันเมตรเป็นโลกที่เต็มไปด้วยหนาม. นี้แน่นอนได้รับผลกระทบแน่นอนของการต่อสู้ทันที จำนวนนับไม่ถ้วนที่ดินดำพระราชวังพรวนถอยย้อนกลับไปในช็อต แต่น่าเสียดายที่พวกเขาช้าเกินไปและยังคงแทงทะลุจากหนาม เร็ว ๆ นี้เมืองทั้งเมืองถูกลัพธ์มีหนามคมรุนแรงและสีแดงสดใส โดยขณะนี้หนามได้แล้วขยายนอกเมืองเช่นกัน. กลับในเมืองทั้งหมดของพระหิมะเมืองพรวนยืนอยู่กับใบหน้าอ่อนไม่กล้าที่จะย้าย ทุกอย่างรอบตัวพวกเขาถูกล้อมรอบด้วยหนามนับไม่ถ้วน พวกเขามองออกไปในดินแดนสีดำพระราชวังพรวนดินและสัตว์ของพวกเขานอกเมือง ยิ่งใหญ่ในความเจ็บปวดที่พวกเขาถอยกลับที่ความเร็วสูงสุดเป็นหนามระเบิดออกมาจากพื้นดินรอบ ๆ พวกเขา. ท้องฟ้าไม่ปลอดภัยอย่างใดอย่างหนึ่ง หนามยิงขึ้นไปในอากาศแทงเข้าไปในสิ่งมีชีวิตใด ๆ ที่เกี่ยวกับการบินขึ้นไปข้างบน. โดยขณะนี้ทุกอย่างดูเหมือนจะถูกปกคลุมด้วยหนาม นอกเมืองเพียงไม่กี่ร้อยของดินแดนสีดำวังและทะเลทรายตะวันตกพรวนหนีโดยไม่ได้รับผลกระทบ พวกเขาจ้องมองกลับมาที่เกิดเหตุอยู่เบื้องหลังพวกเขาด้วยความตกใจและประหลาดใจ. ขึ้นไปข้างบนสี่แกรนด์และผู้สูงอายุที่พึ่งวิญญาณคราดพรวนจากดินแดนสีดำวังและทะเลทรายตะวันตกเขาไม่ได้มีความสามารถในการต่อสู้ พวกเขาได้แยกออกจากกันและถูกปิดกั้นอย่างต่อเนื่องหนามถ่ายภาพ. ณ ตอนนี้ทุกสายตาในสนามรบได้รับการแก้ไขในเม้งเฮา ในด้านหน้าของเขาเป็นดุร้ายหนามขนาดใหญ่ขึ้นตรงขึ้นไปบนท้องฟ้า มันเล็ดลอดออกมาชิเลือดและถูกปกคลุมด้วยหนามขนาดเล็กนับไม่ถ้วน มันเป็นที่น่ากลัวอย่างทั่วถึง. เม้งเฮาดูเหมือนจะเป็นใจกลางของมันทั้งหมดและเป็นสถานที่เดียวที่ไม่ได้มีหนามใด ๆ เขาดูเหมือนจะเป็นแหล่งที่มาของหนามทั้งหมดและเป็นเขาค่อย ๆ ลุกขึ้นไปที่เท้าของเขาอ้าปากค้างนับไม่ถ้วนที่เต็มไปด้วยอากาศ. รอบมือขวาของเขาหมุนวนใบนับไม่ถ้วนแต่ละคนซึ่งถูกปกคลุมด้วยหนาม ไม่ได้เป็นคนเดียวที่จะปฏิเสธศรัทธาว่าเม้งเฮาเป็นแหล่งที่มาของหนามทั้งหมดทุกที่. เขาเอาหายใจเข้าลึก ๆ เขาไม่เคยคิดว่าเมล็ด ธ อร์นเทินจะเป็นที่น่าอัศจรรย์ดังนั้น ความจริงที่ว่ามันไม่สามารถบอกความแตกต่างระหว่างเพื่อนและศัตรูเป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถทำอะไรเกี่ยวกับ มันจำเป็นต้องใช้อำนาจของเขาในการเร่งปฏิกิริยาที่จะเติบโต แต่เมื่อมันมาถึงการดูดชีวิตและเลือดออกจากเครื่องคราดพรวน, เม้งเฮาจะทำอะไรที่จะควบคุมมันแม้ว่าเขาจะรู้สึกได้ถึงความมัน. "มาสเตอร์เม้ง ... ." บริเวณใกล้เคียงศักดิ์สิทธิ์ Snow City กล่าวว่า เกษตรกร ขาซ้ายของเขาได้รับการแทงด้วยหนาม ทันทีที่คำว่าซ้ายปากของเขาหนามจู่ ๆ ก็บินไปและเขาปิดปากของเขา ธ อร์นหยุดเพียงนิ้วจากหน้าผากของเขาที่มันวนเวียนอยู่เหมือนงูสักครู่ก่อนที่จะย้ายออกไป. ทุกอย่างก็สงบเงียบ เครื่องคราดในพื้นที่ที่ได้รับการแทงด้วยหนามไม่ว่าจะเป็นจากทะเลทรายตะวันตกหรือดินแดนสีดำยืนหุ้นยังคงไม่กล้าที่จะเปล่งมองลอด. ขึ้นกลางอากาศ, ใบหน้าของที่พึ่งวิญญาณพรวน flickered และพวกเขายังหยุดเคลื่อนไหวไม่กล้าที่จะบินหรือพูดคุย เหตุผลของเรื่องนี้ก็คือการที่พวกเขาถูกล้อมรอบไปด้วยนับหมื่นของหนาม จากลักษณะของสิ่งที่ถ้าพวกเขาทำแม้กระทั่งย้ายน้อยหนามจะทันทีแทงผ่านพวกเขาและฆ่าพวกเขา. เม้งเฮาเอาลมหายใจลึกและดวงตาของเขาส่องสดใส. บนกำแพงเมืองและนอกเมืองมีนับไม่ถ้วน พรวนดินและสัตว์ที่ได้รับการแทงด้วยหนาม ใบหน้าของพวกเขาซีดและเต็มไปด้วยความหวาดกลัวขณะที่พวกเขาจ้องมองไปที่เม้งเฮา. ไม่กี่ร้อยคนที่มีการจัดการที่จะหลบหนีอันตรายมองที่เม้งเฮาเป็นที่เงียบสงบเป็นจักจั่นในช่วงฤดูหนาว ในขณะที่ทุกคนในสนามรบก็รู้ว่าผลของการต่อสู้ทั้งหมดในขณะนี้อยู่ในมือของคนคนหนึ่ง