'Not going to the church of Freya w

'Not going to the church of Freya will be a waste of money.'


Weed climbed the place. Monsters invaded the village, whether or not the battle was going on. They would be attacked. The quest was a series of monster attacks that always entered the village. It was impossible to see any hope of the quest ending. Inside Skapua, it seemed like there was a fighting chance. A lot of the users didn’t think they could be vigilant. A lot more monsters would come and japtem would keep building up.



***

Users in the village talked to each other about their hunt.


Boheuram: Weed was a ghost while he was hunting and I have not seen him since earlier.


Herian: I saw his ghost before I went to chase a monster in the back, after that, I guess he left.


Barena: He’s a necromancer that summons undead, yet it seems like he knows more than you think he does. He seems fairly strong though.


Boheuram: I still might be wrong. Don’t hunt anymore monsters. The players aren’t hunting very well at the moment without Weed. More undead being summoned won’t prevent the onslaught going on now. My vision is blocked by walls. Weed is too important when dealing with all of these mobs. When you’re fighting, you must always understand the situation and fight if there is hope.


Herian: But Joan saw something. We seem to have more than two people summoning.


Boheuram: The Death Knight earlier summoned seven more men. His necromancer skills were Level 2 Intermediate.


Synchronized trees: Necromancer-related skills seems too high ..... We have the same job, rather than working to grow closer together, we became competitors. Jeanne is striving to the the top of the chain and is too busy to observe.


Boheuram: Getting the experience seems a little bit faster also, but it might just be me.


Herian: I felt it too.



***

Lee Hyun wanted to shout in delight.


"Finally, I've finished!"


It was the last final exam and it was now winter vacation. Even though the luscious snow covered the entire campus, the main good point was that he didn't have too go to school until the spring! Other students were talking to each other in the hall way.


"How was the test?"

"The introduction to virtual reality exam was too hard. I screwed up completely on the test."


Lee Hyun kept his mouth shut.


'I'm not gonna tell'


He was very optimistic about his grades. Lee Hyun soon ran home, but Seoyoon was sitting on the bench.(I don't think he's home yet) She wore gorgeous winter clothes, clothes that even guys would pay attention to. She held a bright experience, a tall stature, and had a guaranteed future. Lee Hyun felt awkward next to Seoyun because he was unmatched.


"He's a freshman named Lee Hyun from the Department of Virtual Reality."

"She eats like a meal and foe? "(This looks like a saying)

"But he's a freshman, he's often told me."

"How could you think that? Didn't you see that guy kicking ass?"


It was a very controversial topic within that school. In the department, a lot of the seniors looked uncomfortable and more respectful around Hyun Lee. He had the nature to yield that sort of attention. Seoyoon would not last long and shouldn't dream too much.


'I'm not normal.'


Lee Hyun protected her, and helped her to resolve to not be afraid to meet new people. Their meeting occurred in this place. Seoyoon’s cheeks were red because of the cold and she walked torward him.


"Waiting for me?"


At the end of Lee Hyun's question, Seoyoon nodded and replied, “because it’s the winter and it’s cold.” Her words came out naturally. Lee Hyun didn’t care that much, but they held hands as they walked.


"Oh, did you go on vacation?" She remembered the words Lee Hyun said in the past and suddenly wanted to go traveling with him.


"The vacation was just a trip to the sea," he said, "I need millions of won, perhaps I won't be able to come up with the money."


"Yeah, yeah," Seoyoon nodded. "I'd like to go on a trip too. Now that it’s vacation and we’ve got a lot a lot of free time?” Seoyoon was a little awkward, but she had her good looks to make up for it.


Lee Hyun intended to use all that time to play Royal Road. Hunting in Capua helped him level up faster than other places. Quests were all around, so it was the best place to gain experience. Lee Hyun was a gentle horse.


“Because I promise you, I’m much more afraid alone, so let’s go sometime.” Lee Hyun put it off as something for the future and agreed to it absent mindedly. However, Seoyoon took it as an enthusiastic yes!


"I came to buy stuff for the trip." She was rewarded at least 6,000,000 won for a drawing.(Possibly, but either way, just know she has 6 mil won) Hyun didn’t expect Seoyoon to collect that amount in only a little over a month.


"Did you sell an item?" When they made the plans Weed didn’t realize, but Seoyoon wearing her equipment was such a waste of money when she could make so much more by selling it.


"I got money by making lunch.” Seoyoon actually performed labor to get money. She took the money out her hand to show the blisters on her. There were also minor bruises from cooking oil. Because she never suffered a life time of earning money, it was no wonder she was sick and tired.


"You’re going to travel with me?" Lee Hyun nodded but his thoughts were mixed up in his mind.



***

After four hours, Seoyoon was ready to travel. She had many things to prepare for when the time came to leave.


"Skillet and a pot, burner, also took his ... Boiled eggs, seaweed were all pre-packed. She also put a bottle, so they could put water to drink when they were thirsty." Alone, she did not know where she would go. Lee Hyun probably did not want to travel.


It would not be super luxurious because of difficult times. It was quite burdensome to pack. Sesame oil, garlic, and perilla would cleanse the food and vegetables were there to add variation. They had whole fish there if you ate locally.


"On travel day, if you think that we need to bring more stuff, we can add it in.”

She packed enough to be able to survive on a deserted island. It was an abnormal amount of preparation! To go on vacation, it cost a fortune. Why would you want to go traveling into the unknown for only four day, if you had to tighten your budget as a result?


"Monday I’ll go another time if it’s not too expensive.”


Lee Hyun entered into a capsule...


It was time to go on Royal Road.



***

Information spread around to Weed that graffiti was discovered by someone. A shiny thing appeared. By the obscure graffiti hidden treasures appeared.


Why in such a place ... why did a lot of people abandon their favorite things?


Unlock the secrets of Skapua to find a treasure!


'First, he must reward the whole'


The availability of other users traveled around. Get information on who found the treasure at the stables and meet the maid servant at the chimney or sewer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

'ไม่ไปคริสตจักรอย่างไร Freya จะเสียเงินไป'วัชพืชปีน มอนสเตอร์บุกหมู่บ้าน ไม่ว่าการต่อสู้เกิดขึ้นหรือไม่ พวกเขาจะถูกโจมตี เควสมีชุดของการโจมตีมอนสเตอร์ที่จะป้อนหมู่บ้าน มันเป็นไปไม่ได้ดูมีหวังจบเควส ภายใน Skapua เหมือนมีโอกาส fighting จำนวนมากของผู้ใช้ไม่คิดว่า พวกเขาจะระมัดระวัง มอนสเตอร์ที่มากขึ้นจะมา และจะให้สร้าง japtem***ผู้ใช้ในหมู่บ้านพูดคุยกันเกี่ยวกับการล่าBoheuram: วัชพืชได้ผีขณะที่เขาถูกล่า และผมไม่เห็นเขาตั้งแต่ก่อนหน้านี้Herian: ฉันเห็นผีของเขาก่อนที่ผมไปไล่ล่าสัตว์ประหลาดหลัง หลังจากนั้น ผมคิดว่า เขาBarena: เขาเป็นจอมขมังเวทย์ที่เดินหมายปราสาท ยังเหมือนว่าเขารู้มากกว่าคุณคิดว่า เขาไม่ เขาดูเหมือนว่าค่อนข้างแข็งแกร่งแม้ว่าBoheuram: ฉันยังไม่ถูกต้อง ไม่ล่าอีกมอนสเตอร์ ผู้เล่นไม่ล่าสัตว์ดีมากในขณะนี้โดยไม่มีวัชพืช ขึ้นปราสาทถูกเรียกจะไม่ป้องกันการโจมตีที่เกิดขึ้นขณะนี้ วิสัยทัศน์ของฉันถูกบล็อก โดยผนัง วัชพืชมีความสำคัญเกินไปเมื่อเผชิญกับ mobs เหล่านี้ทั้งหมด เมื่อคุณกำลังต่อสู้ คุณต้องเสมอเข้าใจสถานการณ์ และต่อสู้ถ้ามีความหวัง Herian: แต่โจนเห็นบางสิ่งบางอย่าง เราดูเหมือนจะมีคนมากกว่าสองคนที่อัญเชิญ Boheuram: อัศวินเสียชีวิตก่อนหน้านี้เรียกผู้ชายเจ็ดเพิ่มเติม ทักษะของเขาจอมขมังเวทย์มี 2 ระดับระดับกลางตรงต้นไม้: ทักษะที่เกี่ยวข้องกับจอมขมังเวทย์ดูจะสูงเกินไป... เรามีงานเดียวกัน ไม่ ใช่ทำงานเติบโตใกล้ชิดกัน เรากลายเป็นคู่แข่ง ฌองจะกระเสือกกระสนไปด้านบนของห่วงโซ่ และไม่ว่างที่จะสังเกตBoheuram: ได้รับประสบการณ์ดูเหมือนว่าเร็วหน่อยยัง แต่มันอาจเป็นฉันHerian: ฉันรู้สึกว่ามันเกินไป ***Lee Hyun อยากตะโกนในความสุข"ในที่สุด ผมเสร็จแล้ว! "ก็สอบสุดท้ายสุดท้าย และก็ตอนนี้วันหยุดฤดูหนาว แม้ว่าหิมะมุมกว้างครอบคลุมทั้งมหาวิทยาลัย จุดหลักเขานั้นไม่ได้เกินไปโรงเรียนจนถึงฤดูใบไม้ผลิ นักเรียนคนอื่น ๆ กำลังพูดกันในศาลาทางขึ้น"วิธีทดสอบ""แนะนำการสอบเสมือนจริงได้ยากเกินไป ผมเมาขึ้นอย่างสมบูรณ์ในการทดสอบ"Lee Hyun เก็บปากของเขา'ฉันไม่ไปบอก'เขาถูกมากในเชิงบวกเกี่ยวกับเกรดของเขา Lee Hyun เร็ววิ่งหน้าแรก แต่ Seoyoon นั่งอยู่บนม้านั่ง(ผมไม่คิดว่า เขาเป็นหน้าแรกได้) เธอสวมเสื้อกันหนาวสวย เสื้อผ้าที่พวกแม้จะสนใจ เธอจัดประสบการณ์สดใส รูปร่างที่สูง และมีอนาคตรับประกัน Lee Hyun รู้สึกตกใจอยู่ Seoyun เพราะไม่ตรงกัน"เขาคือวิชาฯ ชื่อ Lee Hyun จากแผนกของเสมือนจริง""เธอกินอาหารและศัตรู"(ซึ่งดูเหมือนว่าเป็น)"แต่เป็นการวิชาฯ เขาได้มักจะบอก""การได้คุณคิดว่า ไม่ได้คุณดูที่ตูดเตะผู้ชาย"หัวข้อแย้งมากภายในโรงเรียนที่ได้ ในแผนก มากมายจากรุ่นพี่ที่ดูอึดอัด และเคารพมากขึ้นรอบ Hyun Lee เขามีลักษณะให้ผลผลิตที่เรียงลำดับความสนใจ Seoyoon ได้ไม่นาน และไม่ควรฝันมากเกินไป'ฉันไม่ปกติ'Lee Hyun ป้องกันเธอ และช่วยให้เธอแก้ไขไม่กลัวที่จะพบปะผู้คนใหม่ การประชุมเกิดขึ้นในสถานที่แห่งนี้ แก้มของ Seoyoon มีสีแดงเนื่องจากความหนาว และเธอเดิน torward เขา"รอฉัน" ในตอนท้ายของคำถาม Lee Hyun, Seoyoon พยักหน้า และ ตอบ "เนื่องจากเป็นฤดูหนาว และหนาว" คำของเธอออกมาตามธรรมชาติ Lee Hyun ไม่ดูแลมากว่า แต่พวกเขาจับมือขณะเดิน"โอ้ แล้วคุณไปในวันหยุดหรือไม่" เธอจำคำ Lee Hyun กล่าวว่า ในอดีต และก็อยากจะไปเดินกับเขา"วันหยุดมีเพียงการเดินทางไปทะเล เขากล่าวว่า "ฉันต้องล้านวอน บางทีผมไม่ได้มา ด้วยเงิน""ใช่ ใช่ พยักหน้า Seoyoon "อยากจะไปเที่ยวเกินไป ที่พักผ่อนและเราได้มากมากเวลาว่าง? " Seoyoon คือตกใจเล็กน้อย แต่เธอมีลักษณะที่ดีของเธอเพื่อให้มันLee Hyun ตั้งใจใช้เวลาที่เล่นถนนรอยัล ล่าสัตว์ในลัซโซ่คาพัวช่วยเขาระดับขึ้นเร็วกว่าสถานอื่น ๆ เควสได้รอบ ๆ ดังนั้นมันเป็นการได้รับประสบการณ์ Lee Hyun ถูกม้าอ่อนโยน "เนื่องจากผมสัญญาว่า คุณ ฉันกลัวมากคนเดียว ดังนั้น ลองไปบางครั้ง" Lee Hyun นำมันออกเป็นสำหรับอนาคต และตกลงจะขาด mindedly อย่างไรก็ตาม Seoyoon เอาเป็นใช่การกระตือรือร้น"ผมมาซื้อสิ่งที่เดิน" เธอชนะน้อย 6,000,000 รับรางวัลสำหรับวาดรูป(อาจจะ แต่ทั้งสอง วิธี ก็รู้ว่า เธอได้รับรางวัล 6 ล้านบาท) ฮยอนไม่ได้คาดหวังว่า Seoyoon จะรวบรวมจำนวนเงินนั้นในเป็นนานเป็นเดือน"ไม่ได้คุณขายสินค้าหรือไม่" เมื่อพวกเขาทำแผนที่วัชพืชไม่ทราบ แต่ Seoyoon สวมใส่เธออุปกรณ์มีเสียดังกล่าวเป็นเงินเมื่อเธอสามารถทำให้มากขึ้น โดยขายให้"ฉันได้เงิน โดยทำอาหารกลางวัน" Seoyoon ทำแรงงานให้ได้รับเงินจริง เธอเอาเงินออกมือของเธอเพื่อแสดงแผลเธอ นอกจากนี้ยังมีบุรองจากน้ำมันปรุงอาหาร เพราะเธอไม่เคยประสบช่วงเวลาชีวิตของรายได้ ได้พบเธอป่วย และเหนื่อย"คุณกำลังจะไปเที่ยวกับฉัน" Lee Hyun พยักหน้า แต่ความคิดของเขาถูกผสมขึ้นในจิตใจของเขา***หลังจาก 4 ชั่วโมง Seoyoon ก็พร้อมที่จะเดินทาง เธอมีสิ่งต่าง ๆ มากมายเพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับเมื่อเวลามาปล่อย" Skillet และหม้อ เตา ยังเอาของเขา... ต้มไข่ สาหร่ายทะเลถูกรวบรวมไว้ทั้งหมด เธอยังใส่ขวด เพื่อให้พวกเขาสามารถใส่น้ำดื่มขณะกระหายน้ำ" คนเดียว เธอไม่รู้ที่เธอจะไป Lee Hyun คงไม่ต้องการเดินทางมันจะไม่แห่งเนื่องจากเวลายาก ที่เป็นภาระมากในการบรรจุได้ น้ำมันงา กระเทียม และ perilla จะลบอาหาร และผักมีการ เพิ่มเปลี่ยนแปลง พวกเขามีทั้งปลามีหากคุณกินในท้องถิ่น"สะดวก ถ้าคุณคิดว่า เราต้องนำหลายสิ่ง เราสามารถเพิ่มใน"เธอบรรจุเพียงพอเพื่อให้สามารถอยู่รอดบนเกาะร้าง ก็เตรียมผลผิดปกติ ไปในวันหยุด คะโชค ทำไมจะต้องไปเดินในไม่รู้จักเพียงสี่วัน ถ้าคุณได้เพิ่มงบประมาณอีก"วันจันทร์ผมจะไปเวลาอื่นถ้าไม่แพงเกินไป" Lee Hyun เข้าแคปซูล...มันเป็นเวลาที่จะไปถนนรอยัล***ข้อมูลที่แพร่กระจายไปทั่วถึงวัชพืชต่างที่ค้นพบ โดยคน สิ่งเงาปรากฏ โดยต่างปิดบังซ่อนสมบัติปรากฏทำไมในเหมาะ...ทำไมไม่ได้ผู้คนจำนวนมากละทิ้งสิ่งที่ชื่นชอบของพวกเขาปลดล็อคความลับของ Skapua หาสมบัติ'ครั้งแรก เขาต้องตอบทั้งหมด'ความพร้อมของผู้ใช้คนอื่น ๆ ได้เดินทางรอบ ได้รับข้อมูลที่พบสมบัติที่อสังหาริม และตอบสนองผู้รับใช้ทำความสะอาดปล่องไฟหรือท่อระบายน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ไปที่โบสถ์ของเฟรย่าจะต้องเสียเงินเยอะ '


วัชพืชขึ้นที่นี่ มอนสเตอร์บุกหมู่บ้าน หรือไม่การต่อสู้เกิดขึ้น พวกเขาจะโจมตี มาเป็นชุดของการโจมตีของมอนสเตอร์ที่เข้ามาในหมู่บ้าน มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็นความหวังของการสิ้นสุด ภายใน skapua ดูเหมือนมีการต่อสู้มากของผู้ใช้ไม่คิดว่าพวกเขาจะระมัดระวังตัว มากขึ้นมอนสเตอร์จะมา japtem จะให้สร้างขึ้น



* * *

ผู้ใช้ในหมู่บ้านพูดคุยกับแต่ละอื่น ๆเกี่ยวกับการล่า


boheuram : วัชพืชเป็นผี ในขณะที่เขากำลังล่าและฉันไม่เห็นเขาตั้งแต่ก่อน


herian : ผมเห็นผี ของเขาก่อนจะไล่ปีศาจด้านหลัง หลังจากนั้น ฉันเดาว่าเขาออกไป


barena :เขาเป็นพ่อมดที่หมายเรียก Undead , แต่ดูเหมือนว่าเขาจะรู้มากกว่าที่คุณคิด เขาทำ เขาดูค่อนข้างแข็งแรง แต่


boheuram : ผมยังอาจจะผิด ไม่ได้ล่าแล้ว มอนสเตอร์ ผู้เล่นยังล่าสัตว์ไม่ได้ดีมากในขณะนี้โดยปราศจากวัชพืช เพิ่มเติมถูกหมายเรียก Undead จะไม่ได้ป้องกันการโจมตีที่เกิดขึ้นในขณะนี้ วิสัยทัศน์ของฉันถูกปิดกั้นด้วยผนังวัชพืชที่สำคัญมากเมื่อจัดการกับ มอนสเตอร์เหล่านี้ เมื่อคุณต่อสู้ คุณต้องเสมอเข้าใจสถานการณ์และการต่อสู้ ถ้ายังมีความหวัง


herian : แต่โจนก็เห็นอะไรบางอย่าง เราดูเหมือนจะมีมากกว่า 2 คน เรียก


boheuram : อัศวินตายเร็วเรียกอีกเจ็ดคน ทักษะพ่อมดของเขาระดับ 2 ปานกลาง


ตรงต้นไม้ :จอมขมังเวทย์ที่เกี่ยวข้องทักษะดู . . . . . สูงเกิน เรามีงานเดียวกัน แทนที่จะทำงานที่จะเติบโตใกล้ชิดกัน เราเป็นคู่แข่งกัน เจนนี่จะกระเสือกกระสนไปด้านบนของโซ่และยุ่งเกินไปที่จะสังเกต


boheuram : ได้รับประสบการณ์ดูเหมือนว่าบิตเร็วขึ้นหน่อย แต่มันก็อาจเป็นฉัน .


herian : ผมรู้สึกว่ามันเกินไป



* * *

ลีฮยอนอยากจะตะโกนในความสุข


" ในที่สุดฉันเสร็จแล้ว ! "


มันคือช่วงสอบไฟนอล และมันคือตอนนี้ฤดูหนาววันหยุดพักผ่อน แม้ว่าหิมะฉ่ำครอบคลุมวิทยาเขตทั้งจุดเด่นหลักคือ เขาไม่ต้องไปโรงเรียนจนกว่าจะถึงฤดูใบไม้ผลิ นักเรียนคนอื่น ๆพูดคุยกับแต่ละอื่น ๆในฮอลล์ทาง


" ยังไงก็ทดสอบ ?

" แนะนำการสอบเสมือนจริงก็ยากเกินไป ฉันเมาขึ้นอย่างสมบูรณ์ในการสอบ

"ลีฮยอนปิดปากเงียบ


ฉันไม่บอก


เขามองโลกในแง่ดีมากเกี่ยวกับเกรด ลี ฮุน แล้ววิ่งกลับบ้าน แต่ seoyoon นั่งอยู่บนม้านั่ง ผมไม่คิดว่าเขาจะอยู่บ้านเลย ) เธอใส่สวย เสื้อผ้าหน้าหนาว เสื้อผ้าที่ผู้ชายจะหันมาสนใจ เธอถือเป็นประสบการณ์ที่สดใส ประสบความสำเร็จสูง และมีรับประกันอนาคต