The thermosphere is the second-high

The thermosphere is the second-highest layer of Earth's atmosphere. It extends from the mesopause (which separates it from the mesosphere) at an altitude of about 80 km (50 mi; 260,000 ft) up to the thermopause at an altitude range of 500–1000 km (310–620 mi; 1,600,000–3,300,000 ft). The height of the thermopause varies considerably due to changes in solar activity.[8] Because the thermopause lies at the lower boundary of the exosphere, it is also referred to as the exobase. The lower part of the thermosphere, from 80 to 550 kilometres (50 to 342 mi) above Earth's surface, contains the ionosphere.

This atmospheric layer undergoes a gradual increase in temperature with height. Unlike the stratosphere, wherein a temperature inversion is due to the absorption of radiation by ozone, the inversion in the thermosphere occurs due to the extremely low density of its molecules. The temperature of this layer can rise as high as 1500 °C (2700 °F), though the gas molecules are so far apart that its temperature in the usual sense is not very meaningful. The air is so rarefied that an individual molecule (of oxygen, for example) travels an average of 1 kilometre (0.62 mi; 3300 ft) between collisions with other molecules.[10] Even though the thermosphere has a very high proportion of molecules with immense amounts of energy, the thermosphere would not feel hot to a human in direct contact, because the low density in the thermosphere would not be able to conduct a significant amount of energy to or from the skin. In other words, a person would not feel warm because of the thermosphere's extremely low pressure.

This layer is completely cloudless and free of water vapor. However non-hydrometeorological phenomena such as the aurora borealis and aurora australis are occasionally seen in the thermosphere. The International Space Station orbits in this layer, between 320 and 380 km (200 and 240 mi).

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ชั้นเทอร์โมสเฟียร์เป็นที่สองสูงสุดชั้นบรรยากาศของโลก มันขยายจากมีโคลซีน ( ซึ่งแยกจากเมโซสเฟียร์ ) ที่ระดับความสูงประมาณ 80 กิโลเมตร ( 50 มิ ; 260 , 000 ฟุต ) ถึงเอมี่ ไรอัน ที่ระดับความสูง 500 – 1 , 000 กม. ช่วง ( 310 ) แต่มิ ; 1600000 – 3300000 ฟุต ) ความสูงของเอมี่ ไรอัน ซึ่งแตกต่างกันมาก เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงในกิจกรรมแสงอาทิตย์[ 8 ] เพราะเอมี่ ไรอันอยู่ที่ขอบล่างของเอ็ดเวิร์ด นอร์ตัน ก็เรียกว่า exobase . ส่วนล่างของชั้นเทอร์โมสเฟียร์ จาก 80 ถึง 550 กิโลเมตร ( 50 ก็มี ) เหนือผิวโลกมีชั้นบรรยากาศ

บรรยากาศชั้นนี้จะค่อยๆเพิ่มขึ้นในอุณหภูมิสูง ซึ่งแตกต่างจากชั้นบนของบรรยากาศซึ่งอุณหภูมิผกผันคือเนื่องจากการดูดซึมรังสีโดยโอโซน กลับกันในชั้นเทอร์โมสเฟียร์เกิดขึ้นเนื่องจากความหนาแน่นต่ำมากของโมเลกุล อุณหภูมิของชั้นนี้สามารถเพิ่มขึ้นสูงเป็น 1 , 500 ° C ( 2700 ° F ) แม้ว่าก๊าซโมเลกุลอยู่ห่างกันมากที่อุณหภูมิของมันในแง่ปกติไม่ได้มีความหมายมากอากาศ rarefied ดังนั้นที่บุคคล ( โมเลกุลของออกซิเจน ตัวอย่างเช่น ) เดินทางเฉลี่ยประมาณ 1 กิโลเมตร ( ระหว่างมิ ; 3 , 300 ฟุต ) ระหว่างการชนกับโมเลกุลอื่น [ 10 ] ถึงแม้ว่าชั้นเทอร์โมสเฟียร์มีสัดส่วนสูงมากของโมเลกุลที่มีมหาศาลของพลังงาน เวนท์เวิร์ท มิลเลอร์ จะไม่รู้สึกร้อนเพื่อมนุษย์ ติดต่อโดยตรงเพราะความหนาแน่นต่ำในชั้นเทอร์โมสเฟียร์จะไม่สามารถนำจำนวนเงินที่สำคัญของพลังงานหรือจากผิว ในคำอื่น ๆที่บุคคลจะรู้สึกอบอุ่นเพราะของชั้นเทอร์โมสเฟียร์ความดันต่ำมาก

ชั้นนี้ได้อย่างกระจ่างและฟรีของไอน้ําอย่างไรก็ตาม ปรากฏการณ์ดังกล่าวไม่ hydrometeorological borealis Aurora Australis และออโรร่าจะเห็นเป็นครั้งคราวในชั้นเทอร์โมสเฟียร์ . ที่สถานีอวกาศนานาชาติโคจรในชั้นนี้ ระหว่าง 320 และ 380 กม. ( 200 และ 240
มิ )