Previous Chapter Next ChapterChapte

Previous Chapter Next Chapter
Chapter 187: Good Old Fatty

“Meng Hao!” thought Wang Tengfei, his eyes instantly shining with a mysterious glow. He felt a sudden stab of pain from the index finger of his right hand. The finger was pitch black, and inside, a pulsating black aura could be seen.

Seeing Meng Hao here was not something Wang Tengfei had ever imagined would happen. Many years had passed, but he recognized him immediately. This was that damned Cultivator from the State of Zhao who had stolen away his legacy and wrecked all of his meticulously laid plans!

As soon as he saw Meng Hao, Wang Tengfei’s breath quickened. He had assumed that Meng Hao disappeared along with the State of Zhao. How could he have predicted that he would suddenly appear here? Furthermore, he was in a group from the Solitary Sword Sect. Many thoughts ran through his head during the space of a few breaths. Then he recovered his composure and looked away.

“Since he’s here,” thought Wang Tengfei, “I’ll have to find an opportunity to sacrifice him to my poison finger.” His expression calm, he slowly began to exhibit the same disregard for Meng Hao that he had years ago. It was as if he would eternally be above Meng Hao. It didn’t matter if they were in the State of Zhao or the Southern Domain. He didn’t care at all about Meng Hao. He was a member of the Wang Clan. He was Chosen. He was superior, and as for Meng Hao, it didn’t matter what relationship he had with the Solitary Sword Sect. To him, Meng Hao was nothing more than an insect.

He had perfect good looks and a flawless temperament. He stood there, slowly becoming the center of attention. He smiled lightly, his expression indifferent. The disregard for Meng Hao which existed in his heart slowly transformed in to scorn and arrogance. He tilted his head up, and it appeared, for all intents and purposes, that Meng Hao was nothing to him and could be crushed on a whim.

At the same time, Wang Xifan frowned slightly. He looked at Meng Hao again, and a mysterious look appeared in his eyes. A smile tugged at the corners of his mouth. It was a smile similar to Wang Tengfei’s, filled with scorn in disregard.

Now he remembered the scene from years ago. He remembered this ant that he almost crushed on the top of the East Mountain of the Reliance Sect, only to be stopped by He Luohua.

“Interesting,” he said with a chuckle. His words did not echo out, and could only be heard by Wang Tengfei. “So, we once again run into this insolent kid. Tengfei, now is your chance to conclude matters from all those years ago. Kill him, and prove that everything I’ve told you is true. You are Chosen, and he is nothing more than an insect.”

Wang Tengfei smiled. “I’ve long since stopped thinking about the things that happened that year,” he said coolly. “However, I really should take his head.” He looked at Meng Hao once again, and his eyes brimmed with confidence in his ability to kill him. It would be as easy as turning over his hand. He looked away, ignoring Meng Hao and staring off into the distance. He appeared thoughtful once again, as if he were wrestling with some matter in his heart.

“Don’t overthink things,” said Wang Xifan, his voice low. “You need to trust Chu Yuyan.”

Wang Tengfei was quiet for a long moment, then growled, “If I ever find out who it was, I’ll tear him into a thousand pieces!!” His eyes were filled with cold, callous hatred, as well as humiliation. Killing intent roiled out of him, much more intense than when he had seen Meng Hao. This matter was something he could not ignore, something he could not cool down from.

Meng Hao’s expression was the same as ever. Seeing Wang Tengfei here wasn’t completely unexpected. However, it naturally caused various emotions to bubble up within him.

The enmity between him and Wang Tengfei was not something he cared much about any more. Years had passed, and as of now, Meng Hao actually felt that he had been a bit too hot-blooded in his youth. There were definitely some areas in which he was in the wrong.

Now, Meng Hao’s Cultivation base was at the mid Foundation Establishment stage, and his battle prowess put him in the same league as Dao Children, although few people knew that. In Meng Hao’s estimation, if he could defeat Wang Tengfei when in the Qi Condensation stage, then nowadays it wasn’t even worth thinking about.

What concerned him most was the Song Clan’s search for a husband, and the Cubic Pearl that Eccentric Song had mentioned moments ago. It could dispel the strangest poisons in the world, and that made Meng Hao’s heart palpitate with eagerness.

He wasn’t sure if the Cubic Pearl could dispel the poison of the Resurrection Lily, but considering the Song Clan was offering it up as a prize, it was surely no ordinary object.

“I wonder if it really can dispel the poison…. If it can, then maybe I won’t need to infiltrate the Violet Fate Sect after all. Staying in the Solitary Sword Sect wouldn’t be bad.” His heart pounded in ant

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทก่อนหน้านี้บทต่อไปบทที่ 187: ดีไขมันเก่า"เฮา เมง" คิดว่า วัง Tengfei ตาของเขาส่องแสงได้ทันที ด้วยการเรืองแสงลึกลับ เขารู้สึกแทงอย่างฉับพลันของความเจ็บปวดจากนิ้วชี้ของมือขวาของเขา นิ้วเป็นเกลียวดำ และภายใน เห็นออร่าสีดำเป็นจังหวะเห็นเมงเฮานี่ไม่ใช่สิ่งที่วัง Tengfei เคยคิดจะเกิดขึ้น หลายปีเลย แต่เขารู้จักเขาทันที นี้เป็นเกษตรกรที่ตายจากรัฐ Zhao ที่ขโมยจากมรดก และอับปางของเขาอย่างพิถีพิถันวางแผนทั้งหมดทันทีที่เขาเห็นเฮาเมง ลมหายใจวัง Tengfei ที่มีชีวิต เขาได้สันนิษฐานว่า เฮาเมงหายไปพร้อมกับรัฐ Zhao วิธีสามารถเขาได้คาดการณ์ว่า เขาจะก็ปรากฏที่นี่ นอกจากนี้ เขาก็ในกลุ่มจากนิกายดาบโดดเดี่ยว ความคิดมากมายวิ่งผ่านหัวของเขาในระหว่างว่างกี่ลมหายใจ เขากู้คืนความสงบของเขา แล้วมองออกไป"ตั้งแต่เขาอยู่ที่นี่ คิดว่า วัง Tengfei "ฉันจะค้นหาโอกาสในการเสียสละพระองค์เพื่อนิ้วมือพิษของฉัน" ความสงบการแสดงออกของเขา เขาค่อย ๆ เริ่มแสดงไม่สนใจเหมือนกันสำหรับเมงเฮาเขามีปี ก็เป็นว่า ลดุจจะเหนือเฮาเมง มันไม่สำคัญว่าถ้าพวกเขาอยู่ในสถานะ Zhao หรือโดเมนที่ภาคใต้ เขาไม่ได้ดูแลทั้งหมดเกี่ยวกับเฮาเมง เขาเป็นสมาชิกของตระกูลวัง เขาเลือก เขาเหนือกว่า และสำหรับเมงเฮา มันไม่ได้สำคัญอะไรความสัมพันธ์ที่เขามีกับนิกายดาบโดดเดี่ยว เขา เมงเฮาได้อะไรมากกว่าแมลงเขาดูดีและอารมณ์สมบูรณ์แบบ เขายืน ค่อย ๆ กลายเป็น จุดสนใจ เขายิ้มเบา ๆ นิพจน์ของเขาไม่แยแส การไม่สนใจสำหรับเฮาเมงที่เดิมในหัวใจของเขาอย่างช้า ๆ กลายเป็น scorn และหยิ่ง เขาเอียงศีรษะของเขาขึ้น และ ปรากฏ ตัวหมด intents และวัตถุประสงค์ ว่า เฮาเมงอะไรให้เขา และอาจบดบนเคสในเวลาเดียวกัน วัง Xifan frowned เล็กน้อย เขาดูที่เมงเฮาอีกครั้ง และดูลึกลับปรากฏในสายตาของเขา Tugged รอยยิ้มที่มุมปากของเขา มันเป็นรอยยิ้มที่คล้ายกับวัง Tengfei ของ เต็มไป ด้วย scorn ในไม่สนใจตอนนี้ เขาจำได้ฉากจากปีที่ผ่าน เขาจำได้นี้มดที่เขาบดเกือบบนยอดเขาตะวันออกพึ่งนิกาย เพียงเพื่อหยุดการ Luohua ของเขา"น่าสนใจ เขากล่าวว่า ด้วย chuckle คำพูดของเขาไม่ไม่สะท้อนออก และอาจจะได้ยินเฉพาะ โดยวัง Tengfei "ดังนั้น เราอีกครั้งทำงานเป็นเด็กนี้กำเริบ Tengfei ตอนนี้เป็นโอกาสของคุณที่จะสรุปเรื่องจากทุกปีแล้ว ฆ่าเขา และพิสูจน์ว่า ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมเคยบอกคุณเป็นจริง คุณเลือก และเขาเป็นอะไรมากกว่าแมลง"วัง Tengfei ยิ้ม "ฉันได้นานตั้งแต่หยุดคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นปีที่ เขากล่าวเฉย "อย่างไรก็ตาม ฉันจริง ๆ ควรใช้หัวของเขา" เขามองไปที่เมงเฮาอีกครั้ง และตาหล่อนเปี่ยมไป ด้วยความมั่นใจในความสามารถของเขาไปฆ่าเขา มันจะง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือ เขาดูออกไป ละเว้นเฮาเมง และจ้องมองออกเป็นระยะทาง เขาปรากฏแท้อีกครั้ง เป็นถ้าเขาได้ปล้ำกับเรื่องบางอย่างในหัวใจของเขา"อย่า overthink สิ่ง วัง Xifan เสียงต่ำของเขากล่าวว่า "คุณต้องการเชื่อถือ Yuyan ชู"Tengfei วังถูกเงียบช่วงยาว แล้ว growled "ถ้าผมหาที่ที่มันเป็น ฉันจะฉีกเขาเป็นพันชิ้น!!" ตาของเขาเต็มไป ด้วยความเกลียดชังที่เย็น ไม่รู้สึก ความอัปยศอดสู เจตนาฆ่า roiled จากเขา รุนแรงมากขึ้นกว่าเมื่อเขาได้เห็นเฮาเมง เรื่องนี้เป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถละเลย บางสิ่งบางอย่างที่เขาไม่อาจเย็นลงจากเมงเฮานิพจน์ถูกเหมือนเคย เห็นวัง Tengfei นี่ไม่สมบูรณ์ไม่คาดคิด อย่างไรก็ตาม ตามธรรมชาติเกิดอารมณ์ต่าง ๆ เป็นฟองขึ้นภายในตัวเขาความเป็นปฏิปักษ์ระหว่างเขาและ Tengfei วังไม่เป็นสิ่งที่เขาห่วงมากอีกต่อไป ปีได้ผ่าน และ ณขณะนี้ เมงเฮาจริงรู้สึกว่า เขาได้รับบิตเกินไป hot-blooded ในวัยหนุ่ม มีพื้นที่แน่นอนบางพระองค์ในไม่ถูกต้องตอนนี้ เมงเฮาฐานการเพาะปลูกเป็นที่จัดตั้งมูลนิธิเวทีกลาง และความกล้าหาญการรบของเขานำเขาในลีกเป็นเด็กดาว แม้ว่าบางคนรู้ว่า ในการประเมินเมงเฮา ถ้าเขาสามารถเอาชนะวัง Tengfei เมื่ออยู่ในระยะการควบแน่นฉี แล้วปัจจุบันมันไม่ได้ได้คุ้มค่าคิดอะไรห่วงเขามากที่สุดคือ เพลงทัพค้นหาสามี และเพิร์ลลูกบาศก์ที่ประหลาดเพลงได้กล่าวถึงช่วงเวลาที่ผ่านมา มันสามารถกำจัดความพิษแปลกประหลาดในโลก และที่ทำงห้าวหัวใจ palpitate ด้วยความกระตือรือร้นเขาไม่แน่ใจว่า ถ้าไข่มุกลูกบาศก์สามารถ dispel พิษของกมลชนม์ แต่พิจารณากองทัพเพลงถูกนำเสนอขึ้นเป็นรางวัล ก็ย่อมไม่ธรรมดา"ผมสงสัยว่า ถ้า มันจริง ๆ สามารถ dispel ยาพิษ... ถ้ามันสามารถ แล้วบางทีไม่ต้องการแทรกนิกายชะตากรรมสีม่วงหลังจากทั้งหมด ในนิกายดาบโดดเดี่ยวจะไม่ได้ดี" หัวใจของเขาทุบในมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก่อนหน้านี้บทบทต่อไป
บทที่ 187: ดีเก่าไขมัน"เม้งเฮา" คิดว่าวัง Tengfei ดวงตาของเขาทันทีส่องด้วยแสงลึกลับ เขารู้สึกว่าแทงอย่างฉับพลันของอาการปวดจากนิ้วชี้ของมือข้างขวาของเขา นิ้วเป็นสีดำสนิทและภายในรัศมีสีดำเร้าใจอาจจะเห็น. เห็นเม้งเฮานี่ไม่ใช่เป็นสิ่งที่วัง Tengfei เคยคิดที่จะเกิดขึ้น หลายปีที่ผ่านมา แต่เขาได้รับการยอมรับเขาทันที นี้คือการที่ถูกสาปเกษตรกรจากรัฐ Zhao ที่เคยถูกขโมยออกไปและมรดกของเขาอับปางทั้งหมดของแผนวางอย่างพิถีพิถันของเขาทันทีที่เขาเห็นเม้งเฮาลมหายใจของวัง Tengfei เร่ง เขาได้สันนิษฐานว่าเม้งเฮาหายไปพร้อมกับรัฐ Zhao วิธีการที่เขาสามารถคาดการณ์ได้ว่าเขาก็จะปรากฏที่นี่? นอกจากนี้เขาอยู่ในกลุ่มจากโดดเดี่ยวดาบนิกาย ความคิดของหลายคนวิ่งผ่านหัวของเขาในช่วงไม่กี่พื้นที่ของลมหายใจที่ จากนั้นเขาก็หายสงบของเขาและมองออกไป. "ตั้งแต่เขาอยู่ที่นี่" คิดว่าวัง Tengfei "ฉันจะต้องไปหาโอกาสที่จะเสียสละให้เขาใช้นิ้วพิษของฉัน." การแสดงออกของความสงบของเขาเขาค่อย ๆ เริ่มที่จะแสดงให้เห็นถึงความไม่เคารพเดียวกัน เม้งเฮาว่าเขามีปีที่ผ่านมา มันเป็นเหมือนกับว่าเขาจะเป็นนิรันดร์เหนือเม้งเฮา มันไม่สำคัญว่าพวกเขาอยู่ในรัฐ Zhao หรือโดเมนภาคใต้ เขาไม่สนใจที่เกี่ยวกับเม้งเฮา เขาเป็นสมาชิกคนหนึ่งของวังตระกูล เขาได้รับเลือก เขาเป็นคนที่เหนือกว่าและสำหรับเม้งเฮามันก็ไม่ได้สำคัญว่าสิ่งที่เขามีความสัมพันธ์กับโดดเดี่ยวดาบนิกาย กับเขาเม้งเฮาเป็นอะไรมากไปกว่าแมลง. เขามีรูปลักษณ์ที่ดีที่สมบูรณ์แบบและอารมณ์ที่ไร้ที่ติ เขายืนอยู่ที่นั่นช้ากลายเป็นศูนย์กลางของความสนใจ เขายิ้มเบา ๆ การแสดงออกของเขาไม่แยแส ไม่สนใจสำหรับเม้งเฮาที่มีอยู่ในหัวใจของเขาค่อย ๆ เปลี่ยนในการปฎิเส ธ และหยิ่ง เขาเอียงศีรษะของเขาขึ้นและมันปรากฏสำหรับ intents และวัตถุประสงค์ที่เม้งเฮาเป็นอะไรกับเขาและอาจจะบดในราชประสงค์. ในเวลาเดียวกันวัง Xifan ขมวดคิ้วเล็กน้อย เขามองไปที่เม้งเฮาอีกครั้งและดูลึกลับที่ปรากฏในสายตาของเขา รอยยิ้มที่มุมดึงจากปากของเขา มันเป็นรอยยิ้มที่คล้ายกับวัง Tengfei ของเต็มไปด้วยความรังเกียจในการไม่นำพา. ตอนนี้เขาจำได้ว่าฉากจากปีที่ผ่านมา เขาจำได้ว่ามดที่เขาเกือบจะบดที่ด้านบนของภูเขาตะวันออกของ Reliance นิกายเท่านั้นที่จะหยุดเขา Luohua. "น่าสนใจ" เขากล่าวพร้อมกับหัวเราะ คำพูดของเขาไม่ได้สะท้อนออกและสามารถเฉพาะได้ยินโดยวัง Tengfei "ดังนั้นเราอีกครั้งหนึ่งวิ่งเข้ามาในเด็กอวดดีนี้ Tengfei ตอนนี้เป็นโอกาสของคุณที่จะสรุปเรื่องจากทุกปีที่ผ่านมา ฆ่าเขาและพิสูจน์ทุกอย่างที่ผมเคยบอกคุณเป็นจริง คุณจะได้รับเลือกและเขาก็เป็นอะไรมากไปกว่าแมลง. " วัง Tengfei ยิ้ม "ฉันได้หยุดยาวตั้งแต่ความคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในปีที่" เขากล่าวว่าเฉย " แต่ผมจริงๆควรใช้หัวของเขา." เขามองไปที่เม้งเฮาอีกครั้งและดวงตาของเขาปีกที่มีความเชื่อมั่นในความสามารถของเขาที่จะฆ่าเขา มันจะเป็นเรื่องง่ายเหมือนพลิกมือของเขา เขามองออกไปโดยไม่สนใจเม้ง Hao และจ้องมองออกไปไกล เขาปรากฏตัวรอบคอบอีกครั้งราวกับว่าเขากำลังต่อสู้กับเรื่องในหัวใจของเขาบาง. "อย่า overthink สิ่งที่" วัง Xifan เสียงของเขากล่าวว่าต่ำ "คุณต้องให้ความไว้วางใจชู Yuyan." วัง Tengfei เป็นที่เงียบสงบสำหรับช่วงเวลาที่นานแล้วคำราม "ถ้าฉันเคยพบว่าผู้ที่จะเป็นฉันจะฉีกเขาเป็นพันชิ้น !!" ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเย็น ความเกลียดชังความรู้สึกเช่นเดียวกับความอัปยศอดสู เจตนาฆ่า roiled ออกมาจากเขามากขึ้นรุนแรงกว่าเมื่อเขาได้เห็นเม้งเฮา เรื่องนี้เป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถเพิกเฉยต่อสิ่งที่เขาไม่สามารถเย็นลงจาก. แสดงออกเม้งเฮาเป็นคนเดียวกับที่เคย เห็นวัง Tengfei ที่นี่ก็ไม่ได้คาดคิดอย่างสมบูรณ์ แต่มันเป็นธรรมชาติที่เกิดอารมณ์ต่างๆฟองขึ้นภายในตัวเขา. เป็นปฏิปักษ์ต่อกันระหว่างเขาและวัง Tengfei ไม่ได้เป็นสิ่งที่เขาได้รับการดูแลมากเกี่ยวกับการใด ๆ เพิ่มเติม ปีที่ผ่านมาและ ณ ขณะนี้เม้งเฮาจริงรู้สึกว่าเขาได้รับการบิตเลือดร้อนเกินไปในวัยหนุ่มของเขา มีแน่นอนบางพื้นที่ที่เขาอยู่ในที่ไม่ถูกต้อง. ตอนนี้ฐานการเพาะปลูกเม้งเฮาเป็นที่เวทีกลางมูลนิธิการจัดตั้งและการต่อสู้กล้าหาญทำให้เขาอยู่ในลีกเช่นเดียวกับดาวเด็กแม้จะไม่กี่คนที่รู้ว่า ในการประมาณค่าเม้งเฮาส์ถ้าเขาสามารถเอาชนะวัง Tengfei เมื่ออยู่ในขั้นตอนฉีควบแน่นแล้วในปัจจุบันมันก็ไม่ได้คิดมูลค่าเกี่ยวกับ. สิ่งที่ห่วงเขามากที่สุดคือการค้นหาเพลงตระกูลสามีและเพิร์ล Cubic ที่แหกคอกเพลงได้ ช่วงเวลาดังกล่าวที่ผ่านมา มันอาจจะปัดเป่าสารพิษที่แปลกประหลาดที่สุดในโลกและที่ทำให้ระรัวหัวใจเม้งเฮาด้วยความกระตือรือร้น. เขาก็ไม่แน่ใจว่าเพิร์ล Cubic สามารถปัดเป่าพิษของการฟื้นคืนชีพลิลลี่ แต่การพิจารณาเพลงแซ่ได้เสนอขึ้นเป็นรางวัล มันก็ย่อมไม่มีวัตถุสามัญ. "ฉันสงสัยว่าจริงๆมันสามารถปัดเป่าพิษ ... ถ้ามันสามารถแล้วบางทีฉันอาจจะไม่จำเป็นต้องแทรกซึมเข้าไปในกลุ่มสีม่วงโชคชะตานิกายหลังจากทั้งหมด ที่อยู่ในการโดดเดี่ยวดาบนิกายจะไม่เลว. "หัวใจของเขาโขลกในมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อนหน้าบทบทถัดไปตอนที่ 187 : เก่าดีไขมัน" เมิงเฮา ! " นึกว่าวัง Tengfei ดวงตาของเขาพลันส่องแสงด้วยแสงลึกลับ เขารู้สึกปวดขึ้นมาแทงจากนิ้วชี้ของมือข้างขวาของเขา นิ้ว สีดำ และ ข้างใน เต้นเป็นจังหวะออร่าสีดำสามารถมองเห็นได้เห็นเมิงเฮาที่นี่ไม่ได้สิ่งที่หวัง Tengfei เคยคิดว่าจะเกิดขึ้น หลายปีแล้ว แต่เขาก็จำเขาได้ทันที นี่ไอ้กสิกรจากรัฐจ้าว ที่แย่งมรดกของเขาและทำลายทั้งหมดของการวางแผน !ทันทีที่เขาเห็นเมิงเฮา วัง Tengfei หายใจเร็ว เขาสันนิษฐานว่า เมิ่งฮ่าวหายสาบสูญไปพร้อมกับ รัฐจ้าว เขาได้ทำนายว่าเขาจะโผล่มาที่นี่ นอกจากนี้ เขาอยู่ในกลุ่มจากพรรคดาบเดี่ยว ความคิดมากมายวิ่งผ่านหัวของเขาในพื้นที่เพียงไม่กี่อึดใจ จากนั้นเขาได้สงบจิตใจของเขาและมองออกไป" ตั้งแต่เขามา " นึกว่าวัง Tengfei " ผมจะต้องหาโอกาสให้เขาเสียสละนิ้วพิษของฉัน . " สีหน้าสงบ เขาก็เริ่มแสดงความเดียวกัน เมงเฮาเขาปีที่แล้ว มันเป็นถ้าเขาจะนิรันดร์จะสูงกว่า เมิ่งฮ่าว มันไม่สำคัญถ้าพวกเขาอยู่ในรัฐจ้าว หรือโดเมนที่ภาคใต้ เขาไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับ เมิ่งฮ่าว เขาเป็นสมาชิกของตระกูลหวัง เขาถูกเลือก เขาเป็นผู้บังคับบัญชา ส่วนเมิงเฮา มันไม่สำคัญว่าความสัมพันธ์ระหว่าง เค้า กับ พรรคดาบเดี่ยว เขา เมิ่งฮ่าว ไม่มีอะไรมากไปกว่าแมลงเขาดูดีและเป็นอารมณ์ที่สมบูรณ์แบบไร้ที่ติ เขายืนอยู่ตรงนั้น ค่อยๆ กลายเป็นศูนย์กลางของความสนใจ เขายิ้มเบาๆ สีหน้าไม่แยแส การเคารพเมิงเฮา ที่มีอยู่ในจิตใจของเขาค่อยๆเปลี่ยนในการดูหมิ่นและหยิ่ง เขาเอียงหัวขึ้นและมันปรากฏ สำหรับ intents ทั้งหมดและใช้ในวัตถุประสงค์ที่ เมิ่งฮ่าวก็ไม่มีอะไรกับเขา และสามารถบดได้ตามอำเภอใจในเวลาเดียวกัน , วัง xifan ขมวดคิ้วเล็กน้อย เขามองเมิงเฮาอีก และดูลึกลับที่ปรากฏในสายตาของเขา รอยยิ้ม tugged ที่มุมปากของเขา มันเป็นรอยยิ้มที่คล้ายกับวัง Tengfei เต็มไปด้วยหัวเราะเยาะในความ .ตอนนี้เขาจำฉากจากปีก่อน เขาจำได้ว่ามดตัวนี้ที่เขาเกือบทับด้านบนของภูเขาทางตะวันออกของความไว้วางใจพรรคเท่านั้นที่จะหยุดเขา luohua ." น่าสนใจ " เขาพูดพร้อมกับหัวเราะเบาๆ คำพูดของเขาไม่ได้ ก้อง และ สามารถได้ยินโดยวัง Tengfei . " งั้นเราอีกครั้งเจอไอ้เด็กอวดดี . Tengfei ตอนนี้เป็นโอกาสของคุณที่จะสรุปเรื่องทั้งหมดที่ผ่านมา ฆ่าเขา และพิสูจน์ว่า ทุกอย่างที่ผมบอกเป็นเรื่องจริง คุณจะเลือก และเขามีอะไรมากกว่าแมลง”วัง Tengfei ยิ้ม " ผมยาวตั้งแต่เลิกคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในปีนั้น " เขากล่าวอย่างใจเย็น " อย่างไรก็ตาม ผมควรจะใช้หัวของเขา . " เขามองดูเมิ่งฮ่าวอีกครั้ง และดวงตาที่เต็มเปี่ยมด้วยความมั่นใจในความสามารถของเขาที่จะฆ่าเขา มันคงจะง่ายเหมือนพลิกมือ เขาดูไป ไม่สนใจเมิง Hao และจ้องมองออกไปไกล ปรากฎว่าเขาคิดอีกครั้ง ถ้าเขาปล้ำกับบางเรื่องในจิตใจของเขา" อย่าคิดมากเรื่อง " วังกล่าวว่า xifan เสียงต่ำของเขา " คุณต้องเชื่อชูจารย์ Yuyan ”วัง Tengfei เงียบสักครู่ นาน แล้วร้อง " ถ้าฉันพบว่ามันเป็นใคร ฉันจะฉีกมันออกเป็นชิ้นๆ ! ! ! ! " ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง เย็นชา เฉยเมย ตลอดจนความอัปยศอดสู เจตนาฆ่าทอยเต๋าออก เขา มาก รุนแรงมากขึ้นกว่าเมื่อเขาได้เห็น เมิ่งฮ่าว เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เขาไม่อาจเพิกเฉย บางอย่างที่เขาไม่อาจเย็นลงจากสีหน้าของเมิ่งเฮ่าอยู่เหมือนเดิม เห็นวัง Tengfei ที่นี่ไม่สมบูรณ์ที่ไม่คาดคิด อย่างไรก็ตาม มันเป็นธรรมชาติที่เกิดจากอารมณ์ต่าง ๆ ให้ฟองขึ้นภายในเขาความเกลียดระหว่างเขาและหวัง Tengfei ก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาสนใจเรื่องใด ๆเพิ่มเติม ปี ที่ผ่านมา และในตอนนี้ เมิ่งฮ่าวก็รู้สึกว่าเขาได้รับบิตด้วย Hot Blooded ในเยาวชนของเขา มีแน่นอนบางพื้นที่ซึ่งเขาเป็นฝ่ายผิดตอนนี้ เมิงห้าวฐานการเพาะปลูกที่ก่อตั้งมูลนิธิกลางเวที และความกล้าหาญของเขาต่อสู้วางเขาในลีกเดียวกันเป็นดาว เด็ก แม้ว่าไม่กี่คนที่รู้ ใน เหม็ง เฮาประมาณ ถ้าเขาสามารถเอาชนะ หวัง ฉี การควบแน่น Tengfei เมื่อในเวที แล้วทุกวันนี้มันไม่ได้คิดมูลค่าเกี่ยวกับสิ่งที่เป็นห่วงเขามากที่สุด คือ เพลงของตระกูลค้นหาสามีและลูกบาศก์ ไข่มุกที่นอกรีตเพลงพูดถึงเมื่อสักครู่นี้ มันสามารถขจัดสารพิษที่แปลกประหลาดที่สุดในโลก และนั่นทำให้หัวใจของเมิ่งฮ่าวเต้นด้วยความกระตือรือร้นเขาไม่แน่ใจว่าถ้ามุกลูกบาศก์สามารถปัดเป่าพิษของเปราะหอม แต่การพิจารณาเพลงตระกูลถูกเสนอขึ้นเป็นรางวัล มันก็ย่อมไม่มีวัตถุธรรมดา" ผมสงสัยว่ามันจริงๆสามารถปัดเป่าพิษ . . . . . . . ถ้ามันทำได้ ก็อาจจะไม่ต้องแทรกม่วงชะตากรรมพรรคถ