Results: The search yielded 3571 pa

Results: The search yielded 3571 papers, of which 113 were relevant for this review. For each study, the level of evidence was graded. Most studies were observational (95%), originated from the United States (81%) and were performed in hospitals (49%) or nursing homes (32%). Do-not-resuscitate orders (39%) and written advance directives (34%) were most often studied. Advance care planning was often found to decrease life-sustaining treatment, increase use of hospice and palliative care and prevent hospitalisation. Complex advance care planning interventions seem to increase compliance with patients' end-of-life wishes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์: การค้นหาพบบทความ 3,571 ฉบับ โดย 113 ฉบับมีความเกี่ยวข้องกับการทบทวนนี้ ในแต่ละการศึกษา ระดับของหลักฐานจะถูกให้คะแนน การศึกษาส่วนใหญ่เป็นแบบสังเกต (95%) มีต้นกำเนิดมาจากสหรัฐอเมริกา (81%) และดำเนินการในโรงพยาบาล (49%) หรือสถานรับเลี้ยงเด็ก (32%) คำสั่งห้ามช่วยชีวิต (39%) และคำสั่งล่วงหน้าที่เป็นลายลักษณ์อักษร (34%) มักได้รับการศึกษา การวางแผนการดูแลล่วงหน้ามักพบว่าลดการรักษาแบบประคับประคองชีวิต เพิ่มการใช้บ้านพักรับรองและการดูแลแบบประคับประคอง และป้องกันการเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล การแทรกแซงการวางแผนการดูแลล่วงหน้าที่ซับซ้อนดูเหมือนจะเพิ่มการปฏิบัติตามความปรารถนาสุดท้ายของผู้ป่วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลลัพธ์: 3571 วิทยานิพนธ์ได้รับการเรียกคืนโดย 113 ที่เกี่ยวข้องกับการทบทวนนี้ สำหรับการศึกษาแต่ละชิ้นมีการให้คะแนนระดับหลักฐาน การศึกษาส่วนใหญ่เป็นแบบสังเกตการณ์ (95%) มีต้นกำเนิดในสหรัฐอเมริกา (81%) และดำเนินการในโรงพยาบาล (49%) หรือสถานพยาบาล (32%) คำสั่งไม่ช่วยชีวิต (39%) และคำสั่งล่วงหน้าเป็นลายลักษณ์อักษร (34%) มีการศึกษามากที่สุด โดยทั่วไปพบว่าโปรแกรมการดูแลล่วงหน้าสามารถลดการรักษาเพื่อรักษาชีวิต เพิ่มการใช้การดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายและการดูแลแบบประคับประคอง และป้องกันการเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล การแทรกแซงแผนการดูแลล่วงหน้าที่ซับซ้อนดูเหมือนจะสามารถปรับปรุงการปฏิบัติตามความปรารถนาของผู้ป่วยที่กําลังจะตายได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์:การค้นหาได้รับเอกสารจํานวน3571ฉบับซึ่ง113ฉบับเกี่ยวข้องกับการทบทวนนี้ สําหรับแต่ละการศึกษาระดับของหลักฐานจะได้รับการจัดอันดับ การศึกษาส่วนใหญ่เป็นข้อสังเกต( 95 % )เกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกา( 81 % )และดําเนินการในโรงพยาบาล( 49 % )หรือบ้านพักคนชรา( 32 % ) คําสั่งไม่ให้ฟื้นตัว( 39 % )และคําแนะนําล่วงหน้าเป็นลายลักษณ์อักษร( 34 % )เป็นการศึกษาที่ได้รับบ่อยที่สุด มักพบว่าการวางแผนการดูแลล่วงหน้าจะช่วยลดการรักษาที่ช่วยชีวิตเพิ่มการใช้การดูแลผู้ป่วยและการดูแลแบบประคับประคองและป้องกันการเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล การแทรกแซงการวางแผนการดูแลล่วงหน้าที่ซับซ้อนดูเหมือนจะเพิ่มการปฏิบัติตามความปรารถนาของผู้ป่วยที่สิ้นสุดลง