About 200 of these students were in

About 200 of these students were interviewed during Spring 1994. However, these students no longer represented a random sample since not all students selected agreed to participate. In the non-IMP group there was an over representation from the suburban high school (59%) and an under representation from the inner-city high school (17%). In addition, a disproportionate number of respondents (27%) had been accelerated into geometry as 9th graders. None of the IMP students were from that accelerated group when they entered high school. Given the profile of the non-IMP students responding, that group could not be used as a valid control group to measure achievement in college

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประมาณ 200 ของนักเรียนได้สัมภาษณ์ในช่วงฤดูใบไม้ผลิปี 1994 อย่างไรก็ตาม นักเรียนเหล่านี้ไม่แสดงการสุ่มตัวอย่างเนื่องจากนักเรียนทั้งหมดไม่เลือกตกลงจะเข้าร่วม ในกลุ่มเด็กซนไม่ มีมากกว่าการแสดงจากโรงเรียนมัธยมชานเมือง (59%) และภายใต้การแสดงจากโรงเรียนมัธยมในเมือง (17%) นำจำนวนผู้ตอบ (27%) มีการเร่งเป็นเรขาคณิตเป็นนักเรียน 9 ไม่มีนักเรียนเด็กซนได้จากกลุ่มที่รวดเร็วเมื่อเข้าโรงเรียนมัธยม กำหนดโพรไฟล์ของนักเรียนไม่ใช่เด็กซนที่ตอบสนอง กลุ่มที่ไม่สามารถใช้เป็นกลุ่มควบคุมที่ถูกต้องในการวัดความสำเร็จในวิทยาลัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกี่ยวกับ 200 ของนักเรียนเหล่านี้ได้รับการสัมภาษณ์ในช่วงฤดู​​ใบไม้ผลิปี 1994 อย่างไรก็ตามนักเรียนเหล่านี้ไม่ได้เป็นตัวแทนของกลุ่มตัวอย่างสุ่มเนื่องจากไม่นักเรียนทุกคนที่เลือกตกลงที่จะเข้าร่วม ในกลุ่มที่ไม่ IMP มีตัวแทนมาจากโรงเรียนมัธยมชานเมือง (59%) และการแสดงภายใต้จากโรงเรียนในเขตเมืองชั้นสูง (17%) นอกจากนี้ยังมีไม่เพียงพอกับจำนวนของผู้ตอบแบบสอบถาม (27%) ได้รับการเร่งเป็นรูปทรงเรขาคณิตเป็นคารม 9 ไม่มีนักเรียน IMP มาจากกลุ่มที่เร่งตัวขึ้นเมื่อพวกเขาเข้าไปในโรงเรียนมัธยม ที่ได้รับรายละเอียดของนักเรียนที่ไม่ใช่ IMP ตอบสนองกลุ่มที่ไม่สามารถนำมาใช้เป็นกลุ่มควบคุมที่ถูกต้องในการวัดความสำเร็จในวิทยาลัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประมาณ 200 ของนักศึกษาเหล่านี้ได้ให้สัมภาษณ์ในช่วงฤดูใบไม้ผลิ ปี 1994 อย่างไรก็ตาม นักศึกษาเหล่านี้ไม่แสดงตัวอย่างสุ่มตั้งแต่นักเรียนไม่เลือกทั้งหมดตกลงที่จะเข้าร่วม ในกลุ่มเด็กซนไม่มีมากกว่าการเป็นตัวแทนจากโรงเรียนมัธยมชานเมือง ( 59% ) และตัวแทนจากโรงเรียนในสังกัด ( 17% ) นอกจากนี้ตัวเลขสัดส่วนของผู้ตอบแบบสอบถาม ( 27% ) ได้เร่งในเรขาคณิตเป็น 9 นักเรียนชั้น ไม่มีของนักเรียนจากกลุ่มเด็กซน เร่งเมื่อพวกเขาเข้าเรียน ม.ปลาย ให้รายละเอียดของการไม่ตอบสนองภูตผีปีศาจนักเรียนกลุ่มนั้นไม่อาจจะใช้เป็นตัวควบคุมที่ถูกต้องในการวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในวิทยาลัย