Counseling SchizophrenicAh Kwong Sc

Counseling Schizophrenic

Ah Kwong

Schizophrenia is considered one of the most severe mental disorders and it has strong neurological evidence that makes it hard to be treated. The mainstream treatment for schizophrenia in Western society is dominated by the pharmaceutical industry and mainly consists in controlling the symptoms with medication. However, many studies show that the positive and negative symptoms in schizophrenic patients can be alleviated by psychotherapy. Since beside the genetic predisposition factor, there are psychosocial factors like social avoidance and mistrust contributing to the development of this disorder, so that individual psychotherapy that aims at building meaningful bond and cognitive correction (Lysaker & Daroyanni, 2006) has shown to be very helpful for schizophrenic patients.

The definition of schizophrenia according to the DSM-IV-TR is characterized as (1) delusions, (2) hallucinations, (3) disorganized speech, (4) grossly disorganized or catatonic behavior, (5) negative symptoms, i.e., affective flattening, alogia, or avolition; two (or more) of the above symptoms should be present for a significant portion of time, during a 1- month period in order for schizophrenia to be diagnosed. With different patients demonstrate different degrees of symptoms, the disorder can be grossly classified into different types including: Paranoid, Disorganized, Catatonic, Undifferentiated and Residual Schizophrenia.

Neurological studies and brain imaging technique including PET scan, CAT scan or fMRI have shown the physiological abnormality of schizophrenic patients. The most well accepted explanation is the dopamine hypothesis, which proposes that schizophrenic patients have an excessive level of the neurotransmitter dopamine, causing positive symptoms like hallucinations. Other than that, brain scan studies also shown that there are abnormal structure and activities in schizophrenia patients, including enlarged ventricles, cerebral atrophy, decrease in the size of the thalamus and lower metabolic rates in the prefrontal cortex.

It has been widely agreed that schizophrenia is a brain disease which has a strong biological foundation, and that it is closely related to genetic factors. Studies have found that a person has a 10% higher risk to develop
schizophrenia if he/she has a first-degree relative who it. Twin studies have also shown that, if one of the twins has the disease, the other one has a 50% chance to develop the same disorder. However, many other studies show that environmental factors could also contribute to the onset of schizophrenia; for example, trauma like child abuse, excessive stress, social isolation and drug abuse are found to be related to the onset of schizophrenia (Broome et al. 2005).

A Developmental Point of View

More and more researchers have started to look at schizophrenia from a developmental point of view. The activities and structure of the brain are an ever-changing process, which might be partially determined by internal and external factors. According to neurologist Toga (2002), much of the potential and many of the vulnerabilities of the brain might, in part, depend on the first two decades of life. The cortex and subcortical gray-matter nuclei develop during the fetal life and they continue to grow and specialize according to a precise genetic program, with modifications driven by environmental influences. With stimulation and experience, the dendritic branching of neurons greatly increases, as do the number of synaptic connections. Layers of insulating lipids are laid down on axons through the process of myelination. The increase in brain connections is followed by a process of dendritic ‘pruning’ and synapse elimination, which leads to a more efficient set of connections that are continuously remodeled throughout life. This is an entirely natural process of gray matter loss. Normal people lose gray matter at a subtle rate of 1-2 % per year in the parietal cortices, with little detectable change in the other lobes of the brain. By contrast, schizophrenia patients show a rapid progressive loss of gray matter in the superior frontal and temporal cortices, reaching 3-4% per year in some regions. Patients with the worst brain tissue loss also had the worst symptoms, which included hallucinations, delusions, bizarre and psychotic thoughts, hearing voices and depression (Toga et al, 2006). Interesting in these founding observations is that, in temporal cortices including primary auditory regions, severe gray-matter loss was absent at the disease onset but later became pervasive. Other researchers have noticed the same phenomena and described the loss as so rapid that it was likened to a “forest fire” (Thompson et al., 2001) (Sue et al., 2006). Toga suggested that, the spreading patterns of deficits corroborate the idea that the normal developmental process of dendritic and synaptic pruning might be abnormally accelerated or derailed in schizophrenia. I think there might be some other factors contributing to it, which I will discuss later.

Medication Treatment and its Side Effects

Medication is the most common treatment for schizophrenia, with the main effect of reducing the amount of dopamine in the patient’s brain in order to control the occurrence of delusions and hallucinations. First-generation antipsychotics such as haloperidol (Haldol) or chlorpromazine (Thorazine) were found to be quite effective in reducing positive symptoms, but have serious side effect including tardive dyskinesia, which entails involuntary muscle movements in the eyelids, tongue, throat, neck, legs, body…etc. Moreover, a too low amount of dopamine actually induces symptoms of Parkinson's disease.
Second-generation antipsychotics, such as risperidone (Risperdal), paliperidone (Invega), etc. seem to be more effective in preventing relapse than the first-generation medication, but also have side effects like fever, sweating, severe muscle stiffness (rigidity), confusion, fast or irregular heart beat, even fatal side effect called Neuroleptic Malignant Syndrome (NMS).

Brain tissue loss was related to the symptoms associated with schizophrenia; however, it is not clear whether the illness itself causes the dramatic tissue loss, or whether the loss it is a side effect of the treatment. Some researches found that higher doses of medication are associated with a reduction in the frontal and temporal lobe volumes. Lieberman and colleagues (2005) performed MRI study on patients with first-episode psychosis who exhibited a significant between-treatment difference in brain volume changes. They found that the neuroleptic haloperidol is associated with significant reductions in gray matter volume compared to an atypical antipsychotic drug olanzapine. Post hoc analyses suggested an association between treatment effects on the brain volume and the psychopathology of schizophrenia (Lieberman et al., 1998) (Sue 2006). This result might explain the research finding of Judith Rapoport, which I mentioned earlier. Why is that severe gray-matter loss was absent at disease onset but later become pervasive? It probably is the result of antipsychotic drug treatment rather than the initiate cause of schizophrenia. To explore the effect of antipsychotic drugs, further longitudinal brain imaging studies are needed.

External Factors Contributing to the Development of Schizophrenia

There is only at most a 50% chance that genes might determine this disease, part of it possibly related to the common environment in which twins grow up. The most famous case people like to mention about the genetic base of schizophrenia is the Genain quadruplets, who all developed schizophrenia symptoms at different periods of their lives. People tend to say that the genetic factor is the leading cause of their mental problems because they share the same genes. However, only few people know that all four of them also suffered from severe child abuse. Psychologist David Rosenthal in his book “The Genain Quadruplets: A study in Heredity and Environment in Schizophrenia” (1963) examined in detail the lives of the Genain Quadruplets for which psychiatrist Peter Breggin in his book “Toxic Psychiatry has the following description:

“The father of these four twins is an alcoholic…He impregnates at least two women other than his wife during the time when the twins are young children…He beats his children and his wife, restricts them to the home, and allows them no outside contacts and no deviation form robotic regimentation… he ‘plays sexual games’ with at least one of the girls, and ‘if his wife or daughters ate a piece of darkly toasted bread, he accused them of ‘trying to get sexually stimulated.’ When his preteen daughters are found masturbating, he puts acid on their genitals. That failing to stop them, he sends two of them off to a sadistic surgeon who mutilates their genitals, severing nerves and cutting out substantial flesh…. Once he banged two of the girls’ heads together to stop their crying…”(Breggin 1991)
The story of the Genain Quadruplets is a living case showing traumatic experience plays a role in the development of this mental illness. A large body of studies has shown the quality of the mother –child relationship to be a predictor of risk for later schizophrenia (Jones et al., 1994; Cannon et al., 2002). Morrison (2001) also claims that certain types of experiences, such as bullying, victimization, racism and alienation from mainstream culture, increase the probability of psychosis (Broome et al., 2005).

Studies found the situation of social isolation can predict the onset of schizophrenia. A study conducted by Sharpley et al. on African-Caribbeans living in UK showed an incidence of schizophrenia at least 6 times that of the native white population, demonstrated that the risk was especially high where the migrant group was a small minority, suggesting that social isolation

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ให้คำปรึกษา Schizophrenicอา คารลิ้มกวงเม้ง โรคจิตเภทถือเป็นหนึ่งของโรคจิตรุนแรงมากที่สุด และมีฐานระบบประสาทที่ทำให้ยากที่จะได้รับ การรักษาหลักในโรคจิตเภทในสังคมตะวันตกครอบงำ โดยอุตสาหกรรมยา และส่วนใหญ่ประกอบด้วยในการควบคุมอาการ ด้วยยา อย่างไรก็ตาม การศึกษาจำนวนมากแสดงว่า สามารถ alleviated อาการบวก และลบในผู้ป่วย schizophrenic โดยจิตแพทย์ เพราะนอกจากปัจจัยทางพันธุกรรม predisposition มีปัจจัย psychosocial เช่นหลีกเลี่ยงสังคม และ mistrust ที่เอื้อต่อการพัฒนาของโรคนี้ เพื่อให้จิตบำบัดแต่ละที่มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างตราสารหนี้ที่มีความหมายและการรับรู้แก้ไข (Lysaker & Daroyanni, 2006) ได้แสดงให้เห็นเป็นประโยชน์มากสำหรับผู้ป่วย schizophrenicคำจำกัดความของโรคจิตเภทตาม DSM-IV-TR เป็นลักษณะ delusions (1), (2) เห็นภาพหลอน พูด (3) โล้เป็นพาย ลักษณะการทำงาน (4) grossly โล้เป็นพาย หรือ catatonic อาการ (5) ค่าลบ เช่น ผลแบน alogia หรือ avolition สอง (หรือมากกว่า) ของอาการข้างต้นควรจะเป็นส่วนสำคัญของเวลา ในระหว่างรอบระยะเวลา 1 เดือนในโรคจิตเภทจะมีการวินิจฉัยสั่งการ มีผู้ป่วยแตกต่างกันแสดงให้เห็นถึงองศาที่แตกต่างของอาการ โรคที่ grossly ประเภทแตกต่างกันรวมถึง: พารานอยด์ Disorganized, Catatonic, Undifferentiated และโรค จิตเภทที่เหลือการศึกษาระบบประสาทและสมองภาพเทคนิค PET scan, CAT scan หรือ fMRI ได้แสดงวิปลาสสรีรวิทยาของผู้ป่วย schizophrenic ดียอมรับคำอธิบายเป็นสมมติฐานโดพามีน ซึ่งเสนอว่า ผู้ป่วย schizophrenic มีระดับการมากเกินไปของสารสื่อประสาทโดพามีน สาเหตุอาการบวกเช่นเห็นภาพหลอน นอกจาก ศึกษาการสแกนสมองแสดงว่า มีโครงสร้างที่ผิดปกติและกิจกรรมในผู้ป่วยโรคจิตเภท รวมทั้งขยาย ventricles สมองฝ่อ ลดขนาดของทาลามัสและอัตราการเผาผลาญต่ำในคอร์เทกซ์ prefrontalมันถูกมากตกลงว่า โรคจิตเภทเป็นโรคสมองที่มีพื้นฐานทางชีวภาพ และที่ เป็นปัจจัยที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับพันธุกรรม การศึกษาพบว่า มีบุคคลที่มีความเสี่ยงสูงกว่า 10% ในการพัฒนา โรคจิตเภทได้ญาติ first-degree ที่มัน ห้องศึกษายังแสดงให้เห็นว่า ถ้าหนึ่งคู่มีโรค อีกหนึ่งมี 50% โอกาสที่จะพัฒนาโรคเดียวกัน อย่างไรก็ตาม ในการศึกษาอื่น ๆ แสดงว่า ปัจจัยแวดล้อมอาจร่วมเริ่มมีอาการของโรคจิตเภท ตัวอย่าง บาดเจ็บเช่นการละเมิดสิทธิเด็ก สังคมละเมิดสิทธิแยกและยาเสพติด ความเครียดมากเกินไปจะพบเกี่ยวข้องกับเริ่มมีอาการของโรคจิตเภท (บรูมร้อยเอ็ด al. 2005)การพัฒนาเจตคติMore and more researchers have started to look at schizophrenia from a developmental point of view. The activities and structure of the brain are an ever-changing process, which might be partially determined by internal and external factors. According to neurologist Toga (2002), much of the potential and many of the vulnerabilities of the brain might, in part, depend on the first two decades of life. The cortex and subcortical gray-matter nuclei develop during the fetal life and they continue to grow and specialize according to a precise genetic program, with modifications driven by environmental influences. With stimulation and experience, the dendritic branching of neurons greatly increases, as do the number of synaptic connections. Layers of insulating lipids are laid down on axons through the process of myelination. The increase in brain connections is followed by a process of dendritic ‘pruning’ and synapse elimination, which leads to a more efficient set of connections that are continuously remodeled throughout life. This is an entirely natural process of gray matter loss. Normal people lose gray matter at a subtle rate of 1-2 % per year in the parietal cortices, with little detectable change in the other lobes of the brain. By contrast, schizophrenia patients show a rapid progressive loss of gray matter in the superior frontal and temporal cortices, reaching 3-4% per year in some regions. Patients with the worst brain tissue loss also had the worst symptoms, which included hallucinations, delusions, bizarre and psychotic thoughts, hearing voices and depression (Toga et al, 2006). Interesting in these founding observations is that, in temporal cortices including primary auditory regions, severe gray-matter loss was absent at the disease onset but later became pervasive. Other researchers have noticed the same phenomena and described the loss as so rapid that it was likened to a “forest fire” (Thompson et al., 2001) (Sue et al., 2006). Toga suggested that, the spreading patterns of deficits corroborate the idea that the normal developmental process of dendritic and synaptic pruning might be abnormally accelerated or derailed in schizophrenia. I think there might be some other factors contributing to it, which I will discuss later.Medication Treatment and its Side EffectsMedication is the most common treatment for schizophrenia, with the main effect of reducing the amount of dopamine in the patient’s brain in order to control the occurrence of delusions and hallucinations. First-generation antipsychotics such as haloperidol (Haldol) or chlorpromazine (Thorazine) were found to be quite effective in reducing positive symptoms, but have serious side effect including tardive dyskinesia, which entails involuntary muscle movements in the eyelids, tongue, throat, neck, legs, body…etc. Moreover, a too low amount of dopamine actually induces symptoms of Parkinson's disease.Second-generation antipsychotics, such as risperidone (Risperdal), paliperidone (Invega), etc. seem to be more effective in preventing relapse than the first-generation medication, but also have side effects like fever, sweating, severe muscle stiffness (rigidity), confusion, fast or irregular heart beat, even fatal side effect called Neuroleptic Malignant Syndrome (NMS). Brain tissue loss was related to the symptoms associated with schizophrenia; however, it is not clear whether the illness itself causes the dramatic tissue loss, or whether the loss it is a side effect of the treatment. Some researches found that higher doses of medication are associated with a reduction in the frontal and temporal lobe volumes. Lieberman and colleagues (2005) performed MRI study on patients with first-episode psychosis who exhibited a significant between-treatment difference in brain volume changes. They found that the neuroleptic haloperidol is associated with significant reductions in gray matter volume compared to an atypical antipsychotic drug olanzapine. Post hoc analyses suggested an association between treatment effects on the brain volume and the psychopathology of schizophrenia (Lieberman et al., 1998) (Sue 2006). This result might explain the research finding of Judith Rapoport, which I mentioned earlier. Why is that severe gray-matter loss was absent at disease onset but later become pervasive? It probably is the result of antipsychotic drug treatment rather than the initiate cause of schizophrenia. To explore the effect of antipsychotic drugs, further longitudinal brain imaging studies are needed.External Factors Contributing to the Development of SchizophreniaThere is only at most a 50% chance that genes might determine this disease, part of it possibly related to the common environment in which twins grow up. The most famous case people like to mention about the genetic base of schizophrenia is the Genain quadruplets, who all developed schizophrenia symptoms at different periods of their lives. People tend to say that the genetic factor is the leading cause of their mental problems because they share the same genes. However, only few people know that all four of them also suffered from severe child abuse. Psychologist David Rosenthal in his book “The Genain Quadruplets: A study in Heredity and Environment in Schizophrenia” (1963) examined in detail the lives of the Genain Quadruplets for which psychiatrist Peter Breggin in his book “Toxic Psychiatry has the following description:“The father of these four twins is an alcoholic…He impregnates at least two women other than his wife during the time when the twins are young children…He beats his children and his wife, restricts them to the home, and allows them no outside contacts and no deviation form robotic regimentation… he ‘plays sexual games’ with at least one of the girls, and ‘if his wife or daughters ate a piece of darkly toasted bread, he accused them of ‘trying to get sexually stimulated.’ When his preteen daughters are found masturbating, he puts acid on their genitals. That failing to stop them, he sends two of them off to a sadistic surgeon who mutilates their genitals, severing nerves and cutting out substantial flesh…. Once he banged two of the girls’ heads together to stop their crying…”(Breggin 1991)The story of the Genain Quadruplets is a living case showing traumatic experience plays a role in the development of this mental illness. A large body of studies has shown the quality of the mother –child relationship to be a predictor of risk for later schizophrenia (Jones et al., 1994; Cannon et al., 2002). Morrison (2001) also claims that certain types of experiences, such as bullying, victimization, racism and alienation from mainstream culture, increase the probability of psychosis (Broome et al., 2005).

Studies found the situation of social isolation can predict the onset of schizophrenia. A study conducted by Sharpley et al. on African-Caribbeans living in UK showed an incidence of schizophrenia at least 6 times that of the native white population, demonstrated that the risk was especially high where the migrant group was a small minority, suggesting that social isolation

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การให้คำปรึกษาจิตเภทอา Kwong โรคจิตเภทถือเป็นหนึ่งในความผิดปกติทางจิตที่รุนแรงที่สุดและมีหลักฐานทางระบบประสาทที่แข็งแกร่งที่ทำให้ยากที่จะได้รับการปฏิบัติ การรักษาหลักสำหรับโรคจิตเภทในสังคมตะวันตกที่ถูกครอบงำด้วยอุตสาหกรรมยาและส่วนใหญ่ประกอบด้วยในการควบคุมอาการด้วยยา อย่างไรก็ตามการศึกษาจำนวนมากแสดงให้เห็นว่าอาการบวกและลบในผู้ป่วยจิตเภทสามารถบรรเทาโดยจิตบำบัด ตั้งแต่ข้างปัจจัยทางพันธุกรรมที่มีปัจจัยทางจิตสังคมเช่นการหลีกเลี่ยงสังคมและความไม่ไว้วางใจที่เอื้อต่อการพัฒนาของโรคนี้เพื่อให้จิตบำบัดบุคคลที่มีจุดมุ่งหมายที่การสร้างความผูกพันที่มีความหมายและการแก้ไขความรู้ความเข้าใจ (Lysaker และ Daroyanni 2006) ได้แสดงให้เห็นว่าจะเป็นประโยชน์มาก สำหรับผู้ป่วยจิตเภท. ความหมายของโรคจิตเภทตาม DSM-IV-TR จะมีลักษณะเป็น (1) อาการหลงผิด (2) ภาพหลอน (3) พูดสับสน (4) พฤติกรรมที่ผิดระเบียบหรือไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ (5) อาการลบ เช่นแฟบอารมณ์ alogia หรือ avolition; สอง (หรือมากกว่า) ของอาการดังกล่าวข้างต้นควรจะนำเสนอสำหรับเป็นส่วนสำคัญของเวลาในช่วงระยะเวลา 1 เดือนเพื่อให้ผู้ป่วยโรคจิตเภทที่จะได้รับการวินิจฉัย กับผู้ป่วยที่แตกต่างกันแสดงให้เห็นถึงองศาที่แตกต่างของอาการความผิดปกติที่สามารถผิดจำแนกออกเป็นประเภทต่าง ๆ รวมไปถึง:. หวาดระแวงไม่เป็นระเบียบไม่สามารถเคลื่อนไหว, ความแตกต่างและที่เหลือโรคจิตเภทศึกษาระบบประสาทและเทคนิคการถ่ายภาพสมองรวมทั้งPET สแกน CAT สแกนหรือ fMRI ได้แสดงให้เห็นความผิดปกติทางสรีรวิทยา ของผู้ป่วยจิตเภท คำอธิบายที่ได้รับการยอมรับมากที่สุดดีสมมติฐานโดพามีนซึ่งเสนอว่าผู้ป่วยจิตเภทที่มีระดับที่มากเกินไปของสารสื่อประสาทโดปามีนที่ก่อให้เกิดอาการบวกเช่นภาพหลอน อื่น ๆ กว่าที่การศึกษาการสแกนสมองยังแสดงให้เห็นว่ามีโครงสร้างที่ผิดปกติและกิจกรรมในผู้ป่วยจิตเภทรวมทั้งโพรงขยายฝ่อสมองลดลงขนาดของฐานดอกและลดอัตราการเผาผลาญอาหารใน prefrontal นอกได้. จะได้รับการตกลงกันอย่างกว้างขวางว่าเป็นโรคจิตเภท เป็นโรคทางสมองที่มีรากฐานทางชีวภาพที่แข็งแกร่งและว่ามันเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับปัจจัยทางพันธุกรรม การศึกษาพบว่ามีบุคคลที่มีความเสี่ยงสูง 10% ในการพัฒนาจิตเภทถ้าเขา/ เธอมีปริญญาแรกญาติที่มัน การศึกษาคู่ยังได้แสดงให้เห็นว่าถ้าหนึ่งในฝาแฝดมีโรคที่คนอื่น ๆ มีโอกาส 50% ที่จะพัฒนาโรคเดียวกัน อย่างไรก็ตามการศึกษาอื่น ๆ อีกมากมายแสดงให้เห็นว่าปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมนอกจากนี้ยังอาจนำไปสู่การโจมตีของโรคจิตเภท; ตัวอย่างเช่นการบาดเจ็บเช่นการล่วงละเมิดเด็กความเครียดที่มากเกินไปการแยกทางสังคมและยาเสพติดที่พบจะเกี่ยวข้องกับการโจมตีของโรคจิตเภท (บรูม et al. 2005). พัฒนาการมุมมองของนักวิจัยมากขึ้นและได้เริ่มต้นที่จะดูที่จิตเภทจากจุดในมุมมองของการพัฒนา กิจกรรมและโครงสร้างของสมองเป็นกระบวนการที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลาซึ่งอาจจะมีการกำหนดบางส่วนจากปัจจัยภายในและภายนอก ตามที่นักประสาทวิทยาเสื้อคลุม (2002) มากของที่มีศักยภาพและความอ่อนแอของสมองอาจจะในส่วนหนึ่งขึ้นอยู่กับสองทศวรรษแรกของชีวิต เยื่อหุ้มสมองและ subcortical นิวเคลียสสีเทาเรื่องการพัฒนาในช่วงชีวิตของทารกในครรภ์และพวกเขายังคงเติบโตและมีความเชี่ยวชาญตามโปรแกรมทางพันธุกรรมได้อย่างแม่นยำด้วยการปรับเปลี่ยนการขับเคลื่อนโดยอิทธิพลของสิ่งแวดล้อม กับการกระตุ้นและประสบการณ์ที่แตกแขนง dendritic ของเซลล์ประสาทเพิ่มขึ้นอย่างมากเช่นเดียวกับจำนวนการเชื่อมต่อ synaptic ชั้นของไขมันฉนวนจะถูกวางลงบนซอนผ่านกระบวนการของการ myelination การเพิ่มขึ้นของการเชื่อมต่อสมองจะตามด้วยขั้นตอนการ dendritic 'การตัดแต่งกิ่งและกำจัดไซแนปส์ซึ่งจะนำไปสู่การตั้งค่าที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นของการเชื่อมต่อที่ได้รับการออกแบบอย่างต่อเนื่องตลอดชีวิต นี้เป็นกระบวนการทางธรรมชาติทั้งหมดของการสูญเสียเรื่องสีเทา คนปกติสูญเสียเรื่องสีเทาในอัตราที่ลึกซึ้งของ 1-2% ต่อปีใน cortices ขม่อมมีการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ตรวจพบในก้อนอื่น ๆ ของสมอง ในทางตรงกันข้ามผู้ป่วยจิตเภทแสดงสูญเสียความก้าวหน้าอย่างรวดเร็วของเรื่องสีเทาในหน้าผากเหนือกว่าและขมับ cortices ถึง 3-4% ต่อปีในบางภูมิภาค ผู้ป่วยที่มีการสูญเสียเนื้อเยื่อสมองที่เลวร้ายที่สุดยังมีอาการที่เลวร้ายที่สุดซึ่งรวมถึงภาพหลอนหลงผิดคิดที่แปลกประหลาดและติงต๊องเสียงที่ได้ยินและภาวะซึมเศร้า (เสื้อคลุม et al, 2006) ที่น่าสนใจในการสร้างข้อสังเกตเหล่านี้คือว่าใน cortices ชั่วคราวรวมทั้งภูมิภาคหูหลัก, การสูญเสียสีเทาเรื่องรุนแรงขาดที่เริ่มมีอาการของโรค แต่ต่อมากลายเป็นที่แพร่หลาย นักวิจัยคนอื่นได้สังเกตเห็นปรากฏการณ์เดียวกันและอธิบายการสูญเสียเป็นอย่างรวดเร็วเพื่อที่ว่ามันถูกเอาไปเปรียบกับ "ไฟป่า" (ธ อมป์สัน, et al., 2001) (บางซื่อ et al., 2006) เสื้อคลุมแนะนำว่ารูปแบบการแพร่กระจายของการขาดดุลยืนยันความคิดที่ว่ากระบวนการพัฒนาตามปกติของการตัดแต่งกิ่งและ dendritic synaptic อาจจะมีการเร่งตัวขึ้นอย่างผิดปกติหรือตกรางในโรคจิตเภท ผมคิดว่าอาจจะมีบางปัจจัยอื่น ๆ ที่เอื้อต่อไปซึ่งผมจะหารือในภายหลัง. การรักษายาและผลข้างเคียงของยาคือการรักษาที่พบมากที่สุดสำหรับจิตเภทที่มีผลกระทบหลักของการลดปริมาณของโดปามีนในสมองของผู้ป่วยในการที่จะควบคุมการเกิดอาการหลงผิดและหลอน โรคทางจิตเวชรุ่นแรกเช่น haloperidol (Haldol) หรือ chlorpromazine (Thorazine) พบจะค่อนข้างมีประสิทธิภาพในการลดอาการบวก แต่มีผลข้างเคียงที่รุนแรงรวมทั้งดายสกินเป็น Tardive ซึ่งเป็นรายละเอียดการเคลื่อนไหวของกล้ามเนื้อโดยไม่สมัครใจในเปลือกตาลิ้นลำคอลำคอ ขาร่างกาย ... ฯลฯ นอกจากนี้ปริมาณต่ำเกินไปของต้องใจจริงก่อให้เกิดอาการของโรคพาร์กินสัน. จิตเวชรุ่นที่สองเช่น risperidone (Risperdal) paliperidone (Invega) ฯลฯ ดูเหมือนจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นในการป้องกันการกำเริบของโรคกว่ายารุ่นแรก แต่ นอกจากนี้ยังมีผลข้างเคียงเช่นไข้เหงื่อออกตึงของกล้ามเนื้ออย่างรุนแรง (แข็งแกร่ง) ความสับสนได้อย่างรวดเร็วหรือหัวใจเต้นผิดปกติแม้ผลข้างเคียงที่ร้ายแรงที่เรียกว่ามะเร็ง Neuroleptic ซินโดรม (NMS). สมองสูญเสียเนื้อเยื่อที่เกี่ยวข้องกับอาการที่เกี่ยวข้องกับโรคจิตเภท; แต่ก็ยังไม่ชัดเจนว่าการเจ็บป่วยของตัวเองทำให้เกิดการสูญเสียเนื้อเยื่อละครหรือไม่ว่าการสูญเสียที่เป็นผลข้างเคียงของการรักษา บางงานวิจัยพบว่าปริมาณที่สูงขึ้นของยาที่เกี่ยวข้องกับการลดลงของหน้าผากและปริมาณกลีบขมับ ลีเบอร์แมนและเพื่อนร่วมงาน (2005) ดำเนินการศึกษา MRI ในผู้ป่วยที่มีอาการทางจิตครั้งแรกตอนที่แสดงอย่างมีนัยสำคัญความแตกต่างระหว่างการรักษาในการเปลี่ยนแปลงปริมาณสมอง พวกเขาพบว่าโรคจิต haloperidol มีความเกี่ยวข้องกับการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในปริมาณเรื่องสีเทาเมื่อเทียบกับยารักษาโรคจิตผิดปกติ olanzapine โพสต์การวิเคราะห์เฉพาะกิจแนะนำความสัมพันธ์ระหว่างการรักษาผลกระทบกับปริมาณสมองและพยาธิวิทยาของโรคจิตเภท (ลีเบอร์แมน et al., 1998) (บางซื่อ 2006) ผลที่ได้นี้อาจอธิบายผลการวิจัยของจูดิ ธ Rapoport ซึ่งผมกล่าวถึงก่อนหน้า ทำไมว่าการสูญเสียสีเทาเรื่องรุนแรงขาดที่เริ่มมีอาการของโรค แต่ต่อมากลายเป็นที่แพร่หลาย? มันอาจจะเป็นผลมาจากการรักษาด้วยยารักษาโรคจิตมากกว่าเริ่มต้นสาเหตุของโรคจิตเภท ในการสำรวจผลกระทบของยาเสพติดโรคจิตการศึกษาการถ่ายภาพสมองยาวต่อไปที่มีความจำเป็น. ปัจจัยภายนอกที่เอื้อต่อการพัฒนาของโรคจิตเภทมีเพียงที่มากที่สุดมีโอกาส 50% ที่ยีนอาจตรวจสอบโรคนี้ส่วนหนึ่งของมันอาจจะเกี่ยวข้องกับสภาพแวดล้อมที่พบบ่อยใน ซึ่งฝาแฝดเติบโตขึ้น คนกรณีที่มีชื่อเสียงที่สุดชอบที่จะพูดถึงเกี่ยวกับฐานทางพันธุกรรมของโรคจิตเภทเป็นแฝด Genain ที่มีอาการจิตเภทการพัฒนาทั้งหมดในช่วงเวลาที่แตกต่างกันของชีวิตของพวกเขา คนที่มีแนวโน้มที่จะกล่าวว่าปัจจัยทางพันธุกรรมที่เป็นสาเหตุชั้นนำของปัญหาทางจิตของพวกเขาเพราะพวกเขาร่วมกันยีนเดียวกัน แต่เพียงไม่กี่คนรู้ว่าทั้งสี่ของพวกเขายังได้รับความเดือดร้อนจากการล่วงละเมิดเด็กอย่างรุนแรง นักจิตวิทยาเดวิดโรเซนธาลในหนังสือของเขาว่า "Genain แฝดศึกษาในการถ่ายทอดทางพันธุกรรมและสิ่งแวดล้อมในโรคจิตเภท A" (1963) ตรวจสอบรายละเอียดชีวิตของแฝด Genain ที่จิตแพทย์ปีเตอร์ Breggin ในหนังสือของเขา "เป็นพิษจิตเวชมีรายละเอียดดังต่อไปนี้:" การ พ่อของทั้งสี่คู่แฝดเป็นแอลกอฮอล์ ... เขา impregnates อย่างน้อยผู้หญิงสองคนอื่นที่ไม่ใช่ภรรยาของเขาในช่วงเวลาที่ฝาแฝดที่มีเด็กเล็ก ... เขาเต้นเด็กและภรรยาของเขา จำกัด พวกเขาไปที่บ้านและช่วยให้พวกเขาไม่มีรายชื่อข้างนอกและ ไม่มีรูปแบบเบี่ยงเบนกองทหารหุ่นยนต์ ... เขาเล่นเกมทางเพศที่มีอย่างน้อยหนึ่งของสาว ๆ และถ้าภรรยาหรือลูกสาวของเขากินชิ้นส่วนของขนมปังลึกลับที่เขาถูกกล่าวหาว่าพวกเขา 'พยายามที่จะกระตุ้นทางเพศ. เมื่อลูกสาววัยรุ่นของเขาจะพบ masturbating เขาทำให้กรดที่อวัยวะเพศของพวกเขา ความล้มเหลวที่จะหยุดพวกเขาเขาส่งสองของพวกเขาออกไปศัลยแพทย์ซาดิสต์ที่ mutilates อวัยวะเพศของพวกเขาขาดเส้นประสาทและการตัดออกจากเนื้อมาก ... เมื่อเขากระแทกสองหัวของสาว ๆ ร่วมกันเพื่อหยุดร้องไห้ของพวกเขา ... "(Breggin 1991) เรื่องราวของ Genain แฝดเป็นกรณีที่อยู่อาศัยประสบการณ์ที่เจ็บปวดแสดงบทบาทในการพัฒนาของความเจ็บป่วยทางจิตนี้ ร่างกายขนาดใหญ่ของการศึกษาได้แสดงให้เห็นคุณภาพของความสัมพันธ์แม่เด็กอายุที่จะทำนายความเสี่ยงสำหรับผู้ป่วยโรคจิตเภทต่อมา (โจนส์ et al, 1994;.. แคนนอน, et al, 2002) มอร์ริสัน (2001) นอกจากนี้ยังอ้างว่าบางประเภทของประสบการณ์เช่นการข่มขู่การตกเป็นเหยื่อของชนชาติและความแปลกแยกจากการเพาะเลี้ยงที่สำคัญเพิ่มขึ้นน่าจะเป็นของโรคจิต (บรูม et al., 2005). การศึกษาพบว่าสถานการณ์ของการแยกทางสังคมสามารถทำนายการโจมตี ของโรคจิตเภท จากการศึกษาโดยชาร์ป et al, ในแอฟริกัน Caribbeans ที่อาศัยอยู่ในสหราชอาณาจักรพบว่ามีอุบัติการณ์ของอาการจิตเภทอย่างน้อย 6 เท่าของประชากรพื้นเมืองสีขาวที่แสดงให้เห็นว่ามีความเสี่ยงอยู่ในระดับสูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่กลุ่มแรงงานข้ามชาติเป็นชนกลุ่มน้อยที่มีขนาดเล็กบอกว่าแยกทางสังคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปรึกษาจิตเภท

อากวง

) ถือเป็นหนึ่งในความผิดปกติทางจิตรุนแรงที่สุดและมีความแข็งแรงทางหลักฐานที่ทำให้มันยากที่จะได้รับการ การรักษาหลักสำหรับผู้ป่วยจิตเภทในสังคมตะวันตกเป็น dominated โดยอุตสาหกรรมเภสัชกรรม และประกอบด้วยส่วนใหญ่ในการควบคุมอาการด้วยยา อย่างไรก็ตามหลายการศึกษาแสดงให้เห็นว่าอาการบวกและลบในผู้ป่วยจิตเภทสามารถ alleviated โดยจิตบำบัด เพราะนอกจากปัจจัยทางพันธุกรรมจูงใจ มีปัจจัยด้านจิตสังคม เช่น การสังคม และความหวาดระแวงที่เอื้อต่อการพัฒนาของโรคนี้ดังนั้นจิตบำบัดเฉพาะบุคคลที่มุ่งสร้างพันธบัตรและการแก้ไข ( lysaker มีความหมาย& daroyanni , 2006 ) ได้แสดงให้เห็นประโยชน์มากสำหรับผู้ป่วยจิตเภท

ความหมายของโรคจิตเภทตามไป ถ้าจะวัดเป็นลักษณะตาม ( 1 ) ( 2 ) หลงผิด ประสาทหลอน พูดสับสน ( 3 ) ( 4 ) ไม่ไม่เป็นระเบียบ หรือพฤติกรรมที่ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ ( 5 ) อาการทางลบ เช่นทางเรียบ , alogia หรือ avolition ; สอง ( หรือมากกว่า ) ของอาการข้างต้น ควรเสนอเป็นส่วนสําคัญของเวลาใน 1 เดือน - ระยะเวลาในการสั่งซื้อสำหรับโรคจิตเภทเป็นนิจ กับผู้ป่วยที่แตกต่างกัน แสดงให้เห็นถึงองศาที่แตกต่างกันของอาการโรคที่สามารถแบ่งออกเป็นประเภทต่าง ๆ รวมทั้งไม่หวาดระแวง ไม่เป็นระเบียบ เคลื่อนไหวไม่ได้ที่ไม่แตกต่างกันและจิตเภทตกค้างทางระบบประสาทและสมอง

ศึกษาเทคนิคการถ่ายภาพ รวมถึงสัตว์เลี้ยงสแกน fMRI สแกนหรือแมวแสดงความผิดปกติทางสรีรวิทยาของผู้ป่วยจิตเภท ส่วนใหญ่ก็ยอมรับคำอธิบายคือ โดปามีน สมมติฐานที่เสนอว่าผู้ป่วยจิตเภทมีระดับที่มากเกินไปของสารสื่อประสาทโดพามีนก่อให้เกิดอาการบวกเหมือนภาพหลอน นอกจาก การสแกนสมองการศึกษายังแสดงให้เห็นว่ามีกิจกรรมที่ผิดปกติและโครงสร้างในผู้ป่วยจิตเภท รวมทั้งขยายมากขึ้นสมองฝ่อ , , การลดลงของขนาดของอาคาอินุและลดอัตราการเผาผลาญอาหารในเปลือกสมองส่วนหน้า .

มันได้ถูกอย่างกว้างขวาง เห็นด้วยว่าโรคจิตเภทเป็นสมอง โรค ที่ มีพื้นฐานทางชีวภาพ ซึ่งจะเกี่ยวข้องกับปัจจัยทางพันธุกรรม มีการศึกษาพบว่าบุคคลที่มีความเสี่ยงสูงที่จะพัฒนา 10 %
) ถ้าเขา / เธอมีญาติองศาแรกที่มัน คู่การศึกษาได้แสดงให้เห็นว่า ถ้าหนึ่งในฝาแฝดที่มีโรคอีกคนได้มีโอกาส 50% ที่จะพัฒนาโรคเดียวกัน อย่างไรก็ตาม การศึกษาอื่น ๆจำนวนมากแสดงให้เห็นว่าปัจจัยแวดล้อมอาจนำไปสู่การโจมตีของโรคจิตเภท เช่น อุบัติเหตุ เช่น การล่วงละเมิดเด็กเครียดมากเกินไป , การแยกทางสังคมและสารเสพติดมีความสัมพันธ์กับอาการของโรคจิตเภท ( Broome et al . 2005 ) .



ดูพัฒนาการของจุดมากขึ้น นักวิจัยได้เริ่มที่จะมองจิตเภทจากจุดพัฒนาของมุมมอง กิจกรรมและโครงสร้างของ สมอง เป็น กระบวนการเปลี่ยนแปลง ซึ่งอาจได้รับการพิจารณาบางส่วน โดยปัจจัยภายในและปัจจัยภายนอก ตามระบบประสาทโทกา ( 2002 ) , มากของศักยภาพและหลายช่องโหว่ ของ สมอง อาจจะ ในส่วนขึ้นอยู่กับสองทศวรรษแรกของชีวิต นอกเรื่อง subcortical สีเทานิวเคลียสและพัฒนาในช่วงชีวิตของพวกเขายังคงเติบโตและความเชี่ยวชาญตามแม่นกับการปรับเปลี่ยนพันธุกรรมโปรแกรมขับเคลื่อนโดยอิทธิพลของสิ่งแวดล้อม ด้วยการกระตุ้นและประสบการณ์ การเพิ่มขึ้นอย่างมากของเดนไดรติกเซลล์ที่ทำหมายเลขของการเชื่อมต่อ synaptic .ชั้นของลิพิด ฉนวนจะถูกวางลงบนฉีดผ่านกระบวนการของไมอิลีนเนชั่น . เพิ่มการเชื่อมต่อสมองตามด้วยกระบวนการของการตัดแต่งกิ่งและตัดแนปเดนไดรติก ' ' ที่ทำให้ชุดมีประสิทธิภาพมากขึ้นของการเชื่อมต่อที่มีการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องตลอดชีวิต นี้เป็นขั้นตอนที่เป็นธรรมชาติทั้งหมดของการสูญเสียเรื่องสีเทา