Analysis of users’ website navigati

Analysis of users’ website navigation can provide developers with solutions for improving the information structure and design of the website. However, website structure does not render real spatiality and cannot provide tangible navigation, yet similarities exist in website navigation and the real environment. In website navigation, users click the button that leads to the next page, and the webpage changes directly from page to page without leaving a record of user’s experience. Hyperlinks cut off the continuity of navigation memory and thus affect way-finding behavior. In conclusion, the differences between web navigation and navigation in the real environment are: first, there’s no sense of movement when browsing the internet. Second, there is no compass or direction on the internet. Third, there is no referential point on the internet. Downs and Stea (1973) submit that when users navigate, they are not simply carrying out a single task or even just trying to determine the relative locations of themselves, the space, and the target. Rather, they learn, through continual exploration, whether it is appropriate to try a new route or adopt new strategies. They also discover how the outside environment differs from the inner operations of their minds. Cognitive way-finding processes are closely related to spatial knowledge. Kosslyn (1987) suggests two kinds of knowledge representations: categorical information (or route spatial knowledge) and coordinate representation (or survey spatial knowledge). In a virtual space interface,
route knowledge is incorporated with the characteristics of the information structure, and the movements among information nodes are linear. Route knowledge is better employed when there is simple page representation and fewer functions, with only a small amount of information shown at one time. This decreases information overload.
However, a less complete information structure can be a disadvantage.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิเคราะห์การใช้งานเว็บไซต์ที่ผู้ใช้สามารถช่วยให้นักพัฒนาที่มีโซลูชั่นสำหรับการปรับปรุงโครงสร้างข้อมูลและการออกแบบเว็บไซต์ แต่โครงสร้างของเว็บไซต์ไม่สามารถแสดงได้ Spatiality จริงและไม่สามารถให้ลูกศรที่มีตัวตน แต่ความคล้ายคลึงกันอยู่ในการใช้งานเว็บไซต์และสภาพแวดล้อมจริง ในการนำทางเว็บไซต์ของผู้ใช้คลิกที่ปุ่มที่นำไปสู่หน้าถัดไปและการเปลี่ยนแปลงหน้าเว็บได้โดยตรงจากหน้าไปยังหน้าโดยไม่ต้องออกบันทึกจากประสบการณ์ของผู้ใช้ เชื่อมโยงหลายมิติตัดต่อเนื่องของหน่วยความจำระบบนำทางและทำให้มีผลต่อพฤติกรรมทางหา ในการสรุปความแตกต่างระหว่างการนำทางเว็บและการเดินเรือในสภาพแวดล้อมจริงคือ: ครั้งแรกมีความรู้สึกของการเคลื่อนไหวเมื่อท่องอินเทอร์เน็ตไม่มี ประการที่สองไม่มีเข็มทิศหรือทิศทางบนอินเทอร์เน็ต ประการที่สามไม่มีจุดอ้างอิงบนอินเทอร์เน็ต ดาวน์และ Stea (1973) ส่งว่าเมื่อผู้ใช้นำทางพวกเขาจะไม่เพียงแค่การดำเนินงานเดียวหรือแม้เพียงแค่พยายามที่จะกำหนดสถานที่ที่ญาติของตัวเองพื้นที่และเป้าหมาย แต่พวกเขาได้เรียนรู้ผ่านการสำรวจอย่างต่อเนื่องไม่ว่าจะมีความเหมาะสมที่จะลองเส้นทางใหม่หรือนำมาใช้กลยุทธ์ใหม่ พวกเขายังค้นพบวิธีการสภาพแวดล้อมภายนอกที่แตกต่างจากการดำเนินงานภายในของจิตใจของพวกเขา กระบวนการวิธีการค้นพบองค์ความรู้ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับความรู้เชิงพื้นที่ Kosslyn (1987) แสดงให้เห็นสองชนิดของการแสดงความรู้: ข้อมูลเด็ดขาด (หรือเส้นทางความรู้เชิงพื้นที่) และประสานงานตัวแทน (หรือการสำรวจความรู้เชิงพื้นที่) ในอินเตอร์เฟซพื้นที่เสมือน
ความรู้เส้นทางที่จะรวมกับลักษณะของโครงสร้างข้อมูลและการเคลื่อนไหวในหมู่โหนดข้อมูลที่เป็นเชิงเส้น ความรู้เส้นทางเป็นลูกจ้างที่ดีขึ้นเมื่อมีการแสดงหน้าเว็บที่ง่ายและมีฟังก์ชั่นน้อยลงมีเพียงจำนวนเล็กน้อยของข้อมูลที่นำมาแสดงในครั้งเดียว นี่คือการลดข้อมูลเกิน.
อย่างไรก็ตามโครงสร้างข้อมูลที่สมบูรณ์น้อยอาจจะเสียเปรียบ