Earth's Lightning HotspotsLake Mara

Earth's Lightning Hotspots

Lake Maracaibo is the top hotspot, averaging over 232 flashes / km2 / year.
Monitoring Lightning From Space

In 1997, NASA and the Japan Aerospace Exploration Agency launched the Tropical Rainfall Measuring Mission satellite to study rainfall and associated atmospheric phenomena. The satellite carried a sensor to monitor the frequency and geographic distribution of lightning in Earth’s atmosphere. [1] Data from the sensor revealed that Earth produces about 44 flashes of lightning per second on an annual basis, with a maximum of about 55 flashes per second during the boreal summer and a minimum of about 35 flashes per second in the austral summer. [2]

Some of the early data from the satellite was used to create global maps of lightning activity. These maps revealed that the geographic distribution of lightning is not uniform across the Earth. It is generally highest in the tropics and decreased with distance north and south of the equator. However, some regions and even small areas have exceptional amounts of lightning.
The World’s Top Lightning Hotspots

Using 16 years of lightning data, researchers were able to scan the earth for areas of intense lightning activity at a resolution of 0.1 degree. This brought the global distribution of lightning activity into very clear focus. They were able to identify and rank small areas of Earth that generated the greatest amount of lightning during the 1998 to 2013 observation period. A detailed report of their work was published in the Bulletin of the American Meteorological Society. [2]

One small area in northern South America is clearly the world's principal lightning hotspot. That hotspot is located over the southern end of Lake Maracaibo, a brackish bay in northwestern Venezuela. This area has a lightning flash rate density of 232.52. That means that the area experiences an average of 232.52 flashes of lightning per square kilometer per year.

To illustrate how the Lake Maracaibo hotspot is in a class of its own, the second and third place hotspots had flash rate densities of 205.31 (Kabare, Democratic Republic of the Congo) and 176.71 (Kampene, Democratic Republic of the Congo). They do not come close to rivaling its lightning activity. A table listing the world's top ten hotspots accompanies this article.
World Famous for Centuries

Lake Maracaibo has a reputation for its lightning that dates back before the start of written history. Local people call this phenomenon "Relámpago del Catatumbo" (Catatumbo lightning). It is named after the Catatumbo River, which enters Lake Maracaibo on its northern shore. The lightning is centered above the mouth of the river.

Sailors call the lightning "Faro de Maracaibo" or "The Beacon of Maracaibo" because, like a lighthouse, the flashes can be clearly seen from the Gulf of Venezuela and on some clear nights, out into the Caribbean. The epic poem, "La Dragonetea" tells the story of how, in 1595, ships under the command of Sir Francis Drake attempted a night surprise attack on the Spanish colonial city of Maracaibo. A night watchman in the city noticed silhouettes of Drake's ships illuminated by the lightning and notified the Spanish garrison stationed in the city, and with that advance warning, they were able to foil the attack.

The lightning is such a source of local pride that Zulia, one of Venezuela's 23 states, boasts about the Relámpago del Catatumbo by displaying lightning bolts on its flag and coat of arms.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฮอตสปอฟ้าผ่าโลกทะเลสาบมาราไกโบเป็นฮอตสปอสูงสุด เฉลี่ยแฟลชกว่า 232 / กม. 2 / ปีฟ้าผ่าการตรวจสอบจากพื้นที่ในปี 1997, NASA และองค์การสำรวจอวกาศของญี่ปุ่นเปิดตัวภารกิจวัดปริมาณน้ำฝนของเขตร้อนดาวเทียมศึกษาปริมาณน้ำฝนและปรากฏการณ์บรรยากาศที่เกี่ยวข้อง ดาวเทียมดำเนินการเซนเซอร์เพื่อตรวจสอบความถี่และการกระจายทางภูมิศาสตร์ของฟ้าผ่าในบรรยากาศของโลก [1] ข้อมูลจากเซนเซอร์เปิดเผยว่า โลกสร้างแฟลชประมาณ 44 ของฟ้าผ่าต่อวินาทีในแต่ละปี สูงสุดประมาณ 55 flashes ต่อวินาทีในฤดูร้อนอาและต่ำสุดของแฟลชประมาณ 35 ต่อวินาทีในฤดูร้อนลเปิดเผย [2]ข้อมูลจากดาวเทียมต้นบางส่วนถูกใช้เพื่อสร้างแผนที่โลกของสายฟ้ากิจกรรม แผนที่เหล่านี้เปิดเผยว่า การกระจายทางภูมิศาสตร์ของฟ้าผ่าไม่ได้เหมือนกันทั่วโลก โดยทั่วไปสูงสุดในเขตร้อน และลดลงกับระยะทางเหนือ และใต้ ของเส้นศูนย์สูตร อย่างไรก็ตาม บางภูมิภาคและพื้นที่เล็ก ๆ แม้มีเงินแสนของฟ้าผ่าฮอตสปอฟ้าผ่าบนโลกนักวิจัยได้ใช้ข้อมูลฟ้าผ่าปี 16 สแกนโลกสำหรับฟ้าผ่ารุนแรงกิจกรรมที่มีความละเอียด 0.1 องศาได้ นี้นำเข้ามาจำหน่ายสากลกิจกรรมฟ้าผ่าในโฟกัสชัดเจนมาก พวกเขาก็สามารถที่จะระบุ และจัดลำดับพื้นที่ขนาดเล็กของโลกที่สร้างจำนวนมากสุดของฟ้าผ่าช่วงสังเกต 1998 ถึง 2556 รายงานโดยละเอียดของงานเผยแพร่ในกระดานข่าวของสมาคมอุตุนิยมวิทยาอเมริกัน [2]หนึ่งในพื้นที่เล็ก ๆ ในอเมริกาเหนืออย่างชัดเจนฮอตสปอฟ้าหลักของโลก ฮอตสปอตที่ตั้งอยู่เหนือตอนใต้ของทะเลสาบมาราไกโบ อ่าวกร่อยในตะวันตกเฉียงเหนือของเวเนซุเอลา พื้นที่นี้มีฟ้าผ่าที่อัตราความหนาแน่นของ 232.52 แฟลช นั่นหมายความ ว่า พื้นที่ประสบการณ์เฉลี่ย 232.52 กะพริบของฟ้าผ่าต่อตารางกิโลเมตรต่อปีเพื่อแสดงให้เห็นว่าจุดสัญญาณทะเลสาบมาราไกโบในชั้นเรียนของตนเอง จุด 2 และ 3 มีความหนาแน่นอัตราแฟลช 205.31 (Kabare สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก) และ 176.71 (Kampene สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก) พวกเขาไม่ได้มาใกล้กับกิจกรรมของฟ้าผ่าซึ่งมีเสน่ห์ ตารางแสดงรายการของโลกด้านบนสิบฮอตสปอมาพร้อมกับบทความนี้โลกที่มีชื่อเสียงมานานหลายศตวรรษทะเลสาบมาราไกโบมีชื่อเสียงของฟ้าผ่าที่ย้อนกลับไปก่อนเริ่มเขียนประวัติศาสตร์ คนท้องถิ่นเรียกปรากฏการณ์นี้ "Relámpago del Catatumbo" (Catatumbo ฟ้าผ่า) มันเป็นชื่อหลังจากแม่น้ำ Catatumbo ซึ่งเข้าสู่ทะเลสาบมาราไกโบบนชายฝั่งทางตอนเหนือของ ฟ้าผ่าเป็นศูนย์กลางด้านบนปากแม่น้ำชาวเรือเรียกฟ้าผ่า "ฟาโรเดอมาราไกโบ" หรือ "เบคอนบาร์เซโลนา" เพราะ เช่นประภาคาร แฟลชสามารถชัดเจนมองเห็น จากอ่าวเวเนซูเอลา และ ในบาง คืนที่ชัดเจน ออกในแคริบเบียน บทกวีมหากาพย์ "La Dragonetea" เล่าเรื่องวิธี ใน 1595 เรือภายใต้คำสั่งของเซอร์ฟรานซิสเดรกพยายามคืนเมืองสเปนอาณานิคมของบาร์เซโลนาโจมตีประหลาดใจ ในยามกลางคืนในเมืองสังเกตเห็นเงาของของเดรกลำแสงฟ้าผ่า และทหารสเปนที่ประจำอยู่ ในเมือง และ มีคำเตือนล่วงหน้าว่าการแจ้งเตือน สามารถฟอยล์การโจมตีฟ้าผ่าจะเป็นแหล่งของความภาคภูมิใจในท้องถิ่นที่ตั้ง หนึ่งใน 23 รัฐของประเทศเวเนซุเอลา เกี่ยวกับการ Relámpago del Catatumbo โดยแสดงสลักเกลียวฟ้าผ่าของธงชาติและตราแผ่นดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ของโลกสายฟ้าฮอตสปอตทะเลสาบมาราไกโบเป็นฮอตสปอตบนเฉลี่ยมากกว่า 232 กะพริบ / กิโลเมตร 2 / ปี. ตรวจสอบสายฟ้าจากอวกาศในปี 1997 นาซาและองค์การสำรวจอวกาศญี่ปุ่นเปิดเขตร้อนฝนขนาดดาวเทียมภารกิจเพื่อศึกษาปริมาณน้ำฝนและปรากฏการณ์ในบรรยากาศที่เกี่ยวข้อง ดาวเทียมดำเนินการเซ็นเซอร์ในการตรวจสอบความถี่และการกระจายทางภูมิศาสตร์ของฟ้าผ่าในชั้นบรรยากาศของโลก [1] ข้อมูลจากเซ็นเซอร์เปิดเผยว่าโลกผลิตประมาณ 44 ฟ้าแลบต่อวินาทีเป็นประจำทุกปีด้วยสูงสุดประมาณ 55 กะพริบต่อวินาทีในช่วงฤดูร้อนเหนือและต่ำสุดประมาณ 35 กะพริบต่อวินาทีในช่วงฤดูร้อนที่ Austral [2] ข้อมูลบางส่วนของต้นจากดาวเทียมได้ถูกใช้ในการสร้างแผนที่โลกของกิจกรรมฟ้าผ่า แผนที่เหล่านี้เปิดเผยว่าการกระจายทางภูมิศาสตร์ของฟ้าผ่าไม่สม่ำเสมอทั่วโลก มันเป็นเรื่องปกติที่สูงที่สุดในเขตร้อนและลดลงตามระยะทางและทิศตะวันตกเฉียงเหนือทิศใต้ของเส้นศูนย์สูตร แต่บางภูมิภาคและแม้กระทั่งพื้นที่ขนาดเล็กมีจำนวนที่โดดเด่นของฟ้าผ่า. The World 's Top สายฟ้าฮอตสปอตใช้ 16 ปีของข้อมูลฟ้าผ่านักวิจัยสามารถสแกนแผ่นดินสำหรับพื้นที่ของกิจกรรมฟ้าผ่ารุนแรงที่ความละเอียด 0.1 องศา นี้นำมาจัดจำหน่ายทั่วโลกของกิจกรรมฟ้าผ่าในโฟกัสที่ชัดเจนมาก พวกเขามีความสามารถในการระบุและจัดอันดับพื้นที่ขนาดเล็กของโลกที่สร้างจำนวนมากที่สุดของฟ้าผ่าในช่วงระยะเวลา 1998-2013 สังเกต รายงานรายละเอียดของการทำงานของพวกเขาได้รับการตีพิมพ์ในวารสารอุตุนิยมวิทยาสังคมอเมริกัน [2] พื้นที่เล็ก ๆ แห่งหนึ่งในภาคเหนือของทวีปอเมริกาใต้อย่างชัดเจนของโลกฮอตสปอตฟ้าผ่าหลัก ฮอตสปอตที่อยู่เหนือทางตอนใต้สุดของทะเลสาบมาราไกโบอ่าวกร่อยในตะวันตกเฉียงเหนือของเวเนซุเอลา บริเวณนี้มีความหนาแน่นฟ้าผ่าอัตราการกระพริบของ 232.52 นั่นหมายความว่าพื้นที่ที่มีประสบการณ์โดยเฉลี่ย 232.52 ฟ้าแลบต่อตารางกิโลเมตรต่อปี. เพื่อแสดงให้เห็นว่าสปอตทะเลสาบมาราไกโบอยู่ในชั้นเรียนของตัวเองที่สองและสามฮอตสปอตที่มีความหนาแน่นของอัตราการกระพริบของ 205.31 (Kabare ประชาธิปไตย สาธารณรัฐคองโก) และ 176.71 (Kampene, สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก) พวกเขาไม่ได้มาใกล้เคียงกับ rivaling กิจกรรมสายฟ้าแลบ ตารางแสดงรายการของโลกสิบจุดด้านบนมาพร้อมกับบทความนี้. โลกที่มีชื่อเสียงมานานหลายศตวรรษทะเลสาบมาราไกโบมีชื่อเสียงสายฟ้าแลบที่วันที่กลับก่อนเริ่มต้นของการเขียนประวัติศาสตร์ที่ คนในท้องถิ่นเรียกปรากฏการณ์นี้ "Relampago Del Catatumbo" (Catatumbo ฟ้าผ่า) มันเป็นชื่อหลังจากที่ Catatumbo แม่น้ำซึ่งเข้าสู่ทะเลสาบมาราไกโบบนชายฝั่งทางตอนเหนือของ ฟ้าผ่าเป็นศูนย์กลางด้านบนปากแม่น้ำ. ลูกเรือเรียกฟ้าผ่า "ฟาโรเดอมาราไกโบ" หรือ "แสงสว่างที่มาราไกโบ" เพราะเหมือนประภาคารกะพริบที่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนจากอ่าวเวเนซุเอลาและในคืนที่ชัดเจนบาง ออกไปในทะเลแคริบเบียน บทกวีมหากาพย์ "ลา Dragonetea" บอกเล่าเรื่องราวของวิธีการใน 1595 เรือภายใต้คำสั่งของเซอร์ฟรานซิสเดรกพยายามโจมตีคืนความประหลาดใจในเมืองอาณานิคมสเปนของมาราไกโบ ยามกลางคืนในเมืองสังเกตเห็นเงาของเรือเป็ดสว่างโดยฟ้าผ่าและแจ้งให้ทหารสเปนประจำการอยู่ในเมืองและมีการเตือนล่วงหน้าว่าพวกเขาก็สามารถที่จะสกัดกั้นการโจมตี. ฟ้าผ่าเป็นเช่นแหล่งที่มาของความภาคภูมิใจในท้องถิ่นว่าซูเลีย ซึ่งเป็นหนึ่งในเวเนซุเอลา 23 รัฐภูมิใจนำเสนอเกี่ยวกับ Relampago Del Catatumbo โดยการแสดงสายฟ้าธงและเสื้อคลุมแขนของมัน