civil Rights activist and journalis

civil Rights activist and journalist William Monroe Trotter caused a stir in 1914 because he strongly protested President Woodrow Wilson’s support for segregation of black federal employees in the workplace. Trotter came to the White House as a founder and representative of the National Independent Political League, a militant organization that fought for racial and social justice, and the publisher of The Guardian, a Boston newspaper dedicated to the fight against racial discrimination.

In a meeting with Wilson, Trotter directly challenged the president for permitting the segregation of black and white government clerks. Angered by this confrontation that questioned his integrity, President Wilson declared himself "offended" and had Trotter removed from the White House. Trotter then took his case to the press and ridiculed the president for introducing segregation into the federal work force as a means to prevent racial friction. The activist noted that black and white clerks had worked together without problems for more than 50 years. Trotter devoted his career to the fight against racial discrimination and to the development of independent political action in the black community. He led numerous non-violent protests and demonstrations against conservative black leaders like Booker T. Washington for being too accommodating and attacked films and plays that glorified the Ku Klux Klan. At that time Trotter’s confrontational tactics were highly controversial, but his activism and approach became a model for the Civil Rights Movement from 1940 to 1970.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กิจกรรมสิทธิมนุษยชนและนักข่าวมอนโรวิลเลียมร็อตเตอร์ก่อให้เกิดความปั่นป่วนในปี 1914 เพราะเขาขอประท้วงประธานาธิบดีวูดโรว์วิลสันการสนับสนุนสำหรับการแยกจากกันของพนักงานของรัฐบาลกลางสีดำในที่ทำงาน ร็อตเตอร์มาถึงทำเนียบขาวเป็นผู้ก่อตั้งและเป็นตัวแทนของชาติอิสระทางการเมืองลีกซึ่งเป็นองค์กรที่ทำสงครามที่ต่อสู้เพื่อความยุติธรรมทางเชื้อชาติและสังคมและสำนักพิมพ์ของเดอะการ์เดียหนังสือพิมพ์บอสตันที่อุทิศตนเพื่อต่อสู้กับการเลือกปฏิบัติทางเชื้อชาติใน. ในการประชุม กับวิลสัน, ร็อตเตอร์โดยตรงท้าทายประธานสำหรับการอนุญาตให้แยกเสมียนรัฐบาลสีดำและสีขาว โกรธโดยการเผชิญหน้าที่ถามความสมบูรณ์ของประธานาธิบดีวิลสันประกาศตัวเองว่า "ไม่พอใจ" และร็อตเตอร์ออกจากทำเนียบขาว ร็อตเตอร์แล้วเอากรณีของเขาที่จะกดและเยาะเย้ยประธานสำหรับการแนะนำเข้าสู่การแยกกำลังทำงานของรัฐบาลกลางเป็นวิธีการป้องกันไม่ให้เกิดแรงเสียดทานที่ผิว กิจกรรมตั้งข้อสังเกตว่าเสมียนดำและสีขาวได้ทำงานร่วมกันได้โดยไม่มีปัญหามานานกว่า 50 ปี ร็อตเตอร์อุทิศอาชีพของเขาที่จะต่อสู้กับการเหยียดผิวและการพัฒนาของการดำเนินการทางการเมืองที่เป็นอิสระในชุมชนสีดำ เขานำการประท้วงที่ไม่รุนแรงจำนวนมากและการเดินขบวนประท้วงต่อต้านผู้นำอนุรักษ์นิยมเช่นสีดำบุ๊คเกอร์ตันวอชิงตันสำหรับการรองรับเกินไปและโจมตีภาพยนตร์และละครที่สรรเสริญ Ku Klux Klan ในขณะที่กลยุทธ์การเผชิญหน้าของร็อตเตอร์มีการถกเถียงกันมาก แต่การเคลื่อนไหวและวิธีการของเขากลายเป็นแบบจำลองสำหรับขบวนการสิทธิพลเมือง 1940-1970

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักเคลื่อนไหวสิทธิมนุษยชน และนักข่าว วิลเลียม มอนโร ทร็อตเตอร์ก่อให้เกิดความปั่นป่วนใน 1914 เพราะว่าเขาขอประท้วงการสนับสนุนประธานาธิบดี วูดโรว์ วิลสัน สำหรับการกระจายตัวของพนักงานของรัฐบาลกลางดำในที่ทำงาน เท้ามาที่บ้านสีขาวเป็นผู้ก่อตั้งและประธานของอิสระทางการเมืองแห่งชาติลีก , สงครามองค์กรที่ต่อสู้เพื่อความยุติธรรมทางเชื้อชาติและสังคม และสำนักพิมพ์ของหนังสือพิมพ์การ์เดียน , บอสตันที่ทุ่มเทให้กับการต่อสู้กับการเลือกปฏิบัติทางเชื้อชาติในการประชุมกับวิลสัน , ที่เท้าโดยตรงท้าทายประธานสำหรับการอนุญาตให้แยกของสีดำและสีขาวในระดับรัฐบาล โกรธโดยการเผชิญหน้านี้ที่ถามความซื่อสัตย์ของเขา ประธานาธิบดีวิลสันประกาศว่า " สะดุด " และมีเท้าออกจากทำเนียบขาว เท้าแล้วเอากระเป๋าของเขาไปกด และเยาะเย้ยท่านประธานแนะนำแยกเป็นแรงงานของรัฐบาลกลางเป็นวิธีการป้องกันความขัดแย้งทางเชื้อชาติ กิจกรรมกล่าวว่า เสมียน ขาวดำ ได้ทำงานร่วมกันได้โดยไม่มีปัญหามากกว่า 50 ปี สัตว์ที่ทุ่มเทให้อาชีพของเขาในการต่อสู้กับการเลือกปฏิบัติทางเชื้อชาติและการพัฒนาของปฏิบัติการทางการเมืองที่เป็นอิสระในชุมชนสีดำ เขานำมากมายและการประท้วงรุนแรงไม่ประท้วงต่อต้านผู้นำผิวดำอนุลักษณ์ชอบบุ๊คเกอร์ตันวอชิงตันเพราะด้วยรองรับและโจมตี ภาพยนตร์และละครที่สรรเสริญคูคลักซ์แคลน เวลาที่เท้าของการเผชิญหน้ากลยุทธ์มีการโต้เถียงอย่างมาก แต่การเคลื่อนไหวของเขาและวิธีการกลายเป็นรูปแบบสำหรับการเคลื่อนไหวเพื่อเรียกร้องสิทธิของพลเมืองจาก 2483 ถึง 1970