4. DiscussionThe main finding of th

4. DiscussionThe main finding of this study is that exercise training on peripheral and respiratory muscles in CAD patients with MetS improves respiratory function resulting in clinical improvement, as evidenced by dyspnea scores and exercise stress test results. This finding was comparable among all three study groups, although there were some differences in the PMT findings. The improvement was more pronounced in the NMES + PMT group. With few exceptions, inflammation markers (CRP and ESR) were also positively influenced by exercise. This study is the first to apply PMT and different IMT methods and investigate their effects in CAD patients with MetS.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4. การอภิปรายการค้นพบที่สำคัญของการศึกษานี้คือ การฝึกออกกำลังกายบนกล้ามเนื้อส่วนปลายและกล้ามเนื้อทางเดินหายใจในผู้ป่วย CAD ที่มี MetS ช่วยปรับปรุงการทำงานของระบบทางเดินหายใจ ส่งผลให้มีการปรับปรุงทางคลินิก ดังที่เห็นได้จากคะแนนการหายใจลำบากและผลการทดสอบความเครียดในการออกกำลังกาย การค้นพบนี้สามารถเปรียบเทียบได้ในกลุ่มการศึกษาทั้งสามกลุ่ม แม้ว่าการค้นพบ PMT จะมีความแตกต่างบางประการก็ตาม การปรับปรุงเห็นได้ชัดเจนยิ่งขึ้นในกลุ่ม NMES + PMT มีข้อยกเว้นบางประการ เครื่องหมายการอักเสบ (CRP และ ESR) ก็ได้รับอิทธิพลเชิงบวกจากการออกกำลังกายเช่นกัน การศึกษาครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ใช้ PMT และวิธีการ IMT ต่างๆ และตรวจสอบผลกระทบในผู้ป่วย CAD ที่มี MetS

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4. การอภิปราย
การค้นพบหลักของการศึกษานี้คือการฝึกกล้ามเนื้อส่วนปลายและกล้ามเนื้อทางเดินหายใจในผู้ป่วย CAD ที่มีอาการ metabolic syndrome สามารถปรับปรุงการทำงานของระบบทางเดินหายใจซึ่งจะช่วยปรับปรุงอาการทางคลินิกซึ่งพิสูจน์ได้จากคะแนนความยากลำบากในการหายใจและผลการทดสอบความเครียดในการออกกำลังกาย การค้นพบนี้สามารถเปรียบเทียบได้ในกลุ่มวิจัยทั้งสามกลุ่มแม้ว่าผลการวิจัยของ PMT จะมีความแตกต่างอยู่บ้าง การปรับปรุงกลุ่ม NMES + PMT จะเห็นได้ชัดขึ้น มีข้อยกเว้นบางประการเครื่องหมายการอักเสบ (CRP และ ESR) ยังได้รับผลกระทบในเชิงบวกจากการเคลื่อนไหว การศึกษานี้ใช้ PMT และวิธีการ IMT ที่แตกต่างกันเป็นครั้งแรกและศึกษาบทบาทของพวกเขาในผู้ป่วย CAD ที่มี MetS

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 . การอภิปราย
ผลการวิจัยหลักของการศึกษาครั้งนี้คือการฝึกกล้ามเนื้อส่วนปลายและกล้ามเนื้อทางเดินหายใจในผู้ป่วยโรคหลอดเลือดหัวใจตีบที่มีภาวะmetabolic syndromeสามารถปรับปรุงการทํางานของระบบทางเดินหายใจและนําไปสู่การปรับปรุงทางคลินิกตามที่แสดงในคะแนนการหายใจลําบากและผลการทดสอบการออกกําลังกาย การค้นพบนี้มีความคล้ายคลึงกันในทั้งสามกลุ่มแม้ว่าจะมีความแตกต่างในการค้นพบPMT การปรับปรุงของกลุ่มNMES + PMTมีความชัดเจนมากขึ้น มีข้อยกเว้นบางประการเครื่องหมายการอักเสบ( CRPและESR )ยังได้รับผลกระทบจากการออกกําลังกาย การศึกษานี้เป็นครั้งแรกที่ใช้วิธีPMTและIMTที่แตกต่างกันในผู้ป่วยโรคหลอดเลือดหัวใจตีบที่มีอาการmetabolic syndromeและศึกษาผลของมัน