As an agrarian country where the ma

As an agrarian country where the majority of people are connected in some way with agriculture, Thailand needs high levels of water for farming purposes. Since most Thai farmers have to wait for seasonal rain to grow crops, they are at times faced with difficulties from drought, so there might not be enough rainfall for crop growing. During his travels to every corner of the kingdom to visit his subjects and learn about their problems, His Majesty King Bhumibol Adulyadej found that drought had become more severe in certain areas of the country and rainfall was inconsistent.

Early in his reign, His Majesty the King became interested in artificial rainmaking to assist farmers, who are very dependent on rainwater for their cultivation. At this point, he began to study artificial rainmaking techniques to seek ways of bringing down more rain to ease the drought situation. He read research work on meteorology and weather modification, which he found useful for combating weather change. In 1955, when His Majesty visited northeastern provinces, he traveled from Nakhon Phanom to Kalasin, passing through Sakon Nakhon and the Phuphan mountain range. During the trip, he looked at the sky and saw a large number of clouds moving over the vast, arid area of the Northeast. The initial conception arose from his observation that there was no rain despite heavy cloudiness. He wondered how to make the clouds move down and turn into rain. This idea was the starting point for his efforts to conduct rainmaking operations, which proved successful in the following years.

On November 14 the same year, His Majesty donated his private funds to launch the Royal Rainmaking Project, and he devoted a great deal of time and energy to develop rainmaking technology. Later, he entrusted M.R. Debariddhi Devakula, an expert in agricultural engineering at the Ministry of Agriculture and Cooperatives, to undertake research into rainmaking. M.R. Debariddhi conducted intensive research and experimentation over several years from various models applied by various countries, such as the United States, Australia, and Israel. After initial research, the first practical experiment took place over a mountain barrier at Khao Yai National Park in Nakhon Ratchasima Province in July 1969, supervised by His Majesty. The operation used light aircraft and seeded clouds with dry ice, or solid carbon dioxide. His Majesty had personally devised chemical formulae for seeding clouds in the rainmaking process. The first attempt at artificial rainmaking was successful; the clouds turned grey and rain did fall. However, there was no way to ensure that rain fell on a specific area. Then further experiments were carried out in Hua Hin District, Prachuap Khiri Khan Province, with rainfall in target areas.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นประเทศเกษตรที่คนส่วนใหญ่จะเชื่อมต่อบางวิธีกับการเกษตร ประเทศไทยต้องการน้ำในระดับสูงสำหรับวัตถุประสงค์ในการทำฟาร์ม เนื่องจากเกษตรกรส่วนใหญ่ต้องรอให้ฝนตกตามฤดูกาลการปลูกพืช เวลาจังเกิ้ลมี ด้วยความยากลำบากจากภัยแล้ง ดังนั้นอาจไม่มีฝนตกเพียงพอการเจริญเติบโตของพืช ในระหว่างการเดินทางของเขาไปทุกมุมของราชไปวิชาของเขา และเรียนรู้เกี่ยวกับปัญหาของพวกเขา พระบาทสมเด็จพระเจ้าหัวภูมิพลอดุลยเดชพบว่า ภัยแล้งกลายเป็นรุนแรงมากขึ้นในบางพื้นที่ของประเทศ และปริมาณน้ำฝนไม่สอดคล้องกันในช่วงต้นรัชกาล พระบาทสมเด็จกลายเป็นสนใจใน rainmaking เทียมเพื่อช่วยเหลือเกษตรกร ซึ่งขึ้นอยู่กับน้ำฝนสำหรับการเพาะปลูกมาก ที่จุดนี้ เขาเริ่มเรียน rainmaking ประดิษฐ์เทคนิคการแสวงหาวิธีการนำลงฝนเพื่อบรรเทาสถานการณ์ภัยแล้ง อ่านงานวิจัยอุตุนิยมวิทยาและสภาพอากาศเปลี่ยนแปลง ซึ่งเขาพบว่ามีประโยชน์สำหรับการต่อต้านการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ ในปี 1955 เมื่อพระชมจังหวัดตะวันออกเฉียงเหนือ เขาเดินทางจากนครพนมไปกาฬสินธุ์ ผ่านสกลนครและเทือกเขา Phuphan ระหว่างการเดินทาง เขามองท้องฟ้า และเห็นเมฆเคลื่อนไหวผ่านพื้นที่กว้างใหญ่ แห้งแล้งของภาคอีสานเป็นจำนวนมาก ความคิดเริ่มต้นเกิดขึ้นจากการสังเกตของเขาที่มีไม่มีฝนแม้หมองหนัก เขาสงสัยว่า วิธีการตรวจเมฆเลื่อนลง และกลายเป็นฝน ความคิดนี้เป็นจุดเริ่มต้นพยายามทำ rainmaking ซึ่งประสบผลสำเร็จในปีต่อไปนี้ บน 14 พฤศจิกายนปีเดียว พระบริจาคเงินส่วนตัวของเขาเปิดโครงการ Rainmaking รอยัล และเขาทุ่มเทอย่างมากของเวลาและพลังงานการพัฒนาเทคโนโลยี rainmaking ในภายหลัง เขามอบม.ร.ว. Debariddhi ธรเทวกุล ผู้เชี่ยวชาญด้านวิศวกรรมเกษตรกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ การทำวิจัยใน rainmaking ม.ร.ว. Debariddhi ดำเนินการวิจัยและทดลองปีจากรุ่นต่าง ๆ ที่ใช้ โดยประเทศต่าง ๆ เช่นสหรัฐอเมริกา ออสเตรเลีย และประเทศอิสราเอล หลังจากการวิจัยเบื้องต้น การทดลองปฏิบัติแรกเกิดผ่านกำแพงภูเขาที่ปากช่องจังหวัดนครราชสีมาใน 1969 กรกฎาคม ดูแล โดยพระขึ้น การใช้เครื่องบินขนาดเบา และเตรียมน้ำแข็งแห้ง หรือคาร์บอนไดออกไซด์แข็ง พระเองได้คิดค้นสูตรเคมีการเมฆในกระบวน rainmaking ครั้งแรกที่ประดิษฐ์ rainmaking ประสบความสำเร็จ เปิดเมฆเทาและฝนไม่ตก อย่างไรก็ตาม มีวิธีการที่ฝนตกในบริเวณนั้น แล้ว การทดลองดำเนินการในอำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ มีฝนตกในพื้นที่เป้าหมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นประเทศเกษตรกรรมที่คนส่วนใหญ่มีการเชื่อมต่อในทางกับการเกษตรบางประเทศไทยต้องระดับสูงของน้ำเพื่อวัตถุประสงค์ในการทำการเกษตร เนื่องจากเกษตรกรไทยส่วนใหญ่ต้องรอให้ฝนตกตามฤดูกาลปลูกพืชพวกเขามีช่วงเวลาที่ต้องเผชิญกับความยากลำบากจากภัยแล้งจึงมีอาจจะไม่ได้ปริมาณน้ำฝนเพียงพอสำหรับการเจริญเติบโตของพืช ระหว่างการเดินทางไปยังมุมของราชอาณาจักรทุกการเยี่ยมชมของอาสาสมัครและเรียนรู้เกี่ยวกับปัญหาของพวกเขาพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชพบว่าภัยแล้งได้กลายเป็นความรุนแรงมากขึ้นในบางพื้นที่ของประเทศและปริมาณน้ำฝนไม่สอดคล้องกัน. ในช่วงต้นของการครองราชย์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พระมหากษัตริย์เป็นที่สนใจในการทำฝนเทียมเทียมให้ความช่วยเหลือเกษตรกรที่มีมากขึ้นอยู่กับน้ำฝนสำหรับการเพาะปลูกของพวกเขา ณ จุดนี้เขาเริ่มที่จะศึกษาเทคนิคการทำฝนเทียมประดิษฐ์ในการแสวงหาวิธีการที่จะนำน้ำฝนลงมามากขึ้นเพื่อบรรเทาสถานการณ์ภัยแล้ง เขาอ่านงานวิจัยเกี่ยวกับอุตุนิยมวิทยาและการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศซึ่งเขาพบว่าเป็นประโยชน์สำหรับการต่อสู้กับการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ ในปี 1955 เมื่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเข้าเยี่ยมชมจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือเขาเดินทางจากนครพนมกาฬสินธุ์ที่จะผ่านจังหวัดสกลนครและเทือกเขาโคราช ระหว่างการเดินทางเขามองไปที่ท้องฟ้าและเห็นเป็นจำนวนมากของเมฆเคลื่อนตัวเหนือกว้างใหญ่พื้นที่แห้งแล้งของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ความคิดเริ่มต้นเกิดขึ้นจากการสังเกตของเขาว่ามีฝนตกหนักแม้จะไม่มีความหมอง เขาสงสัยว่าวิธีที่จะทำให้เมฆย้ายลงและกลายเป็นฝน ความคิดนี้เป็นจุดเริ่มต้นสำหรับความพยายามของเขาที่จะดำเนินการทำฝนเทียมที่พิสูจน์แล้วว่าประสบความสำเร็จในปีต่อ ๆ ไป. เมื่อวันที่ 14 เดือนพฤศจิกายนปีเดียวกันพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบริจาคเงินส่วนตัวของเขาที่จะเปิดตัวโครงการฝนหลวงและเขาทุ่มเทอย่างมากของเวลา และพลังงานในการพัฒนาเทคโนโลยีการทำฝนเทียม ต่อมาเขาได้รับความไว้วางใจนาย Debariddhi เทวกุลผู้เชี่ยวชาญในวิศวกรรมเกษตรที่กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ในการทำวิจัยในการทำฝนเทียม MR Debariddhi ดำเนินการวิจัยอย่างเข้มข้นและการทดลองในช่วงหลายปีที่ผ่านมาจากรุ่นต่างๆที่ใช้โดยประเทศต่างๆเช่นสหรัฐอเมริกาออสเตรเลียและอิสราเอล หลังจากการวิจัยเริ่มต้นการทดลองการปฏิบัติครั้งแรกที่เกิดขึ้นในช่วงอุปสรรคภูเขาที่อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่จังหวัดนครราชสีมาในเดือนกรกฎาคมปี 1969 ภายใต้การดูแลของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว การดำเนินการใช้อากาศยานเบาและเมฆเมล็ดน้ำแข็งแห้งหรือก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่เป็นของแข็ง พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้วางแผนเองสูตรสารเคมีสำหรับการเพาะเมฆในขั้นตอนการทำฝนเทียม ความพยายามครั้งแรกที่ทำฝนเทียมเทียมก็ประสบความสำเร็จ; เมฆกลายเป็นสีเทาและมีฝนไม่ตก แต่มีวิธีการเพื่อให้มั่นใจว่ามีฝนลดลงในบริเวณที่ไม่มี จากนั้นทดลองการดำเนินการในอำเภอหัวหินจังหวัดประจวบคีรีขันธ์โดยมีปริมาณน้ำฝนในพื้นที่เป้าหมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นประเทศที่เป็นสังคมที่คนส่วนใหญ่จะเชื่อมต่อในวิธีการบางอย่างกับภาคเกษตรไทยต้องมีระดับสูงของน้ำเพื่อการเกษตร เนื่องจากชาวนาไทยส่วนใหญ่ต้องรอตามฤดูกาลฝนปลูกพืชพวกเขาในเวลาที่ต้องเผชิญกับความยากลำบาก จากภัยแล้ง ดังนั้นอาจจะไม่มีปริมาณน้ำฝนเพียงพอสำหรับพืชที่กำลังเติบโต ในระหว่างการเดินทางของเขาไปยังทุกมุมของอาณาจักร เพื่อเยี่ยมประชาชนของเขาและเรียนรู้เกี่ยวกับปัญหาของพวกเขา ที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ได้พบว่าภัยแล้งจะรุนแรงมากขึ้นในบางพื้นที่ของประเทศ และปริมาณไม่สอดคล้องในช่วงต้นรัชสมัยของพระองค์ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เป็นที่สนใจในทำฝนเทียม เพื่อช่วยเหลือเกษตรกรที่มีมากพึ่งพาน้ำฝน สำหรับการเพาะปลูกของพวกเขา ณจุดนี้ เขาเริ่มศึกษาเทคนิคทำฝนเทียม เพื่อหาวิธีนำตกมากกว่านี้ เพื่อบรรเทาสถานการณ์ภัยแล้ง . เขาอ่านงานวิจัยเรื่องอุตุนิยมวิทยา และการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ ซึ่งเขาพบว่ามีประโยชน์สำหรับการต่อสู้กับการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ ในปี 1955 เมื่อฝ่าบาทเสด็จเยือนจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เขาเดินทางจาก นครพนม กาฬสินธุ์ สกลนคร และผ่านเทือกเขาภูพาน . ระหว่างการเดินทาง เขามองดูท้องฟ้า และเห็นตัวเลขขนาดใหญ่ของเมฆเคลื่อนผ่านมากมาย เขตแห้งแล้งของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ความคิดแรกที่เกิดขึ้นจากการสังเกตของเขานั้นฝนไม่ตกแม้จะมีความขุ่นหนัก เขาสงสัยว่าวิธีที่จะทำให้เมฆย้ายลงและกลายเป็นฝน ความคิดนี้เป็นจุดเริ่มต้นสำหรับความพยายามของเขาที่จะดำเนินการปฏิบัติการทำฝน ซึ่งพิสูจน์แล้วว่าประสบความสำเร็จในปีต่อไปนี้เมื่อวันที่ 14 พฤศจิกายน ปีเดียวกัน ทรงบริจาคเงินส่วนตัวของเขาที่จะเปิดตัวโครงการฝนหลวง และเขาอุทิศจัดการที่ดีของเวลาและพลังงานเพื่อพัฒนาเทคโนโลยีการทำฝน . ต่อมา เขาได้มอบหมายให้ ม.ร.ว. debariddhi ความเป็นผู้เชี่ยวชาญในสาขาการเกษตร กรมวิชาการเกษตร กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ เพื่อดําเนินการวิจัยในการประสบความสำเร็จทางธุรกิจหรือการเมือง . ม.ร.ว. debariddhi ดำเนินการวิจัยอย่างเข้มข้น และทดลองมาหลายปีจากรุ่นต่างๆที่ใช้โดยหลายประเทศ เช่น สหรัฐอเมริกา ออสเตรเลีย และอิสราเอล หลังจากการค้นคว้า การทดลองปฏิบัติครั้งแรกเกิดขึ้นบนภูเขากั้น ณอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ จังหวัดนครราชสีมา ในเดือน กรกฎาคม ปี 1969 , ดูแลโดยฝ่าบาท การใช้อากาศยานเบาและเมล็ดเมฆด้วยน้ำแข็งแห้งหรือคาร์บอนไดออกไซด์แข็ง . ฝ่าบาทมีตัวตนขึ้นเคมีสูตรสำหรับการทำฝนเมฆในกระบวนการ . ความพยายามครั้งแรกที่ทำฝนเทียมสำเร็จ ; เมฆเป็นสีเทา และฝนไม่ตก แต่ไม่มีวิธีที่จะให้แน่ใจว่า ฝนที่ตกลงมาในพื้นที่เฉพาะ แล้วทดลองเพิ่มเติม พบว่า ในอำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ มีปริมาณน้ำฝนในพื้นที่เป้าหมาย