Language is the most important aspe

Language is the most important aspect in the life of all beings.

We use language to express inner thoughts and emotions, make sense of complex and abstract thought, to learn to communicate with others, to fulfill our wants and needs, as well as to establish rules and maintain our culture.

Language can be defined as verbal, physical, biologically innate, and a basic form of communication.
Behaviourists often define language as a learned behaviour involving a stimulus and a response.(Ormrod,1995)
Often times they will refer to language as verbal behaviour, which is language that includes gestures and body movements as well as spoken word. ( Pierce,& Eplin,1999)



When we define language we have to be careful not to exclude symbols, gestures,or motions. This is because if we exclude these from our definition, we will be denying the language of the deaf community.

All human languages share basic characteristics, some of which are organizational rules and infinite generativity.
Infinite Generativity is the ability to produce an infinite number of sentences using a limited set of rules and words. ( Santrock,& Mitterer,2001)




Talking mouth






Advertisement

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาเป็นด้านสำคัญที่สุดในชีวิตของสิ่งมีชีวิตทั้งหมด เราใช้ภาษาเพื่อแสดงอารมณ์และความคิดภายใน ทำให้ความซับซ้อน และเป็นนามธรรมความคิด การเรียนรู้ที่จะสื่อสารกับผู้อื่น การตอบสนองของเราต้องการและความต้องการ เช่นสร้างกฎ และรักษาวัฒนธรรมของเรา สามารถกำหนดภาษาเป็นคำพูด ฟิสิกส์ ข้อสอบชิ้น และรูปแบบพื้นฐานของการสื่อสารBehaviourists มักจะกำหนดภาษาเป็นพฤติกรรมการเรียนรู้ที่เกี่ยวข้องกับการกระตุ้นและการตอบสนอง(Ormrod, 1995)บ่อยครั้งที่พวกเขาจะอ้างอิงถึงภาษาเป็นพฤติกรรมวาจา ซึ่งเป็นภาษาที่มีรูปแบบลายเส้น และการเคลื่อนไหวร่างกายเช่นเดียว กับคำพูด (เพียร์ซ & Eplin, 1999) เมื่อเรากำหนดภาษา ที่เราต้องระวังไม่ให้แยกสัญลักษณ์ รูปแบบลายเส้น หรือเคลื่อนไหว ทั้งนี้เนื่องจากถ้าเราแยกเหล่านี้จากคำจำกัดความของเรา เราจะสามารถการปฏิเสธภาษาของชุมชนหูหนวก ทุกภาษาที่มนุษย์ใช้ลักษณะพื้นฐาน ซึ่งคือ generativity อนันต์และกฎขององค์กรGenerativity อนันต์มีความสามารถในการผลิตจำนวนจำกัดชุดของกฎและคำการใช้ประโยคที่อนันต์ (Santrock, & Mitterer, 2001) พูดปากโฆษณา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาษาเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตของสิ่งมีชีวิตทั้งหมด. เรามีการใช้ภาษาในการแสดงความคิดของตนและอารมณ์ให้ความรู้สึกของความคิดที่ซับซ้อนและเป็นนามธรรมที่จะเรียนรู้ที่จะสื่อสารกับคนอื่น ๆ เพื่อตอบสนองความต้องการและความต้องการของเราเช่นเดียวกับการที่จะสร้าง กฎระเบียบและรักษาวัฒนธรรมของเรา. ภาษาสามารถกำหนดเป็นวาจาทางกายภาพโดยธรรมชาติทางชีวภาพและเป็นรูปแบบพื้นฐานของการสื่อสาร. Behaviourists มักจะกำหนดภาษาเป็นพฤติกรรมการเรียนรู้ที่เกี่ยวข้องกับการกระตุ้นเศรษฐกิจและการตอบสนอง. (Ormrod, 1995) บ่อยครั้งที่พวกเขาจะอ้าง ภาษาเป็นพฤติกรรมทางวาจาซึ่งเป็นภาษาที่มีท่าทางและการเคลื่อนไหวของร่างกายเช่นเดียวกับคำพูด (เพียร์ซและ Eplin, 1999) เมื่อเรากำหนดภาษาที่เราจะต้องระมัดระวังไม่ได้ที่จะไม่รวมสัญลักษณ์ท่าทางหรือการเคลื่อนไหว เพราะถ้าเราไม่รวมเหล่านี้จากความหมายของเราเราจะได้รับการปฏิเสธภาษาของชุมชนคนหูหนวก. ทุกภาษาของมนุษย์มีลักษณะพื้นฐานบางอย่างที่เป็นกฎระเบียบขององค์กรและ generativity ไม่มีที่สิ้นสุด. Infinite generativity คือความสามารถในการผลิตจำนวนอนันต์ของ ประโยคโดยใช้ชุด จำกัด ของกฎระเบียบและคำพูด (Santrock และ Mitterer, 2001) การพูดคุยปากโฆษณา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาษาเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตของสรรพสัตว์

เราใช้ภาษาเพื่อแสดงความคิดภายใน และอารมณ์ ให้ความรู้สึกที่ซับซ้อนและเป็นนามธรรม ความคิด เรียนรู้ที่จะสื่อสารกับผู้อื่น เพื่อตอบสนองความต้องการและความต้องการ ตลอดจนเพื่อสร้างกฎ และรักษาวัฒนธรรมของเรา

ภาษาสามารถกําหนด เป็นวาจา , กายภาพ , ชีวภาพตามธรรมชาติ และรูปแบบพื้นฐานของการสื่อสาร
behaviourists มักจะกำหนดภาษาเป็นเรียนรู้พฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับสิ่งเร้าและการตอบสนอง ( ormrod , 1995 )
บ่อยครั้งพวกเขาจะอ้างถึงพฤติกรรมทางภาษา ซึ่งเป็นภาษาที่มีท่าทางและการเคลื่อนไหวร่างกาย ตลอดจนคําพูด ( เพียซ & eplin , 1999 )



เมื่อเรากำหนดภาษาเราต้องระมัดระวังที่จะไม่รวมสัญลักษณ์ท่าทางหรือการเคลื่อนไหวนี้เป็นเพราะถ้าเราแยกเหล่านี้จากนิยามของเรา เราจะปฏิเสธภาษาของชุมชนคนหูหนวก

ภาษามนุษย์ทั้งหมดแบ่งลักษณะพื้นฐาน ซึ่งมีกฎองค์การ และอนันต์ generativity .
อนันต์ generativity คือความสามารถในการผลิตเป็นจำนวนจำกัดของประโยคโดยใช้ชุดของกฎและคำ ( santrock & mitterer , 2001 )




พูดปาก







โฆษณา