As his recordings attest, Tuckwell

As his recordings attest, Tuckwell is a master of the lip trill. In Playing the Horn he offers great advice and more on the topic. Starting very practical, Tuckwell notes that

…the fact is that a trill is only a rapid movement between two notes. Every player can move from one note to another and back again; however slow this may be, it is still a lip trill. The task is to try to increase the speed. There is no secret formula to produce lip trills…. The time-honoured lip trill exercises still hold good today…. Most important is to know exactly how fast to play a trill—this will always differ according to the dynamic level, the register, and the length. Lip trills are not produced by the lips alone; every note we play requires a different tension of the face muscles and a different pressure of air. Therefore it must be remember that, even in a rapid lip trill, the upper note needs more air pressure. Thus a basic physical problem of trilling is that the difficult progression, that which requires greater effort, is from the low to the high note. Here one has to think differently from the way one would behave instinctively. It is therefore of great benefit by way of contrast to practise trills starting with the upper note. A common misconception on how to practise trills is the dynamic level. If played softly the trills can frequently be respectably fast, but although this may be adequate at home it is soon found to be insufficiently loud for practical use. The amount of effort required for a loud trill is much, much greater. Therefore trills should also be practised as loud as possible.

Tuckwell also notes that you should experiment with different fingerings for trills, in particular fingerings that might at a slower tempo be unusable. For example a trill on written third space C might normally be fingered open on the F horn; taken as T12 “The D will be slightly sharp and the C definitely flat, but at speed the narrowing of the gap between the intervals will make them in tune.” He notes that this system may be “adopted in many places” and also that “A good half-tone [lip] trill also can be made out of a three-quarter-tone interval.” A final note from Tuckwell is again extremely practical.

A good way of camouflaging a weak lip trill is to start very slowly, finish in a slow, deliberate fashion as at the beginning, and incorporate a turn at the end. However dull this may sound, it is better than the disastrous mess that misguided over-enthusiasm will produce.

With Tuckwell we finally have some great insider information from a master! So far as I know this book is long out of print (his publication Horn is much easier to locate) and it is certainly one to look for in an academic library or among the books owned by an older horn player. Next time the series on trills closes with notes from two more recent publications.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นบันทึกของเขายืนยัน Tuckwell เป็นต้นแบบของรัวลิ ในการเล่นเขา เขาให้แนะนำและข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับหัวข้อนี้ Tuckwell เริ่มปฏิบัติมาก บันทึกที่... อะลูมิเนียมม...ความจริงคือ ว่ารัวเป็นเพียงการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วระหว่างสองบันทึก ทุกเครื่องเล่นสามารถย้ายจากบันทึกย่อหนึ่งไปยังอีก และกลับมาอีก อย่างไรก็ตามช้านี้ได้ ก็ยังคงรัวลิ งานจะพยายามเพิ่มความเร็ว มีสูตรไม่ลับในการผลิตลิ trills ... ออกกำลังกายรัวลิ time-honoured ยังค้างดีวันนี้... สำคัญที่สุดคือการ รู้ว่าตรงไหนเล่นรัวเป็นเช่นนี้เสมอจะต่างกันตามระดับแบบไดนามิก การลงทะเบียน และความยาว ไม่มีผลิตลิ trills โดยริมฝีปากเพียงอย่างเดียว หมายเหตุทุกที่เราเล่นต้องการความตึงเครียดที่แตกต่างกันของกล้ามเนื้อใบหน้าและความดันต่างอากาศ ดังนั้น ต้องจำไว้ว่า แม้ในการรัวลิอย่างรวดเร็ว หมายเหตุด้านบนต้องการความดันอากาศเพิ่มเติม ดังนั้น ปัญหาทางกายภาพพื้นฐานของ trilling คือก้าวหน้ายาก ว่า ที่ต้องใช้ความพยายามมากขึ้น จากต่ำสุดกับตั๋วสูง ที่นี่หนึ่งได้คิดแตกต่างจากแบบที่หนึ่งจะทำ instinctively มันเป็นดังนั้นของดีมีประโยชน์ โดยวิธีการแตกต่างไปกับฝึก trills เริ่มต้น ด้วยหมายเหตุด้านบน ความเข้าใจผิดทั่วไปเกี่ยวกับวิธีการฝึกฝน trills ระดับแบบไดนามิกได้ ถ้าเล่นเบา trills บ่อยได้อย่างรวดเร็ว respectably แต่ถึงแม้ว่านี้อาจเพียงพอที่ จะเร็ว ๆ นี้พบส่งเสียง insufficiently สำหรับใช้ปฏิบัติ จำเป็นสำหรับรัวเสียงดังมาก มากกว่าได้ ดังนั้น trills ควรยังจะปฏิบัติเสียงดังเป็นไปTuckwell หมายเหตุว่า คุณควรทดลองกับ fingerings แตกต่างกันสำหรับ trills, fingerings ที่อาจที่จังหวะช้าจะใช้เฉพาะ เช่น รัวบนพื้นที่สามเขียน C อาจปกติได้มือไวเปิดบนฮอร์น F นำมาเป็น T12 "ดีจะมีความคมชัดเล็กน้อย และ C แบนแน่นอน แต่ ในความเร็วจำกัดให้แคบลงของช่องว่างระหว่างช่วงจะทำให้พวกเขาในการปรับแต่ง" เขาบันทึกว่า ระบบนี้อาจจะ "นำมาใช้ในหลายๆ" และว่า "รัวครึ่งดีโทน [ลิ] นอกจากนี้ยังสามารถทำจากช่วง three-quarter-เสียงได้" หมายเหตุสุดท้ายจาก Tuckwell เป็นอีกมากจริงดีของ camouflaging รัวลิอ่อนแอ ได้เริ่มช้ามาก จบ ณจุดเริ่มต้นในช้า รอบคอบ รวมเปิดท้าย อย่างไรก็ตามน่าเบื่อนี้อาจเสียง ได้ดีกว่าระเบียบร้ายที่ misguided ความกระตือรือร้นมากเกินจะทำTuckwell เราก็มีข้อมูลภายในที่ดีบางอย่างจากต้นแบบ ตราบใดที่ฉันรู้ว่า หนังสือเล่มนี้จะยาวออกจากพิมพ์ (พิมพ์เขาฮอร์นเป็นมากง่ายต่อการค้นหา) และมันเป็นการค้นหา ในไลบรารีการทางวิชาการ หรือ ในหนังสือเป็นผู้เล่นฮอร์นที่เก่า ครั้งต่อไปชุดบน trills ปิด ด้วยเหตุจากสิ่งสองล่าสุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นบันทึกของเขายืนยัน Tuckwell เป็นหลักของริมฝีปากไหลริน ในการเล่นฮอร์นที่เขาให้คำแนะนำที่ดีและเพิ่มเติมในหัวข้อ เริ่มต้นในทางปฏิบัติมาก Tuckwell ตั้งข้อสังเกตว่า... ความจริงก็คือไหลรินเป็นเพียงการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วระหว่างสองบันทึก ผู้เล่นทุกคนสามารถย้ายจากที่หนึ่งไปยังอีกที่ทราบและกลับมาอีกครั้ง; แต่ชะลอตัวนี้อาจจะยังคงไหลรินริมฝีปาก งานคือการพยายามที่จะเพิ่มความเร็ว ไม่มีสูตรลับในการผลิตลั่นริมฝีปากคือ ... ปากเวลาที่ได้รับเกียรติการออกกำลังกายไหลรินยังคงถือดีในวันนี้ ... สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการรู้ว่าวิธีการที่รวดเร็วในการเล่นไหลรินนี้จะแตกต่างกันตามระดับแบบไดนามิกทะเบียนและระยะเวลา ลั่นลิปไม่ได้ผลิตโดยริมฝีปากคนเดียว; ทราบทุกครั้งที่เราต้องเล่นที่แตกต่างกันความตึงเครียดของกล้ามเนื้อใบหน้าและความดันของอากาศที่แตกต่างกัน ดังนั้นมันจะต้องจำไว้ว่าแม้จะอยู่ในปากไหลรินอย่างรวดเร็วบนความต้องการทราบความดันอากาศมากขึ้น ดังนั้นปัญหาทางกายภาพพื้นฐานของรัวคือความคืบหน้าเรื่องยากที่ต้องใช้ความพยายามมากขึ้นจากต่ำไปสูงทราบ นี่คือหนึ่งมีการคิดแตกต่างจากวิธีการหนึ่งจะประพฤติสัญชาตญาณ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องของผลประโยชน์ที่ดีโดยวิธีการของความคมชัดในการฝึกลั่นเริ่มต้นด้วยโน้ตบน ความเข้าใจผิดกันเกี่ยวกับวิธีการปฏิบัติลั่นเป็นระดับแบบไดนามิก ถ้าเล่นเบา ๆ ลั่นบ่อยได้อย่างรวดเร็วประเสริฐ แต่แม้ว่าเรื่องนี้อาจจะเพียงพอที่บ้านจะพบเร็ว ๆ นี้จะดังไม่เพียงพอสำหรับการใช้งานจริง ปริมาณของความพยายามที่จำเป็นสำหรับการไหลรินดังมาก, มากขึ้น ดังนั้นลั่นยังควรจะปฏิบัติดังเท่าที่เป็นไปได้. Tuckwell ยังตั้งข้อสังเกตว่าคุณควรจะทดลองกับ fingerings แตกต่างกันสำหรับลั่นใน fingerings โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่อาจจังหวะที่ช้าลงจะใช้ไม่ได้ ตัวอย่างเช่น C ไหลรินบนพื้นที่ที่สามเขียนอาจปกติจะใช้นิ้วสัมผัสที่เปิดอยู่บนฮอร์น F; นำมาเป็น T12 "D จะเล็กน้อยที่คมชัดและ C แบนแน่นอน แต่ที่ความเร็วตีบของช่องว่างระหว่างช่วงเวลาที่จะทำให้พวกเขาในการปรับแต่ง." เขาตั้งข้อสังเกตว่าระบบนี้อาจจะ "นำมาใช้ในหลายสถานที่" และว่า "ครึ่งเสียงดี [ริมฝีปาก] ไหลรินนอกจากนี้ยังสามารถทำออกมาจากในไตรมาสสามโทนช่วงเวลา." โน้ตตัวสุดท้ายจาก Tuckwell เป็นอีกครั้งที่การปฏิบัติมาก. วิธีที่ดีของพรางไหลรินริมฝีปากที่อ่อนแอคือการเริ่มต้นช้ามาก เสร็จสิ้นในช้าแฟชั่นเจตนาเป็นที่จุดเริ่มต้นและรวมการเปิดในตอนท้าย แต่ที่น่าเบื่อนี้อาจจะฟังดูก็จะดีกว่าระเบียบหายนะที่เข้าใจผิดมากกว่าความกระตือรือร้นที่จะผลิต. ด้วย Tuckwell ในที่สุดเราก็มีบางข้อมูลภายในที่ดีจากต้นแบบ! เท่าที่ฉันรู้ว่าหนังสือเล่มนี้มีความยาวออกจากพิมพ์ (ฮอร์นสิ่งพิมพ์ของเขาเป็นเรื่องง่ายที่จะหา) และมันก็เป็นหนึ่งที่จะมองหาในห้องสมุดวิชาการหรือในหมู่หนังสือที่เป็นเจ้าของโดยผู้เล่นฮอร์นที่มีอายุมากกว่า ครั้งต่อไปในซีรีส์ลั่นปิดด้วยบันทึกจากอีกสองสิ่งพิมพ์ที่ผ่านมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นบันทึกของเขาได้ยืนยันว่า tuckwell คือต้นแบบของริมฝีปาก Trill . ในการเล่นแตรเขาให้คำแนะนำที่ดีและเพิ่มเติมในหัวข้อ เริ่มปฏิบัติมาก tuckwell บันทึกว่า

. . . . . . . ความจริงที่ไหลรินเป็นเพียงการเคลื่อนไหวรวดเร็วระหว่างสองบันทึก ผู้เล่นทุกคนสามารถย้ายจากที่หนึ่งไปยังอีกบันทึกและกลับมาอีก แต่ช้า นี้อาจจะ ยังคงเป็น ลิป เสียงรัว .งานคือการพยายามที่จะเพิ่มความเร็ว ไม่มีสูตรลับในการผลิต trills ลิป . . . . . . . เวลาที่ได้รับเกียรติ ริมฝีปากยังคงไหลรินแบบฝึกหัดไว้ดีในวันนี้ . . . . . . . สำคัญที่สุดคือต้องรู้ว่าวิธีที่รวดเร็วเพื่อเล่นพูดเสียงสั่นนี้จะแตกต่างกันไปตามระดับ แบบไดนามิก การลงทะเบียน และความยาว ลิป trills ไม่ผลิตโดยริมฝีปากไว้หมายเหตุทุกเราเล่นต้องใช้แรงที่แตกต่างกันของกล้ามเนื้อใบหน้า และความดันที่แตกต่างกันของอากาศ ดังนั้นจึงต้องจำไว้ว่า แม้ในทริลริมฝีปากอย่างรวดเร็ว ทราบ บน ต้องการอากาศมากขึ้นความดัน ดังนั้นพื้นฐานทางกายภาพปัญหาเสียงคือความก้าวหน้าที่ยากที่ต้องใช้ความพยายามมาก คือ จากต่ำไปสูง หมายเหตุ .ที่นี่หนึ่งจะต้องคิดแตกต่างจากวิธีหนึ่งจะทำโดยสัญชาตญาณ มันจึงเป็นประโยชน์อย่างมาก โดยทางตรงกันข้ามฝึก trills เริ่มต้นด้วยข้อความบน เป็น misconception ทั่วไปเกี่ยวกับวิธีการฝึก trills เป็นระดับแบบไดนามิก ถ้าเล่นเบา trills บ่อยได้แบบรวดเร็วแต่ถึงแม้ว่านี้อาจจะเพียงพอที่บ้านจะพบเร็ว ๆ นี้จะไม่ดังเพื่อใช้ปฏิบัติ ปริมาณของความพยายามที่จำเป็นสำหรับเสียงรัวดังมาก มาก มาก ดังนั้น trills ควรปฏิบัติดังเท่าที่เป็นไปได้

tuckwell ยังบันทึกว่า คุณควรทดสอบกับที่แตกต่างกัน fingerings สำหรับ trills ใน fingerings เฉพาะที่อาจที่จังหวะช้าจะใช้ไม่ได้ตัวอย่างทริลบนเขียนสามพื้นที่ C ปกติอาจจะมือไวเปิด f horn ; ถ่ายเป็น T12 " D จะเล็กน้อยที่คมและ c แบนแน่นอน แต่ที่ความเร็วที่ให้ช่องว่างระหว่างช่วงเวลาจะให้พวกเขาในการปรับแต่ง" เขาบันทึกว่า ระบบนี้อาจจะ " ยอมรับ " ในสถานที่ที่ดีมากและยัง " ครึ่งโทน [ Lip ] เสียงรัว นอกจากนี้ยังสามารถทำจากช่วงไตรมาสสามโทน . " ข้อความสุดท้ายจาก tuckwell อีกครั้งในทางปฏิบัติมาก

เป็นวิธีที่ดีของการพรางเป็นเสียงรัวลิปอ่อนแอคือการเริ่มต้นมาก ช้า เสร็จช้า สุขุม แฟชั่นเป็นจุดเริ่มต้น และรวมเปิดในตอนท้ายแต่ที่น่าเบื่อนี้อาจเสียง มันก็ยังดีกว่าหายนะเรื่องที่เข้าใจผิดมากกว่าความกระตือรือร้นที่จะผลิต

กับ tuckwell ในที่สุดเราก็มีข้อมูลภายในบางอย่างที่ดีจากอาจารย์ เท่าที่ผมรู้จักหนังสือเล่มนี้ยาวออกจากพิมพ์ ( พิมพ์สังข์ มากง่ายต่อการค้นหา ) และเป็นมั่นเหมาะหนึ่งที่จะมองหาในห้องสมุดวิชาการหรือในหนังสือเป็นของเก่าเขาเล่นคราวหน้าชุดบน trills ปิดท้ายด้วยข้อความจากสองล่าสุดสิ่งพิมพ์