Consumers’ dietary habits affect pe

Consumers’ dietary habits affect perception of flavor attributes of common foods. One such flavor attribute is after-taste, but the definition of this term in the context of flavor perception is not consistent among studies. To address this issue, we refer collectively to the complex sensation perceived after swallowing or spitting out foods as “after-flavor”, and considered each flavor attribute (for example, bitterness and retronasal aroma) as a component of after-flavor. In this study, we examined how consumption of canned coffee beverages in daily life affects sensitivity to the after-flavor of these beverages. We performed time–intensity evaluation of bitterness and retronasal aroma after participants swallowed three different canned coffee beverages. We classified participants into two groups based on their consumption of canned coffee beverages in daily life: the relatively high-consumption group, who consumed at least one canned coffee beverages per week, and the relatively low-consumption group, who consumed less than one canned coffee beverages per week. We compared the time courses of perceived intensity of bitterness and retronasal aroma between these two groups.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นิสัยการบริโภคอาหารของผู้บริโภคมีผลต่อการรับรู้คุณลักษณะรสชาติของอาหารทั่วไป หนึ่งคุณลักษณะรสชาติดังกล่าวมีรสชาติ แต่ความหมายของคำนี้ในบริบทของการรับรู้รสชาติไม่สอดคล้องกันระหว่างการศึกษา เพื่อแก้ไขปัญหานี้ เราหมายรวมถึงความรู้สึกที่ซับซ้อนหลังจากกลืน หรือคายอาหารออกมาเป็น "หลังรสชาติ" การรับรู้ และพิจารณาแต่ละคุณลักษณะรสชาติ (เช่น ขมและหอม retronasal) เป็นส่วนประกอบรสชาติหลัง ในการศึกษานี้ เราตรวจสอบวิธีการบริโภคกาแฟกระป๋องเครื่องดื่มในชีวิตประจำวันมีผลต่อความไวต่อรสชาติของเครื่องดื่มเหล่านี้หลัง เราดำเนินการประเมินเวลา – ความเข้มของกลิ่นหอมรสขมและ retronasal หลังจากผู้กลืนกินเครื่องดื่มกาแฟกระป๋องที่แตกต่างกันสาม เราแบ่งคนเป็น 2 กลุ่มตามปริมาณที่ใช้กระป๋องกาแฟดื่มในชีวิตประจำวัน: กลุ่มค่อนข้างสูงปริมาณการใช้ ผู้ใช้อย่างน้อยหนึ่งกระป๋องเครื่องดื่มกาแฟต่อสัปดาห์ และกลุ่มค่อนข้างต่ำปริมาณการใช้ ผู้บริโภคน้อยกว่าหนึ่งกระป๋องเครื่องดื่มกาแฟต่อสัปดาห์ เราเปรียบเทียบหลักสูตรเวลาการมองเห็นความเข้มขมและหอม retronasal ระหว่างกลุ่มสองกลุ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พฤติกรรมการบริโภคอาหารของผู้บริโภคที่มีผลต่อการรับรู้ของคุณลักษณะรสชาติของอาหารที่พบบ่อย หนึ่งแอตทริบิวต์รสชาติดังกล่าวคือหลังจากที่รสชาติ แต่ความหมายของคำนี้ในบริบทของการรับรู้รสชาติที่ไม่สอดคล้องกันในหมู่การศึกษา เพื่อแก้ไขปัญหานี้เราจะเรียกรวมกันความรู้สึกที่ซับซ้อนการรับรู้หลังจากที่กลืนหรือคายออกอาหารว่า "หลังจากที่รสชาติ" และถือว่าแอตทริบิวต์รสชาติแต่ละ (เช่นความขมขื่นและกลิ่นหอม retronasal) เป็นส่วนประกอบของหลังรสชาติ ในการศึกษานี้เราตรวจสอบวิธีการบริโภคเครื่องดื่มกาแฟกระป๋องในชีวิตประจำวันส่งผลกระทบต่อความไวต่อหลังรสชาติของเครื่องดื่มเหล่านี้ เราดำเนินการประเมินผลครั้งที่ความเข้มของความขมขื่นและกลิ่นหอม retronasal หลังจากที่ผู้เข้าร่วมการกลืนกินที่แตกต่างกันสามเครื่องดื่มกาแฟกระป๋อง เราจัดให้ผู้เข้าร่วมออกเป็นสองกลุ่มอยู่บนพื้นฐานของการบริโภคเครื่องดื่มกาแฟกระป๋องในชีวิตประจำวัน: กลุ่มที่ค่อนข้างสูงการบริโภคที่บริโภคอย่างน้อยหนึ่งเครื่องดื่มกาแฟกระป๋องต่อสัปดาห์และค่อนข้างกลุ่มต่ำบริโภคที่บริโภคน้อยกว่าหนึ่งกระป๋อง เครื่องดื่มกาแฟต่อสัปดาห์ เราเมื่อเทียบกับหลักสูตรเวลาของการรับรู้ความเข้มของความขมขื่นและกลิ่นหอม retronasal ระหว่างทั้งสองกลุ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นิสัยที่มีผลต่อการรับรู้ของผู้บริโภคอาหารรสคุณลักษณะของอาหารทั่วไป เช่นรสคุณลักษณะตามรสนิยม แต่ความหมายของคำนี้ในบริบทของการรับรู้รสไม่สอดคล้องกันระหว่างศึกษา เพื่อแก้ไขปัญหานี้ , เราเรียกรวมกันที่ซับซ้อนความรู้สึกการรับรู้หลังจากกลืนหรือคายออกมาเป็นอาหาร " รส " และพิจารณาแต่ละรส แอตทริบิวต์ ( ตัวอย่างเช่น ความขมขื่นและ retronasal กลิ่นหอม ) เป็นส่วนประกอบของหลังรส ในการศึกษานี้เราจะตรวจสอบวิธีการบริโภคกาแฟกระป๋องเครื่องดื่มในชีวิตประจำวันมีผลต่อความไวในการตามกลิ่นของเครื่องดื่มเหล่านี้ เราแสดงเวลาและความเข้มของความขมขื่นและการประเมิน retronasal กลิ่นหอมหลังจากเข้าร่วมกลืนทั้งสามต่างกาแฟกระป๋องเครื่องดื่ม เราแบ่งผู้เข้าร่วมประชุมออกเป็นสองกลุ่มตามปริมาณของกาแฟกระป๋องเครื่องดื่มในชีวิตประจำวันกลุ่มการบริโภคค่อนข้างสูง ผู้ที่บริโภคกาแฟกระป๋องเครื่องดื่มอย่างน้อยหนึ่งครั้งต่อสัปดาห์ และค่อนข้างต่ำการบริโภคกลุ่มที่บริโภคน้อยกว่าหนึ่งกาแฟกระป๋องเครื่องดื่มต่อสัปดาห์ เราเทียบเวลาที่หลักสูตรของการรับรู้ความรุนแรงของความขมขื่นและ retronasal กลิ่นหอมระหว่างทั้งสองกลุ่ม