AbstractAim: The aim of the present

Abstract


Aim: The aim of the present study was to retrospectively evaluate the epidemiologic characteristics of the prevalence, type and treatment modalities of maxillofacial trauma according to use of helmets by motorcyclists in traffic accidents. Methods: Data was collected from patients during a
10-year period (1999-2009). Data recorded included demographic, etiology, diagnosis, type of fracture, use of helmet, associated facial and general trauma, soft tissue lesions and treatment methods. Data analysis included a descriptive analysis, Chi-square test and Kruskal-Wallis test. Results: From 376 motorcycle crash victims, 260 had maxillofacial fractures with a male/female ratio of 4:1 and a mean age of 26.1. Considering the helmet as a security device, 89 patients were not wearing a helmet during the crash against 287 patients that were wearing it. One hundred and sixteen patients had soft tissue lesions, 80 of them wore a helmet at the moment of the crash and
36 did not (p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Abstract


Aim: The aim of the present study was to retrospectively evaluate the epidemiologic characteristics of the prevalence, type and treatment modalities of maxillofacial trauma according to use of helmets by motorcyclists in traffic accidents. Methods: Data was collected from patients during a
10-year period (1999-2009). Data recorded included demographic, etiology, diagnosis, type of fracture, use of helmet, associated facial and general trauma, soft tissue lesions and treatment methods. Data analysis included a descriptive analysis, Chi-square test and Kruskal-Wallis test. Results: From 376 motorcycle crash victims, 260 had maxillofacial fractures with a male/female ratio of 4:1 and a mean age of 26.1. Considering the helmet as a security device, 89 patients were not wearing a helmet during the crash against 287 patients that were wearing it. One hundred and sixteen patients had soft tissue lesions, 80 of them wore a helmet at the moment of the crash and
36 did not (p<0.05). The most frequently fractured facial bone was the zygoma (24%) followed by the mandible. Conclusions: Motorcycle accidents represented almost one third of all maxillofacial injuries seen at this Oral and Maxillofacial Surgery Division, causing high morbidity. Educational campaigns, defensive driving and use of adequate helmets are necessary to decrease the number of facial injuries in such accidents.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อAIM: จุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้คือการย้อนหลังประเมินลักษณะทางระบาดวิทยาของความชุกชนิดและรังสีรักษาของการบาดเจ็บใบหน้าตามการใช้งานของหมวกกันน็อกโดยการขับขี่รถจักรยานยนต์ในอุบัติเหตุจราจร วิธีการ: การเก็บรวบรวมข้อมูลจากผู้ป่วยในช่วงระยะเวลา 10 ปี (1999-2009) ข้อมูลที่บันทึกรวมประชากรสาเหตุการวินิจฉัยชนิดของการแตกหักการใช้หมวกกันน็อกที่เกี่ยวข้องบาดเจ็บใบหน้าและโดยทั่วไปแผลเนื้อเยื่ออ่อนและวิธีการรักษา การวิเคราะห์ข้อมูลรวมถึงการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนาการทดสอบไคสแควร์และการทดสอบ Kruskal-Wallis ผลการศึกษา: จาก 376 ความผิดพลาดของผู้ที่ตกเป็นเหยื่อรถจักรยานยนต์ 260 มีกระดูกหักใบหน้ากับชาย / หญิงอัตราส่วน 4: 1 และอายุเฉลี่ย 26.1 พิจารณาหมวกกันน็อคเป็นอุปกรณ์รักษาความปลอดภัย 89 ผู้ป่วยที่ไม่ได้สวมหมวกกันน็อคในระหว่างการผิดพลาดกับ 287 ผู้ป่วยที่ได้รับการสวมใส่มัน หนึ่งร้อยสิบหกผู้ป่วยที่มีแผลเนื้อเยื่ออ่อน 80 คนสวมหมวกกันน็อกในขณะที่ความผิดพลาดและ36 ไม่ได้ (p <0.05) กระดูกหักบ่อยที่สุดบนใบหน้าเป็น zygoma (24%) ตามด้วยขากรรไกรล่าง สรุปการเกิดอุบัติเหตุรถจักรยานยนต์แสดงเกือบหนึ่งในสามของการบาดเจ็บที่ใบหน้าทั้งหมดเห็นที่ช่องปากและใบหน้าขากรรไกรแผนกศัลยกรรมที่ก่อให้เกิดการเจ็บป่วยสูง แคมเปญการศึกษา, การป้องกันการขับรถและการใช้หมวกกันน็อกที่เพียงพอเป็นสิ่งจำเป็นที่จะลดจำนวนของการบาดเจ็บที่ใบหน้าในการเกิดอุบัติเหตุดังกล่าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม


เป้าหมาย : เป้าหมายของการศึกษาเพื่อประเมินลักษณะทางระบาดวิทยาของย้อนหลังความชุก , ประเภทและการรักษา modalities บาดเจ็บขากรรไกรตามใช้หมวกกันน็อก โดยผู้ขับขี่รถจักรยานยนต์ในอุบัติเหตุจราจร วิธีการ : เก็บข้อมูลจากผู้ป่วย ในช่วงระยะเวลา 10 ปี ( พ.ศ. 2542-2551 )
. บันทึกข้อมูลจำนวนประชากร สาเหตุของการเกิดโรค การวินิจฉัยประเภทของการแตกหัก การใช้หมวกกันน็อคที่ใบหน้าและบาดแผลทั่วไป รอยโรคเนื้อเยื่ออ่อน และวิธีการรักษา การวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การวิเคราะห์เชิงพรรณา ไคสแควร์ และ Kruskal Wallis Test ผล : จาก 376 รถจักรยานยนต์ชนเหยื่อ , 260 มีขากรรไกรหัก ชาย / หญิง อัตราส่วน 4 : 1 และอายุเฉลี่ยของระดับ . พิจารณาหมวกเป็นอุปกรณ์รักษาความปลอดภัย89 ราย ไม่สวมหมวกนิรภัย ระหว่างผู้รับพินัยกรรมและผู้ป่วยที่ใส่มันไว้ หนึ่งร้อยสิบหกผู้ป่วยที่มีรอยโรคเนื้อเยื่ออ่อน , 80 ของพวกเขาสวมหมวกกันน็อคในช่วงเวลาของการเกิด
36 ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) ส่วนใหญ่มักหักกระดูกเป็นหน้า zygoma ( 24% ) ตามด้วยขากรรไกรล่าง . สรุปอุบัติเหตุรถจักรยานยนต์แสดงเกือบหนึ่งในสามของการบาดเจ็บในช่องปากและขากรรไกรนี้เห็นแผนกศัลยกรรมขากรรไกร ก่อให้เกิดความเจ็บป่วยสูง แคมเปญการศึกษา , ขับรถและใช้อย่างเพียงพอเพื่อที่จำเป็นในการลดจำนวนของการบาดเจ็บที่ใบหน้าในอุบัติเหตุดังกล่าว .