In our work to date, we have begunt

In our work to date, we have begun
to understand how we might design
technologies that support the
bereaved and acknowledge death
as part of the design intention—a
process we call “thanatosensitive
design.” We have shown how personal
technologies can bring us
comfort at the end of life but at the
same time become problematic or
confrontational entities. By studying
the bereaved, we open up the
discussion of what it means for
technology to be used across and
beyond the user’s lifespan.
Current work on HCI at the end of
life is a first step toward acknowledging
and engaging the multitudinous
ways in which technology
affects all parts of our lives—the
good, the bad, the expected, and
the unexpected. Similarly, it draws
attention to the various stages of
life—from birth to death—and the
ways that personal technologies
are now often incongruent with a
developmental perspective. While
technology does advance rapidly,
we must also begin to consider how
we can create personal technologies
that gracefully grow—and die—
with us.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการทำงานของเราในวันที่เราได้เริ่ม
ที่จะเข้าใจว่าเราอาจจะออกแบบ
เทคโนโลยีที่สนับสนุนการ
ปลิดชีพและรับทราบความตาย
เป็นส่วนหนึ่งของความตั้งใจออกแบบ
กระบวนการที่เราเรียกว่า "thanatosensitive
ออกแบบ. "เราได้แสดงให้เห็นว่าบุคคล
เทคโนโลยีสามารถนำเรา
สะดวกสบายที่ ในตอนท้ายของชีวิต แต่ใน
เวลาเดียวกันกลายเป็นปัญหาหรือ
หน่วยงานคาดคั้น โดยการศึกษา
ปลิดชีพเราเปิด
อภิปรายในสิ่งที่มันหมายความว่าสำหรับ
เทคโนโลยีที่จะใช้ข้ามและ
เกินกว่าอายุการใช้งานของผู้ใช้.
การทำงานในปัจจุบัน HCI ในตอนท้ายของ
ชีวิตเป็นขั้นตอนแรกในการยอมรับ
และมีส่วนร่วมมากมาย
วิธีการที่เทคโนโลยี
มีผลกระทบต่อ ทุกส่วนของชีวิตของเรา
ที่ดีที่ไม่ดีคาดหวังและ
ไม่คาดคิด ในทำนองเดียวกันก็ดึง
ความสนใจไปที่ขั้นตอนต่างๆของ
ชีวิตตั้งแต่เกิดจนตายและ
วิธีการที่เทคโนโลยีส่วนบุคคลที่
อยู่ในขณะนี้มักจะไม่สอดคล้องกับ
มุมมองของการพัฒนา ในขณะที่
เทคโนโลยีไม่ล่วงหน้าอย่างรวดเร็ว
เรายังจะต้องเริ่มต้นที่จะต้องพิจารณาวิธีการที่
เราสามารถสร้างเทคโนโลยีส่วนบุคคล
ที่สง่างามเติบโตและ die-
กับเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในงานของเราวันที่เราเริ่มที่จะเข้าใจวิธีการที่เราอาจออก

เทคโนโลยีที่สนับสนุนและยอมรับความตายพราก

เป็นส่วนหนึ่งของการออกแบบ intention-a
กระบวนการที่เราเรียกว่า " การออกแบบ thanatosensitive
. " เราได้แสดงให้เห็นถึงวิธีการที่เทคโนโลยีสามารถนำเรา

ส่วนตัว ความสะดวกสบายที่ปลายของชีวิต แต่ ณ

เวลาเดียวกันกลายเป็นปัญหาหรือการเผชิญหน้าหน่วยงาน . โดยผู้เสียชีวิตเรียน
,เราเปิดการอภิปรายของสิ่งที่มันหมายความว่าสำหรับ

เทคโนโลยีที่จะนำมาใช้ข้ามเกินอายุการใช้งานของผู้ใช้และ
.
ปัจจุบันงานด้าน HCI ที่ส่วนท้ายของ
ชีวิตเป็นขั้นตอนแรกที่มีต่อการยอมรับและมีส่วนร่วมมากมาย

วิธีที่เทคโนโลยีที่มีผลต่อทุกส่วนของชีวิตของเรา

ดี ไม่ดี , ที่คาดหวังและ
ที่ไม่คาดคิด ในทำนองเดียวกัน มันดึงความสนใจไป

ขั้นตอนต่างๆของชีวิตตั้งแต่เกิดจนตาย และวิธีการที่เทคโนโลยีส่วนตัว

ตอนนี้มักจะซึ่งไม่ลงรอยกันกับมุมมอง
พัฒนาการ ในขณะที่เทคโนโลยีก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว

ไม่ , เรายังต้องเริ่มต้นที่จะต้องพิจารณาวิธีการที่เราสามารถสร้างเทคโนโลยีส่วนตัว

ที่ได้เติบโตและตาย -
กับเรา