The Pacific oyster, Crassostrea gig

The Pacific oyster, Crassostrea gigas, is native to Japan but has been introduced to numerous places around the world with the largest producers being located in China, Japan, Korea and France, followed by the United States of America and Taiwan, with an estimated $3.69 billion in global revenues in 2003 (FAO, 2005-2012), demonstrating that Pacific oyster aquaculture has a significant impact on the economy of many countries. The Food and Agriculture Organization (FAO) of the United Nations estimates that the USA consumes almost 60% of all C. gigas produced in the world and that 60–70% of Pacific oyster production occurs on the West Coast. Thus, it is important to the West Coast, as well as all of the USA, to maintain a safe and healthy Pacific oyster aquaculture system to meet the demands of this highly consumed shellfish.

During the warmer summer months, oysters are often exposed to increased sea surface temperatures and undergo a change in their physiology in order to spawn, which is the release of gametes into the water column for reproduction. Spawning in Pacific oysters is generally triggered by an increase in water temperatures as well as an abundance of food (Langdon et al., 2003). Also during the summer months, mass mortality events have occurred worldwide for these oysters in a phenomenon known as summer mortality and these episodes have been associated with gametogenesis, increased temperatures, and bacteria (Degremont et al., 2010, Degremont et al., 2007, Garnier et al., 2007 and Soletchnik et al., 2005). Vibrios were the most commonly isolated bacteria from moribund animals during a massive mortality episode in France (Garnier et al., 2007). While oyster pathogens, such as Vibrio splendidus and Vibrio aestuarianus, were commonly isolated from animals with septicemia, other Vibrio species, such as Vibrio parahaemolyticus, were also found. When sampling the marine aquatic environment, vibrios tend be found in higher numbers in the water column during the warmer, summer months ( Kaneko and Colwell, 1973 and Wright et al., 1996). Thus, in addition to gametogenesis and increased sea surface temperatures, oysters also encounter an increase in the concentration of naturally occurring vibrios, ranging from oyster pathogens to human pathogens, such as V. parahaemolyticus. Overall, summer presents a potentially stressful time of the year for oysters.

V. parahaemolyticus, a human pathogen capable of producing gastroenteritis upon ingestion, is the most common seafood-borne illness in the USA and is typically associated with the consumption of raw or undercooked shellfish, in particular oysters (CDC, 2008). During the warmer summer months, V. parahaemolyticus bacteria are found at higher concentrations in the marine environment than during the cooler winter months and are commonly found associated with oysters ( DePaola et al., 2003, Johnson et al., 2012, Kaneko and Colwell, 1973 and Kaufman et al., 2003). Overall, colonization of marine animals is an important aspect of the ecology of some Vibrio species, such as the colonization of the Hawaiian squid, Euprymna scolopes, by the commensal Vibrio fischeri (Chun et al., 2008). Moreover, vibrios, including V. parahaemolyticus, have been shown to be more resistant to shellfish depuration than other bacterial species not common to the marine environment ( Croci et al., 2002, Marino et al., 1999, Marino et al., 2005, Phuvasate et al., 2012, Su et al., 2010 and Wang et al., 2010).

Clearly, there is a connection between the increased abundance of V. parahaemolyticus in the water during the warmer summer months, their natural association with oysters in the environment, and an increase in the incidence of seafood-borne illness associated with consumption of oysters contaminated with V. parahaemolyticus. In addition to larger numbers of bacteria present in the water column during the warmer summer months, gametogenesis might also play a role in the susceptibility of oysters to bacterial colonization. Therefore, we examined the effects of a brief heat shock (HS) on the natural bacterial populations found in oyster tissues and hemolymph during the summer and fall, as well as on oysters artificially contaminated with V. parahaemolyticus. Since oysters are also under reproductive stress during the summer months and naturally exposed to warmer water temperatures, we repeated our experiments during the fall to determine how oysters typically found in cooler environmental temperatures and are no longer in spawning conditions will respond to the artificial contamination with V. parahaemolyticus and a sub-lethal HS. It has been shown that pre- and post-spawning animals respond differently to an HS (Li et al., 2007), suggesting that animals in the fall may respond differently than animals in the summer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แปซิฟิกหอยนางรม crassostrea gigas, เป็นชนพื้นเมืองไปยังประเทศญี่ปุ่น แต่ได้รับการแนะนำให้รู้จักกับหลายจุดทั่วโลกด้วยการผลิตที่ใหญ่ที่สุดที่ตั้งอยู่ในประเทศจีนญี่ปุ่นเกาหลีและฝรั่งเศสตามด้วยสหรัฐอเมริกาและไต้หวันที่มีประมาณ $ 3.69 พันล้านดอลลาร์ในรายได้ทั่วโลกในปี 2003 (FAO, 2005-2012),แสดงให้เห็นว่าการเพาะเลี้ยงหอยนางรมแปซิฟิกมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อเศรษฐกิจของหลายประเทศ องค์การอาหารและการเกษตรแห่งสหประชาชาติ (FAO) แห่งสหประชาชาติประมาณการว่า usa กินเกือบ 60% ของคทั้งหมด gigas ที่ผลิตในโลกและว่า 60-70% ของการผลิตหอยนางรมแปซิฟิกเกิดขึ้นบนชายฝั่งตะวันตก จึงเป็นสิ่งสำคัญที่ฝั่งตะวันตกเช่นเดียวกับของประเทศสหรัฐอเมริกา,เพื่อรักษาหอยนางรมแปซิฟิกปลอดภัยและสุขภาพของระบบเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเพื่อตอบสนองความต้องการของหอยบริโภคอย่างนี้.

ในช่วงที่อากาศอบอุ่นฤดูร้อนเดือนหอยนางรมมีการเปิดรับมักจะอุณหภูมิผิวน้ำทะเลเพิ่มขึ้นและรับการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาของพวกเขาเพื่อที่จะวางไข่ซึ่ง ปล่อยเซลล์สืบพันธุ์ลงในคอลัมน์น้ำสำหรับการสืบพันธุ์คือวิ่งพล่านในหอยนางรมแปซิฟิกจะถูกเรียกโดยทั่วไปการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิของน้ำเช่นเดียวกับความอุดมสมบูรณ์ของอาหาร (แลงดอน, et al., 2003) ในช่วงฤดู​​ร้อนเดือนเหตุการณ์การตายของมวลที่เกิดขึ้นทั่วโลกสำหรับหอยนางรมเหล่านี้ในปรากฏการณ์ที่เรียกว่าการตายของฤดูร้อนและอาการของโรคเหล่านี้ได้รับการเชื่อมโยงกับ gametogenesis อุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นและแบคทีเรีย (degremont et al.2010, degremont et al. 2007, Garnier et al. ปี 2007 และ soletchnik et al. 2005) แย่งพื้นที่มีแบคทีเรียมากที่สุดจากสัตว์ที่ตายในตอนตายขนาดใหญ่ในประเทศฝรั่งเศส (Garnier et al., 2007) ในขณะที่เชื้อโรคหอยนางรมเช่นวิบริโอและวิบริโอ splendidus aestuarianus ถูกแยกออกจากกันโดยทั่วไปสัตว์ที่มีพิษชนิดอื่น ๆ วิบริโอ,เช่น Vibrio parahaemolyticus, นอกจากนี้ยังพบ เมื่อเก็บตัวอย่างสิ่งแวดล้อมทางน้ำทางทะเลแย่งพื้นที่มีแนวโน้มที่จะพบได้ในตัวเลขที่สูงกว่าในน้ำคอลัมน์ในช่วงที่อากาศอบอุ่น, ฤดูร้อน (Kaneko และ Colwell, 1973 และไรท์, et al., 1996) ดังนั้นนอกเหนือจากการ gametogenesis และอุณหภูมิผิวน้ำทะเลที่เพิ่มขึ้นหอยนางรมนอกจากนี้ยังพบการเพิ่มขึ้นของความเข้มข้นของการแย่งพื้นที่ธรรมชาติที่เกิดขึ้นตั้งแต่เชื้อโรคหอยนางรมเชื้อโรคของมนุษย์เช่นเชื้อ V. parahaemolyticus โดยรวมในช่วงฤดู​​ร้อนที่มีการจัดเวลาเครียดที่อาจเกิดขึ้นของปีสำหรับหอยนางรม.

โวลต์ parahaemolyticus, เชื้อโรคของมนุษย์ที่มีความสามารถในการผลิตกระเพาะอาหารและลำไส้เมื่อบริโภคเป็นโรคที่เกิดจากอาหารทะเลที่พบมากที่สุดในสหรัฐอเมริกาและปกติจะเกี่ยวข้องกับการบริโภคของหอยดิบหรือสุกในหอยนางรมโดยเฉพาะ (CDC, 2008) ในช่วงที่อากาศอบอุ่นในฤดูร้อนเดือนโวลต์แบคทีเรีย parahaemolyticus พบที่ความเข้มข้นสูงในสภาพแวดล้อมทางทะเลกว่าในช่วงเย็นฤดูหนาวและมักจะพบที่เกี่ยวข้องกับหอยนางรม (dePaola et al.2003 จอห์นสัน, et al., 2012, Kaneko และ Colwell, 1973 และ Kaufman et al., 2003) โดยรวมการตั้งรกรากของสัตว์ทะเลเป็นสิ่งสำคัญของระบบนิเวศของวิบริโอสายพันธุ์บางอย่างเช่นการตั้งรกรากของปลาหมึกฮาวาย, scolopes euprymna โดย commensal Vibrio fischeri (Chun, et al., 2008) นอกจากนี้ยังมีการแย่งพื้นที่, รวมทั้งเชื้อ V. parahaemolyticus,ได้รับการแสดงที่จะทนต่อการ depuration หอยกว่าเชื้อแบคทีเรียชนิดอื่นที่ไม่ได้ร่วมกันกับสิ่งแวดล้อมทางทะเล (Croci et al. ปี 2002 มารีโน, et al., 1999, marino et al. 2005, phuvasate, et al., 2012, Su et al. 2010 และวัง et al. 2010).

อย่างเห็นได้ชัดมีการเชื่อมต่อระหว่างความอุดมสมบูรณ์เพิ่มขึ้นของเชื้อ V. parahaemolyticus ในน้ำอุ่นในช่วงฤดู​​ร้อนคือสมาคมธรรมชาติของพวกเขาที่มีหอยนางรมในสภาพแวดล้อมและการเพิ่มขึ้นของอุบัติการณ์ของอาหารทะเลพัดพา-เจ็บป่วยที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคหอยนางรมปนเปื้อนด้วยเชื้อ V. parahaemolyticus นอกเหนือไปจากตัวเลขขนาดใหญ่ของเชื้อแบคทีเรียที่มีอยู่ในน้ำคอลัมน์ในช่วงที่อากาศอบอุ่นฤดูร้อนเดือน gametogenesis ยังอาจมีบทบาทสำคัญในความไวของหอยนางรมเพื่อการล่าอาณานิคมของแบคทีเรียดังนั้นเราจึงตรวจสอบผลกระทบของความร้อนช็อตสั้น ๆ (HS) เมื่อประชากรของแบคทีเรียธรรมชาติที่พบในเนื้อเยื่อหอยนางรมและเลือดในช่วงฤดู​​ร้อนและฤดูใบไม้ร่วงเช่นเดียวกับหอยนางรมที่ปนเปื้อนเทียมด้วยเชื้อ V. parahaemolyticus ตั้งแต่หอยนางรมนอกจากนี้ยังอยู่ภายใต้ความเครียดสืบพันธุ์ในช่วงฤดู​​ร้อนและสัมผัสธรรมชาติที่อบอุ่นอุณหภูมิน้ำเราซ้ำแล้วซ้ำอีกการทดลองของเราช่วงฤดู​​ใบไม้ร่วงเพื่อกำหนดวิธีหอยนางรมที่มักพบในอุณหภูมิสิ่งแวดล้อมเย็นและจะไม่อยู่ในสภาพที่วิ่งพล่านจะตอบสนองต่อการปนเปื้อนเทียมด้วยเชื้อ V. parahaemolyticus และย่อยตาย HS จะได้รับการแสดงให้เห็นว่าสัตว์ก่อนและหลังการวิ่งพล่านตอบสนองแตกต่างไป HS (Li et al. 2007)ชี้ให้เห็นว่าสัตว์ในฤดูใบไม้ร่วงอาจตอบสนองที่แตกต่างจากสัตว์ในช่วงฤดู​​ร้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หอยนางรมแปซิฟิก Crassostrea gigas พื้นถิ่นของประเทศญี่ปุ่น แต่ถูกนำไปยังสถานต่าง ๆ ทั่วโลกมีผู้ผลิตที่ใหญ่ที่สุดที่มีอยู่ในประเทศจีน ญี่ปุ่น เกาหลี และฝรั่งเศส ตาม ด้วยสหรัฐอเมริกาและไต้หวัน มีการประมาณ 3.69 ล้านดอลลาร์ในรายได้ทั่วโลกใน 2003 (FAO, 2005-2012), เห็นสัตว์น้ำหอยนางรมแปซิฟิกที่มีผลกระทบสำคัญต่อเศรษฐกิจของประเทศ อาหารและการเกษตรองค์กร (FAO) ของสหประชาชาติประเมินว่า สหรัฐอเมริกาใช้เกือบ 60% ของทั้งหมด C. gigas ผลิตในโลก และ%ที่ 60–70 ผลิตหอยนางรมแปซิฟิกเกิดขึ้นบนฝั่งตะวันตก ดังนั้น มันจะต้องฝั่งตะวันตก รวมทั้งของสหรัฐอเมริกา การรักษาปลอดภัย และถูกสุขลักษณะหอยแปซิฟิก ระบบเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเพื่อตอบสนองความต้องการนี้สูงใช้หอย

ในช่วงเดือนฤดูร้อนอุ่น หอยนางรมมักจะมีภาวะอุณหภูมิผิวหน้าทะเลเพิ่มขึ้น และรับการเปลี่ยนแปลงในสาขาสรีรวิทยาของการวางไข่ ซึ่งเป็นรุ่นของ gametes ลงในคอลัมน์น้ำสำหรับการทำซ้ำ วางไข่ในหอยนางรมแปซิฟิกถูกทริกเกอร์โดยทั่วไป โดยการเพิ่มอุณหภูมิของน้ำรวมทั้งความอุดมสมบูรณ์ของอาหาร (แลงดอนและ al., 2003) นอกจากนี้ในช่วงเดือนฤดูร้อน การตายโดยรวมเหตุการณ์เกิดทั่วโลกสำหรับหอยนางรมเหล่านี้ในปรากฏการณ์ที่เรียกว่าร้อนตาย และตอนเหล่านี้ได้เชื่อมโยงกับ gametogenesis อุณหภูมิที่เพิ่มขึ้น และแบคทีเรีย (Degremont et al., 2010, Degremont et al., 2007, Garnier et al., 2007 และ Soletchnik et al., 2005) Vibrios ถูกแบคทีเรียมักแยกจากสัตว์ moribund ในระหว่างตอนตายขนาดใหญ่ในประเทศฝรั่งเศส (Garnier et al., 2007) ในขณะที่โรคหอยนางรม splendidus ต่อและต่อ aestuarianus ถูกมักแยกจากสัตว์มีบริการ สปีชีส์อื่น ๆ ต่อ เช่นต่อ parahaemolyticus นอกจากนี้ยังพบ เมื่อสุ่มตัวอย่างน้ำน้ำทะเล vibrios มักพบสูงกว่าตัวเลขในคอลัมน์น้ำระหว่างเดือนร้อน อุ่น (Kaneko และ Colwell, 1973 และไรท์เอ็ด al., 1996) ดังนั้น นอกจาก gametogenesis และทะเลเพิ่มขึ้นอุณหภูมิพื้นผิว หอยนางรมนอกจากนี้ยังพบการเพิ่มขึ้นของความเข้มข้นของธรรมชาติเกิด vibrios โรคหอยไปจนถึงโรคมนุษย์ เช่น V. parahaemolyticus โดยรวม ร้อนแสดงเวลาของปีสำหรับหอยนางรมอาจเครียด

V. parahaemolyticus ศึกษามนุษย์สามารถผลิตโรคกระเพาะอักเสบเมื่อกิน เป็นโรคเชื่อว่าทะเลที่พบมากที่สุดในสหรัฐอเมริกา และมักจะสัมพันธ์กับปริมาณการใช้วัตถุดิบ หรือฝรั่งเศสหอย ในหอยนางรมโดยเฉพาะ (CDC, 2008) ในช่วงเดือนฤดูร้อนอุ่น V. parahaemolyticus แบคทีเรียอยู่ที่ความเข้มข้นสูงในน้ำทะเลในช่วงเย็นในฤดูหนาวเดือน และมักพบสัมพันธ์กับหอยนางรม (DePaola et al., 2003 จอห์นสันและ al., 2012, Kaneko และ Colwell, 1973 และ Kaufman และ al., 2003) โดยรวม สนามสัตว์ทะเลเป็นข้อมูลสำคัญด้านนิเวศวิทยาบางพันธุ์ผล เช่นสนามของฮาวาย หมึก Euprymna scolopes โดย fischeri ต่อ commensal (ชุน et al., 2008) นอกจากนี้ vibrios รวม V. parahaemolyticus มีการแสดงให้มากขึ้นทนต่อการ depuration หอยมากกว่าสายพันธุ์อื่น ๆ แบคทีเรียไม่เหมือนน้ำทะเล (Croci et al., 2002 มาริโน et al., 1999 มาริโน et al., 2005, Phuvasate et al., 2012, Su et al., 2010 และวัง et al., 2010) .

อย่างชัดเจน มีการเชื่อมต่อระหว่างความอุดมสมบูรณ์เพิ่มขึ้นของ V. parahaemolyticus ในน้ำระหว่างเดือนฤดูร้อนอุ่น, ความสัมพันธ์ธรรมชาติกับหอยนางรมในสิ่งแวดล้อม และการเพิ่มขึ้นของอุบัติการณ์ของโรคทะเลเชื่อว่าเกี่ยวข้องกับการบริโภคหอยนางรมที่ปนเปื้อน V. parahaemolyticus ตัวเลขขนาดใหญ่ของแบคทีเรียที่อยู่ในคอลัมน์น้ำในช่วงฤดูอุ่น gametogenesis อาจยังมีบทบาทในไก่หอยนางรมไปสนามแบคทีเรีย ตรวจดังนั้น เราสอบผลกระทบของความร้อนสั้น ๆ ช็อต (HS) ในประชากรของแบคทีเรียธรรมชาติที่พบในเนื้อเยื่อของหอยและ hemolymph ระหว่างฤดูร้อนและฤดูใบไม้ร่วง พร้อมหอยนางรมเหือดปน V. parahaemolyticus เนื่องจากหอยนางรมก็อยู่ภายใต้ความเครียดการเจริญพันธุ์ในช่วงฤดูร้อนเดือน และธรรมชาติสัมผัสกับอุณหภูมิน้ำอุ่น เราทำซ้ำของการทดลองในช่วงฤดูใบไม้ร่วงเพื่อกำหนดวิธีหอยนางรมโดยทั่วไปพบในสภาพแวดล้อมอุณหภูมิเย็น และไม่อยู่ในเงื่อนไขการวางไข่จะตอบสนองการปนเทียมกับ V. parahaemolyticus และ HS ย่อยยุทธภัณฑ์ มันได้รับการแสดงว่า สัตว์ก่อน และหลัง spawning ตอบแตกต่างกันจะเป็น HS (Li et al., 2007), แนะนำว่า สัตว์ในฤดูใบไม้ร่วงอาจตอบแตกต่างจากสัตว์ในฤดูร้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หอยนางรมแปซิฟิก crassostrea บึกเป็นประเทศญี่ปุ่นแต่มีการนำมาใช้กับสถานที่จำนวนมากโดยรอบโลกที่มีขนาดใหญ่ที่สุดพร้อมด้วยผู้ประกอบการที่ตั้งอยู่ในประเทศจีนญี่ปุ่นเกาหลีใต้และประเทศฝรั่งเศสตามด้วยสหรัฐอเมริกาและไต้หวันด้วยโดยประมาณ$: 3.69 ล้านขึ้นไปผ่อนพันล้านดอลลาร์ในรายได้ทั่วโลกในปี 2003 ( ATTN FAO 2005-2012 )การแสดงให้เห็นว่าทำประมงชายฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิกหอยนางรมมีผลกระทบต่อเศรษฐกิจของประเทศจำนวนมาก องค์การอาหารและการเกษตร( FAO )ของสหประชาชาติได้ประมาณการไว้ที่ประเทศสหรัฐอเมริกาที่ใช้เกือบ 60% ของบึก C .ผลิตในโลกและว่า 60-70% ของการผลิตหอยนางรมแปซิฟิกเกิดขึ้นบนชายฝั่งด้านทิศตะวันตก จึงเป็นเรื่องสำคัญเพื่อไปยัง West Coast ที่เป็นอย่างดีเป็นสหรัฐอเมริกาที่ทั้งหมดเพื่อรักษาไว้ซึ่งระบบเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำหอยนางรมอย่าง ปลอดภัย และมี สุขภาพ ดีแปซิฟิกที่จะตอบสนองความต้องการของหอยได้ใช้นี้.

ในระหว่างช่วงเดือนฤดูร้อนช่วงฤดูร้อนที่มีหอยนางรมเปิดเผยในที่ที่มี อุณหภูมิ พื้นผิวทะเลเพิ่มขึ้นและได้ผ่านการเปลี่ยนแปลงในลักษณะทาง กายภาพ ของพวกเขาในการก่อหวอดซึ่งเป็นการปล่อย gametes ในคอลัมน์น้ำสำหรับการสร้างเสียงพูดปลาไข่หอยนางรมในมหาสมุทรแปซิฟิกถูกทริกเกอร์โดยเพิ่มขึ้นในที่ที่มี อุณหภูมิ น้ำและความหลากหลายของอาหาร(แลงดอน et al . 2003 )โดยทั่วไป นอกจากนั้นในระหว่างช่วงเดือนของฤดูร้อนที่เหตุการณ์การตายจำนวนมากเกิดขึ้นทั่วโลกสำหรับหอยนางรมเหล่านี้ในปรากฎการณ์ที่เรียกว่าการตายของช่วงฤดูร้อนและตอนนี้มีการเชื่อมโยงกับ gametogenesis อุณหภูมิ เพิ่มขึ้นและแบคทีเรีย( degremont et al .2010 degremont et al . 2007 Garnier et al . 2007 และ soletchnik et al . 2005 ) vibrios แยกออกเป็นเชื้อแบคทีเรียจากสัตว์สูญพันธุ์ในระหว่างเหตุการณ์การตายจำนวนมากในประเทศฝรั่งเศส( Garnier et al . 2007 )โดยทั่วไป หอยนางรมในขณะที่เด็กนักเรียนเช่น vibrio aestuarianus vibrio และ splendidus ก็ถูกแยกออกจากสัตว์ที่มีสายพันธุ์ septicemia vibrio อื่นๆโดยทั่วไปเช่น vibrio parahaemolyticus ก็ยังพบ เมื่อการสุ่มตัวอย่าง vibrios สภาพแวดล้อม ทางน้ำทางทะเลที่มีแนวโน้มจะพบได้ในจำนวนที่มากกว่าในคอลัมน์น้ำในระหว่างช่วงเดือนของฤดูร้อนฤดูร้อน( kaneko และ colwell 1973 :และ Wright et al . 1996 ) ดังนั้นนอกเหนือจาก gametogenesis และ อุณหภูมิ พื้นผิวทะเลเพิ่มมากขึ้นหอยนางรมและยังพบเพิ่มขึ้นในการระดม vibrios อย่างเป็นธรรมชาติเกิดขึ้นตั้งแต่เด็กนักเรียนหอยนางรมในเด็กนักเรียนของมนุษย์เช่น parahaemolyticus V โดยรวมแล้วคือช่วงฤดูร้อนของขวัญช่วงเวลาแห่งความตึงเครียดที่อาจเกิดขึ้นในปีนี้สำหรับหอยนางรม. parahaemolyticus

V เชื้อของมนุษย์ที่มีความสามารถที่จะผลิต gastroenteritis บนทางเดินหายใจ:มีการเจ็บป่วยจากอาหารทะเลสินค้าทั่วไปมากที่สุดในสหรัฐอเมริกาและมีการเชื่อมโยงกับการ บริโภค หอยสดหรือ undercooked ในหอยนางรม( CDC 2008 )โดยทั่วไปแล้ว ในระหว่างช่วงเดือนฤดูร้อนช่วงฤดูร้อนที่แบคทีเรีย parahaemolyticus V จะพบได้ที่ความเข้มข้นสูงกว่าใน สภาพแวดล้อม ทางทะเลที่มากกว่าในระหว่างช่วงเดือนของฤดูหนาวเย็นและมีการตรวจพบที่เกี่ยวข้องกับหอยนางรม( depaola et al .โดยทั่วไป2003 จอห์นสัน et al . 2012 kaneko และ colwell 1973 :และ kaufman et al . 2003 ) โดยรวมแล้วเป็นอาณานิคมของสัตว์ทะเลมีมุมมองที่สำคัญของนิเวศวิทยาของสายพันธุ์ vibrio บางอย่างเช่นเป็นอาณานิคมของปลาหมึกตามแบบฮาวายที่ scolopes euprymna โดย commensal vibrio fischeri (จุน et al . 2008 ) ยิ่งไปกว่านั้นยังรวมถึง vibrios parahaemolyticus Vมีการแสดงได้มากขึ้นเพื่อป้องกันหอย depuration กว่าอื่นๆไม่ได้เกิดจากเชื้อแบคทีเรียสายพันธุ์ใน สภาพแวดล้อม ทางทะเล( croci et al ., 2002 ,ซานมาริโน et al ., 1999 ,ซานมาริโน et al ., 2005 , phuvasate et al ., 2012 , Su - et al ., 2010 และวัง et al ., 2010 )

ได้อย่างชัดเจนและมีการเชื่อมต่อระหว่างที่เพิ่มขึ้นความอุดมสมบูรณ์ของ V parahaemolyticus ในน้ำในระหว่างช่วงฤดูร้อนเดือนที่เครื่องอุ่น,การเชื่อมโยงทางธรรมชาติของพวกเขาพร้อมด้วยหอยนางรมใน สภาพแวดล้อม และเพิ่มขึ้นในอัตราการเกิดของโรคอาหารทะเลสินค้าที่เกี่ยวข้องกับการ บริโภค ของหอยนางรมปนเปื้อนด้วย parahaemolyticus V . ในการไปยังหมายเลขขนาดใหญ่ของเชื้อแบคทีเรียอยู่ในคอลัมน์น้ำในระหว่างช่วงเดือนฤดูร้อนช่วงฤดูร้อนที่ gametogenesis อาจจะมีบทบาทในความไวของหอยนางรมในการเป็นอาณานิคมเกิดจากเชื้อแบคทีเรียได้ดังนั้นเราจึงตรวจสอบผลกระทบของการเกิดความร้อนบทสรุปที่( HS )เกิดจากเชื้อแบคทีเรียในประชากรเป็นธรรมชาติที่พบใน hemolymph เนื้อเยื่อและหอยนางรมในช่วงฤดูใบไม้ร่วงและฤดูร้อนที่เป็นอย่างดีในหอยนางรมปลอมปนเปื้อนด้วย parahaemolyticus V นอกจากนั้นยังมีหอยนางรมนับตั้งแต่ ภายใต้ ความเครียดจำลองในระหว่างช่วงเดือนของฤดูร้อนและเป็นธรรมชาติสัมผัสในที่ที่มี อุณหภูมิ น้ำ อุณหภูมิ สูงเราจะทำซ้ำการทดลองของเราในช่วงฤดูใบไม้ร่วงที่จะกำหนดว่าหอยนางรมพบได้ทั่วไปในที่ที่มี อุณหภูมิ สิ่งแวดล้อมอุปกรณ์ทำความเย็นและไม่มีอยู่ใน สภาพ ปลาไข่จะตอบสนองต่อการปนเปื้อนที่สร้างขึ้นพร้อมด้วย parahaemolyticus V และ, Old Compton Street ,คณะอนุกรรมการ - ยิงประตูได้ มีการแสดงให้เห็นว่าสัตว์ก่อนและหลัง - ปลาไข่ตอบสนองแตกต่างกันไปยัง HS ( Li et al . 2007 )ชี้ให้เห็นว่าสัตว์ในช่วงฤดูใบไม้ร่วงที่จะตอบสนองแตกต่างกันกว่าสัตว์ในช่วงฤดูร้อน