New research advocates use of pastu

New research advocates use of pastures with shrubs and trees as it is more sustainable, improving animal welfare and increasing biodiversity.


It is clear that silvopastoral systems increase biodiversity, improve animal welfare and provide good working conditions while enabling a profitable farming business.
Professor Donald Broom
Consumers are increasingly demanding higher standards for how their meat is sourced, with animal welfare and the impact on the environment factoring in many purchases. Unfortunately, many widely-used livestock production methods are currently unsustainable. However, new research out today from the University of Cambridge has identified what may be the future of sustainable livestock production: silvopastoral systems which include shrubs and trees with edible leaves or fruits as well as herbage.

Professor Donald Broom, from the University of Cambridge, who led the research said: “Consumers are now demanding more sustainable and ethically sourced food, including production without negative impacts on animal welfare, the environment and the livelihood of poor producers. Silvopastoral systems address all of these concerns with the added benefit of increased production in the long term.”

Current cattle production mostly occurs on cleared pastures with only herbaceous plants, such as grasses, grown as food for the cows. The effects on the local environment include the removal of trees and shrubs as well as the increased use of herbicides, all of which result in a dramatic decrease in biodiversity. Additionally, there is also contamination of soil and waterways by agricultural chemicals as well as carbon costs because of vehicles and artificial fertiliser necessary to maintain the pasture.

The researchers advocate that using a diverse group of edible plants such as that in a silvopastoral landscape promotes healthy soil with better water retention (and less runoff), encourages predators of harmful animals, minimizes greenhouse gas emissions, improves job satisfaction for farm workers, reduces injury and stress in animals, improves welfare and encourages biodiversity using native shrubs and trees.

Additionally, shrubs and trees with edible leaves and shoots, along with pasture plants, produce more food for animals per unit area of land than pasture plants alone. Trees and shrubs have the added benefit of providing shade from hot sun and shelter from rain. It also reduces stress by enabling the animals to hide from perceived danger.

“The planting as forage plants of both shrubs and trees whose leaves and small branches can be consumed by farmed animals can transform the prospects of obtaining sustainable animal production,” said Professor Broom. “Such planting of ‘fodder trees’ has already been successful in several countries, including the plant Chamaecytisus palmensis which is now widely used for cattle feed in Australia.”

Another success has been in Colombia where a mixed planting of the shrub Leucaena with a common pasture grass resulted in a 27% increase in dry matter for food and 64% increase of protein production.

When ruminants, such as cows, goats and sheep, are consuming the plants from a silvopastoral system, researchers have seen an increase in growth and milk production. Milk production in the tropical silvopastoral system mentioned above was 4.13 kg per cow when compared with 3.5 kg per day on pasture-only systems. As the numbers of animals per hectare was much greater, production of good quality milk per hectare was four to five times greater on the silvopastoral system.

One of the additional benefits of using the silvopastoral system is that it increases biodiversity. Biodiversity is declining across the globe, and the main culprit is farming – 33% of the total land surface of the world is used for livestock production. If farmers were to switch to sustainable livestock production methods, such as the silvopastoral system, the result would be much greater biodiversity with no increase in land use.

Professor Broom added: “It is clear that silvopastoral systems increase biodiversity, improve animal welfare and provide good working conditions while enabling a profitable farming business. The next step is to get farmers to adopt this proven, sustainable model.”

The paper ‘Sustainable, efficient livestock production with high biodiversity and good welfare for animals’ was published today, 25 September, in the journal Proceedings of the Royal Society B.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

งานวิจัยใหม่สนับสนุนการใช้ทุ่งหญ้าไม้พุ่มและต้นไม้มันเป็นความยั่งยืนมากขึ้น การปรับปรุงสวัสดิภาพสัตว์ และเพิ่มความหลากหลายทางชีวภาพเป็นที่ชัดเจนว่า ระบบ silvopastoral ชีวภาพ ปรับปรุงสวัสดิภาพสัตว์ และที่มีสภาพการทำงานที่ดีทำให้ธุรกิจมีกำไรการทำฟาร์มศาสตราจารย์โดนัลด์ไม้กวาดผู้บริโภคมีมากขึ้นเรียกร้องมาตรฐานสูง สำหรับวิธีแหล่งเนื้อ สวัสดิภาพสัตว์และผลกระทบสิ่งแวดล้อมพิจารณาซื้อจำนวนมาก อับ การผลิตปศุสัตว์ที่ใช้แพร่หลายมากมายจะไม่ยั่งยืนอยู่ในขณะนี้ อย่างไรก็ตาม งานวิจัยใหม่ออกเดินทางวันนี้จากมหาวิทยาลัยแคมบริดจ์ได้ระบุอะไรอาจจะเป็นอนาคตของการผลิตปศุสัตว์อย่างยั่งยืน: ระบบ silvopastoral ซึ่งรวมถึงไม้พุ่มและต้นไม้ ด้วยการกินใบไม้ หรือผลไม้ ตลอดจน herbageศาสตราจารย์โดนัลด์ไม้กวาด จากมหาวิทยาลัย Cambridge ผู้นำการวิจัยกล่าวว่า: "ผู้บริโภคได้เรียกร้องเพิ่มเติมยั่งยืน และจริยธรรมจากอาหาร รวมทั้งการผลิตโดยไม่กระทบของสัตว์ สิ่งแวดล้อม และการดำรงชีวิตของผู้ผลิตที่ไม่ดี ระบบ Silvopastoral ที่อยู่ทั้งหมดของความกังวลเหล่านี้มีประโยชน์เพิ่มของการผลิตที่เพิ่มขึ้นในระยะยาว"การผลิตปศุสัตว์ปัจจุบันส่วนใหญ่เกิดขึ้นบนทุ่งหญ้าล้างมีเพียงต้นไม้ หญ้า ปลูกเป็นอาหารสำหรับวัวเช่น ผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมได้แก่การกำจัดต้นไม้ และพุ่มไม้เช่นเดียวกับการใช้สารเคมีกำจัดวัชพืช ซึ่งส่งผลให้ลดลงอย่างมากในความหลากหลายทางชีวภาพเพิ่มขึ้น นอกจากนี้ มีการปนเปื้อนของดินและน้ำ โดยสารเคมีทางการเกษตรรวมทั้งต้นทุนคาร์บอนเนื่องจากยานพาหนะและปุ๋ยเทียมคงทุ่งหญ้าสนับสนุนนักวิจัยที่ใช้กลุ่มมีความหลากหลายของพืชผักเช่นที่ใน silvopastoral ส่งเสริมสุขภาพดีดินดี น้ำกักเก็บ (และไหลบ่าน้อย), กระตุ้นการล่าของสัตว์ที่เป็นอันตราย ลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ช่วยเพิ่มความพึงพอใจงานสำหรับคนงานฟาร์ม ช่วยลดการบาดเจ็บ และความเครียดในสัตว์ ปรับปรุงสวัสดิการ และส่งเสริมความหลากหลายทางชีวภาพโดยใช้ต้นไม้และพุ่มไม้พื้นเมืองนอกจากนี้ พุ่มไม้และต้นไม้กินใบและหน่อ พร้อมกับทุ่งหญ้าพืช ผลิตอาหารสัตว์ต่อหน่วยพื้นที่ที่ดินกว่าทุ่งหญ้าพืชเพียงอย่างเดียว ต้นไม้และพุ่มไม้มีประโยชน์เพิ่มของเงาจากแสงแดดร้อนและที่พักพิงจากฝน มันยังช่วยลดความเครียด โดยการใช้สัตว์เพื่อซ่อนตัวจากอันตรายที่มองเห็น"ปลูกเป็นอาหารสัตว์พืชทั้งไม้พุ่ม และต้นไม้ที่มีใบและกิ่งก้านขนาดเล็กสามารถใช้ โดยสัตว์เชื้อสามารถเปลี่ยนแนวโน้มของการได้รับการผลิตสัตว์อย่างยั่งยืน กล่าวว่า ศาสตราจารย์ไม้กวาด "ปลูกพืชดังกล่าวของ' อาหารสัตว์' แล้วประสบความสำเร็จในหลายประเทศ รวมทั้งพืช palmensis Chamaecytisus ซึ่งตอนนี้ใช้เป็นวัวที่เลี้ยงในออสเตรเลีย"อีกหนึ่งความสำเร็จแล้วในโคลัมเบียมีผสมปลูกไม้พุ่ม Leucaena ด้วยหญ้าเป็นทุ่งหญ้าทั่วไปส่งผลให้เกิดการเพิ่มขึ้น 27% ในเรื่องแห้งอาหารและ 64% เพิ่มการผลิตโปรตีนเมื่อมีการบริโภคสัตว์เคี้ยวเอื้อง โค แพะ และ แกะ พืชจากระบบ silvopastoral นักวิจัยได้เห็นการเจริญเติบโตและการผลิตน้ำนมเพิ่มขึ้น การผลิตนมในระบบ silvopastoral เขตร้อนที่กล่าวถึงข้างต้นเป็น 4.13 กก.ต่อวัวเมื่อเปรียบเทียบกับ 3.5 กิโลกรัมต่อวันระบบทุ่งหญ้าเท่านั้น เป็นจำนวนสัตว์ต่อพื้นที่มากขึ้น การผลิตน้ำนมคุณภาพดีต่อตารางเมตร 4-5 ครั้งมากกว่าบนระบบ silvopastoral ได้สิทธิประโยชน์เพิ่มเติมของการใช้ระบบ silvopastoral อย่างใดอย่างหนึ่งคือว่า มันเพิ่มความหลากหลายทางชีวภาพ ความหลากหลายทางชีวภาพจะลดลงทั่วโลก และสาเหตุหลักคือการเกษตร – 33% ของพื้นดินทั้งหมดของโลกจะใช้สำหรับการผลิตปศุสัตว์ หากเกษตรกรต้องการ สลับไปยังการผลิตสัตว์อย่างยั่งยืน เช่นระบบ silvopastoral ผลจะเป็นความหลากหลายทางชีวภาพมากยิ่ง มีเพิ่มขึ้นในการใช้ที่ดินไม้กวาดศาสตราจารย์เพิ่ม: "เป็นที่ชัดเจนว่า ระบบ silvopastoral ชีวภาพ ปรับปรุงสวัสดิภาพสัตว์ และที่มีสภาพการทำงานที่ดีทำให้ธุรกิจมีกำไรการทำฟาร์ม ขั้นตอนต่อไปจะได้ รับเกษตรกรจะนำมาใช้พิสูจน์ ยั่งยืนแบบนี้"กระดาษ 'การผลิตสัตว์อย่างยั่งยืน มีประสิทธิภาพ มีความหลากหลายทางชีวภาพสูงและสวัสดิการที่ดีสำหรับสัตว์' เผยแพร่วันนี้ 25 กันยายน ในสมุดรายวันเล่มที่ B. สังคมรอยัล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สนับสนุนงานวิจัยใหม่ใช้ของทุ่งหญ้าที่มีพุ่มไม้และต้นไม้ที่มันเป็นความยั่งยืนมากขึ้นในการปรับปรุงสวัสดิภาพสัตว์และการเพิ่มความหลากหลายทางชีวภาพ. เป็นที่ชัดเจนว่าระบบ silvopastoral เพิ่มความหลากหลายทางชีวภาพในการปรับปรุงสวัสดิภาพสัตว์และให้สภาพการทำงานที่ดีในขณะที่ทำให้ธุรกิจการเกษตรที่ทำกำไรได้. ศาสตราจารย์โดนัลด์ไม้กวาดผู้บริโภคมีมากขึ้นความต้องการมาตรฐานที่สูงขึ้นสำหรับวิธีการที่เนื้อมีที่มากับสวัสดิภาพสัตว์และผลกระทบต่อสภาพแวดล้อมแฟในการซื้อสินค้าจำนวนมาก แต่หลายวิธีการผลิตปศุสัตว์ใช้กันอย่างแพร่หลายอยู่ในขณะนี้ไม่ยั่งยืน อย่างไรก็ตามการวิจัยใหม่ออกวันนี้จากมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ได้ระบุสิ่งที่อาจเป็นอนาคตของการผลิตปศุสัตว์ที่ยั่งยืน:. ระบบ silvopastoral ซึ่งรวมถึงพุ่มไม้และต้นไม้ที่มีใบกินได้หรือผลไม้เช่นเดียวกับพืชศาสตราจารย์โดนัลด์ไม้กวาดจากมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ผู้นำทีมวิจัยกล่าวว่า "ผู้บริโภคอยู่ในขณะนี้ความต้องการอาหารที่ยั่งยืนมากขึ้นและแหล่งที่มีจริยธรรมรวมทั้งการผลิตโดยไม่ส่งผลกระทบในทางลบต่อสวัสดิภาพสัตว์สิ่งแวดล้อมและการดำรงชีวิตของผู้ผลิตยากจน ระบบ Silvopastoral อยู่ของความกังวลเหล่านี้มีประโยชน์เพิ่มของการผลิตที่เพิ่มขึ้นในระยะยาว. " การผลิตปศุสัตว์ปัจจุบันส่วนใหญ่เกิดขึ้นบนทุ่งหญ้าเคลียร์กับพืชสมุนไพรเท่านั้นเช่นหญ้าที่ปลูกเป็นอาหารสำหรับวัว ผลกระทบต่อสภาพแวดล้อมในท้องถิ่นรวมถึงการกำจัดของต้นไม้และพุ่มไม้เช่นเดียวกับการใช้งานที่เพิ่มขึ้นของสารเคมีกำจัดวัชพืชซึ่งทั้งหมดนี้ส่งผลให้มีการลดลงอย่างมากในความหลากหลายทางชีวภาพ นอกจากนี้ยังมีการปนเปื้อนของดินและทางน้ำจากสารเคมีทางการเกษตรเช่นเดียวกับค่าใช้จ่ายคาร์บอนเพราะของยานพาหนะและปุ๋ยเทียมที่จำเป็นเพื่อรักษาทุ่งหญ้า. นักวิจัยสนับสนุนว่าการใช้ความหลากหลายของกลุ่มพืชที่กินได้เช่นในภูมิทัศน์ silvopastoral ส่งเสริมการมีสุขภาพดี ดินที่มีการเก็บรักษาที่ดีกว่าน้ำ (และไหลบ่าน้อยกว่า) กระตุ้นให้เกิดการล่าสัตว์ที่เป็นอันตรายลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกเพิ่มความพึงพอใจในการทำงานสำหรับคนงานในฟาร์มลดการบาดเจ็บและความเครียดในสัตว์ช่วยเพิ่มสวัสดิการและกระตุ้นให้เกิดความหลากหลายทางชีวภาพโดยใช้พุ่มไม้พื้นเมืองและต้นไม้. นอกจากนี้พุ่มไม้ และต้นไม้ที่มีใบและยอดที่กินพร้อมกับทุ่งหญ้าพืชผลิตอาหารมากขึ้นสำหรับสัตว์ต่อหน่วยพื้นที่ของที่ดินกว่าพืชทุ่งหญ้าเพียงอย่างเดียว ต้นไม้และพุ่มไม้มีประโยชน์เพิ่มของการให้ร่มเงาจากดวงอาทิตย์ร้อนและที่พักพิงจากฝน นอกจากนี้ยังช่วยลดความเครียดด้วยการทำให้สัตว์ที่จะซ่อนตัวจากอันตรายที่รับรู้. "การปลูกพืชอาหารสัตว์ของทั้งสองพุ่มไม้และต้นไม้ที่มีใบและกิ่งไม้ขนาดเล็กที่สามารถนำมาบริโภคโดยสัตว์สัตว์เลี้ยงในฟาร์มสามารถเปลี่ยนโอกาสของการได้รับการผลิตสัตว์อย่างยั่งยืน" ศาสตราจารย์ไม้กวาดกล่าวว่า . "การเพาะปลูกดังกล่าวของ 'ต้นไม้สัตว์' ได้รับแล้วประสบความสำเร็จในหลายประเทศรวมทั้งพืช Chamaecytisus palmensis ซึ่งขณะนี้ใช้กันอย่างแพร่หลายสำหรับวัวกินในออสเตรเลีย." ประสบความสำเร็จอีกประการหนึ่งที่ได้รับในโคลอมเบียที่ปลูกผสมกระถินไม้พุ่มที่มีร่วมกัน หญ้าทุ่งหญ้ามีผลในการเพิ่มขึ้น 27% ในเรื่องแห้งสำหรับอาหารและ 64% การเพิ่มขึ้นของการผลิตโปรตีน. เมื่อสัตว์เคี้ยวเอื้องเช่นวัวแพะและแกะมีการบริโภคพืชจากระบบ silvopastoral นักวิจัยได้เห็นการเพิ่มขึ้นในการเจริญเติบโตและนม การผลิต การผลิตนมในระบบ silvopastoral เขตร้อนดังกล่าวข้างต้นเป็น 4.13 กิโลกรัมต่อวัวเมื่อเทียบกับ 3.5 กก. ต่อวันในระบบทุ่งหญ้าเท่านั้น ขณะที่ตัวเลขของสัตว์ต่อเฮกตาร์เป็นมากขึ้นการผลิตนมที่มีคุณภาพดีต่อเฮกตาร์เป็น 4-5 ครั้งยิ่งใหญ่ในระบบ silvopastoral. หนึ่งในผลประโยชน์ที่เพิ่มขึ้นของการใช้ระบบ silvopastoral คือมันจะเพิ่มความหลากหลายทางชีวภาพ ความหลากหลายทางชีวภาพลดลงทั่วโลกและผู้กระทำผิดหลักคือการเกษตร - 33% ของพื้นผิวรวมที่ดินของโลกที่ใช้สำหรับการผลิตปศุสัตว์ หากเกษตรกรมีการเปลี่ยนไปใช้วิธีการผลิตปศุสัตว์อย่างยั่งยืนเช่นระบบ silvopastoral ผลที่ได้จะเป็นความหลากหลายทางชีวภาพมากขึ้นกับการเพิ่มขึ้นในการใช้ประโยชน์ที่ดินไม่มี. ศาสตราจารย์ไม้กวาดเพิ่ม: "มันเป็นที่ชัดเจนว่าระบบ silvopastoral เพิ่มความหลากหลายทางชีวภาพในการปรับปรุงสวัสดิภาพสัตว์และให้ สภาพการทำงานที่ดีในขณะที่ทำให้ธุรกิจการเกษตรที่ทำกำไรได้ ขั้นตอนต่อไปคือการได้รับเกษตรกรที่จะนำมาใช้ในการพิสูจน์รูปแบบยั่งยืนแห่งนี้. " กระดาษ" ที่ยั่งยืน, ปศุสัตว์ผลิตที่มีประสิทธิภาพที่มีความหลากหลายทางชีวภาพสูงและสวัสดิการที่ดีสำหรับสัตว์ได้รับการเผยแพร่ในวันนี้วันที่ 25 กันยายนในวารสารการดำเนินการของ Royal Society B.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สนับสนุนงานวิจัยใหม่ใช้ของทุ่งหญ้าที่มีไม้พุ่มและต้นไม้ มันยั่งยืนกว่า ปรับปรุงสวัสดิการของสัตว์ และเพิ่มความหลากหลายทางชีวภาพมันเป็นที่ชัดเจนว่า silvopastoral ระบบเพิ่มความหลากหลายทางชีวภาพ ปรับปรุงสวัสดิภาพสัตว์ และให้สภาพการทำงานที่ดีในขณะที่ทำให้การทำกำไรของธุรกิจศาสตราจารย์โดนัลด์ไม้กวาดผู้บริโภคมีมากขึ้นเรียกร้องมาตรฐานที่สูงขึ้นสำหรับเนื้อของพวกเขามีที่มาอย่างไร กับสวัสดิภาพสัตว์และผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมจากการซื้อมาก แต่น่าเสียดายที่หลายคนใช้กันอย่างแพร่หลายปศุสัตว์วิธีการผลิตอยู่ไม่ยั่งยืน อย่างไรก็ตามการวิจัยใหม่จากมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ได้ระบุสิ่งที่อาจจะในอนาคตของการผลิตปศุสัตว์ยั่งยืน : ระบบ silvopastoral ซึ่งรวมถึง พุ่มไม้และต้นไม้ที่มีใบพืชหรือผลไม้ รวมทั้งน้ำหนัก .ศาสตราจารย์โดนัลด์ไม้กวาด จากมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ผู้นำการวิจัย กล่าวว่า " ผู้บริโภคมีความต้องการอย่างยั่งยืนมากขึ้น และมีจริยธรรม สร้างอาหาร รวมทั้งการผลิตที่ไม่มีผลกระทบต่อสวัสดิการของสัตว์ สภาพแวดล้อม และความเป็นอยู่ของประเทศยากจน ระบบ silvopastoral ที่อยู่ข้อกังวลเหล่านี้ทั้งหมดที่มีประโยชน์เพิ่มของการเพิ่มการผลิตในระยะยาว . "การเลี้ยงโคในปัจจุบันส่วนใหญ่เกิดขึ้นบนล้างทุ่งหญ้ากับพืชต้นไม้ เช่น หญ้าที่ปลูกไว้เป็นอาหารวัว ผลกระทบต่อสภาพแวดล้อมท้องถิ่นรวมถึงการกำจัดต้นไม้และพุ่มไม้ รวมทั้งการเพิ่มขึ้นของการใช้สารเคมีกำจัดวัชพืช ซึ่งผลในการลดลงอย่างมากในความหลากหลายทางชีวภาพ นอกจากนี้ ยังมีการปนเปื้อนของดินและน้ำโดยใช้สารเคมีทางการเกษตร ตลอดจนต้นทุนเนื่องจากคาร์บอนของยานพาหนะและปุ๋ยเทียมที่จำเป็นเพื่อรักษาทุ่งหญ้านักวิจัยที่สนับสนุนที่ใช้กลุ่มที่มีความหลากหลายของพืชที่กินได้ เช่น ในแนวนอน silvopastoral ส่งเสริมสุขภาพดินกับการเก็บรักษาน้ำได้ดี ( และน้อยกว่าน้ำ ) , สนับสนุนให้ล่าสัตว์ที่เป็นอันตราย ลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ปรับปรุงการปฏิบัติงานสำหรับพนักงานฟาร์ม ลดการบาดเจ็บและความเครียดในสัตว์ ปรับปรุงสวัสดิการและส่งเสริมความหลากหลายทางชีวภาพโดยใช้พุ่มไม้พื้นเมือง และต้นไม้นอกจากนี้ พุ่มไม้ และต้นไม้กินกับใบไม้และยอดหญ้า พร้อมๆ กับโรงงานผลิตอาหารสำหรับสัตว์ต่อหน่วยพื้นที่ดินมากกว่าทุ่งหญ้าพืชเพียงอย่างเดียว ต้นไม้และพุ่มไม้ที่มีประโยชน์เพิ่มให้ร่มเงาจากแดดร้อน และหลบฝน นอกจากนี้ยังช่วยลดความเครียด โดยให้สัตว์เพื่อซ่อนตัวจากการรับรู้อันตราย" การปลูกเป็นพืชอาหารสัตว์ทั้งพุ่มไม้และต้นไม้ที่มีใบและกิ่งขนาดเล็กที่สามารถบริโภคโดยสัตว์ farmed สามารถเปลี่ยนโอกาสของการได้รับการผลิตสัตว์อย่างยั่งยืน " ว่า ศาสตราจารย์บรูม " เช่นการปลูก " ต้นไม้ " อาหารสัตว์ได้ประสบความสำเร็จในหลายประเทศ รวมทั้งพืช chamaecytisus palmensis ซึ่งขณะนี้ใช้กันอย่างแพร่หลายในอาหารโค ใน ออสเตรเลีย .ความสำเร็จอื่นได้รับในโคลัมเบียที่ผสมปลูกไม้พุ่มทั่วไปของกระถินกับทุ่งหญ้า ( 27 % เพิ่มในเรื่องบริการอาหารและ 64 เพิ่มการผลิตโปรตีนเมื่อสัตว์เคี้ยวเอื้อง เช่น วัว แพะ และแกะ มีการบริโภคพืชจากระบบ silvopastoral นักวิจัยได้เห็นการเพิ่มขึ้นในการเจริญเติบโตและผลผลิตน้ำนม การผลิตนมในระบบ silvopastoral เขตร้อนที่กล่าวถึงข้างต้นคือ 4.13 กิโลกรัมต่อวัวเมื่อเทียบกับ 3.5 กิโลกรัมต่อวัน ในระบบเพียงทุ่งหญ้า เป็นหมายเลขของสัตว์ต่อเฮกตาร์เป็นมากขึ้นการผลิตที่ดี มีคุณภาพ นมต่อเฮกตาร์เป็นสี่ถึงห้าครั้งยิ่งใหญ่ในระบบ silvopastoral .หนึ่งในประโยชน์เพิ่มเติมของการใช้ระบบ silvopastoral ก็คือว่ามันช่วยเพิ่มความหลากหลายทางชีวภาพ ความหลากหลายทางชีวภาพลดลงทั่วโลก และผู้ร้ายหลักคือเกษตร– 33 % ของที่ดินทั้งหมด พื้นผิวของโลกถูกใช้สำหรับการผลิตปศุสัตว์ ถ้าเกษตรกรเพื่อสลับไปยังวิธีการการผลิตปศุสัตว์ยั่งยืน เช่น ระบบ silvopastoral ผลจะมีความหลากหลายมากขึ้น โดยไม่เพิ่มการใช้ประโยชน์ที่ดินศาสตราจารย์บรูมเพิ่ม : " มันเป็นที่ชัดเจนว่า silvopastoral ระบบเพิ่มความหลากหลายทางชีวภาพ ปรับปรุงสวัสดิภาพสัตว์ และให้สภาพการทำงานที่ดีในขณะที่ทำให้การทำกำไรของธุรกิจ ขั้นตอนต่อไปคือการทำให้เกษตรกรใช้นี้พิสูจน์แบบยั่งยืน”กระดาษ " อย่างยั่งยืน การผลิตปศุสัตว์ที่มีประสิทธิภาพ มีความหลากหลายทางชีวภาพสูง และสวัสดิการสำหรับสัตว์ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวันนี้ วันที่ 25 กันยายนนี้ ในวารสาร รายงานการประชุมของสมาคม พ.