Background: Patients with bipolar d

Background: Patients with bipolar disorder spend approximately half of their lives symptomatic and the majority of that time suffering from symptoms of depression, which complicates the accurate diagnosis of bipolar disorder. Methods: Challenges in the differential diagnosis of bipolar disorder and major depressive disorder are reviewed, and the clinical utility of several screening instruments is evaluated. Results: The estimated lifetime prevalence of major depressive disorder (i.e., unipolar depression) is over 3 and one-half times that of bipolar spectrum disorders. The clinical presentation of a major depressive episode in a bipolar disorder patient does not differ substantially from that of a patient with major depressive disorder (unipolar depression). Therefore, it is not surprising that without proper screening and comprehensive evaluation many patients with bipolar disorder may be misdiagnosed with major depressive disorder (unipolar depression). In general, antidepressants have demonstrated little or no efficacy for depressive episodes associated with bipolar disorder, and treatment guidelines recommend using antidepressants only as an adjunct to mood stabilizers for patients with bipolar disorder. Thus, correct identification of bipolar disorder among patients who present with depression is critical for providing appropriate treatment and improving patient outcomes. Limitations: Clinical characteristics indicative of bipolar disorder versus major depressive disorder identified in this review are based on group differences and may not apply to each individual patient. Conclusion: The overview of demographic and clinical characteristics provided by this review may help medical professionals distinguish between major depressive disorder and bipolar disorder. Several validated, easily administered screening instruments are available and can greatly improve the recognition of bipolar disorder in patients with depression.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลัง: ผู้ป่วยโรค bipolar ใช้ประมาณครึ่งหนึ่งของชีวิตที่อาการและส่วนใหญ่เวลาที่ทุกข์ทรมานจากอาการโรคซึมเศร้า การวินิจฉัยความถูกต้องของโรค bipolar complicates วิธี: ความท้าทายในการวินิจฉัยที่แตกต่างของโรค bipolar และเศร้าจะตรวจทาน และอรรถประโยชน์ทางคลินิกเครื่องมือคัดกรองต่าง ๆ จะถูกประเมิน ผลลัพธ์: ซึมเศร้า (เช่น unipolar ซึมเศร้า) ส่วนอายุการใช้งานประมาณไม่เกิน 3 และครึ่งเวลาที่สเปกตรัมไฟที่ไบโพลาร์โรค นำเสนอคลินิกตอน depressive เป็นสำคัญในผู้ป่วยโรค bipolar ไม่แตกต่างมากจากที่ผู้ป่วยกับซึมเศร้า (unipolar ซึมเศร้า) ดังนั้น มันจึงไม่น่าแปลกใจว่า ไม่ มีการคัดกรองที่เหมาะสมและการประเมินผลที่ครอบคลุม ผู้ป่วยโรค bipolar อาจจะ misdiagnosed กับซึมเศร้า (unipolar ซึมเศร้า) ทั่วไป antidepressants ได้แสดงประสิทธิภาพน้อย หรือไม่มีการเชื่อมโยงกับโรค bipolar ตอน depressive และแนวทางการรักษาแนะนำให้ใช้ antidepressants เท่าเป็นเกียรติคุณให้ stabilizers อารมณ์สำหรับผู้ป่วยโรค bipolar ดังนั้น รหัสที่ถูกต้องของโรค bipolar ระหว่างผู้นำกับภาวะซึมเศร้ามีความสำคัญสำหรับให้การรักษาที่เหมาะสม และปรับปรุงผลลัพธ์ของผู้ป่วย ข้อจำกัด: ลักษณะทางคลินิกส่อโรค bipolar กับเศร้าระบุในบทความนี้จะขึ้นอยู่กับความแตกต่างของกลุ่ม และอาจไม่สามารถใช้กับผู้ป่วยแต่ละรายแต่ละ สรุป: ภาพรวมของลักษณะทางประชากร และทางคลินิกโดยการทบทวนนี้อาจช่วยให้แพทย์ผู้เชี่ยวชาญที่แยกแยะระหว่างซึมเศร้าและโรค bipolar เครื่องมือคัดกรองตรวจ ได้ปกครองหลายมี และสามารถปรับปรุงการรับรู้ของโรค bipolar ในผู้ป่วยที่มีภาวะซึมเศร้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นหลัง: ผู้ป่วยที่มีโรคสองขั้วใช้เวลาประมาณครึ่งหนึ่งของชีวิตของพวกเขาที่มีอาการและส่วนใหญ่ของเวลาที่ทุกข์ทรมานจากอาการของภาวะซึมเศร้าซึ่งมีความซับซ้อนการวินิจฉัยที่ถูกต้องของโรคสองขั้ว วิธีการ: ความท้าทายในการวินิจฉัยความแตกต่างของโรคสองขั้วและโรคซึมเศร้าจะมีการทบทวนและยูทิลิตี้ทางคลินิกของเครื่องมือคัดกรองหลายได้รับการประเมิน ผลการศึกษา: ความชุกอายุการใช้งานโดยประมาณของโรคซึมเศร้า (เช่นภาวะซึมเศร้า unipolar) เป็นมากกว่า 3 ครั้งและครึ่งหนึ่งของความผิดปกติของคลื่นความถี่ที่มีสองขั้ว นำเสนอทางคลินิกของเหตุการณ์เศร้าสลดที่สำคัญในผู้ป่วยโรคสองขั้วไม่แตกต่างอย่างมากจากที่ของผู้ป่วยที่มีโรคซึมเศร้า (ภาวะซึมเศร้า unipolar) ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจว่าไม่มีการตรวจคัดกรองที่เหมาะสมและครอบคลุมการประเมินผลผู้ป่วยจำนวนมากที่มีโรคสองขั้วอาจจะวินิจฉัยผิดพลาดที่มีโรคซึมเศร้า (ภาวะซึมเศร้า unipolar) โดยทั่วไปอาการซึมเศร้าได้แสดงให้เห็นประสิทธิภาพน้อยหรือไม่มีเลยเอพซึมเศร้าที่เกี่ยวข้องกับโรคสองขั้วและแนวทางการรักษาแนะนำให้ใช้ยาแก้ซึมเศร้าเป็นเพียงเสริมความคงตัวอารมณ์สำหรับผู้ป่วยที่มีโรคสองขั้ว ดังนั้นการระบุที่ถูกต้องของโรคสองขั้วในกลุ่มผู้ป่วยที่มีภาวะซึมเศร้านำเสนอเป็นสิ่งสำคัญในการให้การรักษาที่เหมาะสมและการปรับปรุงการรักษาผู้ป่วย ข้อ จำกัด : ลักษณะทางคลินิกแสดงให้เห็นถึงความผิดปกติของสองขั้วเมื่อเทียบกับโรคซึมเศร้าที่ระบุไว้ในการตรวจสอบนี้จะขึ้นอยู่กับความแตกต่างของกลุ่มและไม่อาจนำไปใช้กับผู้ป่วยแต่ละคน สรุปภาพรวมของลักษณะทางประชากรและคลินิกที่ให้บริการโดยการตรวจสอบนี้อาจช่วยให้ผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์แตกต่างระหว่างโรคซึมเศร้าและความผิดปกติของสองขั้ว หลายการตรวจสอบการบริหารงานได้อย่างง่ายดายตราสารการตรวจคัดกรองที่มีอยู่และสามารถปรับปรุงการรับรู้ของโรคสองขั้วในผู้ป่วยที่มีภาวะซึมเศร้า