Here we summarize the PBS “I, Bio”

Here we summarize the PBS “I, Bio” curriculum (Kanter, 2009; Kanter, Kemp, & Reiser, 2001) for the reader, including the nature of the project, its inquiries, related use of technology, and related science content, which serves at the context for our investigation. This middle school PBS curriculum takes approximately 10–12 weeks in the classroom and has been previously used in a pilot study (Kanter, 2009). Lesson One asks the driving question: What will it take to redesign our school lunch choices to meet our bodies' needs? Students figure out that to promote better health, they will need to learn how to measure the amount of energy that food adds to their bodies and the amount of energy that activities use up from their bodies. Using these data, students design school lunch and activity choices to balance these two measurements. Lessons Two through Four focus on completing the first piece of the project wherein students devise the means by which to measure the energy in food, and in so doing learn science content about energy forms and interconversions, chemical change (as related to oxidation), and the properties of matter (including topics such as specific heat capacity). Lesson Two asks the question: Where can we find the energy in food? Lesson Three asks the question: How does hidden energy in food compare to our bodies' stored energy? And Lesson Four asks the question: How can we measure heat to measure the energy in food? This first piece of the project culminates with students being guided to devise direct calorimetry. This technique requires burning food inside an oxygen-filled chamber that is surrounded by water. The heat from the burning food increases the temperature of the water, and this temperature change can be used to calculate the number of calories in food.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่นี่เราสรุป PBS "ฉัน ไบโอ" (Kanter, 2009 หลักสูตร Kanter, Kemp, & Reiser, 2001) สำหรับเครื่องอ่าน รวมทั้งลักษณะของโครงการ สอบถาม ใช้เทคโนโลยี และวิทยาศาสตร์ เนื้อหาที่เกี่ยวข้องที่เกี่ยวข้องซึ่งทำหน้าที่ในบริบทสำหรับการตรวจสอบของเรา หลักสูตรโรงเรียน PBS นี้ใช้เวลาประมาณ 10 – 12 สัปดาห์ในห้องเรียน และได้เคยใช้ในการศึกษานำร่อง (Kanter, 2009) บทเรียนหนึ่งถามคำถามการขับขี่: อะไรมันจะไปออกแบบการเลือกอาหารกลางวันโรงเรียนของเราเพื่อตอบสนองความต้องการของร่างกายของเรา นักเรียนคิดออกว่า การส่งเสริมสุขภาพดี พวกเขาจะต้องเรียนรู้วิธีการวัดปริมาณพลังงานที่อาหารเพิ่มให้ร่างกายและจำนวนพลังงานที่ใช้กิจกรรมจากศพ ใช้ข้อมูลเหล่านี้ นักเรียนออกโรงเรียนกลางวันและกิจกรรมเลือกดุลวัดเหล่านี้สอง เรียนสองถึงสี่เน้นทำชิ้นแรกของโครงการนั้นนักประดิษฐ์หมายถึงการวัดพลังงาน ในอาหาร และทำการเรียนรู้เนื้อหาวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับพลังงานแบบฟอร์ม interconversions เปลี่ยนสารเคมี (ที่สัมพันธ์กับการเกิดออกซิเดชัน), และคุณสมบัติของเรื่อง (รวมถึงหัวข้อเช่นความจุความร้อนเฉพาะ) บทที่ 2 ถามคำถาม: เราหาได้จากพลังงานในอาหารหรือไม่ บทที่ 3 ถามคำถาม: ไรพลังงานซ่อนอยู่ในอาหารเปรียบเทียบกับร่างกายของเราเก็บพลังงาน และถามคำถามบทที่ 4: วิธีสามารถเราวัดความร้อนวัดพลังงานในอาหารหรือไม่ ผสมนี้ชิ้นแรกของโครงการกับนักเรียนที่เป็นตัวประดิษฐ์ calorimetry โดยตรง เทคนิคนี้ต้องเขียนอาหารภายในห้องเต็มไปด้วยออกซิเจนที่ล้อมรอบ ด้วยน้ำ ความร้อนจากอาหารเขียนเพิ่มอุณหภูมิของน้ำ และการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมินี้สามารถใช้เพื่อคำนวณจำนวนแคลอรี่ในอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่นี่เราสรุปพีบีเอส "ผมไบโอ" หลักสูตร (Kanter, 2009; Kanter, เคมพ์ & Reiser, 2001) สำหรับผู้อ่านรวมทั้งลักษณะของโครงการสอบถามข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับการใช้งานของเทคโนโลยีและเนื้อหาวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวข้อง ทำหน้าที่ในบริบทสำหรับการตรวจสอบของเรา หลักสูตรนี้พีบีเอสของโรงเรียนมัธยมจะใช้เวลาประมาณ 10-12 สัปดาห์ในห้องเรียนและถูกนำมาใช้ก่อนหน้านี้ในการศึกษานำร่อง (Kanter, 2009) บทเรียนหนึ่งขับรถถามคำถาม: สิ่งที่มันจะใช้เวลาในการออกแบบทางเลือกอาหารกลางวันที่โรงเรียนของเราเพื่อตอบสนองความต้องการร่างกายของเรา? นักเรียนคิดออกว่าเพื่อส่งเสริมสุขภาพที่ดีกว่าพวกเขาจะต้องเรียนรู้วิธีที่จะวัดปริมาณของพลังงานที่ว่าอาหารจะเพิ่มร่างกายของพวกเขาและปริมาณของพลังงานที่ใช้กิจกรรมขึ้นมาจากร่างกายของพวกเขา การใช้ข้อมูลเหล่านี้นักเรียนอาหารกลางวันที่โรงเรียนการออกแบบและการเลือกกิจกรรมเพื่อความสมดุลของทั้งสองวัด บทเรียนสองผ่านสี่มุ่งเน้นไปที่การจบชิ้นแรกของโครงการที่นั้นนักเรียนประดิษฐ์วิธีการที่การวัดการใช้พลังงานในอาหารและในการทำเช่นนั้นได้เรียนรู้เนื้อหาวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับรูปแบบการใช้พลังงานและ interconversions, การเปลี่ยนแปลงทางเคมี (ที่เกี่ยวข้องกับการเกิดออกซิเดชัน) และ คุณสมบัติของสสาร (รวมถึงหัวข้อต่างๆเช่นความจุความร้อนที่เฉพาะเจาะจง) บทเรียนที่สองถามคำถาม: เราจะหาพลังงานในอาหาร? บทเรียนที่สามถามคำถาม: วิธีไม่ใช้พลังงานที่ซ่อนอยู่ในอาหารเมื่อเทียบกับร่างกายของเรา 'ที่จัดเก็บพลังงาน? และบทเรียนที่สี่ถามคำถาม: วิธีที่เราสามารถวัดความร้อนในการวัดการใช้พลังงานในอาหาร? ชิ้นนี้เป็นครั้งแรกของโครงการ culminates กับนักเรียนที่ถูกนำไปประดิษฐ์ calorimetry โดยตรง เทคนิคนี้ต้องใช้อาหารการเผาไหม้ภายในห้องที่เต็มไปด้วยออกซิเจนที่ถูกล้อมรอบด้วยน้ำ ความร้อนจากการเผาไหม้อาหารเพิ่มอุณหภูมิของน้ำและการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมินี้สามารถนำมาใช้ในการคำนวณจำนวนแคลอรี่ในอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่นี่เราสรุปพีบีเอส " ไบโอ " หลักสูตร ( แคนเตอร์ , 2009 ; ขอบ แคมป์ &ไรเซอร์ , 2001 ) สำหรับผู้อ่าน รวมทั้งลักษณะของโครงการ , สอบถาม , ที่เกี่ยวข้องกับการใช้เทคโนโลยีและวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับเนื้อหา ซึ่งให้บริการในบริบทของการสืบสวนของเรานี้โรงเรียน PBS หลักสูตรใช้เวลาประมาณ 10 – 12 สัปดาห์ในชั้นเรียนและได้รับก่อนหน้านี้ที่ใช้ในการศึกษานำร่อง ( แคนเตอร์ , 2009 ) บทเรียนหนึ่งถามการขับขี่คำถาม : อะไรมันจะใช้เวลาที่จะออกแบบการเลือกอาหารกลางวันของเราเพื่อตอบสนองความต้องการของร่างกายของเรา ' ? นักเรียนคิดว่าการส่งเสริมสุขภาพที่ดีพวกเขาจะต้องเรียนรู้วิธีในการวัดปริมาณอาหารที่เพิ่มพลังงานร่างกายและปริมาณของพลังงานที่ใช้กิจกรรมขึ้นจากร่างกายของพวกเขา การใช้ข้อมูลเหล่านี้ นักเรียนโรงเรียนออกแบบอาหารกลางวัน และกิจกรรมทางเลือกเพื่อความสมดุลของทั้งสองวัดบทเรียนสองถึงสี่เน้นการชิ้นแรกของโครงการ เพื่อที่นักเรียนประดิษฐ์หมายถึงซึ่งวัดพลังงานในอาหาร ทำให้ได้เรียนรู้วิทยาศาสตร์ เนื้อหาเกี่ยวกับรูปแบบพลังงานและ interconversions เปลี่ยนสารเคมีที่เกี่ยวข้องกับออกซิเจน ) และคุณสมบัติของเรื่อง ( รวมถึงหัวข้อต่างๆเช่นความจุความร้อน ) บทที่ 2 ถามคำถาม :ที่เราสามารถหาพลังงานในอาหาร บทที่สามถามคำถาม : ทำไมซ่อนพลังงานในอาหารเปรียบเทียบกับร่างกายของเรา ' เก็บพลังงาน ? บทเรียนที่ 4 ถามว่าเราสามารถวัดความร้อนวัดพลังงานในอาหาร นี้ชิ้นแรกของโครงการ culminates กับนักเรียนเป็นแนวทางที่จะสร้างความร้อนโดยตรงเทคนิคนี้ต้องอาศัยการเผาไหม้อาหารภายในออกซิเจนเต็มห้องซึ่งถูกล้อมรอบด้วยน้ำ ความร้อนจากการเผาไหม้อาหารช่วยเพิ่มอุณหภูมิของน้ำ และอุณหภูมิที่เปลี่ยนแปลง สามารถใช้คำนวณจำนวนแคลอรี่ในอาหาร