Their fists collided. Linley felt a

Their fists collided. Linley felt as though a volcano had exploded forth, as an irrepressible explosive power passed towards him. As for Bluefire, he felt as though the layers of strikes were like mountains hammering down towards him.

The two were knocked backwards and retreated.

“The battle should end here.” Bluefire sent mentally.

Linley laughed, then nodded.

This battle had attracted the attention of some nearby commanders, but when they saw what was going on here, and saw from afar how these apocalyptic spatial rifts that were over a hundred meters long were appearing, they were so terrified that none of them dared draw near. This battle was simply too terrifying.

They were also puzzled.

Which two Paragons would be so bored, or have such irreconcilable differences, as to battle like this?

Within the cave. The five sat down to celebrate.

“Boss, haha, I am so happy.” Bebe smugly laughed loudly. “From today onwards, damn, who will dare to make trouble for us? They should be grateful if we don’t make trouble for them. I’ve had to swallow too much crap here in the Planar Battlefield. Now, at least, we’re about to turn the tables.” It seemed as though Bebe wanted to give vent to an entire belly full of anger.

“Haha, drink.” Linley was extremely happy as well.

The breakthrough he had made today made it so that he would no longer have to look up to others.

What did it mean, to be on the Paragon level? It meant…that amongst ‘Deities’, there was no one capable of threatening him. As for Sovereigns? Unless absolutely necessary, Sovereigns wouldn’t interfere in the battles of Deities. What’s more…it wouldn’t be that simple for even Sovereigns to kill Paragons.

If something went wrong, Paragons could immediately flee to a material plane.

In addition, Sovereigns would generally try to pull Paragons to their side. The Sovereigns all wanted to have a Paragon become their Emissary, but the Paragons themselves were naturally quite choosy. They would only pick someone they liked, or someone who was extremely strong as their Sovereign backer. For ordinary commanders, it was the opposite; the Sovereigns would pick them.

As for Paragons, they picked their Sovereign.

Or, for some of the more arrogant ones, they wouldn’t become Emissaries at all. They didn’t want to listen to the orders of others. That was fine. Paragons were qualified to act like this!

“Linley.” Reisgem began to chortle. “Have you ever considered becoming a Sovereign’s Emissary?”

Linley was startled.

The nearby Reihom nodded in approval. “Right. Linley, your strength has reached such a high level. Very few people know this, but once your strength becomes publicly known, you will definitely attract the interest of some Sovereigns. They will definitely work to try and make an expert like you become their Emissary.”

“A Sovereign’s Emissary?” Linley was rather hesitant.

Bebe nodded repeatedly. “Right. Grandpa said it as well. There are very, very few Paragons, and most of them are quite arrogant. They don’t wish to become an Emissary. Paragons who become Emissaries of a Sovereign are rare; there’s only so many to begin with, while there are 77 Sovereigns. Boss, I imagine people will be fighting over you.”

Reisgem hurriedly said enticingly, “Linley, actually, my mother is a very powerful Sovereign, and she’s treated you quite well. She gave you that Soulstone. How about, you come be my mother’s Emissary?”

Linley was rather hesitant.

“Mr. Leylin?” Linley looked towards Bluefire, awaiting Bluefire’s advice. After all, Bluefire was himself a Paragon.

“Why be an Emissary?” Bluefire laughed calmly. “If you refuse to be an Emissary, the Sovereigns can’t possibly act against you for such a reason. After all, after your power is put on display, quite a few Sovereigns will come invite you. You can’t possibly accept them all. More importantly…after becoming a Paragon, what’s the point of becoming an Emissary?”

“We train to pursue the peak of perfection. Although by becoming an Emissary, our Sovereign will also respect us and won’t order us around or force us to kneel to them, I still feel as though being free is better.” Bluefire said calmly.

In his heart, Linley agreed with Bluefire’s way of thinking.

“A Sovereign’s Emissary isn’t necessarily a servant.” Reisgem stared at Bluefire, hurriedly rebutting him. “Of course Sovereigns won’t care about ordinary Emissaries, but Paragons…they are people who possess a Will. Sovereigns will respect them and treat them as friends, rather than servants.”

Bluefire couldn’t help but laugh. “Reisgem, let’s talk about others. This is Linley’s decision to make.”

“Linley, what do you think?” Reisgem turned to look at Linley.

Linley smiled. “No rush. For now, I have no intentions of becoming a Sovereign’s Emissary. More importantly…Paragons have already reached the peak of fusing profound mysteries, with no further possible areas of improvement. Perhaps they might become a Sovereign’s Emissary out of boredom. But as for me, I have many things to do. After all, as far as the Laws go, I haven’t reached my limit. I am just imagining, after countless years, becoming a Paragon of a Law as well. What would that be like? I am quite eager to find out.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หมัดของฮาล์ Linley รู้สึกเหมือนกับว่ามีระเบิดภูเขาไฟมา เป็นพลังงานการระเบิด irrepressible ส่งผ่านไปยังเขา สำหรับ Bluefire เขารู้สึกถึงชั้นของการนัดหยุดงานเช่นภูเขาที่ตอกลงไปยังเขาทั้งสองมีโบว์ลิ่งถอยหลัง และถอยกรูดอย่าง"การต่อสู้ควรจบที่นี่" Bluefire ส่งใจLinley หัวเราะ นั้นพยักหน้าการต่อสู้นี้ได้ดึงดูดความสนใจของผู้ใกล้เคียงบาง แต่เมื่อพวกเขาเห็นสิ่งเกิดขึ้นที่นี่ และ rifts ปริภูมิเหล่านี้จากระยะไกลวิธีพยากรณ์ที่ยาวกว่าร้อยเมตรปรากฏเห็น พวกเขากลัวดังนั้นที่พวกเขาไม่กล้าวาดใกล้ สงครามนี้ได้ก็น่ากลัวเกินไปพวกเขาก็ยังพิศวงParagons ที่สองจะเบื่อมาก หรือมีเช่น irreconcilable ความแตกต่าง เป็นสงครามเช่นนี้ภายในถ้ำ 5 นั่งลงเพื่อเฉลิมฉลอง"เจ้านาย ฮาฮา ฉันมีความสุข" แจ็คกี้ smugly หัวเราะดังด้วย "จากวันนี้เป็นต้นไป เหี้ย ที่จะกล้าที่จะทำให้ปัญหาสำหรับเรา พวกเขาควรจะขอบคุณถ้าเราไม่ทำให้ปัญหาสำหรับพวกเขา ฉันเคยกลืนมากเกินไปอึที่นี่ในสนามรบที่ระนาบ ตอนนี้ น้อย เรากำลังจะเปิดตาราง" มันดูเหมือนว่าแจ็คกี้อยากให้ระบายท้องทั้งเต็มไปด้วยความโกรธ"ฮาฮา ดื่ม" Linley มีความสุขมากเช่นกันความก้าวหน้าเขามีวันนี้ทำให้เขาจะไม่ต้องค้นหาให้ผู้อื่นอะไรไม่ได้หมายความว่า มีในระดับพารากอน ...หมาย ว่า ท่ามกลาง 'เทวดา' มีไม่มีใครสามารถคุกคามเขา สำหรับ Sovereigns ถ้าจำเป็น Sovereigns แน่นอนจะไม่แทรกแซงในการต่อสู้ของเทวดา มีอะไรเพิ่มเติม...มันจะไม่เป็นที่ง่ายสำหรับ Sovereigns แม้จะฆ่า Paragonsถ้าบางสิ่งบางอย่างผิดพลาดไป Paragons อาจหนีไปเครื่องบินวัสดุทันทีนอกจากนี้ Sovereigns จะโดยทั่วไปพยายามดึง Paragons ของด้าน อยากมีพารากอนเป็น ทูตไปยังของ Sovereigns ทั้งหมด แต่ Paragons เองได้ตามธรรมชาติค่อนข้าง choosy พวกเขาเท่านั้นจะรับคนที่ชอบ หรือคนที่ไม่แข็งแรงมากเป็นของนายอธิปไตย สำหรับผู้นำทั่วไป มันเป็นตรงกันข้าม Sovereigns จะรับพวกเขาสำหรับ Paragons พวกเขาเลือกของโซเวอเรนขึ้น บางคนหยิ่งมาก พวกเขาจะไม่กลายเป็น Emissaries เลย พวกเขาไม่ต้องฟังคำสั่งของผู้อื่น ที่ราคาไม่แพง Paragons ได้มีคุณสมบัติในการทำเช่นนี้"Linley" Reisgem เริ่ม chortle "มีคุณเคยพิจารณาเป็น ทูตไปยังของโซเวอเรนหรือไม่"Linley ถูก startledReihom ใกล้เคียงพยักหน้าในการอนุมัติ "ถูก Linley ความแข็งแรงของคุณได้ถึงระดับสูง คนน้อยมากรู้นี้ แต่เมื่อเผยว่าความแข็งแรงของคุณ คุณจะดึงดูดความสนใจของ Sovereigns บางแน่นอน พวกเขาจะแน่นอนได้ และผู้เชี่ยวชาญเช่นคุณเป็น ทูตไปยังการก่อให้เกิด""โซเวอเรนเป็นทูตไปยัง" Linley ถูกค่อนข้างลังเลแจ็คกี้พยักหน้าซ้ำ ๆ "ถูก ปู่กล่าวว่า เป็นดี มีมาก Paragons น้อยมาก และส่วนใหญ่จะค่อนข้างหยิ่ง พวกเขาไม่ต้องการเป็น ทูตไปยัง Paragons ที่กลายเป็น Emissaries ของโซเวอเรนมี มีดังนั้นหลายคนจะเริ่มต้นด้วย ในขณะที่มี 77 Sovereigns บอส ฉันจินตนาการว่า คนที่จะต่อสู้มากกว่าคุณอยู่"Reisgem รีบกล่าวว่า enticingly, "Linley จริง แม่ของฉันเป็นโซเวอเรนมีประสิทธิภาพมาก และเธอได้ถือว่าคุณค่อนข้างดี เธอให้คุณ Soulstone ที่ วิธีการเกี่ยวกับ คุณมาเป็นทูตไปยังแม่"Linley ถูกค่อนข้างลังเล"นาย Leylin" ดู Linley ต่อ Bluefire รอคำแนะนำของ Bluefire หลังจากที่ทุก Bluefire ได้เองพารากอน"ทำไมเป็นทูตไปยัง" Bluefire หัวเราะเบา ๆ "ถ้าคุณปฏิเสธที่จะเป็นทูตไปยัง Sovereigns ไม่อาจจะกระทำกับคุณด้วยเหตุผล หลังจากที่ทุก หลังจากพลังงานของคุณอยู่บนจอแสดงผล Sovereigns เที่ยวจะมาเชิญคุณ คุณอาจไม่สามารถรับพวกเขาทั้งหมด ที่สำคัญ...หลังจากเป็นพารากอน จุดกลายเป็น ทูตไปยังคืออะไร? ""เราฝึกไล่จุดสูงสุดของความสมบูรณ์แบบ แม้ว่า โดยการเป็น ทูตไปยัง โซเวอเรนของเราจะยังเคารพเรา และจะไม่สั่งเราสถาน หรือบังคับให้เราคุกเข่าไป ยังรู้สึกว่าจะฟรีดีกว่า" Bluefire เบา ๆ กล่าวในหัวใจของเขา Linley ตกลงกับวิถีคิดของ Bluefire"โซเวอเรนเป็นทูตไปยังไม่จำเป็นต้องเป็นข้าราชการ" Reisgem จ้องไปที่ Bluefire, rebutting เขารีบ "Sovereigns จะดูแลเกี่ยวกับสามัญ Emissaries แต่ Paragons...หลักสูตรพวกเขาเป็นคนที่มีจะ Sovereigns จะเคารพพวกเขา และคิดว่าเป็นเพื่อน ไม่ใช่ข้าราชการ"Bluefire ไม่สามารถช่วย แต่หัวเราะ " Reisgem พูดคุยเกี่ยวกับผู้อื่น นี้เป็นของ Linley ตัดสินใจ"" Linley ทำอะไรที่คุณคิดว่า ? " Reisgem เปิดดู LinleyLinley ยิ้ม "วิ่งไม่ สำหรับตอนนี้ ฉันมีความตั้งใจไม่กลายเป็น ทูตไปยังของโซเวอเรน ที่สำคัญ... Paragons แล้วได้มาถึงจุดสูงสุดของของลึกซึ้งลึกลับ กับไปเป็นพื้นที่ของการปรับปรุง บางทีพวกเขาอาจเป็นทูตไปยังของโซเวอเรนจากความเบื่อ แต่สำหรับฉัน ฉันมีหลายกิจกรรม หลังจากที่ทุก เป็นที่กฎหมายไป ฉันไม่ได้ถึงขีดจำกัดของฉัน ฉันเป็นเพียง imagining หลังจากปีนับไม่ถ้วน กลายเป็นพารากอนของกฎหมายเช่นการ ที่จะเป็นอะไรเช่น ฉันค่อนข้างอยากหา"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หมัดของพวกเขาชนกัน Linley รู้สึกราวกับว่าภูเขาไฟระเบิดออกมาเป็นพลังระเบิดไม่สามารถระงับการส่งผ่านต่อเขา สำหรับ Bluefire เขารู้สึกราวกับว่าชั้นของการนัดหยุดงานเป็นเหมือนภูเขาตอกลงไปเขา. the ทั้งสองถูกเขี่ยข้างหลังและถอย. "การต่อสู้ควรจะจบที่นี่." Bluefire ส่งทางจิตใจ. Linley หัวเราะแล้วพยักหน้า. สงครามครั้งนี้ได้ดึงดูด ความสนใจของผู้บัญชาการที่ใกล้เคียงบางอย่าง แต่เมื่อพวกเขาได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่และได้เห็นจากระยะไกลวิธี rifts เชิงพื้นที่เหล่านี้เลวร้ายที่มีมากกว่าหนึ่งร้อยเมตรปรากฏนานพวกเขาจึงกลัวว่าไม่มีของพวกเขากล้าเข้ามาใกล้ สงครามครั้งนี้เป็นเพียงที่น่ากลัวเกินไป. พวกเขายังงง. ซึ่งทั้งสอง Paragons จะเบื่อเช่นนั้นหรือมีความแตกต่างกันไม่ได้ดังกล่าวเป็นที่จะต่อสู้เช่นนี้ภายในถ้ำ ห้านั่งลงเพื่อเฉลิมฉลอง. "เจ้านายฮ่าฮ่าฉันมีความสุขมาก." เบเบ้หัวเราะเสียงดังใจแคบ "ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปด่าใครจะกล้าที่จะสร้างความเดือดร้อนให้เรา? พวกเขาควรจะขอบคุณถ้าเราไม่สร้างความเดือดร้อนให้พวกเขา ฉันเคยที่จะกลืนอึมากเกินไปที่นี่ในภาพถ่ายสนามรบ ตอนนี้อย่างน้อยเรากำลังจะเปิดตาราง. "มันดูเหมือนกับว่าเบเบ้อยากจะให้ระบายไปยังท้องทั้งที่เต็มไปด้วยความโกรธ." ฮ่า ๆ เครื่องดื่ม. "Linley มีความสุขมากเช่นกัน. ประสบความสำเร็จที่เขาได้ทำ วันนี้ทำให้มันเพื่อที่เขาจะได้ไม่ต้องมองไปถึงคนอื่น ๆ . อะไรมันไม่ได้หมายความว่าจะเป็นในระดับที่พารากอน? มันหมายถึงว่า ... ในหมู่ 'เทพ' ไม่มีใครสามารถคุกคามเขา ในฐานะที่เป็นกษัตริย์? ถ้าไม่จำเป็นจริง, กษัตริย์จะไม่เข้าไปยุ่งในการต่อสู้ของเทพ มีอะไรมากกว่า ... มันจะไม่ง่ายสำหรับกษัตริย์แม้จะฆ่า Paragons. หากสิ่งที่ผิดพลาดไป Paragons ทันทีอาจหนีไปยังเครื่องบินวัสดุ. นอกจากนี้กษัตริย์โดยทั่วไปจะพยายามที่จะดึงไปด้านข้าง Paragons ของพวกเขา กษัตริย์ทุกคนต้องการที่จะมีพารากอนกลายเป็นทูตของพวกเขา แต่ Paragons ของตัวเองได้ตามธรรมชาติค่อนข้างจู้จี้จุกจิก พวกเขาจะเลือกคนที่พวกเขาชอบหรือคนที่เป็นอย่างมากที่แข็งแกร่งเป็นสปอนเซอร์ของพวกเขา Sovereign สำหรับผู้บัญชาการธรรมดามันเป็นตรงข้าม; กษัตริย์จะเลือกพวกเขา. ในฐานะที่เป็น Paragons พวกเขาเลือกของพวกเขา Sovereign. หรือสำหรับบางคนที่หยิ่งมากขึ้นพวกเขาจะได้กลายเป็นทูตที่ทั้งหมด พวกเขาไม่ต้องการที่จะรับฟังคำสั่งของคนอื่น ๆ ที่ถูกปรับ Paragons มีคุณสมบัติที่จะกระทำเช่นนี้! "Linley." Reisgem เริ่มฮา "คุณเคยคิดที่จะกลายเป็นทูตของจักรพรรดิ?" Linley ก็ต้องสะดุ้ง. ใกล้ Reihom พยักหน้าในการอนุมัติ "ขวา. Linley, ความแข็งแรงของคุณได้ถึงดังกล่าวในระดับสูง น้อยคนนักที่รู้เรื่องนี้ แต่เมื่อความแข็งแรงของคุณกลายเป็นที่รู้จักต่อสาธารณชนคุณแน่นอนจะดึงดูดความสนใจของกษัตริย์บาง แน่นอนพวกเขาจะทำงานเพื่อพยายามทำให้มีความเชี่ยวชาญเช่นคุณจะกลายเป็นทูตของพวกเขา. "" เป็นทูตของจักรพรรดิ? "Linley ค่อนข้างลังเล. Bebe พยักหน้าซ้ำ ๆ "ขวา. คุณปู่บอกว่ามันเป็นอย่างดี มีมาก Paragons น้อยมากและส่วนใหญ่ของพวกเขาจะค่อนข้างหยิ่ง พวกเขาไม่ต้องการที่จะกลายเป็นนักการทูต Paragons ที่กลายเป็นทูตของจักรพรรดิเป็นของหายาก; มีเพียงจำนวนมากดังนั้นจะเริ่มต้นด้วยในขณะที่มี 77 กษัตริย์ Boss, ฉันคิดว่าคนที่จะได้รับการต่อสู้มากกว่าคุณ. "Reisgem รีบกล่าวว่าหลงใหล" Linley จริงแม่ของฉันเป็นจักรพรรดิที่มีประสิทธิภาพมากและเธอได้รับการรักษาที่คุณได้ค่อนข้างดี เธอให้คุณ Soulstone ว่า วิธีการเกี่ยวกับคุณมาเป็นทูตแม่ของฉัน? "Linley ค่อนข้างลังเล." นาย Leylin? "Linley มองต่อไป Bluefire รอคำแนะนำของ Bluefire หลังจากที่ทุก Bluefire เป็นตัวเองพารากอน. "ทำไมจะเป็นทูต?" Bluefire หัวเราะอย่างใจเย็น "ถ้าคุณปฏิเสธที่จะเป็นนักการทูต, กษัตริย์ไม่อาจกระทำกับคุณด้วยเหตุผลดังกล่าว หลังจากที่ทุกคนหลังจากที่อำนาจของคุณจะถูกแสดงผลค่อนข้างไม่กี่กษัตริย์จะมาเชิญชวนให้คุณ คุณไม่อาจยอมรับพวกเขาทั้งหมด ที่สำคัญ ... หลังจากที่กลายเป็นพารากอนเป็นสิ่งที่จุดของการกลายเป็นทูตหรือไม่ "" เราฝึกที่จะไล่ตามจุดสูงสุดของความสมบูรณ์แบบ แม้ว่าโดยกลายเป็นทูตกษัตริย์ของเราจะเคารพเราและจะไม่สั่งให้เราไปรอบ ๆ หรือบังคับให้เราคุกเข่าให้กับพวกเขาก็ยังรู้สึกว่าการเป็นอิสระจะดีกว่า. "Bluefire กล่าวว่าใจเย็น. ในหัวใจของเขา Linley เห็นด้วยกับ Bluefire ของ วิธีคิด. "ทูตของจักรพรรดิคือไม่จำเป็นต้องเป็นคนรับใช้." Reisgem จ้องที่ Bluefire รีบแก้ตัวเขา "แน่นอนกษัตริย์จะไม่สนใจเกี่ยวกับทูตธรรมดา แต่ Paragons ... พวกเขาเป็นคนที่มีพินัยกรรม กษัตริย์จะเคารพพวกเขาและรักษาพวกเขาเป็นเพื่อนมากกว่าคนรับใช้. "Bluefire ไม่สามารถช่วย แต่หัวเราะ "Reisgem ให้มาพูดคุยเกี่ยวกับคนอื่น นี่คือการตัดสินใจ Linley ที่จะทำให้. "" Linley สิ่งที่คุณคิดว่า? "Reisgem หันไปดู Linley. Linley ยิ้ม "ไม่รีบ. สำหรับตอนนี้ผมมีความตั้งใจที่ไม่มีของการเป็นทูตของจักรพรรดิ ที่สำคัญ ... Paragons ได้มาถึงแล้วจุดสูงสุดของการหลอมรวมความลึกลับลึกซึ้งโดยไม่มีพื้นที่ที่เป็นไปได้ของการปรับปรุงต่อไป บางทีพวกเขาอาจจะกลายเป็นของ Sovereign ทูตออกมาจากความเบื่อหน่าย แต่สำหรับฉันฉันมีหลายสิ่งที่ต้องทำ หลังจากที่ทุกคนเท่าที่กฎหมายไปผมยังไม่ถึงขีด จำกัด ของฉัน ฉันเพียงแค่จินตนาการหลังจากปีนับไม่ถ้วนกลายเป็นพารากอนของกฎหมายเช่นกัน อะไรที่จะเป็นอย่างไร ผมค่อนข้างกระตือรือร้นที่จะหาออก. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หมัดชนกัน . ลินลีย์รู้สึกเหมือนภูเขาไฟได้ระเบิดออก เป็นระเบิดพลังงานระงับผ่านต่อเขา สำหรับบลูไฟร์ เขารู้สึกเหมือนว่าชั้นนัดเหมือนภูเขาตอกลงกับเขา

สองถูกล้มไปข้างหลังและถอย

" การต่อสู้จะจบลงที่นี่ . " บลูไฟร์ส่งใจ

ลินลีย์หัวเราะ

แล้วพยักหน้าการต่อสู้นี้ได้ดึงดูดความสนใจของผู้ที่ แต่เมื่อพวกเขาเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่ และได้เห็นจากที่ไกลๆ วิธีเหล่านี้สันทรายพื้นที่ rifts ที่ร้อยกว่าเมตรได้ปรากฏ เขาจึงกลัวว่าไม่มีใครกล้าเข้ามาใกล้ การต่อสู้นี้ก็น่ากลัวเกินไป

พวกเขายังงง

ซึ่งสองตัวอย่างจะเบื่อดังนั้นหรือมีความแตกต่างที่ไม่สามารถปรองดองกันได้ เช่น การต่อสู้แบบนี้

ภายในถ้ำ ห้านั่งฉลอง

" เจ้านาย ฮ่า ฮ่า ฉันมีความสุข " เบเบ้อย่างไม่คบหาสมาคม หัวเราะเสียงดัง " ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป บ้า ใครจะกล้ามาสร้างปัญหาให้เรา พวกเขาควรจะซาบซึ้ง ถ้าเราไม่สร้างปัญหาให้พวกเขา ฉันต้องกินอึมากที่นี่ในระนาบที่สนามรบ ตอนนี้ อย่างน้อยเรากำลังจะเปิดโต๊ะ " ดูเหมือนเบเบ้อยากให้ระบายทั้งท้องของความโกรธ

" ฮ่าๆ ดื่ม . " ลินเลย์มีความสุขมากเช่นกัน

เมื่อเขาได้ทำในวันนี้มันทำให้เขาไม่ต้องมองคนอื่น

สิ่งที่มันหมายถึงจะอยู่ในระดับพารากอน ? มันหมายถึง . . . . . . . ว่าระหว่าง ' เทพ ' ไม่มีใครที่สามารถขู่เขาสำหรับเหรียญทอง ? เว้นแต่จำเป็นอย่างกษัตริย์ไม่เข้าไปยุ่งในการต่อสู้ของเทพเจ้า แล้วอีกอย่าง . . . มันคงง่ายสำหรับแม้แต่กษัตริย์ฆ่าตัวอย่าง

ถ้าผิดพลาดตัวอย่างได้ทันทีหนีเครื่องบินวัสดุ

นอกจากนี้ภาครัฐบาลจะโดยทั่วไปพยายามที่จะดึงตัวอย่างในด้านของพวกเขาส่วนเหรียญทองทั้งหมดต้องการมีพารากอนกลายเป็นทูตของพวกเขา แต่ตัวอย่างที่ตัวเองอยู่ตามธรรมชาติ เลือกมาก พวกเขาจะเลือกคนที่ชอบ หรือคนที่ถูกมากแข็งแรง เป็นผู้สนับสนุนอธิปไตยของตน สำหรับผู้บังคับการธรรมดา มันเป็นตรงกันข้าม ; กษัตริย์จะเลือกพวกเขา

สำหรับตัวอย่างที่พวกเขาเลือกของพวกเขาจักรพรรดิ .

หรือสำหรับบางคนหยิ่งมาก