การทดสอบความระคายเคืองต่อดวงตา ถือเป็นการประเมินเบื้องต้นในด้านความปลอดภัยต่อดวงตาของผลิตภัณฑ์สุขภาพ เครื่องสำอาง ยา รวมทั้งผลิตภัณฑ์ที่ใช้ในบ้านเรือน โดยทำการทดสอบกับดวงตากระต่ายด้วยวิธี Draize rabbit eye test ซึ่งใช้กันมาประมาณ 70 ปี การทดสอบอาจทำให้กระต่ายได้รับความเจ็บปวด ทรมาน หรือตาบอด ปัจจุบันแนวโน้มการวิจัยและทดสอบในสัตว์ทดลองเริ่มใช้วิธีการทดสอบแบบใหม่ที่ลดใช้จำนวนสัตว์ทดลอง หรือไม่ใช้สัตว์ทดลอง ดังนั้นกลุ่มสัตว์ทดลอง จึงมีแนวทางในการศึกษาวิธีการวิจัยและทดสอบด้านการก่อระคายเคืองต่อดวงตาที่สามารถพัฒนาขึ้นได้ด้วยใช้ดวงตาไก่จากโรงงานฆ่าสัตว์ตามโดยใช้วิธี Isolated Chicken Eye assay (ICE) ตาม OECD (2009) Test Guideline 438 โดยทดสอบกับสารมาตรฐาน ทำการตรวจวัดความขุ่นและการติดสีของกระจกตาด้วย 2 % (w/v) Sodium fluorescein ผ่านกล้องตรวจตาชนิดลำแสงแคบ (Slit Lamp Microscope) และวัดความหนาของกระจกตาด้วยเครื่องตรวจวัดคลื่นอุลต้าโซนิค (Corneal patchmeter) ผลการศึกษาในเบื้องต้นกับสารมาตรฐานรวม 22 ชนิด โดยการทำซ้ำ 3 ซ้ำ พบว่าวิธีการทดสอบนี้สามารถนำไปประเมินผลการเกิดความระคายเคืองตาในระดับที่รุนแรงตามเกณฑ์การจําแนกประเภทสารเคมีที่เปนระบบเดียวกันทั่วโลก (Serious damage to eye, UN GHS Category 1) ดังนั้นวิธีการทดสอบการก่อระคายเคืองต่อดวงตาในระดับที่รุนแรงที่พัฒนาขึ้นมาตามหลักวิธีทดสอบ OECD 438 นี้ถือว่าสามารถนำมาใช้ทดแทนการใช้กระต่ายทดสอบได้เป็นอย่างดีสำหรับงานวิจัยและทดสอบความระคายเคืองต่อดวงตาในระดับรุนแรง (Severe Eye Irritation/Corrosion) ของผลิตภัณฑ์ต่างๆ ซึ่งสามารถพัฒนาได้ในห้องปฏิบัติการของกรมวิทยาศาสตร์การแพทย์