give some meat and drink, and wood

give some meat and drink, and wood for a fire, to people who need all these things. This is a time when we should all be able to enjoy ourselves. How much will you give sir? Nothing!' Scrooge replied. "I don't have a merry Christmas myself, and I won't pay for other people to be merry. We all have to pay for prisons and workhouses they cost enough. The poor will have to go there.' Many can't go there, and many prefer to die. If they prefer to die, why don't they die, then? There are too many people in the world, so it's a good thing if some of them die. All this is none of my business! It's enough for a man to understand his own business, and not to think about other people's. I'm a very busy man. Good afternoon, gentlemen!' The gentlemen shook their heads a little sadly, and left the office. Scrooge went back to his work, feeling pleased with himself Now the fog was at its thickest outside, and the cold was biting. Lights shone brightly from the shop windows. People were hurrying here and there rich and poor alike to buy what they needed for tomorrow's Christmas dinner At last it was time to close the office. Scrooge got up slowly from his desk. Bob was waiting for this moment, and he immediately put on his hat "You'll want a holiday all day tomorrow, I suppose?' said Scrooge.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ให้เนื้อบาง และเครื่องดื่ม และไม้ไฟ บุคคลที่ต้องการสิ่งเหล่านี้ นี่เป็นเวลาเมื่อเราทั้งหมดจะเพลิดเพลินกับตัวเอง ว่าคุณจะรักหรือไม่ ไม่มีอะไร!' คนขี่เหนียวตอบกลับ "ฉันไม่มีสุขสันต์วันคริสต์มาสเอง และจะไม่จ่ายให้ครื้นเครงได้คนอื่น ๆ เราต้องจ่ายสำหรับคุมขังและ workhouses พวกเขาต้นทุนเพียงพอ คนจนจะไปมี ' จำนวนมากไม่สามารถไปที่นั่น และหลายคนต้องตาย ถ้าพวกเขาต้องการตาย ทำไมไม่จะตาย แล้ว มีหลายคนในโลก ดังนั้นจึงเป็นสิ่งดีถ้าบางส่วนของพวกเขาตาย ทั้งหมดนี้เป็นของธุรกิจของฉัน ได้เพียงพอสำหรับคนที่เข้าใจธุรกิจของตัวเอง และไม่คิดว่า คนอื่น ฉันเป็นคนมาก สวัสดี สุภาพบุรุษ!' สุภาพจับศีรษะของพวกเขาเศร้าเล็กน้อย และจากสำนักงาน คนขี่เหนียวไปงานของเขา ความรู้สึกพอใจกับตัวเองตอนนี้หมอกก็ของเซลล์ภายนอก และเย็นถูกเสียดสี ไฟ shone สดใสจากหน้าต่างร้าน มีการ hurrying คนที่นี่และมีคนรวยและคนจนเหมือนกันจะซื้อสิ่งที่พวกเขาต้องการสำหรับวันพรุ่งนี้ของค่ำคริสมาสต์ที่สุดก็จะปิดสำนักงาน คนขี่เหนียวมีค่าช้าจากโต๊ะของเขา Bob รอช่วงเวลานี้ และเขาวางบนหมวกของเขาทันที "คุณวันหยุดทั้งวันพรุ่งนี้ ฉันคิดว่า ?' กล่าวว่า คนขี่เหนียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ให้เนื้อและดื่มและไม้ไฟให้กับผู้ที่ต้องการสิ่งเหล่านี้ นี่คือเวลาที่เราทุกคนควรจะสามารถเพลิดเพลินไปกับตัวเอง เท่าไหร่ที่คุณจะให้ครับ? ไม่มีอะไร! สครูจตอบ "ผมไม่ได้มีความสุขในวันคริสต์มาสตัวเองและฉันจะไม่จ่ายเงินให้กับคนอื่น ๆ ที่จะสุข. เราทุกคนจะต้องจ่ายสำหรับเรือนจำและโรงเลี้ยงพวกเขาเสียค่าใช้จ่ายพอ. ดีจะต้องไปที่นั่น. จำนวนมากไม่สามารถไปที่นั่นและจำนวนมากต้องการที่จะตาย. หากพวกเขาต้องการที่จะตายทำไมไม่พวกเขาตายแล้วมีคนจำนวนมากเกินไปในโลกดังนั้นจึงเป็นสิ่งที่ดีถ้าบางส่วนของพวกเขาตาย. ทั้งหมดนี้ คือไม่มีธุรกิจของฉันก็พอสำหรับคนที่จะเข้าใจธุรกิจของตัวเองและไม่คิดเกี่ยวกับคนอื่น. ผมเป็นคนที่ยุ่งมาก. ช่วงบ่ายดีสุภาพบุรุษ! สุภาพบุรุษส่ายหัวของพวกเขาเล็ก ๆ น้อย ๆ เศร้าและออกจากสำนักงาน. สครูจก็กลับไปทำงานของเขารู้สึกยินดีกับตัวเองตอนนี้หมอกที่หนานอกและเย็นที่ถูกกัด. ไฟส่องสว่างจากหน้าต่างร้านค้า. ผู้คน รีบที่นี่และมีคนรวยและคนจนเหมือนกันที่จะซื้อสิ่งที่พวกเขาต้องการสำหรับอาหารค่ำวันคริสต์มาสในวันพรุ่งนี้ที่ล่าสุดมันเป็นเวลาที่จะปิดสำนักงาน. สครูจลุกขึ้นช้าจากโต๊ะทำงานของเขา. บ๊อบกำลังรอสักครู่นี้และเขาใส่ทันทีบนหมวกของเขา " คุณจะต้องการวันหยุดทุกวันพรุ่งนี้ผมคิดว่า? สครูจกล่าวว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ให้กินเนื้อและดื่ม และฟืนไฟ สำหรับคนที่ต้องการของพวกนี้ นี่คือเวลาเมื่อเราทุกคนควรจะสามารถเพลิดเพลินไปกับเรา นายจะให้เท่าไหร่ครับ ไม่มีอะไร ! " พ่อหนุ่มตอบ ผมไม่สุขสันต์วันคริสมาสต์ด้วยตัวเอง และฉันก็จะไม่จ่ายสำหรับคนอื่น ๆที่จะมีความสุข . เราทุกคนต้องจ่าย สำหรับเรือนจำและ workhouses พวกเขาต้นทุนพอ คนจนจะต้องไปที่นั่น' หลายคนไม่สามารถไปที่นั่นและหลายคนชอบที่จะตาย ถ้าพวกเขาต้องการที่จะตาย ทำไมพวกเขาไม่ตายงั้นเหรอ มีคนมากมายในโลก ดังนั้นมันเป็นสิ่งที่ดีถ้าบางส่วนของพวกเขาตาย ทั้งหมดนี้ ไม่ใช่กงการอะไรของฉัน มันพอแล้วสำหรับมนุษย์ที่จะเข้าใจธุรกิจของเขาเอง และไม่คิดถึงคนอื่น ผมยุ่งมากๆ สวัสดี ทุกท่านครับ' สุภาพบุรุษส่ายศีรษะเล็กน้อย เศร้าและออกจากที่ทำงาน สครูจกลับไปทำงานของเขา รู้สึกพอใจกับตัวเองในตอนนี้หมอกที่หนาที่สุดของข้างนอก เย็นถูกเสียดสี ไฟส่องสว่างจากร้าน Windows คนรีบวิ่งมาที่นี่ และมีคนรวยและคนจนเหมือนกันที่จะซื้อสิ่งที่พวกเขาต้องการสำหรับวันพรุ่งนี้อาหารค่ำวันคริสต์มาสที่เมื่อมันเป็นเวลาที่จะปิดสำนักงานสครูจตื่นขึ้นมาช้าๆจากโต๊ะของเขา บ๊อบกำลังรอช่วงเวลานี้ และทันทีที่เขาใส่หมวกของเขา " คุณจะต้องการวันหยุดพรุ่งนี้ทั้งวัน ฉันคิดว่า ? บอกว่าคนขี่เหนียว