Here Newton makes the crucial postu

Here Newton makes the crucial postulation of general laws, rather than Aristotelian
forms, as the explanation for the manifest phenomena that fit into the general principles
discovered by science. His rejection of Aristotelian qualities as ‘occult’ trades on an
ambiguity in the meaning of ‘occult’. If it is taken as meaning occult as opposed to
manifest––i.e. not directly observable, as opposed to observable–it is true that Aristotelian
qualities (of some kinds) and forms are taken to be occult. However, Newton seems in this
passage to be equating ‘occult’ with unknowable. This is just what Aristotelians deny; they
hold that the nature of unobservable qualities and forms can be inferred from observation,
and can once inferred serve as the basis for predictions of future observations. To make this
equation, one must establish that being unobservable means being unknowable. Neither
Newton nor Locke could consistently argue for this view, since both of them believed in
the existence of an immaterial God; only with Hume did the claim that knowledge is
restricted to observation, in the non-Aristotelian sense of ‘observation’ used by Locke, get
developed in a consistent philosophical framework.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่นี่ที่นิวตันทำให้ postulation สำคัญของกฎหมายทั่วไป มากกว่า Aristotelianแบบฟอร์ม เป็นคำอธิบายปรากฏการณ์รายการที่แบ่งออกเป็นหลักการทั่วไปค้นพบ โดยวิทยาศาสตร์ เขาปฏิเสธของ Aristotelian คุณภาพเป็น 'occult' ค้าในการความคลุมเครือในความหมายของ 'occult' ถ้ามันจะถูกใช้เป็นความหมายรหัสญาณซึ่งตรงกันข้ามการmanifest––i.e โดยตรงที่ observable ตรงข้ามกับ observable – มันมีไม่จริง Aristotelian ว่าคุณภาพ (ของบางชนิด) และแบบฟอร์มมาให้รหัสญาณ อย่างไรก็ตาม นิวตันเหมือนในนี้เส้นทางการเป็น equating "รหัสญาณ" กับ unknowable นี้เป็นเพียงสิ่ง Aristotelians ปฏิเสธ พวกเขาถือว่า สามารถสรุปลักษณะของฟอร์มและ unobservable คุณภาพจากการสังเกตและสามารถเสิร์ฟครั้งสรุปเป็นพื้นฐานสำหรับการคาดคะเนในอนาคตสังเกต ต้องการนี้สมการ หนึ่งต้องสร้างที่ถูก unobservable หมายถึง unknowable ไม่นิวตันหรือล็อกสามารถอย่างสม่ำเสมอโต้เถียงสำหรับมุมมองนี้ เนื่องจากพวกเขาเชื่อว่าในทั้งสองพระเจ้าเป็น immaterial เท่ากับฮูมได้เรียกร้องที่มีความรู้จำกัดการเก็บข้อมูล ความไม่ Aristotelian 'สังเกต' ใช้ล็อก รับพัฒนาในกรอบปรัชญาสอดคล้องกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่นี่ทำให้นิวตันยืนยันความสำคัญของกฎหมายทั่วไปมากกว่าอริสโตเติ้
รูปแบบเป็นคำอธิบายสำหรับปรากฏการณ์อย่างชัดแจ้งที่เหมาะสมในหลักการทั่วไป
การค้นพบทางวิทยาศาสตร์ เขาปฏิเสธคุณภาพอริสโตเติ้เป็น 'ลึกลับ' ธุรกิจการค้าเมื่อวันที่
เคลือบแคลงในความหมายของ 'ลึกลับ' ถ้ามันจะมาเป็นความหมายลึกลับเมื่อเทียบกับ
ประจักษ์ - คือไม่ได้สังเกตโดยตรงเมื่อเทียบกับที่สังเกตได้มันเป็นความจริงที่อริสโตเติ้
คุณภาพ (ชนิดบางส่วน) และรูปแบบจะถูกนำไปจะลึกลับ อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่านิวตันใน
ทางที่จะได้รับเท่ากัน 'ลึกลับ' กับหยั่งรู้ นี่เป็นเพียงสิ่ง Aristotelians ปฏิเสธ; พวกเขา
บอกว่าธรรมชาติของการสำรวจคุณภาพและรูปแบบที่สามารถสรุปจากการสังเกต
และเมื่อสามารถสรุปใช้เป็นพื้นฐานสำหรับการคาดการณ์ของการสังเกตในอนาคต นี้เพื่อให้
สมการอย่างใดอย่างหนึ่งจะต้องสร้างวิธีการที่ถูกสำรวจเป็นหยั่งรู้ ทั้ง
นิวตันหรือล็อคอย่างต่อเนื่องก็อาจจะแย้งสำหรับมุมมองนี้เนื่องจากทั้งสองของพวกเขาเชื่อมั่นใน
การดำรงอยู่ของพระเจ้าสำคัญ; เฉพาะกับฮูมได้อ้างว่าความรู้ที่ถูก
จำกัด ให้สังเกตในความรู้สึกที่ไม่อริสโตเติ้ของการสังเกต 'ใช้โดยล็อคได้รับ
การพัฒนาในกรอบปรัชญาที่สอดคล้องกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่นี่นิวตันทำให้สัจพจน์ที่สำคัญของกฎหมายทั่วไปมากกว่ารูปแบบของอริสโตเติล
เป็นคำอธิบายสำหรับปรากฏการณ์ที่ปรากฏเข้ากับหลักการทั่วไป
ค้นพบทางวิทยาศาสตร์ เขาปฏิเสธของอริสโตเติล ' ลึกลับ ' คุณภาพเป็นเทรดบน
ความกำกวมในความหมายของ ' ลึกลับ ' ถ้าจะเอาความหมายลึกลับเป็นนอกคอก
รายการ––สังเกตคือไม่โดยตรง ,เป็นนอกคอกที่สังเกต และมันเป็นความจริงว่าอริสโตเติล
คุณภาพ ( บางชนิด ) และรูปแบบไปเป็นไสย อย่างไรก็ตาม นิวตัน ดูในหัวข้อนี้เป็น ' ลึกลับ '
เทียบกับไม่อาจเข้าใจ นี่เป็นเพียงสิ่งที่ aristotelians ปฏิเสธ พวกเขา
ถือว่า ธรรมชาติของ unobservable คุณภาพและรูปแบบสามารถ inferred จากการสังเกต
และเมื่อได้เป็นพื้นฐานในการคาดการณ์ของการสังเกตการณ์ในอนาคต เพื่อให้สมการนี้
, หนึ่งจะต้องสร้างที่ถูกหมายถึงการ unobservable ไม่อาจเข้าใจ หรือจะเถียงหรือล็อคส
นิวตันสำหรับมุมมองนี้ , เนื่องจากทั้งสองของพวกเขาเชื่อในความมีอยู่ของพระเจ้าขีดเส้น
; เฉพาะกับฮูมก็อ้างว่าความรู้
จำกัดสำรวจในความรู้สึกของ ' สังเกตการณ์ ' ไม่ใช่อริสโตเติลใช้ล๊อคได้
พัฒนาในสอดคล้องปรัชญากรอบ