ResultsAverage hours worked per wee

Results
Average hours worked per week by students was 14.7 hours. It was observed that higher psychological distress, poorer health perception, greater sleep debt, and higher exposure to physical work factors were associated with higher levels of acute fatigue. Also, it was observed that higher psychological distress, poorer health perception, higher exposure to physical work factors, and holding multiple jobs were associated with higher levels of chronic fatigue. The number of hours worked weekly was associated with neither acute nor chronic work-related fatigue.

Conclusions
Findings suggest that prevention strategies devised to minimize work-related fatigue in students should consider exposure to physical work factors. Results also re-emphasize the importance of obtaining sufficient sleep so as to prevent high levels of acute work-related fatigue.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์14.7 ชั่วโมงเฉลี่ยชั่วโมงทำงานต่อสัปดาห์ โดยนักเรียนได้ มีสังเกตว่า ความทุกข์ทางจิตใจสูง สุขภาพย่อมรู้ หนี้นอนมากกว่า และแสงขึ้นกับปัจจัยทางกายภาพทำเกี่ยวข้องกับระดับสูงของความเฉียบพลันอ่อนเพลีย นอกจากนี้ มันถูกตรวจสอบว่า ความทุกข์ทางจิตใจสูงขึ้น รับรู้สุขภาพย่อม แสงสูงปัจจัยการทำงานจริง และโฮลดิ้งหลายงานเกี่ยวข้องกับระดับสูงของความอ่อนเพลียเรื้อรัง จำนวนชั่วโมงที่ทำงานรายสัปดาห์ถูกเชื่อมโยงกับทั้งเฉียบพลัน หรือเรื้อรังที่เกี่ยวข้องกับงานความอ่อนเพลียบทสรุปพบแนะนำกลยุทธ์ป้องกันชิ้นเพื่อลดความเมื่อยล้าที่ทำงานเกี่ยวข้องนักเรียนควรพิจารณาแสงกับปัจจัยการทำงานจริง ผลลัพธ์ยังใหม่เน้นความสำคัญของการได้รับการนอนหลับที่เพียงพอเพื่อป้องกันระดับสูงของความอ่อนเพลียที่เกี่ยวข้องกับการทำงานเฉียบพลัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการ
เฉลี่ยชั่วโมงทำงานต่อสัปดาห์โดยนักเรียนเป็น 14.7 ชั่วโมง มันถูกตั้งข้อสังเกตว่าความทุกข์ทางจิตใจที่สูงกว่าการรับรู้สุขภาพยากจนหนี้การนอนหลับมากขึ้นและความเสี่ยงที่สูงขึ้นจากปัจจัยทำงานทางกายภาพที่เกี่ยวข้องกับระดับที่สูงขึ้นของความเหนื่อยล้าเฉียบพลัน ยังได้มีการตั้งข้อสังเกตว่าความทุกข์ทางจิตใจที่สูงกว่าการรับรู้สุขภาพที่ยากจนกว่าแสงที่สูงขึ้นจากปัจจัยการทำงานทางกายภาพและการถือครองหลายงานที่เกี่ยวข้องกับระดับที่สูงขึ้นของความเหนื่อยล้าเรื้อรัง จำนวนชั่วโมงการทำงานรายสัปดาห์ที่เกี่ยวข้องกับทั้งเฉียบพลันหรือเรื้อรังความเมื่อยล้าที่เกี่ยวข้องกับการทำงาน. สรุปผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่ากลยุทธ์การป้องกันการวางแผนเพื่อลดความเมื่อยล้าในการทำงานที่เกี่ยวข้องกับนักเรียนควรพิจารณาปัจจัยทำงานทางกายภาพ ผลอีกครั้งนอกจากนี้ยังเน้นความสำคัญของการได้รับการนอนหลับที่เพียงพอเพื่อป้องกันไม่ให้ระดับสูงของความเมื่อยล้าเฉียบพลันที่เกี่ยวข้องกับการทำงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์
ชั่วโมงเฉลี่ยทำงานต่อสัปดาห์ โดยนักเรียนได้ 14 ชั่วโมง พบว่าสูงกว่า จิตทุกข์ ไร้การรับรู้ภาวะสุขภาพ , หนี้การนอนมากขึ้น และระดับการเปิดรับปัจจัยการทำงานทางกายภาพที่เกี่ยวข้องกับระดับที่สูงขึ้นของอาการเฉียบพลัน นอกจากนี้ พบว่า สูงกว่าจิตทุกข์ยากจนสุขภาพการรับรู้ระดับการเปิดรับปัจจัยการทำงานทางกายภาพค้างงานหลายที่เกี่ยวข้องกับระดับที่สูงขึ้นของความเหนื่อยล้าเรื้อรัง จำนวนชั่วโมงทำงานรายสัปดาห์ที่เกี่ยวข้องกับความเหนื่อยล้าจากการทำงานทั้งเฉียบพลันและเรื้อรัง


สรุปข้อค้นพบจากการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่า การป้องกันกลยุทธ์การวางแผนเพื่อลดความเมื่อยล้าในการทำงาน นักเรียนควรพิจารณาความเสี่ยงจากปัจจัยทางกายภาพผลลัพธ์ก็จะเน้นความสำคัญของการได้รับการนอนหลับที่เพียงพอเพื่อป้องกันไม่ให้ระดับความเหนื่อยล้าจากการทำงานแบบเฉียบพลัน