Very similar findings emerge for Ne

Very similar findings emerge for New Zealand
from the Winestate data (Table 8) as those from the
Halliday data (Table 7): vintage ratings are nearly
all significant with no obvious trend over time, variety
and regional differences are not pronounced, and
nor are they becoming more significant over time.
Finally on the results, note that in all subsamples
the variation in prices explained by the model
(adjusted R2) is higher for New Zealand, despite
the much smaller sample sizes. Moreover, note that
the estimation results are fairly consistent across the
two different data sets for each country, although the
Halliday data set has the higher explanatory power.
In addition, the size of the price premia that consumers
are willing to pay for higher-rated wines is
consistently less in New Zealand than in Australia
(especially bearing in mind that the NZ$ was
worth only 70–85 per cent of the value of the A$
in the 1990s).
V Implications and Areas for Further Research
At least three clear lessons can be drawn from these
results. One is that vintage ratings by independent
writers/critics/judges (in this case those of
Winestate magazine judges and, for James Halliday,
as well as his winery ratings and classic wine

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พบคล้ายเกิดในนิวซีแลนด์จากข้อมูล Winestate (ตาราง 8) ที่ได้จากการข้อมูล Halliday (ตาราง 7): จัดอันดับโบราณเกือบจะอย่างมีนัยสำคัญทั้งหมด มีแนวโน้มไม่ชัดเจนเวลา หลากหลายและความแตกต่างไม่ออกเสียง และหรือจะกลายเป็นยิ่งกว่าเวลาสุดท้าย ผล โปรดทราบว่า ใน subsamples ทั้งหมดการเปลี่ยนแปลงในคาอธิบาย โดยรูปแบบ(ปรับปรุง R2) จะสูงกว่าในนิวซีแลนด์ แม้มีมากมีขนาดเล็กกว่าตัวอย่างขนาดนั้น นอกจากนี้ โปรดทราบว่าผลการประเมินค่อนข้างสอดคล้องกันระหว่างการข้อมูลที่แตกต่างกันสองชุดสำหรับแต่ละประเทศ แม้ว่าการชุดข้อมูล Halliday ได้อธิบายพลังสูงนอกจากนี้ ขนาดของ premia ราคาที่ผู้บริโภคยินดีที่จะจ่ายสำหรับไวน์อันดับสูงอย่างน้อยในนิวซีแลนด์กว่าในออสเตรเลีย(โดยเฉพาะแบริ่งที่เป็นดอลลาร์นิวซีแลนด์คุ้มค่าเพียง 70 – 85 ร้อยละของค่าของ A$ในปี 1990)นัยวีและพื้นที่สำหรับการวิจัยเพิ่มเติมบทเรียนชัดเจนน้อยสามสามารถดึงจากเหล่านี้ผลลัพธ์ที่ หนึ่งคือวินเทจที่จัดอันดับ โดยอิสระนักเขียน/นักวิจารณ์/ผู้พิพากษา (ในกรณีของผู้พิพากษานิตยสาร Winestate และ James Hallidayเขาจัดอันดับไวน์และไวน์คลาสสิก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการวิจัยที่คล้ายกันมากโผล่ออกมานิวซีแลนด์จากข้อมูล Winestate (ตารางที่ 8) เป็นผู้ที่มาจากข้อมูลที่ฮัลลิเดย์(ตารางที่ 7): การจัดอันดับวินเทจที่มีเกือบทุกอย่างมีนัยสำคัญโดยไม่มีแนวโน้มที่เห็นได้ชัดในช่วงเวลาที่ความหลากหลายและความแตกต่างในระดับภูมิภาคจะไม่เด่นชัดและไม่เป็นพวกเขากลายเป็นความสำคัญมากขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป. ในที่สุดผลทราบว่าใน subsamples ทุกรูปแบบในราคาที่อธิบายได้ด้วยรูปแบบ(ปรับ R2) เป็นที่สูงขึ้นสำหรับนิวซีแลนด์แม้จะมีขนาดตัวอย่างมีขนาดเล็กมาก นอกจากนี้ยังทราบว่าผลการประเมินเป็นธรรมที่สอดคล้องกันระหว่างสองชุดข้อมูลที่แตกต่างกันสำหรับแต่ละประเทศถึงแม้ว่าข้อมูลชุดฮัลลิเดย์มีอำนาจอธิบายที่สูงขึ้น. นอกจากนี้ขนาดของ Premia ราคาที่ผู้บริโภคยินดีที่จะจ่ายสำหรับการจัดอันดับที่สูงขึ้นไวน์เป็นอย่างต่อเนื่องน้อยในนิวซีแลนด์กว่าในประเทศออสเตรเลีย(โดยเฉพาะแบริ่งในใจว่านิวซีแลนด์ $ เป็นมูลค่าเพียงร้อยละ70-85 ของมูลค่าของ A ที่ $ ในปี 1990). ผลกระทบ V และพื้นที่เพื่อการค้นคว้าเพิ่มเติมอย่างน้อยสามชัดเจนบทเรียนสามารถดึงออกมาจากทั้งผล หนึ่งคือการที่การจัดอันดับวินเทจโดยอิสระนักเขียน / นักวิจารณ์ / ผู้พิพากษา (ในกรณีนี้ผู้ Winestate ผู้พิพากษานิตยสารและสำหรับเจมส์ฮัลลิเดย์, เช่นเดียวกับการให้คะแนนของโรงกลั่นเหล้าองุ่นของเขาและไวน์คลาสสิก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลที่คล้ายกันมากอุบัติใหม่ของนิวซีแลนด์
จากข้อมูล winestate ( ตารางที่ 8 ) จากฮอลลิเดย์ข้อมูล ( ตารางที่ 7 )

: วินเทจ เรทติ้งเกือบทุกความสัมพันธ์กับแนวโน้มไม่ชัดตลอดเวลา ความหลากหลายและความแตกต่างในระดับภูมิภาคไม่

และจะเด่นชัด และมากขึ้นตลอดเวลา
ในที่สุด ในผลลัพธ์ หมายเหตุว่า ใน subsamples
การเปลี่ยนแปลงในราคาที่สามารถอธิบายได้ด้วยแบบจำลอง
( ปรับ R2 ) สูงนิวซีแลนด์ แม้จะ
ขนาดตัวอย่างมีขนาดเล็กมาก . นอกจากนี้ทราบว่า
การค่อนข้างสอดคล้องกันทั่ว
ที่แตกต่างกันสองชุดข้อมูลสำหรับแต่ละประเทศ แม้ว่า
ฮอลลิเดย์ชุดข้อมูลมีสูงขึ้น การพลังงาน
นอกจากนี้ ขนาดของ Premia ที่ผู้บริโภค
ราคาเต็มใจที่จะจ่ายสำหรับการจัดอันดับที่สูงขึ้นอย่างต่อเนื่องน้อยกว่าในไวน์คือ

ในออสเตรเลียนิวซีแลนด์มากกว่า ( โดยเฉพาะแบริ่งในใจว่า NZ $ คือ
มูลค่าเพียง 70 - 85 เปอร์เซ็นต์ของค่าของ $
ในปี 1990 )
V นัยยะและพื้นที่สำหรับการวิจัยต่อไป
บทเรียนชัดเจนอย่างน้อยสาม สามารถวาดจากผลเหล่านี้

หนึ่งคือการจัดอันดับโดยอิสระ
วินเทจนักเขียน / นักวิจารณ์ / ผู้พิพากษา ( ในกรณีนี้บรรดา
winestate นิตยสารผู้พิพากษา และ เจมส์ ลลิเดย์
, รวมทั้งของเขาไวน์และไวน์คลาสสิกจำกัด