Recent clinical studies have demons

Recent clinical studies have demonstrated that chronic maintenance therapy in patients with COPD can significantly decrease the frequency of exacerbations. These studies show that long-active bronchodilators, including long-acting bagonists (LABAs) (e.g. salmeterol and formoterol) [62]; and long-acting anticholinergics (e.g. tiotropium) reduce the mean rate of COPD exacerbation [15, 63–65]. These effects have also been reported with combination therapy of inhaled corticosteroids and LABAs [66–69]. Furthermore, these studies have demonstrated that the reduction in exacerbations results in a significant decrease in hospitalisations and healthcare utilization [63–69]. Other chronic therapies, such as carbocisteine and N-acetylcysteine, showed a decrease in COPD exacerbations [70–73], while other studies failed to show these effects [74]. These findings could be explained by severity of patients enrolled in these studies and the use of concomitant medications. More detailed discussion is presented elsewhere in the present issue of the European Respiratory Review [75, 76].

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาทางคลินิกล่าสุดได้แสดงให้เห็นว่าการรักษาด้วยการบำรุงรักษาเรื้อรังในผู้ป่วยที่มีปอดอุดกั้นเรื้อรังอย่างมีนัยสำคัญสามารถลดความถี่ของการกำเริบ การศึกษาเหล่านี้แสดงให้เห็นว่ายาขยายหลอดลมระยะการใช้งานรวมทั้ง bagonists ที่ออกฤทธิ์ยาว (LABAs) (เช่น salmeterol และ formoterol) [62]; และระยะยาวที่ออกฤทธิ์ anticholinergics (เช่น tiotropium) ลดอัตราเฉลี่ยของปอดอุดกั้นเรื้อรังกำเริบ [15 63-65] ผลกระทบเหล่านี้ยังได้รับรายงานกับการรักษาด้วยการรวมกันของ corticosteroids สูดดมและ LABAs [66-69] นอกจากนี้การศึกษาเหล่านี้ได้แสดงให้เห็นว่าการลดลงของผลการกำเริบในการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในการรักษาในโรงพยาบาลและการใช้ประโยชน์ด้านการดูแลสุขภาพ [63-69] การรักษาโรคเรื้อรังอื่น ๆ เช่น carbocisteine​​ และ N-acetylcysteine​​ แสดงให้เห็นการลดลงของการกำเริบปอดอุดกั้นเรื้อรัง [70-73] ในขณะที่การศึกษาอื่น ๆ ล้มเหลวที่จะแสดงให้เห็นผลกระทบเหล่านี้ [74] การค้นพบนี้สามารถอธิบายได้โดยความรุนแรงของผู้ป่วยที่ลงทะเบียนเรียนในการศึกษาเหล่านี้และการใช้ยาด้วยกัน อภิปรายรายละเอียดเพิ่มเติมอื่น ๆ จะถูกนำเสนอในฉบับปัจจุบันของยุโรปทบทวนระบบทางเดินหายใจ [75, 76]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาทางคลินิกแสดงให้เห็นว่าการรักษาล่าสุดเรื้อรังในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังสามารถลดความถี่ของผู้ป่วย . การศึกษาเหล่านี้แสดงให้เห็นว่า ยาขยายหลอดลมที่ใช้งานมานาน รวมทั้งบางส่วน bagonists ( สวัสดี ) ( เช่น ซัลเมเทอรอล และ ฟอร์โมติรอล ) [ 62 ] ; และบางส่วนโคลิเนอร์จิก ( เช่น tiotropium ) ลดอัตราเฉลี่ยของปอดอุดกั้นเรื้อรังกำเริบ [ 15 , 63 และ 65 ]ผลเหล่านี้ยังได้รับรายงานการรักษาของยาพ่นสเตียรอยด์ และสวัสดี [ 66 - 69 ] นอกจากนี้ การศึกษาเหล่านี้ได้แสดงให้เห็นการลดลงในผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาลดลงอย่างมีนัยสำคัญในผลในการดูแลสุขภาพ– 69 [ 63 ] ผู้ป่วยเรื้อรังอื่นๆ เช่น อันตรายและซามูไรวอริเออร์ ,พบว่าลดลงในผู้ป่วย COPD 70 – [ 73 ] ในขณะที่การศึกษาอื่น ๆล้มเหลวในการแสดงผลพวกนี้ [ 74 ] ผลการศึกษาครั้งนี้สามารถอธิบายอาการของผู้ป่วยที่ลงทะเบียนเรียนในการศึกษาเหล่านี้ และการเกิดโรค การอภิปรายรายละเอียดเพิ่มเติมที่นำเสนออื่น ๆ ในปัญหาปัจจุบันของยุโรประบบทางเดินหายใจทบทวน [ 75 , 76 ] .