Relationship between Morals and Fai

Relationship between Morals and Faith
Some people think that faith and morals may not necessarily be related. In Islam, any reform on an individual or social level must start with moral transformation. This moral transformation may be encouraged by an appeal to either patriotism, the power of law, or inherent kindness. However, to have profound and sustainable moral elevation, it must be concurrent with the moral code that is revealed by God, which in itself is not temporary due to certain circumstances or basic benefits.
The Qur’an says what means: { Verily never will Allah change the condition of a people until they change it themselves (with their own souls)}(Ar‐Ra'd 13:11).
Elsewhere it says what means: {Because Allah will never change the Grace which he hath bestowed on a people until they change what is in their (own) souls: and verily Allah is He Who heareth and knoweth (all thing)}(Al‐Anfal 8:53).
These verses depict the rise and fall of different ancient civilizations. According to the second verse, these people were deprived of all the blessings and luxuries bestowed on them by God because of their bad deeds and ungratefulness to Him.
If any act is preformed with good intentions and within the boundaries God has permitted, it is considered an act of worship.
The relationship between faith and morals is frequently mentioned in a verse that is repeated frequently in the Qur’an and says what means: {Those who believe and did good deeds}(Saad 38:24). This verse indicates that to have true faith, good deeds are essential.
1
This relationship is also clarified in many sayings of the Prophet Muhammad. For example, it was reported that he once told his Companions that the most beloved to him and the closest to him in the hereafter is the one who has the best manners (Ahmad). The Prophet also said: "The best of the believers in faith are those who are the best in morals" (Narrated by At‐Tabarani).
The Prophet’s grandson Al‐Hassan also said that true faith is not only by wishing or pretending to have faith, but it is the true belief of one's heart which is verified by good deeds

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสัมพันธ์ระหว่างศีลธรรมและความเชื่อ
บางคนคิดว่าความเชื่อและศีลธรรมอาจไม่จำเป็นต้องเกี่ยวข้อง ในศาสนาอิสลามการปฏิรูปในระดับบุคคลหรือสังคมใด ๆ จะต้องเริ่มต้นด้วยการเปลี่ยนแปลงทางศีลธรรม การเปลี่ยนแปลงทางศีลธรรมนี้อาจได้รับการสนับสนุนจากการอุทธรณ์ให้ทั้งความรักชาติอำนาจของกฎหมายหรือความเมตตาโดยธรรมชาติ อย่างไรก็ตามจะมีการยกระดับทางศีลธรรมที่ลึกซึ้งและยั่งยืนนั้นจะต้องได้พร้อมกันกับศีลธรรมที่ถูกเปิดเผยโดยพระเจ้าซึ่งในตัวเองไม่ได้ชั่วคราวเนื่องจากสถานการณ์บางอย่างหรือผลประโยชน์ขั้นพื้นฐาน.
กุรอานกล่าวว่าสิ่งที่หมายถึง: {แท้จริงจะไม่ . อัลลอเปลี่ยนสภาพของคนจนกว่าพวกเขาจะเปลี่ยนมันเอง (ที่มีจิตวิญญาณของตัวเอง)} (Ar-Ra'd 13:11)
อื่น ๆ มันบอกว่าสิ่งที่หมายถึง: {เพราะอัลลอจะไม่เปลี่ยนแปลงเกรซซึ่งพระองค์ทรงมอบให้กับ คนจนกว่าพวกเขาจะเปลี่ยนสิ่งที่อยู่ในพวกเขา (ของตัวเอง) จิตวิญญาณและแท้จริงอัลลอพระองค์คือผู้ทรงได้ยินและรู้จัก (ทุกสิ่ง)} (Al-Anfal 08:53).
โองการเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงการเพิ่มขึ้นและการล่มสลายของอารยธรรมโบราณที่แตกต่างกัน ตามท่อนที่สองคนเหล่านี้จะถูกตัดสิทธิ์ของทุกพรและความหรูหราให้แก่พวกเขาโดยพระเจ้าเพราะกระทำที่ไม่ดีของพวกเขาและมักขะกับพระองค์.
หากการกระทำใด ๆ ที่เป็น preformed ด้วยความตั้งใจที่ดีและภายในขอบเขตที่พระเจ้าได้รับอนุญาตก็ถือว่า . การกระทำของการเคารพบูชา
ความสัมพันธ์ระหว่างความเชื่อและศีลธรรมมักถูกกล่าวถึงในข้อที่ซ้ำบ่อย ๆ ในคัมภีร์กุรอ่านและบอกว่าสิ่งที่หมายถึง: {ผู้ที่เชื่อและไม่ทำความดี} (ซาด 38:24) ข้อนี้แสดงให้เห็นว่ามีความเชื่อความจริงการกระทำที่ดีมีความจำเป็น.
1
ความสัมพันธ์นี้ยังชี้แจงในคำพูดมากของศาสดามูฮัมหมัด ตัวอย่างเช่นมีรายงานว่าครั้งหนึ่งเขาเคยบอกกับสหายของเขาที่รักมากที่สุดกับเขาและใกล้ชิดกับเขาในปรโลกคือคนที่มีมารยาทที่ดีที่สุด (Ahmad) พระศาสดายังกล่าวว่า. "ที่ดีที่สุดของผู้ศรัทธาในความเชื่อที่เป็นผู้ที่ที่ดีที่สุดในศีลธรรม" (บรรยายโดย At-Tabarani)
หลานชายของพระศาสดาอัลฮัสซันยังกล่าวว่าศรัทธาที่แท้จริงไม่ได้เป็นเพียงโดยประสงค์หรือทำท่าจะมี ความเชื่อ แต่มันเป็นความเชื่อที่แท้จริงของหัวใจหนึ่งของซึ่งมีการตรวจสอบโดยการกระทำที่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสัมพันธ์ระหว่างคุณธรรมและศรัทธา
บางคนคิดว่าความเชื่อและศีลธรรมอาจไม่จําเป็นต้องเกี่ยวข้อง ในศาสนาอิสลาม มีการปฏิรูปในระดับบุคคลหรือสังคมต้องเริ่มด้วยการเปลี่ยนแปลงทางจริยธรรม การเปลี่ยนแปลงทางจริยธรรมนี้อาจได้รับการสนับสนุนโดยการอุทธรณ์ทั้งความรักชาติ อำนาจของกฎหมายหรือความเมตตาโดยธรรมชาติ อย่างไรก็ตาม มีลึกซึ้งและยกระดับคุณธรรมยั่งยืนมันต้องควบคู่กับจริยธรรมที่ถูกเปิดเผยโดยพระเจ้าซึ่งในตัวเองไม่ได้ชั่วคราวเนื่องจากสถานการณ์บางอย่างหรือประโยชน์พื้นฐาน อัลกุรอานกล่าวว่าหมายถึง
: { แท้จริงอัลลอฮ์ไม่เคยจะเปลี่ยนแปลงสภาพของประชาชนจนกว่าพวกเขาจะเปลี่ยนมันเอง ( กับจิตวิญญาณของตัวเอง ) } ( AR ‐ราจะ : )
ที่อื่นว่าหมายถึงอะไร :{ เพราะอัลลอฮฺจะไม่เปลี่ยนพระคุณที่พระองค์ทรงมอบให้กับประชาชนจนกว่าพวกเขาจะเปลี่ยนอะไรในตน ( เอง ) วิญญาณ : และแท้จริงอัลลอฮ์ คือผู้ที่ได้ฟังและรู้จัก ( ทุกเรื่อง ) } ( อัล‐นฟัล 8:53 ) .
โองการเหล่านี้แสดงถึงความรุ่งโรจน์ และการล่มสลายของอารยธรรมโบราณต่าง ๆ ตามข้อสองคนเหล่านี้ถูกลิดรอนพรทั้งหมดและความหรูหราให้แก่พวกเขาโดยพระเจ้าเพราะการกระทำที่ไม่ดีของตน และความอกตัญญูเขา .
ถ้าเป็น preformed กับความตั้งใจดีและอยู่ในขอบเขตที่พระเจ้าอนุญาต ก็ถือว่าเป็นการกระทำสักการะบูชา .
ความสัมพันธ์ระหว่างความเชื่อและศีลธรรมถูกกล่าวถึงบ่อยในข้อที่ซ้ำบ่อยในอัลกุรอานว่าหมายถึงอะไร : { ผู้ที่เชื่อ และทำความดี } ( ซาอัด 38:24 ) กลอนนี้ บ่งชี้ว่า มีจริง ความเชื่อ ความดี เป็นสิ่งจำเป็น .
1
ความสัมพันธ์นี้ยังได้ชี้แจงในหลายคำพูดของศาสดามูฮัมหมัด ตัวอย่างเช่นมีรายงานว่า ครั้งหนึ่งเขาเคยบอกสหายของเขาว่า ที่รักมากที่สุดกับเขาและใกล้เขาในปรโลกเป็นคนที่มีมารยาทที่ดีที่สุด ( อาหมัด ) ท่านศาสดาได้กล่าวว่า : " ที่ดีที่สุดของผู้ศรัทธาในความเชื่อ เป็นคนที่ดีที่สุดในศีลธรรม " ( บรรยายโดยที่‐
tabarani )ของท่านศาสดา อัลฮัสซัน กล่าวว่า หลาน‐ศรัทธาที่แท้จริงไม่ใช่แค่ปรารถนา หรือแกล้งทำเป็นเชื่อ แต่มันเป็นความเชื่อที่แท้จริงของหัวใจซึ่งได้ผ่านการรับรองจากความดี