Objective. To determine the relatio

Objective. To determine the relationship between change in body mass and knee-joint moments and forces during walking in overweight and obese older adults with knee osteoarthritis (OA) following an 18-month clinical trial of diet and exercise.
Methods. Data were obtained from 142 sedentary, overweight, and obese older adults with self-reported disability and radiographic evidence of knee OA who underwent 3-dimensional gait analysis. Gait kinetic outcome variables included peak knee-joint forces and peak internal knee-joint moments. Mixed regression models were created to predict followup kinetic values, using followup body mass as the primary explanatory variable. Baseline body mass was used as a covariate, and thus followup body mass was a surrogate measure for change in body mass (i.e., weight loss).
Results. There was a significant direct association between followup body mass and peak followup values of compressive force (P 0.001), resultant force (P 0.002), abduction moment (P 0.03), and medial rotation moment (P 0.02). A weight reduction of 9.8N (1 kg) was associated with reductions of 40.6N and 38.7N in compressive and resultant forces, respectively. Thus, each weight-loss unit was associated with an 4-unit reduction in knee-joint forces. In addition, a reduction in body weight of 9.8N (1 kg) was associated with a 1.4% reduction (0.496 Nm) in knee abduction moment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์ เพื่อกำหนดความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงในร่างกายโดยรวม และเข่าร่วมช่วงเวลาและกองกำลังในระหว่างเดินในน้ำหนักเกิน และโรคอ้วนอายุกับเข่าเสื่อม (OA) ตามการทดลองทางคลินิก 18 เดือนของอาหารและการออกกำลังกายวิธีการ ข้อมูลที่ได้รับจาก 142 อยู่ประจำ น้ำหนักเกิน อ้วนอายุพิการตนเองรายงานและหลักฐานเจริญเข่า OA ที่ผ่านการวิเคราะห์เดิน 3 มิติ ตัวแปรผลเคลื่อนไหวเดินรวมสูงสุดเข่า-ร่วมแรงและสูงสุดภายในข้อเข่าร่วมช่วงเวลา สร้างแบบจำลองถดถอยที่ผสมทำนายติดตามค่าเคลื่อนไหว ใช้ติดตามมวลกายเป็นตัวแปรอธิบายหลัก ร่างกายพื้นฐานใช้มวลเป็น covariate การ และดังนั้น ติดตามมวลของร่างกายเป็นการวัดตัวแทนการเปลี่ยนแปลงมวลร่างกาย (เช่น น้ำหนัก)ผลลัพธ์ที่ มีการเชื่อมโยงโดยตรงสำคัญระหว่างค่ามวล และสูงสุดติดตามร่างกายเพื่อติดตามงานของแรงอัด (P 0.001), resultant force (P 0.002), ขณะที่ลักพาตัว (P 0.03), และขณะที่หมุนอยู่ตรงกลาง (P 0.02) 9.8N (1 กิโลกรัม) ลดน้ำหนักได้เกี่ยวข้องกับการลดลงของ 40.6N และ 38.7N ในกองกำลังแรงอัด และ resultant ตามลำดับ ดังนั้น แต่ละหน่วยน้ำหนักถูกเชื่อมโยงกับการลด 4 หน่วยกองกำลังเข่าร่วม นอกจากนี้ การลดน้ำหนักของ 9.8N (1 กิโลกรัม) ถูกเชื่อมโยงกับการลดลง 1.4% (0.496 Nm) ในขณะที่ลักพาตัวเข่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์. เพื่อตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงในช่วงเวลาที่มวลกายและเข่าและกองกำลังในระหว่างเดินอยู่ในภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วนผู้สูงอายุที่มีโรคข้อเข่าเสื่อม (OA) ดังต่อไปนี้การทดลองทางคลินิก 18 เดือนของการรับประทานอาหารและการออกกำลังกาย.
วิธี ข้อมูลที่ได้รับจาก 142 อยู่ประจำที่มีน้ำหนักเกินและโรคอ้วนผู้สูงอายุที่มีความพิการตนเองรายงานและหลักฐานภาพรังสีของข้อเข่าเสื่อมที่เปลี่ยน 3 มิติการวิเคราะห์การเดิน เดินตัวแปรผลการเคลื่อนไหวรวมพลังเข่าสูงสุดและช่วงเวลาที่เข่าร่วมกันภายในสูงสุด แบบจำลองการถดถอยผสมถูกสร้างขึ้นเพื่อทำนายการติดตามการเคลื่อนไหวค่าใช้มวลกายติดตามเป็นตัวแปรอธิบายหลัก มวลกายพื้นฐานที่ใช้เป็นตัวแปรร่วมและทำให้ติดตามมวลกายเป็นมาตรการตัวแทนสำหรับการเปลี่ยนแปลงในมวลกาย (เช่นการสูญเสียน้ำหนัก).
ผลการค้นหา มีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญโดยตรงระหว่างมวลกายการติดตามและยอดค่าการติดตามผลของแรงอัด (P 0.001) แรงลัพธ์ (P 0.002) ขณะที่การลักพาตัว (P 0.03) และช่วงเวลาที่หมุนอยู่ตรงกลาง (P 0.02) เป็น การลดน้ำหนักของ 9.8N (1 กิโลกรัม) มีความสัมพันธ์กับการลดลงของ 40.6N และ 38.7N ในอัดและกองกำลังผลลัพธ์ตามลำดับ ดังนั้นแต่ละหน่วยลดน้ำหนักที่มีความสัมพันธ์กับการลดลง 4 หน่วยในกองกำลังเข่า นอกจากนี้ในการลดน้ำหนักตัวของ 9.8N (1 กิโลกรัม) มีความสัมพันธ์กับการลดลง 1.4% (0.496 นิวตันเมตร) อยู่ในช่วงเวลาการลักพาตัวที่หัวเข่า