1. IntroductionRice culture stands

1. Introduction
Rice culture stands by the production and cultivated area, playing a strategic role in the world economy. In 2005, about 620 mi ton of rice was produced in an area of 160 mi hectares all around the world. Nearly 90% of the entire rice culture is grown and consumed in Asia. Brazil appears to be the world's 9th producer, which means 13.1 mi ton of rice (http://sistemasdeproducao.cnptia.embrapa.br/FontesHTML/Arroz/ArrozTerrasAltasMatoGrosso/index.htm), resulting in about 2.5 mi ton of rice husk from the rice processing.Rice husk is a by-product of the rice milling industry resulting in problems associated with management of solid waste, which if not handled adequately, should attract disease-carrying animals, increasing the risk of fire, or even occupying large spaces in landfill sites (Teng et al., 1997). Another common destination is the disposal in rivers releasing methane during the decomposition, which is a greenhouse gas. Rice husk studies are not recent and have attracting attention of many researches, including patents (Amick, 1982, Della et al., 2006, De Souza et al., 1999, De Souza et al., 2002, Hanna et al., 1984 and Real et al., 1996). A preliminary leaching of rice husk using boiled and concentrated acid solutions under pressure before burning proved to be effective in removing most of the metallic impurities and producing silica completely white in color with a high specific surface area (Chakraverty et al., 1988, Della et al., 2002, Hunt et al., 1984, James and Rao, 1985, Mishra et al., 1985 and Patel et al., 1987). Surprisingly, none of these studies have investigated the use of milder acid solutions to extract silica.Rice husk have a relatively high content of inorganic compounds, representing approximately 20% of the dry weight of the husk. Silica represents 94% of the total while the remaining 6% are K2O, CaO, MgO, Al2O3, and P2O5 in decreasing concentrations (Houston, 1972 and Gallo et al., 1974). The main organic components of the dry weight of the husk are cellulose, hemicelluloses and lignin, representing more than 75% of the total, and the remainder consists of oils, proteins, etc. The organic and inorganic composition depends on many factors, such as variety, soil type, weather conditions, and fertilizers (De Souza et al., 2002).

Silica (SiO2) is a basic raw material that is widely used in electronics, ceramic, and polymer material industries. Because of its particles diameter, ultrafine silica powders have many technological applications, such as tixotropic agents, thermal insulators, composite fillers, etc. (Liou, 2004). Refractory products based on silica have great properties, like high strength under high temperatures, which are much better than argil products, having therefore fantastic applications in furnaces (Shreve, 1980). The manufacturing of insulating or refractory materials using rice husk ash is an alternative for environmental subjects, as well as adding value to the residue.

Some kinetics studies of biomass have attracted the attention of scientific community. Sonobe and Worasuwannarak (2008) reported kinetics parameters of biomass pyrolisis (rice straw and husk, corn cereal and cellulose activation energies 170, 174, 183 and 185 kJ mol−1, respectively) using a simplified model known as distributed activation energy model (DAEM). Mansaray and Ghaly (1999) determined the existence of two distinct zones of reaction during the thermal degradation of rice husk, and reported kinetics parameters of thermochemical conversion of four varieties of rice husk using thermogravimetric curves, with respective activations energies from 142.7 to 188.5 kJ mol−1 and from 11.0 to 16.6 kJ mol−1.In present work, the activation energies of the thermal degradation of rice husk were determined by the Ozawa method in accordance with Medeiros et al. (2003). This method consists of a suggestion for a similar integral method, but more convenient than the method proposed by Doyle (1961). Moreover, it is more applicable and can be used in the determination of kinetic parameters of many polymers (Elmer and Nordberg, 1958).The extraction of nanosilica and the burning behavior of the rice husk were discussed using methodologies described in the literature with proposed changes from the results of their characterizations. The obtained materials from the burnt rice husk were characterized by infrared spectroscopy and size particle analysis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. แนะนำ
วัฒนธรรมข้าวหมายถึงผลิตและพื้นที่ปลูก การเล่นบทบาทเชิงกลยุทธ์ในเศรษฐกิจโลก ในปี 2005 ประมาณ 620 mi ตันของข้าวที่ผลิตในพื้นที่ของ 160 mi เฮคเตอร์ทั่วโลก เกือบ 90% ของวัฒนธรรมข้าวทั้งหมดถูกพัฒนา และใช้ในเอเชีย บราซิลปรากฏให้ โลก 9 โปรดิวเซอร์ 13.1 mi ซึ่งต้นข้าว (http://sistemasdeproducaocnptia.embrapa.br/FontesHTML/Arroz/ArrozTerrasAltasMatoGrosso/index.htm), ใน 2.5 mi ตันแกลบจากข้าวแกลบเป็นผลพลอยได้ของข้าวกัดอุตสาหกรรมเป็นผลในปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการจัดการขยะ ซึ่งถ้าไม่จัดการอย่างเพียงพอ ควรดึงดูดดำเนินโรคสัตว์ เพิ่มความเสี่ยงของอัคคีภัย หรือแม้แต่ช่องว่างขนาดใหญ่ช่องในอเมริกาฝังกลบ (โหน่งและ al., 1997) ปลายทางอื่นทั่วไปเป็นการขายทิ้งในแม่น้ำที่ปล่อยมีเทนระหว่างการเน่า ซึ่งเป็นก๊าซเรือนกระจก ข้าวแกลบไม่ล่าสุด และได้ดึงดูดความสนใจของงานวิจัยมากมาย รวมถึงสิทธิบัตร (Amick, 1982 เดลลาและ al., 2006, al. et De Souza, 1999, De Souza et al., 2002, Hanna et al., 1984 และจริง et al., 1996) เป็นเบื้องต้นละลายใช้แกลบข้าวต้ม และเข้มข้นแก้ปัญหากรดภายใต้ความดันก่อนเขียนพิสูจน์ให้มีประสิทธิภาพในการเอาออกของสิ่งสกปรกโลหะ และผลิตซิลิกาสีขาวทั้งหมดสีกับพื้นที่ผิวเฉพาะที่สูง (Chakraverty et al., 1988 เดลลาและ al., 2002 ล่า et al., 1984, James และราว 1985 มิชราเกส์ et al., 1985 และ Patel et al., 1987) จู่ ๆ ไม่มีการศึกษาเหล่านี้ได้ตรวจสอบการใช้โซลูชั่นกรดพะแนงแยกซิลิกาแกลบมีเนื้อหาค่อนข้างสูงสารประกอบอนินทรีย์ แทนประมาณ 20% ของน้ำหนักแห้งของแกลบ ซิลิกาแสดงถึง 94% ของยอดรวมในขณะที่เหลือ 6% K2O, CaO, MgO, Al2O3 และ P2O5 ในการลดความเข้มข้น (Houston 1972 และกอลโล et al., 1974) ส่วนประกอบอินทรีย์หลักของน้ำหนักแห้งของแกลบมีเซลลูโลส hemicelluloses และ lignin มากกว่า 75% ของยอดรวม แสดง และส่วนเหลือประกอบด้วยน้ำมันหอมระเหย โปรตีน ฯลฯ องค์ประกอบอินทรีย์ และอนินทรีย์ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายอย่าง เช่น ชนิดดิน สภาพอากาศ และหลากหลายปุ๋ย (De Souza et al., 2002) .

ซิลิก้า (SiO2) เป็นวัตถุดิบพื้นฐานที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ เซรามิก และพอลิเมอร์วัสดุอุตสาหกรรม เนื่องจากขนาดของอนุภาค ผงซิลิกา ultrafine มีหลายเทคโนโลยีโปรแกรมประยุกต์ ตัวแทน tixotropic ลูกถ้วยร้อน คอมโพสิต fillers ฯลฯ (Liou, 2004) ผลิตภัณฑ์ refractory ตามซิลิก้ามีคุณสมบัติที่ดี เช่นความแข็งแรงสูงภายใต้อุณหภูมิสูง ซึ่งจะดีกว่าผลิตภัณฑ์ argil มีโปรแกรมที่ยอดเยี่ยมดังนั้นในเตาเผา (Shreve, 1980) การผลิตวัสดุฉนวน หรือ refractory ใช้เถ้าแกลบเป็นทางเลือกหนึ่งสำหรับเรื่องสิ่งแวดล้อม ตลอดจนเพิ่มค่าสารตกค้าง

บางการศึกษาจลนพลศาสตร์ของชีวมวลได้ดึงดูดความสนใจของชุมชนวิทยาศาสตร์ Sonobe และ Worasuwannarak (2008) จลนพลศาสตร์รายงานพารามิเตอร์ของ pyrolisis ชีวมวล (ข้าวฟาง และแกลบ ข้าวโพดธัญพืชและเซลลูโลสเรียกใช้พลังงาน 170, 174, 183 และ 185 kJ mol−1 ตามลำดับ) โดยใช้รูปแบบเรียบง่ายเป็นแบบเปิดใช้งานการกระจายพลังงาน (DAEM) Mansaray และ Ghaly (1999) ระบุการมีอยู่ของสองโซนที่แตกต่างของปฏิกิริยาระหว่างการลดความร้อนของแกลบ และรายงานพารามิเตอร์จลนพลศาสตร์ของ thermochemical แปลงพันธุ์สี่ของแกลบด้วยเส้นโค้ง thermogravimetric เปิดใช้งานที่เกี่ยวข้องพลังงาน จาก 142.7 เพื่อ 188.5 kJ mol−1 และ 11.0 ไป 16.6 kJ mol−1ในการทำงานปัจจุบัน พลังงานเปิดใช้งานของการลดความร้อนของแกลบถูกกำหนด โดยวิธีโอะซะวะตาม Medeiros et al. (2003) วิธีนี้ประกอบด้วยคำแนะนำสำหรับวิธีสำคัญคล้ายกัน แต่สะดวกกว่าวิธีการนำเสนอ โดยดอยล์ (1961) นอกจากนี้ มันสามารถใช้ได้มากขึ้น และสามารถใช้ในการกำหนดพารามิเตอร์เดิม ๆ ของโพลิเมอร์มาก (เอลเมอและ Nordberg, 1958)สกัดของ nanosilica และทำงานเขียนของแกลบได้กล่าวถึงโดยใช้วิธีการอธิบายไว้ในเอกสารประกอบการนำเสนอการเปลี่ยนแปลงจากผลของ characterizations ของพวกเขา วัสดุได้รับจากการเผาไหม้แกลบมีลักษณะกอินฟราเรดและวิเคราะห์ขนาดอนุภาค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1 การแนะนำ
วัฒนธรรมข้าวยืนโดยการผลิตและการเพาะปลูกในพื้นที่ที่มีบทบาทเชิงกลยุทธ์ในเศรษฐกิจโลก ในปี 2005 ประมาณ 620 ตันไมล์ข้าวที่ผลิตในพื้นที่ของ 160 เฮคเตอร์ไมล์ทั่วโลก เกือบ 90% ของวัฒนธรรมข้าวทั้งหมดจะปลูกและบริโภคในเอเชีย บราซิลที่ดูเหมือนจะเป็นผู้ผลิตที่ 9 ของโลกซึ่งหมายความว่า 13.1 ตันไมล์ข้าว (http://sistemasdeproducao.cnptia.embrapa.br/FontesHTML/Arroz/ArrozTerrasAltasMatoGrosso/index.htm) ส่งผลให้ประมาณ 2.5 ไมล์ตันของแกลบจาก แกลบ processing.Rice ข้าวเป็นผลพลอยได้ของอุตสาหกรรมโรงสีข้าวส่งผลให้ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการจัดการของเสียที่เป็นของแข็งซึ่งหากไม่จัดการเพียงพอควรจะดึงดูดสัตว์โรคถือเพิ่มความเสี่ยงของการเกิดไฟไหม้หรือแม้กระทั่งการครอบครองพื้นที่ขนาดใหญ่ ในสถานที่ฝังกลบ (เต็ง et al., 1997) อีกหัวข้อที่เหมือนกันคือกำจัดในแม่น้ำปล่อยก๊าซมีเทนในระหว่างการย่อยสลายซึ่งเป็นก๊าซเรือนกระจก การศึกษาแกลบไม่ได้ที่ผ่านมาและมีการดึงดูดความสนใจของหลายงานวิจัยรวมถึงสิทธิบัตร (Amick 1982 เดลลา et al., 2006 เดอซูซ่า et al., 1999 เดอซูซ่า et al., 2002 ฮันนา et al. 1984 และเร et al., 1996) ชะล้างเบื้องต้นของแกลบที่ใช้ต้มและความเข้มข้นสารละลายกรดภายใต้ความกดดันก่อนที่จะเผาไหม้ได้รับการพิสูจน์แล้วว่ามีประสิทธิภาพในการลบมากที่สุดของสิ่งสกปรกโลหะและการผลิตซิลิก้าสีขาวอย่างสมบูรณ์ในสีที่มีพื้นที่ผิวจำเพาะสูง (Chakraverty et al. 1988 เดลลาและ al., 2002 ล่า et al., 1984 เจมส์และราวปี 1985 Mishra et al. 1985 และ Patel et al., 1987) น่าแปลกที่ไม่มีการศึกษาเหล่านี้มีการสอบสวนการใช้สารละลายกรด milder เพื่อดึง silica.Rice แกลบมีเนื้อหาที่ค่อนข้างสูงของสารอนินทรีคิดเป็นประมาณ 20% ของน้ำหนักแห้งของเปลือก ซิลิก้าเป็น 94% ของทั้งหมดในขณะที่เหลืออีก 6% เป็น K2O, CaO, MgO, Al2O3 และ P2O5 ในการลดความเข้มข้น (ฮูสตันปี 1972 และกัล et al., 1974) ส่วนประกอบอินทรีย์หลักของน้ำหนักแห้งของเปลือกมีเซลลูโลสเฮมิเซลลูโลสและลิกนินที่เป็นตัวแทนของกว่า 75% ของทั้งหมดและส่วนที่เหลือประกอบไปด้วยน้ำมัน, โปรตีน ฯลฯ องค์ประกอบอินทรีย์และอนินทรีขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายอย่างเช่น หลากหลายชนิดของดินสภาพอากาศและปุ๋ย (เดอซัวซ่า et al., 2002) ซิลิกา (SiO2) เป็นวัตถุดิบพื้นฐานที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์อุตสาหกรรมเซรามิกและวัสดุพอลิเมอ เพราะขนาดอนุภาคของผงซิลิกา ultrafine มีการใช้งานเทคโนโลยีเป็นจำนวนมากเช่นตัวแทน tixotropic, ฉนวนกันความร้อน, ฟิลเลอร์ผสม ฯลฯ (Liou, 2004) ผลิตภัณฑ์วัสดุทนไฟอยู่บนพื้นฐานของซิลิกาที่มีคุณสมบัติที่ดีเช่นเดียวกับความแข็งแรงสูงภายใต้อุณหภูมิที่สูงซึ่งมีมากดีกว่าผลิตภัณฑ์ argil มีการใช้งานที่ยอดเยี่ยมดังนั้นในเตาเผา (Shreve, 1980) การผลิตฉนวนหรือวัสดุทนไฟโดยใช้ขี้เถ้าแกลบเป็นทางเลือกสำหรับวิชาด้านสิ่งแวดล้อมเช่นเดียวกับการเพิ่มมูลค่าให้กับส่วนที่เหลือจากการศึกษาจลนศาสตร์ของชีวมวลได้ดึงดูดความสนใจของชุมชนวิทยาศาสตร์ sonobe และ Worasuwannarak (2008) รายงานพารามิเตอร์จลนศาสตร์ของ pyrolisis ชีวมวล (ฟางข้าวและแกลบธัญพืชข้าวโพดและยืนยันการใช้งานเซลลูโลสพลังงาน 170, 174, 183 และ 185 กิโลจูล mol-1 ตามลำดับ) โดยใช้รูปแบบง่ายที่รู้จักกันในรูปแบบการกระจายพลังงานกระตุ้น (Daem ) Mansaray และ Ghaly (1999) การพิจารณาการดำรงอยู่ของสองโซนที่แตกต่างของปฏิกิริยาในช่วงการสลายตัวของแกลบและรายงานพารามิเตอร์จลนศาสตร์ของการแปลงความร้อนและสี่พันธุ์ของแกลบโดยใช้เส้นโค้ง Thermogravimetric ด้วยพลังงานการเปิดใช้งานแต่ละ 142.7-188.5 กิโลจูลโมล -1 และ 11.0-16.6 กิโลจูล mol-1.In ทำงานปัจจุบันพลังงานกระตุ้นของการสลายตัวของแกลบถูกกำหนดโดยวิธีการที่ซาวาตาม Medeiros และคณะ (2003) วิธีการนี้จะประกอบด้วยข้อเสนอแนะสำหรับวิธีการหนึ่งที่คล้ายกัน แต่สะดวกสบายกว่าวิธีการที่เสนอโดยดอยล์ (1961) นอกจากนี้ยังมีผลบังคับใช้มากขึ้นและสามารถนำมาใช้ในการกำหนดค่าการเคลื่อนไหวของโพลีเมอหลาย (เอลเมอและ Nordberg 1958) สกัดได้โดยง่ายของ nanosilica และพฤติกรรมการเผาไหม้แกลบที่ได้รับการกล่าวถึงการใช้วิธีการที่อธิบายไว้ในวรรณคดีที่มีการเปลี่ยนแปลงที่เสนอ จากผลการตรวจสอบของพวกเขา วัสดุที่ได้จากแกลบเผาโดดเด่นด้วยอินฟราเรดและการวิเคราะห์อนุภาคขนาด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . วัฒนธรรมข้าวแนะนำ
ยืนโดยผลิตและพื้นที่ปลูกเล่นบทบาทเชิงกลยุทธ์ในเศรษฐกิจโลก ในปี 2005 ประมาณ 620 ตันของข้าวที่ผลิตในมิมีเนื้อที่ประมาณ 160 ไร่ มีทั่วโลก เกือบ 90% ของวัฒนธรรมข้าวทั้งหมดที่ปลูกและบริโภคในเอเชีย บราซิล ปรากฏเป็น โลก 9 ผู้ผลิต ซึ่งหมายความว่า ไม่มีมีตันของข้าว ( http : / / sistemasdeproducao .cnptia . embrapa . br / fonteshtml / ที่ตั้ง / arrozterrasaltasmatogrosso / index htm ) ประมาณ 2.5 ตัน ส่งผลให้มีแกลบจากข้าวการประมวลผล แกลบเป็นผลพลอยได้จากการสีข้าวอุตสาหกรรมที่เป็นผลในปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการจัดการขยะมูลฝอย ซึ่งหากไม่จัดการอย่างเพียงพอ ควรดึงดูดโรคแบกสัตว์เพิ่มขึ้น ความเสี่ยงของไฟหรือแม้แต่มีขนาดใหญ่เป็นในเว็บไซต์ที่ฝังกลบ ( เต็ง et al . , 1997 ) ปลายทางทั่วไปอื่นขายทิ้งในแม่น้ำในการย่อยสลาย มีการปลดปล่อยก๊าซมีเทน ซึ่งเป็นก๊าซเรือนกระจก . การศึกษาแกลบไม่ล่าสุดและได้ดึงดูดความสนใจของหลายงานวิจัย รวมถึงสิทธิบัตร ( แอมิก , 2525 , เดลลา et al . , 2006 , เดอ ซูซ่า et al . , 1999 , เดอ ซูซ่า et al . , 2002 , แฮนน่า et al . ,1984 และจริง et al . , 1996 ) เบื้องต้นของการละลายของแกลบที่ใช้ต้มและความเข้มข้นของกรดโซลูชั่นภายใต้ความกดดันก่อนการเผาไหม้พิสูจน์แล้วว่ามีประสิทธิภาพในการขจัดสิ่งสกปรกมากที่สุดของโลหะและการผลิตซิลิกาสมบูรณ์สีขาวที่มีพื้นที่ผิวจำเพาะสูง ( chakraverty et al . , 1988 , เดลลา et al . , 2002 , ล่า et al . , 1984 , เจมส์ และ Rao , 1985 , Mishra et al . ,1985 และพาเทล et al . , 1987 ) น่าแปลกที่ไม่มีการศึกษานี้ได้ศึกษาการใช้กรดไม่โซลูชั่นเพื่อสกัดซิลิกา แกลบ มีเนื้อหาที่ค่อนข้างสูงของสารประกอบอนินทรีย์ เท่ากับประมาณ 20 % ของน้ำหนักแห้งของแกลบ ซิลิกาแสดงถึง 94 % ของทั้งหมด ขณะที่อีกร้อยละ 6 เป็น k2o , CaO , MgO , Al2O3 และฟอสฟอรัสในการลดความเข้มข้น ( ฮุสตัน1972 และ Gallo et al . , 1974 ) อินทรีย์องค์ประกอบหลักของน้ำหนักแห้งของเปลือกเป็นเซลลูโลส และลิกนิน hemicelluloses เป็นตัวแทนมากกว่า 75 % ของทั้งหมด และส่วนที่เหลือประกอบด้วยตัวขับ โปรตีน ฯลฯ องค์ประกอบอินทรีย์และอนินทรีย์ ขึ้นอยู่กับหลายปัจจัย เช่น หลากหลาย ชนิดของดิน อากาศ และปุ๋ย ( ปุ๋ย เดอ ซูซ่า และ อัล

. , 2002 )ซิลิกา ( SiO2 ) เป็นวัตถุดิบพื้นฐานที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ เซรามิค และอุตสาหกรรมวัสดุพอลิเมอร์ เนื่องจากอนุภาคของผงซิลิกาเส้นผ่าศูนย์กลางสดมีการใช้งานเทคโนโลยีต่างๆ เช่น tixotropic ตัวแทนความร้อนฉนวนคอมโพสิตสาร ฯลฯ ( 2 , 2004 ) ผลิตภัณฑ์วัสดุทนไฟตามซิลิกามีคุณสมบัติที่ดีชอบความแรงสูง ภายใต้อุณหภูมิสูงซึ่งมีมากดีกว่าผลิตภัณฑ์ argil มีการใช้งานดังนั้นที่ยอดเยี่ยมในเตาเผา ( ชริฟ , 1980 ) การผลิตฉนวนหรือวัสดุที่ทนไฟโดยใช้เถ้าแกลบเป็นทางเลือกสำหรับวิชาสิ่งแวดล้อม รวมทั้งการเพิ่มมูลค่าให้กับเศษ

บางการศึกษาจลนศาสตร์ของชีวมวลได้ดึงดูดความสนใจของชุมชนวิทยาศาสตร์ และ worasuwannarak Sonobe ( 2008 ) รายงานค่าจลนศาสตร์ของชีวมวลไพโรลิซิส ( ฟางข้าวและแกลบ ข้าวโพด ธัญพืช และเซลลูโลส กระตุ้นพลัง 170 , 174 คน และ 185 kJ mol − 1 ตามลำดับ ) โดยใช้รูปแบบง่ายที่รู้จักกันเป็นรูปแบบการกระจายพลังงาน ( daem )mansaray กาลี ( 1999 ) และพิจารณาอยู่ 2 โซนที่แตกต่างกันของปฏิกิริยาระหว่างการสลายตัวทางความร้อนของแกลบ และรายงานค่าพารามิเตอร์ของการแปลงแบบเคมีความร้อนของสี่สายพันธุ์ของแกลบโดยใช้เส้นโค้งเทอร์โมกราวิเมตริกกับแต่ละกิจกรรมพลังจาก 142.7 kJ mol − 1 ใน 350 จาก 16.6 kJ mol − 11.0 ถึงปัจจุบันของงานการใช้พลังงานของการสลายตัวทางความร้อนของแกลบถูกกำหนดโดยนายอจิโร่ โอซาว่า วิธีการตาม Medeiros et al . ( 2003 ) วิธีนี้ประกอบด้วยการแนะนำเป็นวิธีที่คล้ายกัน แต่สะดวกกว่าวิธีการที่เสนอโดยดอยล์ ( 1961 ) นอกจากนี้มันสามารถใช้ได้มากขึ้นและสามารถใช้ในการหาค่าพารามิเตอร์จลน์ของพอลิเมอร์หลาย ( เอลเมอร์ และ นอร์ดเบิร์ก , 1958 ) การสกัดของนาโนซิลิกาและพฤติกรรมการเผาไหม้ของแกลบ ได้กล่าวถึงการใช้วิธีการที่อธิบายไว้ในวรรณกรรมกับการเปลี่ยนแปลงที่เสนอผลการศึกษาคุณสมบัติของพวกเขานำวัสดุจากขี้เถ้าแกลบเป็นวัสดุที่โดดเด่นด้วยเทคนิคอินฟราเรดสเปกโทรสโกปีและการวิเคราะห์อนุภาคขนาด