antagonists are used for the contro

antagonists are used for the control of postharvest diseases (Janisiewicz,
1987; Sobiczewski et al., 1996). Chalutz and Wilson (1990)
found that when concentrated washings from the surface of citrus
fruit were plated out on agar medium, only bacteria and yeast appeared
while after dilution of these washings, several rot fungi appeared
on the agar, suggesting that yeast and bacteria may be
suppressing fungal growth. Thus, it indicates that when fruits
and vegetables are washed, they are more susceptible to decay
than those, which are not washed at all.
2.2. Artificially introduced microbial antagonists
Although the first reported use of a microbial antagonist was
the control of Botrytis rot of strawberry (Fragaria x ananassa Duch.)
with Trichoderma spp. (Tronsmo and Denis, 1977), the first classical
work was the control of brown rot of stone fruits by Bacillus subtilis
(Pusey and Wilson, 1984). Since then, several antagonists have
been identified, and used for controlling postharvest diseases of
different fruits and vegetables. Artificial introduction of microbial
antagonists is more effective in controlling postharvest diseases
of fruits and vegetables than other means of biological control.
Several microbial antagonists have been identified and artificially
introduced on a variety of harvested commodities including
citrus, pome, and stone fruits, and vegetables for control of postharvest
diseases (Table 1). For instance, effective control of fruit
rot decay of citrus was observed with yeasts such as Pichia guilliermondii
Wiskerham, Candida oleophila Montrocher, Candida sake
Saito and Ota, Candida formata Meyer & Yarrow, Candida saitona
Nakase & Suzuki, Debaryomyces hansenii Lodder & Kre-Van Rij,
Aureobasidium pullulans (de Bary) Arnaud, Pantoea agglomerans
(Ewing & Fife) Gavini et al. Saccharomyces cerevisiae Hansen and
Metschnikowia fructicola Kurtzman & Droby and M. pulcherrima Pittes
& Miller (El-Ghaouth et al., 1998, Wilson and Chalutz, 1989;
Chalutz and Wilson, 1990; Droby et al., 1991; Arras, 1996; Ippolito
et al., 2000; Nunes et al., 2001a,b; Teixido et al., 2001; Karabulut
et al., 2003; Spadaro et al., 2004; Lahlali et al., 2005; Droby,
2006; Long et al., 2006, 2007; Torres et al., 2007; Morales et al.,
2008). Control of decay of citrus fruit caused by Penicillium digitatum
(Pers.:Fr.) Sacc., and Penicillium italicum Wehmer was also reported
with bacterial antagonists such as Bacillus subtilis
(Ehrenberg) Cohn, Burkholderia (Pseudomonas) cepacia Palleroni &
Holmes, and Pesudomonas syringae Van Hall (Singh and Deverall,
1984; Smilanick and Denis-Arrue, 1992; Huang et al., 1995; Bull
et al., 1997; Singh, 2002; Long et al., 2007). Fungal antagonists
including Myrothecium roridum Tode.:Fries (Appel et al., 1988)
and Trichoderma viride Persoon.:Fries, (Borras and Aguilar, 1990;
De-Matos, 1983; Kota et al., 2006) were also shown to reduced decay
of citrus fruit. Trichoderma harzianum Rifai has been effective in
controlling anthracnose in banana (Devi and Arumugam, 2005)
and rambutan (Nephelium lappaceum L.) (Sivakumar et al., 2000),
and gray mold in grapes, kiwifuits and pears (Batta, 2007).
The biocontrol potential of microbial antagonists was also reported
on pome and stone fruits. On apples and pears, control of
decay caused by Botrytis cinerea Pers.:Fr. and Penicillium expansum
Link was reported with bacterial antagonists Pseudomonas cepacia
Burkh, Pseudomonas syringae Van Halt and Pseudomonas fluorescens
Migula (Janisiewicz et al., 1991; Mikani et al., 2008). Decay of apple
was also controlled by antagonistic yeasts such as Candida sake Saito
& Ota (Janisiewicz and Roitman, 1988; Teixido et al., 1999; Vinas
et al., 1996; Usall et al., 2001; Zhou et al., 2002; Torres et al., 2006),
Candida oleophila Montrocher (El-Neshawy and Wilson, 1997; Wisniewski
et al., 1995), Candida saitona Nakase & Sutuki (El-Ghaouth
et al., 1998). Chand-Goyal and Spotts (1997) have observed that
Cryptococcus infirmo-miniatus (Okanuki) Phaff & Fell and Cryptococcus
laurentii (Kufferath) Skinner were effective in controlling decay
of apple and pear caused by Botrytis cinerea Pers.: Fries and Penicillium
expansum Link. On stone fruits, different microbial antagonists
have reduced postharvest diseases like brown rot, gay mold, Rhizopus
rot and Penicillium rots (Pusey and Wilson, 1984; Wilson et al.,
1987; Tian et al., 2002; Lin et al., 2003; Singh, 2004, 2005; Karabulut
et al., 2005; Yao and Tian, 2005; Demoz and Korsten, 2006;
Zhang et al., 2007a,b). The biocontrol potential of several other
microbial antagonists has also been demonstrated in several fruits
such as banana (Utkhede and Sholberg, 1986; Qin et al., 2004; Tian
et al., 2004; Costa and Erabadupitiya, 2005 Devi and Arumugam,
2005), mango (Mangifera indica L.) (Pathak, 1997; Govender et al.,
2005), litchi (Litchi chinensis Sonn.) (Jiang et al., 1997, 2001), papaya
(Carica papaya L.) (Gamagae et al., 2003), guava (Psidium guajava
L.) (Majumdar and Pathak, 1995), pineapple (Tong and
Rohrbock, 1980), grapes (Chalutz et al., 1988; Karabulut et al.,
2003), strawberry (Tronsmo and Denis, 1977; Batta, 2007; Zhang
et al., 2007b; Zhao et al., 2007), avocado (Demoz and Korsten,
2006), kiwi fruit (Actinidia deliciosa Ber.) (Batta, 2007), jujube
(Qin and Tian, 2004; Tian et al., 2005) and vegetables like tomatoes
(Chalutz et al., 1988; Saligkarias et al., 2002; Xi and Tian, 2005),
cabbage (Brassica oleracea var. capitata L.) (Adeline and Sijam,
1999), chillies (Capsicum fruitsecence L.) (Chanchaichaovivat et al.,
2007) and potato (Colyer and Mount, 1984) (Table 1). The success
of some of these microbial antagonists in laboratory studies and pilot
tests conducted in packing houses have generated interest by
several agrochemical companies in the development and commercialization
of bioproducts containing microbial antagonists for control
of postharvest diseases of fruits and vegetables. Several
microbial antagonists have been patented and evaluated for commercial
use, of which, ASPIRE, YieldPlus, and BIOSAVE-110 are used
worldwide for controlling postharvest diseases of fruits and vegetables
effectively.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวที่ใช้สำหรับการควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยว (Janisiewicz,
1987 Sobiczewski et al., 1996) Chalutz และวิลสัน (1990)
พบว่าเมื่อเข้มข้น washings จากพื้นผิวของส้ม
ผลไม้ถูกชุบออกบนกลาง agar แบคทีเรียและยีสต์เท่าปรากฏ
หลังเจือจาง washings เหล่านี้ หลายเน่าเชื้อราปรากฏ
ใน agar แนะนำว่า ยีสต์และแบคทีเรียอาจ
เมื่อเจริญเติบโตของเชื้อรา ดังนั้น มันบ่งชี้ว่า เมื่อผลไม้
และมีล้างผัก พวกเขามีการเสื่อมสลาย
กว่า ซึ่งไม่มีล้างที่ทั้งหมด
2.2 สมยอมนำตัวจุลินทรีย์
แม้ว่าครั้งแรกที่รายงานการใช้กล้ามเนื้อต้านจุลินทรีย์ ถูก
ควบคุมของ Botrytis rot ของสตรอเบอร์รี่ (Fragaria x ananassa Duch)
กับเชื้อ (Tronsmo และเดนิส 1977), แรกคลาสสิก
ถูกควบคุมของเน่าสีน้ำตาลของผลไม้หินโดยคัด subtilis
(Pusey และ Wilson, 1984) ตั้งแต่นั้น มีหลายตัว
รับระบุ และใช้สำหรับการควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยวของ
ผักและผลไม้ต่าง ๆ แนะนำประดิษฐ์ของจุลินทรีย์
ตัวจะมีประสิทธิภาพมากในการควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยว
ผลไม้และผักมากกว่าวิธีการอื่น ๆ ของการควบคุมทางชีวภาพ
ตัวจุลินทรีย์ต่าง ๆ ได้รับการระบุ และเหือด
แนะนำหลากหลายเก็บเกี่ยวสินค้าโภคภัณฑ์รวมถึง
ส้ม pome และหิน ผัก และผลไม้สำหรับการควบคุมหลัง
โรค (ตารางที่ 1) ผลไม้เช่น มีประสิทธิภาพควบคุม
rot ผุของส้มได้สังเกต ด้วย yeasts เช่น Pichia guilliermondii
Wiskerham, Candida oleophila Montrocher สาเกแคน
Saito และโอตะ แคน formata Meyer & Yarrow แคน saitona
Nakase & Suzuki, Debaryomyces hansenii Lodder & Rij Kre แวน,
Aureobasidium pullulans (de Bary) Arnaud, Pantoea agglomerans
(Ewing & Fife) Gavini et al. Saccharomyces cerevisiae แฮนเซ่น และ
Metschnikowia fructicola Kurtzman & Droby และ M. pulcherrima Pittes
&มิลเลอร์ (El Ghaouth และ al., 1998 วิลสันและ Chalutz, 1989;
Chalutz และวิลสัน 1990 Droby et al., 1991 Arras, 1996 Ippolito
et al., 2000 Al. ร้อยเอ็ด Nunes, 2001a, b Teixido และ al., 2001 Karabulut
et al., 2003 Spadaro et al., 2004 Lahlali et al., 2005 Droby,
2006 ยาวและ al., 2006, 2007 ทอร์เรส et al., 2007 ราเลส et al,
2008) นอกจากนี้ยังมีรายงานควบคุมการผุของส้มที่เกิดจาก Penicillium digitatum
(Pers.:Fr.) Sacc. และ Penicillium italicum Wehmer
กับตัวแบคทีเรียเช่น subtilis
(Ehrenberg) คัดคอห์น cepacia Burkholderia (Pseudomonas) Palleroni &
โฮลมส์ และ Pesudomonas syringae Van (สิงห์และ Deverall,
1984 Smilanick และ Denis Arrue, 1992 หวงและ al., 1995 วัว
et al., 1997 สิงห์ 2002 ยาว et al., 2007) เชื้อราตัว
รวม Myrothecium roridum Tode.:Fries (Appel et al., 1988)
และ Trichoderma viride Persoon.:Fries, (Borras และ Aguilar, 1990;
เดอมาทอส 1983 โกและ al., 2006) ได้แสดงการผุลด
ของส้ม Trichoderma harzianum Rifai ได้รับประสิทธิภาพใน
การควบคุม anthracnose ในกล้วย (เทวีและ Arumugam, 2005)
เงาะ (ดัดแปรชื้น L.) และ (Sivakumar et al., 2000),
และแม่สีเทาในองุ่น kiwifuits และแพร์ (นุ 2007) .
ยังรายงานศักยภาพ biocontrol ของตัวจุลินทรีย์
pome และผลไม้หิน แอปเปิ้ล และแพร์ ควบคุม
ผุเกิดจาก Botrytis cinerea Pers.:Fr. และ Penicillium expansum
รายงานเชื่อมโยงกับตัวแบคทีเรีย Pseudomonas cepacia
Burkh Syringae ลีวานหยุดและ Pseudomonas fluorescens
Migula (Janisiewicz et al., 1991 Mikani et al., 2008) ผุของแอปเปิ้ล
ยังถูกควบคุม โดย yeasts เป็นปรปักษ์เช่น Candida สาเก Saito
& Ota (Janisiewicz และ Roitman, 1988 Teixido et al., 1999 Vinas
et al., 1996 Usall et al., 2001 โจวและ al., 2002 ทอร์เรสและ al., 2006),
Candida oleophila Montrocher (El Neshawy และวิลสัน 1997 Wisniewski
et al., 1995), โรค saitona Nakase & Sutuki (El Ghaouth
et al., 1998) แชนด์เขตและ Spotts (1997) ได้สังเกตที่
Cryptococcus infirmo-miniatus (Okanuki) Phaff &ลดลงมือและ Cryptococcus
laurentii สกินเนอร์ (Kufferath) มีประสิทธิภาพในการควบคุมการผุ
แอปเปิ้ลและลูกแพร์ที่เกิดจาก Botrytis cinerea อาทิ: ฟรายส์และ Penicillium
expansum เชื่อมโยง บนหิน ผลไม้ จุลินทรีย์ตัวอื่น
มีลดโรคหลังการเก็บเกี่ยวเช่น brown rot โมลด์เกย์ Rhizopus
rot และ Penicillium rots (Pusey และ Wilson, 1984 Wilson et al.,
1987 เทียนและ al., 2002 Lin et al., 2003 สิงห์ ปี 2004, 2005 Karabulut
et al., 2005 ยาวและ Tian, 2005 Demoz และ Korsten, 2006;
al. et จาง 2007a, b) ศักยภาพ biocontrol ของหลายอื่น ๆ
นอกจากนี้ยังได้แสดงตัวจุลินทรีย์ในผลไม้หลาย
เช่นบานาน่า (Utkhede และ Sholberg, 1986 ชิน et al., 2004 เทียน
et al., 2004 คอสตา และ Erabadupitiya เทวี 2005 และ Arumugam,
2005), มะม่วง (Mangifera indica L.) (Pathak, 1997 Govender et al.,
2005), litchi (Litchi chinensis Sonn) (Jiang et al., 1997, 2001), มะละกอ
(Carica papaya L.) (Gamagae et al., 2003), ฝรั่ง (Psidium guajava
L.) (Majumdar และ Pathak, 1995), สับปะรด (ตอง และ
Rohrbock, 1980), องุ่น (Chalutz et al., 1988 Karabulut et al.,
2003), สตรอเบอร์รี่ (Tronsmo และเดนิส 1977 นุ 2007 จาง
et al., 2007b เจียว et al., 2007), อโวคาโด (Demoz และ Korsten,
2006), ผลไม้กีวี (Actinidia deliciosa Ber) (นุ 2007) พุทราจีน
(ฉินและเทียน 2004 เทียน et al., 2005) และผักเช่นมะเขือเทศ
(Chalutz et al., 1988 Saligkarias และ al., 2002 ซีอานซีกวนและ Tian, 2005),
กะหล่ำปลี (ผักตื่นสายเพียง capitata L.) (Adeline และ Sijam,
1999), เผ็ด (พริกหวาน fruitsecence L.) (Chanchaichaovivat et al.,
2007) และมันฝรั่ง (Colyer และภูเขา 1984) (ตารางที่ 1) ความสำเร็จ
ของตัวจุลินทรีย์เหล่านี้ในการศึกษาปฏิบัติและนำร่อง
ทดสอบในบ้านบรรจุมีสร้างดอกเบี้ยโดย
บริษัทเคมีเกษตรต่าง ๆ ในการพัฒนาและ commercialization
ของ bioproducts ประกอบด้วยตัวจุลินทรีย์ควบคุม
โรคหลังการเก็บเกี่ยวของผักและผลไม้ หลาย
ตัวจุลินทรีย์ได้จดสิทธิบัตร และประเมินค้า
ใช้ ซึ่ง ASPIRE, YieldPlus และ BIOSAVE-110 ใช้
สำหรับการควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยวของผักและผลไม้ทั่วโลก
ได้อย่างมีประสิทธิภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คู่อริที่ใช้สำหรับการควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยว (Janisiewicz,
1987. Sobiczewski ตอัล, 1996) Chalutz และวิลสัน (1990)
พบว่าเมื่อซักเข้มข้นจากพื้นผิวของส้ม
ผลไม้ที่ถูกชุบออกในสื่อวุ้นเพียงเชื้อแบคทีเรียและยีสต์ที่ปรากฏ
ในขณะที่หลังจากการลดสัดส่วนของเหล่านี้ซักเชื้อราเน่าหลายปรากฏ
บนวุ้นบอกว่ายีสต์และแบคทีเรียที่อาจ จะ
ยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อรา ดังนั้นจึงแสดงให้เห็นว่าเมื่อผลไม้
และผักจะถูกล้างพวกเขาจะอ่อนแอมากขึ้นเพื่อการสลายตัว
มากกว่าคนที่ไม่ได้ล้างเลย
2.2 แนะนำเทียมคู่อริจุลินทรีย์
แม้ว่าการใช้การรายงานครั้งแรกของศัตรูเป็นจุลินทรีย์
ควบคุมของ Botrytis เน่าของสตรอเบอร์รี่ (Fragaria x ananassa Duch.)
ด้วยเชื้อรา Trichoderma spp (Tronsmo และเดนิส, 1977), คลาสสิกครั้งแรกของ
การทำงานคือการควบคุมของสีน้ำตาลเน่าของผลไม้หินโดย Bacillus subtilis
(Pusey และวิลสัน, 1984) ตั้งแต่นั้นมาหลายคู่อริได้
รับการระบุและใช้สำหรับการควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยวของ
ผลไม้และผักที่แตกต่างกัน แนะนำประดิษฐ์ของจุลินทรีย์
คู่อริมีประสิทธิภาพมากขึ้นในการควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยว
ของผักและผลไม้กว่าวิธีอื่น ๆ ของการควบคุมทางชีวภาพ
ของจุลินทรีย์คู่อริหลายคนได้รับการระบุและเทียม
แนะนำให้รู้จักกับความหลากหลายของสินค้ารวมทั้งการเก็บเกี่ยว
ส้ม pome และผลไม้หินและผัก การควบคุมหลังการเก็บเกี่ยวของ
โรค (ตารางที่ 1) ตัวอย่างเช่นการควบคุมที่มีประสิทธิภาพของผลไม้
เน่าสลายตัวของส้มเป็นที่สังเกตด้วยยีสต์เช่น Pichia guilliermondii
Wiskerham, Candida oleophila Montrocher สาเก Candida
ไซโตะและมินาโตะ, Candida formata เมเยอร์และยาร์โรว์, Candida saitona
Nakase และซูซูกิ Debaryomyces hansenii Lodder และ Kre-Van Rij,
pullulans Aureobasidium (เด Bary) Arnaud, agglomerans Pantoea
(วิงและขลุ่ย) Gavini ตอัล Saccharomyces cerevisiae แฮนเซนและ
Metschnikowia fructicola เคิร์ทซ์และ Droby เมตรและ pulcherrima Pittes
และมิลเลอร์ (El-Ghaouth et al, 1998, วิลสันและ Chalutz 1989.
Chalutz และวิลสัน, 1990;. Droby et al, 1991; ร์ราส, 1996; Ippolito
และคณะ, 2000;.. Nunes, et al, 2001a, b;. Teixido et al, 2001; Karabulut
et al, 2003;.. Spadaro et al, 2004;. Lahlali et al, 2005; Droby,
2006 ยาวและอัล . 2006, 2007; อร์เรสและอัล, 2007.. โมราเลสและอัล,
2008) การควบคุมของการสลายตัวของผลไม้เช่นมะนาวที่เกิดจาก Penicillium digitatum
(Pers. . Fr.) Sacc และ Penicillium Italicum Wehmer มีรายงานยัง
มีการต่อต้านเชื้อแบคทีเรียเช่น Bacillus subtilis
(Ehrenberg) Cohn, Burkholderia (Pseudomonas) cepacia Palleroni และ
โฮล์มส์และ Pesudomonas syringae แวนฮอลล์ (ซิงห์และ Deverall,
1984; Smilanick และ Denis-Arrué, 1992;. Huang et al, 1995; กระทิง
. et al, 1997; ซิงห์, 2002. ยาวและคณะ, 2007) คู่อริเชื้อรา
รวมทั้ง Myrothecium roridum Tode: Fries (แตะ et al, 1988.).
และเชื้อรา Trichoderma viride ฮอต. Fries, (Borras และอากีลาร์, 1990;
. De-ทอดตา 1983; โกและคณะ, 2006) นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นว่าลดลง การสลายตัว
ของผลไม้ตระกูลส้ม Trichoderma harzianum Rifai มีประสิทธิภาพใน
การควบคุมแอนในกล้วย (เทพและ Arumugam, 2005)
และเงาะ (Nephelium lappaceum L. ) (Sivakumar et al,., 2000),
และราสีเทาในองุ่นและลูกแพร์ kiwifuits (Batta, 2007)
ที่อาจเกิดขึ้นควบคุมทางชีวภาพของคู่อริของจุลินทรีย์ยังมีรายงาน
เกี่ยวกับ pome และหินผลไม้ ในแอปเปิ้ลและลูกแพร์, การควบคุมของ
การสลายตัวที่เกิดจากการ Botrytis cinerea Pers. Fr และ Penicillium expansum
การเชื่อมโยงที่มีการรายงานที่มีการต่อต้านเชื้อแบคทีเรีย Pseudomonas cepacia
Burkh, Pseudomonas syringae แวนหยุดและ Pseudomonas fluorescens
Migula (Janisiewicz et al, 1991;.. Mikani et al, 2008) การสลายตัวของแอปเปิ้ล
ยังถูกควบคุมโดยยีสต์ปฏิปักษ์เช่นประโยชน์ Candida ไซโตะ
และโอตะ (Janisiewicz และ Roitman 1988. Teixido et al, 1999; Vinas
. et al, 1996;. Usall et al, 2001;. โจวเอตอัล, 2002 ; อร์เรสและอัล, 2006).
Candida oleophila Montrocher (El-Neshawy และวิลสัน, 1997; Wisniewski
. และคณะ, 1995), Candida saitona Nakase และ Sutuki (El-Ghaouth
. และคณะ, 1998) พรีม-Goyal และ Spotts (1997) ได้ตั้งข้อสังเกตว่า
Cryptococcus infirmo-miniatus (Okanuki) Phaff และตกและ Cryptococcus
Laurentii (Kufferath) สกินเนอร์มีประสิทธิภาพในการควบคุมการสลายตัว
ของแอปเปิ้ลและลูกแพร์ที่เกิดจากการ Botrytis cinerea Pers. Fries และ Penicillium
expansum ลิงค์ ผลไม้หินคู่อริของจุลินทรีย์ที่แตกต่างกัน
มีการลดโรคหลังการเก็บเกี่ยวเช่นสีน้ำตาลเน่าแม่พิมพ์เกย์ Rhizopus
เน่าและเน่า Penicillium (Pusey และวิลสัน, 1984; วิลสันและอัล,.
1987; Tian et al, 2002;.. หลิน et al, 2003 ; ซิงห์, 2004, 2005; Karabulut
. et al, 2005; ยาวและ Tian 2005; Demoz และ Korsten, 2006
. Zhang et al,, 2007A, b) ที่อาจเกิดขึ้นควบคุมทางชีวภาพของอื่น ๆ อีกหลาย
คู่อริของจุลินทรีย์ยังได้รับการแสดงให้เห็นในผลไม้หลาย
อย่างเช่นกล้วย (Utkhede และ Sholberg 1986. ฉิน et al, 2004; เทียน
. et al, 2004; คอสตาและ Erabadupitiya 2005 เทพและ Arumugam,
2005) มะม่วง (Mangifera indica L. ) (Pathak, 1997. Govender ตอัล,
2005), ลิ้นจี่ (. ลิ้นจี่ chinensis Sonn) (. เจียง et al, 1997, 2001), มะละกอ
(มะละกอ L. ) (Gamagae ตอัล ., 2003), ฝรั่ง (Psidium guajava
L. ) (มาจัมดาร์และ Pathak, 1995), สับปะรด (ตองและ
Rohrbock, 1980), องุ่น (Chalutz et al, 1988;.. Karabulut และคณะ,
2003), สตรอเบอร์รี่ (Tronsmo และ เดนิส 1977; Batta 2007; Zhang
. และคณะ, 2007b. Zhao et al, 2007), อะโวคาโด (Demoz และ Korsten,
. 2006), ผลไม้กีวี (Actinidia deliciosa เบอร์) (Batta, 2007), พุทรา
(ฉินและ เทียน 2004. Tian et al, 2005) และผักเช่นมะเขือเทศ
(Chalutz et al, 1988;.. Saligkarias et al, 2002; และเทียนจิน, 2005)
. กะหล่ำปลี (Brassica oleracea var capitata L. ) (เอเดลลีและ Sijam,
1999), พริก (พริก fruitsecence L. ) (Chanchaichaovivat และคณะ.
2007) และมันฝรั่ง (Colyer และเมาท์, 1984) (ตารางที่ 1) ความสำเร็จ
ของบางส่วนของคู่อริของจุลินทรีย์เหล่านี้ในการศึกษาในห้องปฏิบัติการและนักบิน
ทดสอบดำเนินการในบ้านบรรจุได้สร้างความสนใจโดย
บริษัท เคมีเกษตรหลายในการพัฒนาและการค้า
ของชีวภัณฑ์ที่มีคู่อริจุลินทรีย์สำหรับการควบคุม
โรคหลังการเก็บเกี่ยวของผลไม้และผัก หลาย
คู่อริของจุลินทรีย์ได้รับการจดสิทธิบัตรและการประเมินผลเพื่อการพาณิชย์
การใช้งานซึ่ง ASPIRE, YieldPlus และ BIOSAVE-110 ถูกนำมาใช้
ทั่วโลกในการควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยวของผักและผลไม้
ได้อย่างมีประสิทธิภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยาต้านที่ใช้ในการควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยว ( janisiewicz
, 1987 ; sobiczewski et al . , 1996 ) chalutz วิลสัน ( 1990 ) พบว่าเมื่อความเข้มข้น
washings จากผิวส้ม
ผลไม้ถูกชุบบนอาหารวุ้น แบคทีเรีย และยีสต์ปรากฏ
ในขณะที่หลังจากเจือจาง washings เหล่านี้เชื้อราเน่าหลายตัว
บนวุ้น แนะนำว่า ยีสต์ และแบคทีเรียอาจ
ปราบปรามการเจริญเติบโตของเชื้อรา ดังนั้นจึงพบว่า ผักและผลไม้
เมื่อล้างพวกเขาจะอ่อนแอมากขึ้นเพื่อสลาย
มากกว่าผู้ที่ไม่ได้ล้างเลย .
2.2 . ช่วยแนะนำคู่อริของจุลินทรีย์
ถึงแม้ว่ารายงานแรกใช้ของจุลินทรีย์ปฏิปักษ์คือ
ควบคุม Botrytis เน่าของสตรอเบอรี่ ( fragaria x ananassa ช์ )
ด้วย Trichoderma spp . ( tronsmo และ เดนิส , 1977 )งานคลาสสิก
แรกคือการควบคุมของเน่าสีน้ำตาลผลไม้หินโดย Bacillus subtilis
( พิวซีย์ และ วิลสัน , 1984 ) ตั้งแต่นั้นมาหลายประเภทมี
ถูกระบุและใช้ในการควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยวของ
ผลไม้และผักต่างๆ . แนะนำเทียมจุลินทรีย์
ปฏิปักษ์มีประสิทธิภาพในการควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยว
ผักและผลไม้มากกว่าวิธีอื่น ๆของการควบคุมทางชีวภาพ .
หลายคู่อริของจุลินทรีย์ที่ได้รับการระบุและตั้งใจ
แนะนำในความหลากหลายของการเก็บเกี่ยวสินค้ารวมทั้ง
โปเม่ ส้มและผลไม้หิน , ผักและการควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยว
( ตารางที่ 1 ) เช่น การควบคุมที่มีประสิทธิภาพของผลไม้
เน่าสลายของส้ม ) กับยีสต์ เช่น pichia guilliermondii
wiskerham Candida oleophila montrocher Candida สาเก
ไซโตะ โอตะ Candida formata เมเยอร์&โรว์ Candida saitona
nakase &ซูซูกิ debaryomyces hansenii lodder &ครี รถตู้ rij
aureobasidium , pullulans ( เดอ แบรี่ ) อาร์โนด์ pantoea , agglomerans
( วิง&ขลุ่ย ) gavini et al . แฮนเซนและ
Saccharomyces cerevisiaemetschnikowia fructicola เคิร์ทแมน& droby และ pulcherrima pittes
&มิลเลอร์ ( El ghaouth et al . , 1998 , วิลสัน และ chalutz , 1989 ;
chalutz และ วิลสัน , 1990 ; droby et al . , 1991 ; อารัส , 1996 ; ippolito
et al . , 2000 ; นูนส์ et al . , 2001a , B ; teixido และ al . , 2001 ; karabulut
et al . , 2003 ; spadaro et al . , 2004 ; lahlali et al . , 2005 ; droby
2006 ; นาน , et al . , 2006 , 2007 ; ตอร์เรส et al . , 2007 ; Morales et al .
, 2008 ) การควบคุมการสลายตัวของผลไม้ส้มเกิดจาก Penicillium digitatum
( ชายครุย : จากผลผลิตพืช และ Penicillium italicum wehmer ก็รายงาน
กับเชื้อแบคทีเรียปฏิปักษ์ เช่น Bacillus subtilis
( Ehrenberg ) โคน Burkholderia ( Pseudomonas cepacia palleroni ) &
โฮล์มส์ และ pesudomonas syringae แวนฮอลล์ ( ซิงห์และ deverall
, 1984 ; smilanick และเดนิส arrue , 1992 ; Huang et al . , 1995 ; วัว
et al . ,1997 ; Singh , 2002 ; ยาว et al . , 2007 ) เชื้อราปฏิปักษ์
รวมทั้ง myrothecium roridum โต๊ด : มันฝรั่งทอด ( ชื่อ et al . , 1988 )
และ Trichoderma viride persoon . : มันฝรั่งทอด ( และ borras Aguilar , 1990 ;
de Matos , 1983 ; โกตา et al . , 2006 ) ยังแสดงการสลาย
ของผลไม้เช่นมะนาว Trichoderma harzianum Rifai ได้รับมีประสิทธิภาพในการควบคุมโรคแอนแทรคโนสในกล้วยหอม (

arumugam เทวีและ 2548 )และเงาะ ( ต้นเงาะ L . ) ( ( มารยาทของ et al . , 2000 ) ,
และสีเทาโมลด์ใน องุ่น และลูกแพร์ ( kiwifuits กซานเดอร์ บัตตา , 2007 ) .
ไบโอคอนโทรลศักยภาพของคู่อริของจุลินทรีย์ก็รายงาน
pome และผลไม้บนหิน ในแอปเปิ้ลและลูกแพร์ , การควบคุม
ผุเกิดจาก Botrytis cinerea ข่าวสาร และ expansum ลิงค์ : เเพนนิซิลเลียม
รายงานกับแบคทีเรีย Pseudomonas cepacia
burkh คู่อริ ,ของ syringae รถตู้หยุดและ Pseudomonas fluorescens
migula ( janisiewicz et al . , 1991 ; mikani et al . , 2008 ) การสลายตัวของแอปเปิ้ล
ยังควบคุมโดยยีสต์ปฏิปักษ์ เช่น Candida เพื่อไซโตะ
& OTA ( janisiewicz และ roitman , 1988 ; teixido et al . , 1999 ; วิญาส
et al . , 1996 ; usall et al . , 2001 ; โจว et al . , 2002 ; ตอร์เรส et al . , 2006 )
แคนดิดา oleophila montrocher ( El neshawy และวิลสัน1997 ; วิสเนฟสกี้
et al . , 1995 ) , Candida saitona nakase & sutuki ( El ghaouth
et al . , 1998 ) Chand Goyal และสปอตส์ ( 1997 ) ได้สังเกตเห็นว่า
ล. infirmo miniatus ( okanuki ) phaff &ล้มล.
laurentii ( kufferath ) สกินเนอร์มีประสิทธิภาพในการควบคุมฟันผุ
ของแอปเปิ้ลและลูกแพร์เกิดจาก Botrytis cinerea ชายครุย : ฟรายและ Penicillium
expansum ลิงค์ ไม้หินที่แตกต่างกัน คู่อริของจุลินทรีย์
ลดโรคหลังการเก็บเกี่ยว เช่น สีน้ําตาลเน่า โมลด์ เกย์ เน่า และเชื้อรา Penicillium
เน่า ( พิวซีย์ และ วิลสัน , 1984 ; วิลสัน et al . ,
1987 ; เทียน et al . , 2002 ; หลิน et al . , 2003 ; Singh , 2004 , 2005 ; karabulut
et al . , 2005 ยาว และ เถียน , 2005 ; เดม และ korsten , 2006 ;
Zhang et al . , 2007a , B ) โดยไบโอคอนโทรลศักยภาพ
หลายอื่น ๆคู่อริของจุลินทรีย์ยังถูกพบในผลไม้ เช่น กล้วยหลาย
( utkhede และ sholberg , 1986 ; ฉิน et al . , 2004 ; เทียน
et al . , 2004 ; Costa และ erabadupitiya 2005 เทวีและ arumugam
, 2005 ) , มะม่วงเขียวเสวย L . ) ( pathak , 1997 ; govender et al . ,
( 2005 ) , ลิ้นจี่ , ลิ้นจี่ sonn ) ( เจียง et al . , 1997 , 2001 ) , มะละกอ ( มะละกอ
L . ) ( gamagae et al . , 2003 )ฝรั่ง ( ฝรั่ง
L . ) ( majumdar และ pathak , 1995 ) , สับปะรด ( ถงและ
rohrbock , 1980 ) , องุ่น ( chalutz et al . , 1988 ; karabulut et al . ,
, 2003 ) สตรอเบอร์รี่ ( tronsmo และ เดนิส , 1977 ; กซานเดอร์ บัตตา , 2007 ; จาง
et al . , 2007b ; เจา et al . , 2007 ) , อะโวคาโด ( เดม และ korsten
, 2006 ) , กีวี ( actinidia deliciosa เบอร์ ) ( กซานเดอร์ บัตตา , 2007 ) , พุทรา
( ฉินและเทียน , 2004 ; เทียน et al . ,2005 ) และผักเช่นมะเขือเทศ
( chalutz et al . , 1988 ; saligkarias et al . , 2002 ; 11 เทียน , 2005 ) ,
กะหล่ำ ( Brassica oleracea var capitata L . ) ( ลีนา และ sijam
, 1999 ) พริก ( พริก fruitsecence L . ) ( chanchaichaovivat et al . ,
2007 ) และมันฝรั่ง ( โคลีเออร์และภูเขา , 1984 ) ( ตารางที่ 1 ) ความสำเร็จของบางส่วนของยาต้านจุลินทรีย์เหล่านี้

ในการศึกษาทางห้องปฏิบัติการและนักบินการทดลองในบ้านบรรจุต้องสร้างความสนใจโดย
บริษัทเคมีเกษตรหลายในการพัฒนาและการค้าของ bioproducts ที่มีจุลินทรีย์ปฏิปักษ์

สำหรับการควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยวผักและผลไม้ หลาย
คู่อริของจุลินทรีย์ที่ได้รับการจดสิทธิบัตร และการประเมินในเชิงพาณิชย์
ใช้ของที่แสวงหา yieldplus และ biosave-110 ใช้
ทั่วโลกการควบคุมโรคหลังการเก็บเกี่ยวของผักและผลไม้
ได้อย่างมีประสิทธิภาพ