- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Chapter 031 – ShoppingThe morning t
Chapter 031 – Shopping
The morning three days after the meeting about Karen’s surprise birthday, ojou-sama boarded the carriage in outdoor wear.
Her face was obscured by a hat in which her was hair stuffed into and she wears a one piece dress that is made from a silk-like material. The hem of the dress and the sleeves are long in length, to minimize skin exposure to the utmost. It’s a low profile disguise style.
I sit next to her in my butler uniform, gently holding her hand.
The carriage was a six-seater
The windows are behind curtains that block the light.
The faint daylight shines through it.
The escort Gigi-san sat down on the coachman’s seat, and steered two horned horses.
To choose a birthday present for Karen Bishop of the centaur race today, we went to the town 1 hour away from the castle.
When I told master,
“Hahahahaha! Is that so! Then go and buy something you like! This should be enough, right?”
He handed over a bag with more than 50 gold coins.
I received it with trembling hands
I thought that it was way too much for me but Merry san the head butler did not react when I glanced at him.
It seems he really intended to give me 50 gold pieces
And so we left for the town with Gigi san as a watchman and driver and I to take care of the money and Ojou-sama
Ojou sama has had a forlon expression ever since she boarded the carriage in the morning
Looks like it really is difficult for her to go outside even after nearly two years.
I made conversation in an attempt to improve the mood.
“Which reminds me, this is the first time since I began working in the Vlad household that I’m going into town. What kind of place might it be? I was so excited yesterday that I couldn’t sleep.”
[It has been a long time for me as well, so I am looking forward to it.]
While I wasn’t exactly excited enough to not be able to sleep I suppose this little lie is acceptable to improve the mood.
Ojou-sama joins in the conversation.
It is slightly hard to read from the mini blackboard due to the dimness.
“There was an Adventurer’s Support Union Guild in a city in Fairyland, and the streets were filled with food stalls. The children were adorable as they held their pocket money tightly as they lined up in front of the candy vendors, were they not?”
[Though Onii-chan is only a 12 year old child, if you speak this way, you sound like an Oji-chan.]
Ojou-sama finally smiled after coming out of the estate.
While I currently look 12 years old on the outside, on the inside I am a 40 year old man with my previous life added. The words spoken might have been a little old-man-like.
But that’s alright if Ojou-sama laughs.
[If it is regarding stalls selling confectioneries, there’s also some at the town that we are heading to. I have previously tried some while shopping with the others on our day off. Speaking of them, Karen-chan had her fried confection stolen by a crested pigeon while she was in the midst of eating it. Though it was unfortunate for Karen-chan, we all laughed about it.]
Karen really has a sweet character.
I couldn’t do something like that even if I tried
With such a feeling I chatted with Ojou-sama until we reached the town.
The tension that made her body shiver seems to be gone, but we continue to hold hands.
▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼
The city is on an open field, and although it wasn’t very tall, the city was surrounded by a wall.
After receiving an inspection at the gate, we enter the town.
There are no large buildings; the general populace coming out and gathering gives it the feeling of a merchant city. Due to the large variety of goods and services available, there are many people coming and going.
The carriage is left at the carriage parking lot.
And I paid the parking fees and water fee for the horned horses.
[……Then, shall we go?]
Ojou sama readjusted her hat and gripped my hand tightly.
I return the grip firmly so as to not get separated from Ojou-sama.
The plan is for Ojou-sama and me, the 2 of us, to look around town while shopping.
Ojou-sama is told that Gigi-san will be looking around town separately from us. In reality, he is to keep an arranged distance and make sure that no danger befalls us.
“I understand. Well then Gigi-san, we will come back in the evening.”
“………Understood. But pay attention to one thing.”
Gigi-san takes one step and he draws his mouth close to my ear.
‘No matter what happens, do not let go of Ojou-sama’s hand. And never lose sight of her.’
‘Alright. I will be careful.’
‘And then, if you do more than holding hands with Ojou-sama like I said before……I guess, you understand? I will always have a close eye on you. So when it’s only the two of you, and you have desire for Ojou-sama, I won’t pardon Lute. Consider your Life done. You understand.’
We’re not even alone; you are worrying too much.
From behind, he painfully grasps my shoulder with an almighty grip.
His blood-shot eyes are scary.
‘That’s all. Take care of Ojou-sama properly.’
After having worried like a father leaving his daughter, Gigi-san removes his hand from my shoulder to disappear into the crowd.
Gigi-san’s appearance was not like someone who would overprotect his daughter….
I regain my spirit and escort Ojou-sama for now.
“Then shall we go, too?”
Nodding, Ojou-sama clasps my hand with a smile and we begin to walk.
The place we aim for is aligned at the corner of the shopping district.
The stores line up at both ends almost without a gap and high-spirited calling comes forth from the stores.
It was really lively. Ojou-sama with a short stature seems to have difficulty breathing in the huge crowd of people.
“Are you alright, Ojou-sama? Shall we change locations?”
She shakes her head side-to-side quickly.
I feel from her strong will that for choosing a birthday present for her friend Karen, this much is nothing.
“At which shop should we look first?. If it’s Karen-sama, she would be happy with things like a sword or spear, a shield, or something like an armour, to name some?”
[Mou Lute-onii-chan, there is no girl who would be happy to get something like that.]
Ojou-sama puffs her cheeks with a “pun-pun” and gets angry.
I’m not scared at all.
Rather, it’s too cute.
I spontaneously poke at her puffed cheeks and the air leaves from her mouth.
Though Ojou-sama is getting angry at my tomfoolery, her cheeks puffed out once again.
This is seriously dangerously cute.
I can’t I can’t. Like this, it will become an infinite loop of poking Ojou-sama’s cheeks.
I utter an apology earnestly.
“Sorry. They are surely not presents to give a lady.”
But I think Karen who is from a military lineage would be happy.
But that’s better left unsaid.
“Has Ojou-sama thought of anything?”
[Yes. I Intend to give Karen-chan an accessory that I think would suit her. ]
Ojou-sama writes skillfully on her mini blackboard while linking her arm with mine.
On that occasion, her chest that’s still small is pushed against my arm.
It’s hard, but still, I can certainly feel her chest.
While Snow’s were like, [Funya, Poyon]; these have a certain firmness despite their soft feeling, have completely distinct vectors, and give the feeling of a miracle that defies logic.
The unripe fruit is still green.
Taking a bite off the apple that has yet to ripen, a sourness spread–but there was a certain sweetness within the sourness. Precisely because it is sour, the sweetness remains at the tip of the tongue and leaves a deep impression.
Furthermore the so called 11-y/o boobs.
It’s forbidden, a taboo, to step into such a holy place.
But even so, there is an immoral feeling, like being the first to soil the fresh snowfall.
Needless to say that there’s such dangerous sweetness in Ojou-sama’s boobs.
Snow’s boobs are the best, but Ojou-sama’s boobs are also good.
Furthermore if I look at Madam, the future will be promising.
[ !? ]
As such thoughts about boobs are developing, I feel a thick bloodlust on my neck.
As it hit me, I look restlessly around from shop to shop and see Gigi-san peeking from the space between them.
With the look in his eyes and the blood thirst he put into it, he could easily kill a small animal.
…I got a little too excited. Sorry.
[Is something wrong?]
Ojou-sama tilts her head in wonder.
No, it’s nothing. Accessory, is it? Then Karen will certainly be happy to get it.
[Tehehehe, I thought hard about it. Let’s go this way. There is a merchant with reasonable prices.]
Ojou-sama leads me by the hand through the crowd.
I take one last look at Gigi-san’s direction, but his figure can no longer be seen.
Really, if it involves Ojou-sama, Gigi-san easily loses all of his control…
▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼
The morning three days after the meeting about Karen’s surprise birthday, ojou-sama boarded the carriage in outdoor wear.
Her face was obscured by a hat in which her was hair stuffed into and she wears a one piece dress that is made from a silk-like material. The hem of the dress and the sleeves are long in length, to minimize skin exposure to the utmost. It’s a low profile disguise style.
I sit next to her in my butler uniform, gently holding her hand.
The carriage was a six-seater
The windows are behind curtains that block the light.
The faint daylight shines through it.
The escort Gigi-san sat down on the coachman’s seat, and steered two horned horses.
To choose a birthday present for Karen Bishop of the centaur race today, we went to the town 1 hour away from the castle.
When I told master,
“Hahahahaha! Is that so! Then go and buy something you like! This should be enough, right?”
He handed over a bag with more than 50 gold coins.
I received it with trembling hands
I thought that it was way too much for me but Merry san the head butler did not react when I glanced at him.
It seems he really intended to give me 50 gold pieces
And so we left for the town with Gigi san as a watchman and driver and I to take care of the money and Ojou-sama
Ojou sama has had a forlon expression ever since she boarded the carriage in the morning
Looks like it really is difficult for her to go outside even after nearly two years.
I made conversation in an attempt to improve the mood.
“Which reminds me, this is the first time since I began working in the Vlad household that I’m going into town. What kind of place might it be? I was so excited yesterday that I couldn’t sleep.”
[It has been a long time for me as well, so I am looking forward to it.]
While I wasn’t exactly excited enough to not be able to sleep I suppose this little lie is acceptable to improve the mood.
Ojou-sama joins in the conversation.
It is slightly hard to read from the mini blackboard due to the dimness.
“There was an Adventurer’s Support Union Guild in a city in Fairyland, and the streets were filled with food stalls. The children were adorable as they held their pocket money tightly as they lined up in front of the candy vendors, were they not?”
[Though Onii-chan is only a 12 year old child, if you speak this way, you sound like an Oji-chan.]
Ojou-sama finally smiled after coming out of the estate.
While I currently look 12 years old on the outside, on the inside I am a 40 year old man with my previous life added. The words spoken might have been a little old-man-like.
But that’s alright if Ojou-sama laughs.
[If it is regarding stalls selling confectioneries, there’s also some at the town that we are heading to. I have previously tried some while shopping with the others on our day off. Speaking of them, Karen-chan had her fried confection stolen by a crested pigeon while she was in the midst of eating it. Though it was unfortunate for Karen-chan, we all laughed about it.]
Karen really has a sweet character.
I couldn’t do something like that even if I tried
With such a feeling I chatted with Ojou-sama until we reached the town.
The tension that made her body shiver seems to be gone, but we continue to hold hands.
▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼
The city is on an open field, and although it wasn’t very tall, the city was surrounded by a wall.
After receiving an inspection at the gate, we enter the town.
There are no large buildings; the general populace coming out and gathering gives it the feeling of a merchant city. Due to the large variety of goods and services available, there are many people coming and going.
The carriage is left at the carriage parking lot.
And I paid the parking fees and water fee for the horned horses.
[……Then, shall we go?]
Ojou sama readjusted her hat and gripped my hand tightly.
I return the grip firmly so as to not get separated from Ojou-sama.
The plan is for Ojou-sama and me, the 2 of us, to look around town while shopping.
Ojou-sama is told that Gigi-san will be looking around town separately from us. In reality, he is to keep an arranged distance and make sure that no danger befalls us.
“I understand. Well then Gigi-san, we will come back in the evening.”
“………Understood. But pay attention to one thing.”
Gigi-san takes one step and he draws his mouth close to my ear.
‘No matter what happens, do not let go of Ojou-sama’s hand. And never lose sight of her.’
‘Alright. I will be careful.’
‘And then, if you do more than holding hands with Ojou-sama like I said before……I guess, you understand? I will always have a close eye on you. So when it’s only the two of you, and you have desire for Ojou-sama, I won’t pardon Lute. Consider your Life done. You understand.’
We’re not even alone; you are worrying too much.
From behind, he painfully grasps my shoulder with an almighty grip.
His blood-shot eyes are scary.
‘That’s all. Take care of Ojou-sama properly.’
After having worried like a father leaving his daughter, Gigi-san removes his hand from my shoulder to disappear into the crowd.
Gigi-san’s appearance was not like someone who would overprotect his daughter….
I regain my spirit and escort Ojou-sama for now.
“Then shall we go, too?”
Nodding, Ojou-sama clasps my hand with a smile and we begin to walk.
The place we aim for is aligned at the corner of the shopping district.
The stores line up at both ends almost without a gap and high-spirited calling comes forth from the stores.
It was really lively. Ojou-sama with a short stature seems to have difficulty breathing in the huge crowd of people.
“Are you alright, Ojou-sama? Shall we change locations?”
She shakes her head side-to-side quickly.
I feel from her strong will that for choosing a birthday present for her friend Karen, this much is nothing.
“At which shop should we look first?. If it’s Karen-sama, she would be happy with things like a sword or spear, a shield, or something like an armour, to name some?”
[Mou Lute-onii-chan, there is no girl who would be happy to get something like that.]
Ojou-sama puffs her cheeks with a “pun-pun” and gets angry.
I’m not scared at all.
Rather, it’s too cute.
I spontaneously poke at her puffed cheeks and the air leaves from her mouth.
Though Ojou-sama is getting angry at my tomfoolery, her cheeks puffed out once again.
This is seriously dangerously cute.
I can’t I can’t. Like this, it will become an infinite loop of poking Ojou-sama’s cheeks.
I utter an apology earnestly.
“Sorry. They are surely not presents to give a lady.”
But I think Karen who is from a military lineage would be happy.
But that’s better left unsaid.
“Has Ojou-sama thought of anything?”
[Yes. I Intend to give Karen-chan an accessory that I think would suit her. ]
Ojou-sama writes skillfully on her mini blackboard while linking her arm with mine.
On that occasion, her chest that’s still small is pushed against my arm.
It’s hard, but still, I can certainly feel her chest.
While Snow’s were like, [Funya, Poyon]; these have a certain firmness despite their soft feeling, have completely distinct vectors, and give the feeling of a miracle that defies logic.
The unripe fruit is still green.
Taking a bite off the apple that has yet to ripen, a sourness spread–but there was a certain sweetness within the sourness. Precisely because it is sour, the sweetness remains at the tip of the tongue and leaves a deep impression.
Furthermore the so called 11-y/o boobs.
It’s forbidden, a taboo, to step into such a holy place.
But even so, there is an immoral feeling, like being the first to soil the fresh snowfall.
Needless to say that there’s such dangerous sweetness in Ojou-sama’s boobs.
Snow’s boobs are the best, but Ojou-sama’s boobs are also good.
Furthermore if I look at Madam, the future will be promising.
[ !? ]
As such thoughts about boobs are developing, I feel a thick bloodlust on my neck.
As it hit me, I look restlessly around from shop to shop and see Gigi-san peeking from the space between them.
With the look in his eyes and the blood thirst he put into it, he could easily kill a small animal.
…I got a little too excited. Sorry.
[Is something wrong?]
Ojou-sama tilts her head in wonder.
No, it’s nothing. Accessory, is it? Then Karen will certainly be happy to get it.
[Tehehehe, I thought hard about it. Let’s go this way. There is a merchant with reasonable prices.]
Ojou-sama leads me by the hand through the crowd.
I take one last look at Gigi-san’s direction, but his figure can no longer be seen.
Really, if it involves Ojou-sama, Gigi-san easily loses all of his control…
▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼
0/5000
บท 031 – ช้อปปิ้งเช้าวันที่สามหลังจากการประชุมเกี่ยวกับวันเกิดเซอร์ไพร์สของชาวกะเหรี่ยง ojou-sama โดยสารรถในจักษุใบหน้าของเธอถูกบดบัง ด้วยหมวกที่เธอถูกยัดเข้าไปในผม และเธอสวมเครื่องแต่งกายชิ้นหนึ่งที่ทำมาจากวัสดุคล้ายผ้าไหม เฮ็มเสื้อและแขนจะยาวความยาว ลดผิวสัมผัสสูงสุด แบบปลอมก็ได้ผมนั่งติดกับเธอเหมือนพ่อบ้านของฉัน ค่อย ๆ จับมือของเธอการขนส่งได้ 6 ที่นั่งหน้าต่างอยู่หลังม่านที่บล็อกแสงตามฤดูกาลลมส่องผ่านได้พิทักษ์ Gigi ซังนั่งลงบนเบาะของงาม และ steered horned ม้าสองเลือกวันเกิดปัจจุบันสำหรับกะเหรี่ยงบิชอปแห่งการแข่งขันเซนทอร์ วันนี้ เราไปเมือง 1 ชั่วโมงจากปราสาทเมื่อฉันบอกหลัก"Hahahahaha เป็นที่ดังนั้น ไป แล้วซื้อบางสิ่งบางอย่างที่คุณต้องการ ควรเพียงพอ ขวา"เขามอบถุงกับเหรียญทองมากกว่า 50ได้รับกับตะลึงงันมือคิดว่า มันเป็นวิธีที่มากเกินไปสำหรับฉันแต่ซานเมอร์พ่อบ้านใหญ่ไม่ตอบสนองเมื่อฉัน glanced ที่เขาดูเหมือนว่า เขาตั้งใจให้ผม 50 ชิ้นทองและให้ เราไปในเมืองที่มีซาน Gigi watchman ความ และควบคุม และดูแลการเงินและ Ojou-samaOjou sama มีนิพจน์ forlon ตั้งแต่ที่เธอโดยสารขนส่งในช่วงเช้าดูเหมือนมันจริง ๆ เป็นเรื่องยากสำหรับเธอไปแม้หลังจากเกือบสองปีฉันได้สนทนาในความพยายามที่จะปรับปรุงอารมณ์"ที่นึกถึง เป็นครั้งแรกตั้งแต่เริ่มทำงานในครัวเรือน Vlad ที่ฉันจะเข้าเมือง มันอาจเป็นอะไรที่ ผมจึงตื่นเต้นเมื่อวานนี้ว่า ฉันไม่สามารถนอน"[มันได้เวลานานฉันด้วย ดังนั้นฉันกำลังมองไปข้างหน้ามัน]ในขณะที่ไม่ค่อยเหมือนตื่นเต้นพอไม่สามารถนอน ฉันคิดว่า นอนน้อยนี้เป็นที่ยอมรับเพื่อปรับปรุงอารมณ์Ojou-sama รวมในการสนทนามันเป็นเล็กน้อยยากที่จะอ่านจากมินิกระดานดำเนื่องจากการ dimness"มีสมาคมร่วมสนับสนุนของนักผจญภัยในเมืองในแฟรี่แลนด์ และถนนเต็มไป ด้วยร้านอาหาร เด็ก ๆ น่ารัก ตามเดิมเงินในกระเป๋าของพวกเขาแน่นขณะที่พวกเขาตั้งเรียงรายหน้าจำหน่ายขนม ไม่พวกเขา"[ว่า Onii-จันทร์เป็นเพียง 12 ปีเด็ก ถ้าคุณพูดแบบนี้ เสียงต้องการ Oji จันทร์]Ojou-sama ยิ้มสุดท้ายหลังจากการออกมาของทรัพย์สินขณะฉันกำลังดู 12 ปีด้านนอก ภายใน ฉันเป็นคนอายุ 40 ปีกับชีวิตก่อนหน้านี้เพิ่ม คำพูดอาจได้รับเล็กน้อยเก่าชายเหมือนแต่ที่แจ่มถ้า Ojou sama หัวเราะที[ถ้ามันเกี่ยวข้องร้านขาย confectioneries มีบางอย่างที่เมืองที่เรากำลังมุ่งหน้าสู่การ ฉันได้เคยลองบางขณะช้อปปิ้งกับคนอื่น ๆ ในวันของเราออก พูดของพวกเขา กะเหรี่ยงจันทร์มีคนทอดของเธอถูกขโมย โดยนกพิราบหงอนใหญ่ขณะเธอกลางกิน ว่ามันเป็นโชคร้ายสำหรับกะเหรี่ยงจันทร์ เราทั้งหมดหัวเราะเกี่ยวกับมัน]กะเหรี่ยงมีอักขระหวานจริง ๆ.ฉันไม่สามารถทำเช่นนั้นแม้ว่าฉันพยายามมีความรู้สึก ฉัน chatted กับ Ojou sama จนกว่าเราถึงเมืองความตึงเครียดที่ทำให้ร่างกายของเธอศิวะน่าจะหายไป แต่เรายังคงกุมมือ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼เมืองที่อยู่ในฟิลด์เปิดการ และแม้ว่ามันไม่ได้สูงมาก เมืองถูกล้อมรอบ ด้วยกำแพงหลังจากได้รับการตรวจสอบที่ประตู เราเข้าเมืองไม่มีขนาดใหญ่อาคาร ประชาชนทั่วไปออกมา และรวบรวมให้ได้ความรู้สึกของเมืองร้านค้า จากหลากหลายของสินค้าและบริการ มีคนจำนวนมากที่มา และด้านการขนส่งที่จอดรถและฉันจ่ายค่าจอดรถและค่าน้ำสำหรับม้า horned[…… แล้ว จะไปหรือไม่]Ojou sama readjusted หมวก และ gripped มือแน่นผมกลับจับอย่างแน่นหนาเพื่อไม่ได้แยกออกจาก Ojou samaแผน Ojou sama และฉัน 2 ของเรา มองไปรอบ ๆ เมืองขณะช้อปปิ้งได้Ojou-sama เป็นบอกว่า Gigi ซังจะมองรอบ ๆ แยกต่างหากจากเรา ในความเป็นจริง เขาจะให้ระยะทางการจัด และให้แน่ใจว่า ไม่มีอันตรายไม่เรา"ผมเข้าใจ ดีแล้ว Gigi ซัง เราจะกลับมาในช่วงเย็น"“……… เข้าใจ แต่ค่าจ้างความสนใจสิ่งหนึ่ง"Gigi ซังใช้ขั้นตอนเดียว และเขาวาดปากใกล้กับหูของฉัน' ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ไม่ปล่อยมือ Ojou-sama และไม่เคยสูญเสียสายตาของเธอ.'"ครับ ฉันจะระวัง '' แล้ว ถ้าคุณทำมากกว่าจับมือกับ Ojou-sama เช่น เคยกล่าวไว้ก่อน... ผมคิดว่า คุณเข้าใจไหม ฉันจะได้ตาใกล้กับคุณเสมอ ดังนั้น เมื่อมันทั้งสองของคุณ และคุณมีความ Ojou-sama ฉันจะไม่ยกโทษลูท พิจารณาชีวิตของคุณทำ คุณเข้าใจ 'เราไม่ได้แม้แต่คนเดียว คุณมีความกังวลมากเกินไปจากด้านหลัง เขาเจ็บปวด grasps ไหล่ของฉัน ด้วยการจับผู้ทรงอำนาจตาเลือดยิงน่ากลัว' นั่นคือทั้งหมด ดูแล Ojou sama อย่างนี้'หลังจากมีกังวลเช่นพ่อทิ้งลูกสาวของเขา Gigi ซังเอามือจากไหล่ของฉันจะหายไปในฝูงชนGigi ซานลักษณะไม่เหมือนใครบางคนที่จะ overprotect ลูกสาวของเขา...ฟื้นจิตวิญญาณของฉัน และพิทักษ์ Ojou sama ตอนนี้"แล้วจะไป เกินไป"Nodding, Ojou-sama clasps มือดี และเราเริ่มเดินเรามุ่งหวังจะจัดที่มุมของการช้อปปิ้งรายการร้านค้าขึ้นที่ปลายทั้งสองแทบไม่มีช่องว่างและ high-spirited โทรศัพท์ออกมาจากร้านค้าก็มีชีวิตชีวาจริง ๆ Ojou-sama มีรูปร่างสั้นน่าจะ มีปัญหาในการหายใจในฝูงชนขนาดใหญ่ของคน"มีครับ Ojou sama จะเราเปลี่ยนสถานได้อย่างไร"เธอสั่นเธอใหญ่--ด้านหนึ่งไปอย่างรวดเร็วรู้สึกจากเธอแข็งแกร่งสำหรับการเลือกปัจจุบันวันเกิดสำหรับเพื่อนกะเหรี่ยง นี้มากว่าไม่มีอะไรจะ"ร้านที่ควรเราดูครั้งแรกหรือไม่นั้น ถ้า sama กะเหรี่ยง เธอจะมีความสุขกับสิ่งต่าง ๆ เช่นดาบ หรือหอก โล่ หรือสิ่งที่ต้องการเสื้อเกราะ ชื่อบางหรือไม่"[Mou ลูท onii-จัง มีสาวไม่ยินดีที่จะได้รับสิ่งที่ต้องการ]Ojou-sama puffs แก้มของเธอ ด้วยการ "ปั่นปั่น" และได้รับโกรธผมไม่กลัวเลยค่อนข้าง มันน่ารักเกินไปฉันโผล่ที่แก้มของเธอ puffed ธรรมชาติ และอากาศออกจากปากของเธอว่า Ojou-sama กำลังโกรธที่ tomfoolery ของฉัน เธอแก้มตุ่ยครั้งนี้ได้อย่างจริงจังน่ารักเลิฟฉันไม่สามารถฉันไม่ได้ ดังนี้ มันจะวนเป็นอนันต์ของ poking Ojou-sama แก้มฉันส่งขอโทษจริงจัง"ขออภัย พวกเขาไม่ย่อมแสดงให้ผู้หญิง"แต่ผมคิดว่า ผู้คนเชื้อสายทหารกะเหรี่ยงจะมีความสุขแต่ซ้ายดี unsaid"มี Ojou-sama คิดอะไร"[ใช่ ฉันต้องให้กะเหรี่ยงจันทร์อุปกรณ์ที่คิดว่า จะเหมาะกับเธอ ]Ojou-sama เขียนรูปบนกระดานดำของมินิในขณะเชื่อมโยงแขนของเธอกับฉันหน้าอกของเธอที่มีขนาดเล็กยังมีการผลักดันกับแขนของฉันครั้งที่มันยาก แต่ยัง ฉันสามารถรู้สึกหน้าอกของเธออย่างแน่นอนในขณะที่ของหิมะเช่น, [Funya, Poyon]; เหล่านี้มีไอซ์แม้ มีความรู้สึกอ่อนนุ่ม มีเวกเตอร์ทั้งหมด และให้ความรู้สึกของมิราเคิลที่ต่อต้านตรรกะผลไม้ดิบ ๆ ยังเขียวอยู่Taking a bite off the apple that has yet to ripen, a sourness spread–but there was a certain sweetness within the sourness. Precisely because it is sour, the sweetness remains at the tip of the tongue and leaves a deep impression.
Furthermore the so called 11-y/o boobs.
It’s forbidden, a taboo, to step into such a holy place.
But even so, there is an immoral feeling, like being the first to soil the fresh snowfall.
Needless to say that there’s such dangerous sweetness in Ojou-sama’s boobs.
Snow’s boobs are the best, but Ojou-sama’s boobs are also good.
Furthermore if I look at Madam, the future will be promising.
[ !? ]
As such thoughts about boobs are developing, I feel a thick bloodlust on my neck.
As it hit me, I look restlessly around from shop to shop and see Gigi-san peeking from the space between them.
With the look in his eyes and the blood thirst he put into it, he could easily kill a small animal.
…I got a little too excited. Sorry.
[Is something wrong?]
Ojou-sama tilts her head in wonder.
No, it’s nothing. Accessory, is it? Then Karen will certainly be happy to get it.
[Tehehehe, I thought hard about it. Let’s go this way. There is a merchant with reasonable prices.]
Ojou-sama leads me by the hand through the crowd.
I take one last look at Gigi-san’s direction, but his figure can no longer be seen.
Really, if it involves Ojou-sama, Gigi-san easily loses all of his control…
▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼
Furthermore the so called 11-y/o boobs.
It’s forbidden, a taboo, to step into such a holy place.
But even so, there is an immoral feeling, like being the first to soil the fresh snowfall.
Needless to say that there’s such dangerous sweetness in Ojou-sama’s boobs.
Snow’s boobs are the best, but Ojou-sama’s boobs are also good.
Furthermore if I look at Madam, the future will be promising.
[ !? ]
As such thoughts about boobs are developing, I feel a thick bloodlust on my neck.
As it hit me, I look restlessly around from shop to shop and see Gigi-san peeking from the space between them.
With the look in his eyes and the blood thirst he put into it, he could easily kill a small animal.
…I got a little too excited. Sorry.
[Is something wrong?]
Ojou-sama tilts her head in wonder.
No, it’s nothing. Accessory, is it? Then Karen will certainly be happy to get it.
[Tehehehe, I thought hard about it. Let’s go this way. There is a merchant with reasonable prices.]
Ojou-sama leads me by the hand through the crowd.
I take one last look at Gigi-san’s direction, but his figure can no longer be seen.
Really, if it involves Ojou-sama, Gigi-san easily loses all of his control…
▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼
การแปล กรุณารอสักครู่..
บทที่ 031 - ช้อปปิ้งเช้าวันสามวันหลังจากการประชุมเกี่ยวกับวันเกิดความประหลาดใจของชาวกะเหรี่ยง, ojou-sama ผู้โดยสารสายการบินในการสวมใส่กลางแจ้ง. ใบหน้าของเธอถูกบดบังด้วยหมวกที่เธอถูกผมยัดลงและเธอสวมชุดชิ้นหนึ่งที่ถูกสร้างขึ้นมา จากวัสดุที่เหมือนไหม ปิดล้อมของการแต่งกายและแขนยาวยาวเพื่อลดการสัมผัสผิวอย่างถึงที่สุด มันเป็นรูปแบบการปลอมตัวรายละเอียดต่ำ. ฉันนั่งข้างเธอในชุดบัตเลอร์ของฉันเบา ๆ จับมือของเธอ. สายการบินเป็นหกที่นั่งหน้าต่างหลังม่านที่ปิดกั้นแสง. กลางวันลมส่องผ่านมัน. คุ้มกัน Gigi- ซังนั่งลงบนที่นั่งคนขับรถม้าของและนำม้าสองตัวมีเขา. ในการเลือกของขวัญวันเกิดสำหรับบิชอปกะเหรี่ยงของการแข่งขันเซนทอร์ในวันนี้เราไปเมือง 1 ชั่วโมงออกไปจากปราสาท. เมื่อฉันบอกต้นแบบ"Hahahahaha! เป็นเช่นนั้น! จากนั้นไปซื้อสิ่งที่คุณต้องการ! นี้ควรจะพอใช่มั้ย? " เขาส่งมอบถุงที่มีมากกว่า 50 เหรียญทอง. ผมได้รับมันด้วยมือสั่นผมคิดว่ามันเป็นวิธีที่มากเกินไปสำหรับฉัน แต่เมอร์รี่ซานบัตเลอร์หัวไม่ได้ตอบสนองเมื่อฉันมองไปที่เขา . ดูเหมือนว่าเขาตั้งใจจริงๆที่จะให้ฉัน 50 ชิ้นทองและเพื่อให้เราออกจากเมืองที่มีจีจี้ซังเป็นยามและคนขับรถและฉันจะดูแลเงินและ Ojou-sama Ojou ซามะได้มีการแสดงออก forlon นับตั้งแต่เธอขึ้น สายการบินในช่วงเช้าดูเหมือนว่าจริงๆมันเป็นเรื่องยากสำหรับเธอที่จะออกไปข้างนอกแม้หลังจากเกือบสองปี. ฉันทำสนทนาในความพยายามที่จะเพิ่มอารมณ์. "ซึ่งทำให้ผมนึกถึงนี้เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ผมเริ่มทำงานในวลาด ของใช้ในครัวเรือนที่ฉันจะเข้าไปในเมือง ชนิดของสถานที่ก็อาจจะมี? ผมตื่นเต้นมากเมื่อวานนี้ว่าผมนอนไม่หลับ. " [มันได้รับเป็นเวลานานสำหรับผมเช่นกันดังนั้นฉันกำลังมองไปข้างหน้ามัน.] ในขณะที่ฉันไม่ได้ว่ารู้สึกตื่นเต้นมากพอที่จะไม่สามารถที่จะนอนหลับฉันคิดว่า นี้โกหกเล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นที่ยอมรับในการปรับปรุงอารมณ์. Ojou-sama ร่วมในการสนทนา. มันเป็นเรื่องยากเล็กน้อยที่จะอ่านจากกระดานดำขนาดเล็กอันเนื่องมาจากความหมอง. "มีสหภาพสนับสนุนผจญภัยของเป็นสมาคมในเมืองในสวรรค์และถนน เต็มไปด้วยแผงขายอาหาร เด็กก็น่ารักที่พวกเขาจัดกระเป๋าเงินของพวกเขาไว้แน่นขณะที่พวกเขาเรียงรายขึ้นในด้านหน้าของผู้ขายขนม, พวกเขาไม่ " [แม้ว่า Onii จังเป็นเพียง 12 ปีเด็กอายุถ้าคุณพูดด้วยวิธีนี้คุณจะชอบ Oji จัง.] Ojou-sama ยิ้มในที่สุดหลังจากที่ออกมาจากที่ดิน. ในขณะที่ฉันกำลังมอง 12 ปีด้านนอกด้านในผม 40 ปีชายชรากับชีวิตของฉันก่อนหน้าเพิ่ม คำพูดอาจจะเป็นเพียงเล็กน้อยเก่าคนเหมือน. แต่นั่นไม่เป็นไรถ้า Ojou-sama หัวเราะ. [ถ้ามันเป็นเกี่ยวกับร้านขายขนมหวานนอกจากนี้ยังมีบางส่วนที่เมืองที่เรากำลังมุ่งหน้าไปยัง ก่อนหน้านี้ผมได้พยายามบางส่วนในขณะที่ช้อปปิ้งกับคนอื่น ๆ ในวันที่เราออก การพูดของพวกเขากะเหรี่ยงจังมีขนมทอดของเธอถูกขโมยโดยนกพิราบหงอนในขณะที่เธอกำลังอยู่ในระหว่างการรับประทานอาหารมัน แม้ว่ามันจะเป็นโชคร้ายสำหรับชาวกะเหรี่ยงจังเราทุกคนหัวเราะเกี่ยวกับมัน.] กะเหรี่ยงจริงๆมีตัวละครที่หวาน . ฉันไม่สามารถทำสิ่งที่ต้องการที่แม้ว่าฉันพยายามด้วยเช่นความรู้สึกที่ผมพูดคุยกับ Ojou-sama จนกว่าเราจะมาถึงเมือง . ความตึงเครียดที่ทำให้สั่นร่างกายของเธอดูเหมือนว่าจะหายไป แต่เรายังคงจับมือ. ▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼ เมืองที่อยู่ในทุ่งโล่งและแม้ว่ามันจะไม่ได้สูงมาก เมืองที่ถูกล้อมรอบด้วยกำแพง. หลังจากได้รับการตรวจสอบที่ประตูที่เราเข้าสู่เมือง. ไม่มีอาคารขนาดใหญ่คือ ประชาชนทั่วไปที่ออกมาจากการชุมนุมและให้มันความรู้สึกของเมืองการค้า เนื่องจากความหลากหลายของสินค้าและบริการที่มีมีคนจำนวนมากที่มาและไป. การขนส่งที่ถูกทิ้งไว้ที่ลานจอดรถของสายการบิน. และฉันจ่ายเงินค่าที่จอดรถและค่าใช้จ่ายน้ำม้ามีเขา. [...... จากนั้นเราจะ ไป?] Ojou sama ปรับหมวกของเธอและจับมือฉันแน่น. เราจะกลับมาจับให้แน่นเพื่อที่จะไม่ได้รับการแยกออกจาก Ojou-sama. แผนสำหรับการ Ojou-sama และฉัน 2 ของเราจะมองไปรอบ ๆ เมืองในขณะที่ ช้อปปิ้ง. Ojou-sama บอกว่าจีจี้ซังจะมองไปรอบ ๆ เมืองแยกจากเรา ในความเป็นจริงเขาคือการเก็บระยะจัดและให้แน่ใจว่าไม่มีอันตรายประสบแก่เรา. "ผมเข้าใจ ดีแล้วจีจี้ซังเราจะกลับมาในช่วงเย็น. " "......... เข้าใจ แต่ให้ความสนใจกับสิ่งหนึ่ง. " จีจี้ซังจะใช้เวลาในขั้นตอนเดียวและเขาดึงปากของเขาใกล้กับหูของฉัน. 'ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ไม่ปล่อยให้ไปจากมือ Ojou-sama ของ และไม่เคยสูญเสียสายตาของเธอ. ' 'เอาล่ะ ผมจะต้องระมัดระวัง. ' 'แล้วถ้าคุณทำมากกว่าจับมือกับ Ojou-sama เหมือนที่ผมกล่าวก่อน ...... ผมคิดว่าคุณเข้าใจไหม? ฉันมักจะมีตาใกล้กับคุณ ดังนั้นเมื่อมันเป็นเพียงสองของคุณและคุณมีความปรารถนาที่จะ Ojou-sama ฉันจะไม่ให้อภัยเกรียง พิจารณาชีวิตของคุณทำ คุณเข้าใจ '. เราไม่ได้แม้แต่คนเดียว คุณกำลังกังวลมากเกินไป. จากที่อยู่เบื้องหลังเขาเจ็บปวดคว้าไหล่ของฉันที่มีด้ามจับที่ยิ่งใหญ่. ตาเลือดยิงของเขาเป็นที่น่ากลัว. 'นั่นคือทั้งหมดที่ ดูแล Ojou-Sama ถูกต้อง. หลังจากที่มีการกังวลเหมือนพ่อออกจากลูกสาวของเขา, จีจี้ซังเอามือของเขาจากไหล่ของฉันที่จะหายไปในฝูงชน. ลักษณะจีจี้ซังก็ไม่ชอบคนที่จะ overprotect ลูกสาวของเขา ... . ฉัน ฟื้นจิตวิญญาณของฉันและพา Ojou-sama ตอนนี้. "จากนั้นเราจะไปด้วยหรือไม่" พยักหน้า, Ojou-sama ทาบมือของฉันด้วยรอยยิ้มและเราจะเริ่มต้นที่จะเดิน. สถานที่ที่เรามีจุดมุ่งหมายเพื่อสอดคล้องที่มุมของการช้อปปิ้ง อำเภอ. ร้านค้าแถวที่ปลายทั้งสองเกือบจะไม่มีช่องว่างและโทรคึกคะนองออกมาจากร้านค้า. มันเป็นจริงๆที่มีชีวิตชีวา Ojou-sama ที่มีขนาดสั้นดูเหมือนว่าจะมีความยากลำบากในการหายใจในฝูงชนกลุ่มใหญ่ของผู้คน. "คุณไม่เป็นไร Ojou-sama? เราจะเปลี่ยนสถานที่? " เธอส่ายหัวของเธอจากด้านหนึ่งไปอีกด้านหนึ่งได้อย่างรวดเร็ว. ฉันรู้สึกจากความเข้มแข็งของเธอว่าสำหรับการเลือกของขวัญวันเกิดสำหรับเพื่อนของเธอกะเหรี่ยงมากนี้คืออะไร. "ที่ซึ่งร้านที่เราควรจะดูครั้งแรก ?. ถ้าเป็นชาวกะเหรี่ยง-sama เธอจะมีความสุขกับสิ่งที่ต้องการดาบหรือหอกโล่หรือสิ่งที่ต้องการเกราะเพื่อชื่อบางอย่าง? " [หมูเกรียง-Onii จังมีผู้หญิงคนหนึ่งที่จะมีความสุขที่จะได้รับไม่มี สิ่งที่ต้องการที่.] Ojou-sama puffs แก้มของเธอกับ "ปุ-ปุน" และได้รับโกรธ. ฉันไม่ได้กลัวเลย. แต่ก็น่ารักเกินไป. ผมธรรมชาติกระตุ้นที่แก้มป่องของเธอและอากาศที่ออกจากปากของเธอ . แม้ว่า Ojou-sama จะได้รับโกรธที่พฤติกรรมที่โง่เขลาเบาปัญญาของฉันแก้มของเธอป่องออกมาอีกครั้ง. นี้เป็นอันตรายอย่างจริงจังน่ารัก. ฉันไม่สามารถฉันไม่สามารถ เช่นนี้ก็จะกลายเป็นวงที่ไม่มีที่สิ้นสุดของจิ้มแก้ม Ojou-sama ของ. ฉันพูดคำขอโทษอย่างจริงจัง. "ขอโทษ พวกเขามีความไม่แน่นอนของขวัญที่จะให้ผู้หญิง. " แต่ผมคิดว่าชาวกะเหรี่ยงที่มาจากเชื้อสายของทหารจะมีความสุข. แต่ที่เหลือดีกว่าถอน. "มีความคิด Ojou-sama อะไร?" [ใช่ ผมตั้งใจที่จะให้ชาวกะเหรี่ยงจังอุปกรณ์ที่ผมคิดว่าจะเหมาะกับเธอ ] Ojou-sama เขียนชำนาญบนกระดานดำขนาดเล็กของเธอในขณะที่การเชื่อมโยงแขนของเธอกับเหมือง. เนื่องในวโรกาสที่หน้าอกของเธอที่ยังมีขนาดเล็กจะถูกผลักกับแขนของฉัน. มันยาก แต่ยังคงแน่นอนฉันสามารถรู้สึกหน้าอกของเธอ. ในขณะที่หิมะเป็นเหมือน [Funya, Poyon]; เหล่านี้มีความแน่นแม้จะมีความรู้สึกบางอย่างที่อ่อนนุ่มของพวกเขามีเวกเตอร์ที่แตกต่างกันอย่างสมบูรณ์และให้ความรู้สึกของความมหัศจรรย์ไร้ตรรกะ. ผลไม้สุกยังคงเป็นสีเขียว. การกัดออกจากแอปเปิ้ลที่ยังไม่สุกเปรี้ยวกระจาย แต่ มีความหวานบางอย่างภายในเปรี้ยว เพราะมันมีรสเปรี้ยวหวานยังคงอยู่ที่ปลายลิ้นและใบประทับใจลึก. นอกจากนี้ที่เรียกว่า 11-y / o นม. มันเป็นสิ่งต้องห้ามข้อห้ามที่จะเข้าสู่ขั้นตอนดังกล่าวเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์. แต่ยังให้ มีความรู้สึกผิดศีลธรรมเช่นเป็นคนแรกที่ดินหิมะสด. จำเป็นที่จะกล่าวว่ามีความหวานอันตรายดังกล่าวในนม Ojou-sama ของ. สาวหิมะที่ดีที่สุด แต่สาว Ojou-sama ของยังดี. นอกจากนี้ถ้าฉันมองไปที่ ท่านผู้หญิงในอนาคตจะมีแนวโน้ม. [!? ] ในฐานะที่เป็นความคิดดังกล่าวเกี่ยวกับนมที่มีการพัฒนาผมรู้สึกกระหายเลือดหนาที่คอของฉัน. ขณะที่มันตีฉันฉันมองไปรอบ ๆ พล่านจากร้านค้าที่จะซื้อสินค้าและดูจีจี้ซัง peeking จากช่องว่างระหว่างพวกเขา. ด้วยรูปลักษณ์ในสายตาของเขาและ กระหายเลือดที่เขาใส่ลงในนั้นเขาได้อย่างง่ายดายสามารถฆ่าสัตว์ขนาดเล็ก. ... ฉันได้น้อยตื่นเต้นเกินไป ขออภัย. [สิ่งผิดปกติหรือไม่?] Ojou-sama เอียงศีรษะของเธอในสงสัย. ไม่มีก็ไม่มีอะไร อุปกรณ์เสริม, มันคืออะไร? จากนั้นชาวกะเหรี่ยงจะมีความสุขที่จะได้รับมัน. [Tehehehe ผมคิดหนักเกี่ยวกับเรื่องนี้ ให้เป็นไปด้วยวิธีนี้ มีผู้ประกอบการค้าด้วยราคาที่เหมาะสมคือ.] Ojou-sama ทำให้ฉันด้วยมือผ่านฝูงชน. ฉันใช้เวลาหนึ่งมองก่อนที่ทิศทางของจีจี้ซัง แต่ตัวเลขของเขาไม่สามารถมองเห็นได้. จริงๆถ้ามันเกี่ยวข้องกับ Ojou-sama, จีจี้ซังได้อย่างง่ายดายสูญเสียทั้งหมดของการควบคุมของเขา ... ▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼
การแปล กรุณารอสักครู่..
บทที่ 031 –ช้อปปิ้ง
ตอนเช้า 3 วัน หลังจากการประชุมของคาเรน เซอร์ไพรส์วันเกิด คุณหนูท่านโดยสารรถม้าในการสวมใส่กลางแจ้ง
ใบหน้าถูกบังด้วยหมวกที่เธอถูกผมยัดเข้าไป เธอสวมชุดหนึ่งชิ้นที่ทำจากผ้าไหม เช่น วัสดุ ชายเสื้อและแขน ยาว ยาว เพื่อลดการสัมผัสกับผิวที่สุดมันต่ำโปรไฟล์ปลอมสไตล์
ฉันนั่งข้างๆ เธอในชุดพ่อบ้านของฉัน ค่อย ๆจับมือเธอ
สายการบินหกที่นั่ง
หน้าต่างอยู่หลังม่านที่กั้นแสง แดดอ่อนส่องผ่าน
.
ส่งจีจี้ซัง นั่งลงบนที่นั่ง ของคนขับรถม้าและบังคับม้าสองตัวเขา
เลือกของขวัญวันเกิด Karen บิชอปของเซนทอร์แข่งวันนี้พวกเราไปที่ตัวเมือง 1 ชั่วโมง ห่างจากปราสาท
เมื่อฉันบอกอาจารย์
" hahahahaha ! งั้น ! จากนั้นไปและซื้อสิ่งที่คุณต้องการ ! นี้น่าจะพอใช่มั้ย "
เขายื่นถุงที่มีมากกว่า 50 เหรียญทอง
ผมได้รับมันกับมือสั่น
ฉันคิดว่ามันเป็นวิธีที่มากเกินไปสำหรับฉัน แต่เมริซังเป็นหัวหน้าพ่อบ้านไม่ตอบสนองเมื่อฉันมองไปที่เขา .
ดูเหมือนว่าเขาตั้งใจจะให้ฉัน 50 ชิ้นทอง
แล้วเราออกจากเมืองกับจีจี้ซัง เป็นยาม และคนขับรถ และผมจะดูแลเงินและคุณหนูซามะ
คุณหนูซะมะมี forlon แสดงออกตั้งแต่เธอขึ้นเกวียนตอนเช้า
ดูเหมือนจริงๆ เธอยากที่จะออกไปข้างนอกหลังจากเกือบสองปี
ฉันทำให้การสนทนาในความพยายามที่จะปรับปรุงอารมณ์
" มันทำให้ฉันนึกถึง นี่เป็นครั้งแรกตั้งแต่ที่ฉันเริ่มทำงานในครัวเรือนวลาดที่ฉันกำลังจะเข้าไปในเมือง สถานที่อะไร น่าจะ ฉันตื่นเต้นมาก เมื่อวานนี้ฉันนอนไม่หลับ "
[ มันนานมากแล้วสำหรับฉัน ดังนั้นฉันรอคอยที่จะมัน ]
ตอนที่ผมไม่ใช่ตื่นเต้นจนไม่ได้นอนนี่น่าจะโกหกเป็นที่ยอมรับในการปรับปรุงอารมณ์
คุณหนูท่านเข้าร่วมในการสนทนา .
มันเป็นเล็กน้อยยากที่จะอ่านจากมิกระดานดำอันเนื่องมาจากความกลุ้ม
" มีเป็นนักผจญภัยที่สนับสนุนสหภาพสมาคมในเมืองในแดนสวรรค์ และถนนที่เต็มไปด้วยร้านอาหาร เด็กๆที่น่ารักเช่นที่พวกเขาจับเงินในกระเป๋าของพวกเขาแน่นเช่นที่พวกเขาเรียงรายขึ้นในด้านหน้าของแคนดี้ ผู้ขาย พวกเขาไม่ ? "
แม้โอนี่จังเป็นเพียง 12 ปีเด็กอายุ ถ้าคุณพูดแบบนี้ คุณเสียงเหมือนโอจิจัง ]
คุณหนูท่านก็ยิ้ม หลังจากที่ออกมาจากบ้าน ขณะที่ผมกำลังดู
12 ปี ข้างนอกข้างใน ผมเป็นผู้ชาย อายุ 40 ปี กับชีวิต ก่อนหน้าของฉันเพิ่ม คำพูดอาจจะเก่าไปสักหน่อย คนชอบ
แต่ไม่เป็นไรถ้าคุณหนู
ท่านหัวเราะ[ ถ้าจะพูดถึงร้านขายลูกกวาด ยังมีบางส่วนที่เมืองที่เรากำลังมุ่งหน้าไป ผมเคยลองกับคนอื่นในขณะที่ช้อปปิ้งในวันหยุดของเรา การพูดของพวกเขา คาเรนจังเธอทอดขนมถูกขโมยโดยนกพิราบหงอน ในขณะที่เธออยู่ในท่ามกลางของกิน ถึงแม้ว่ามันเป็นโชคร้ายสำหรับคาเรนจัง พวกเราทั้งหมดหัวเราะเกี่ยวกับมัน . ]
ตอนเช้า 3 วัน หลังจากการประชุมของคาเรน เซอร์ไพรส์วันเกิด คุณหนูท่านโดยสารรถม้าในการสวมใส่กลางแจ้ง
ใบหน้าถูกบังด้วยหมวกที่เธอถูกผมยัดเข้าไป เธอสวมชุดหนึ่งชิ้นที่ทำจากผ้าไหม เช่น วัสดุ ชายเสื้อและแขน ยาว ยาว เพื่อลดการสัมผัสกับผิวที่สุดมันต่ำโปรไฟล์ปลอมสไตล์
ฉันนั่งข้างๆ เธอในชุดพ่อบ้านของฉัน ค่อย ๆจับมือเธอ
สายการบินหกที่นั่ง
หน้าต่างอยู่หลังม่านที่กั้นแสง แดดอ่อนส่องผ่าน
.
ส่งจีจี้ซัง นั่งลงบนที่นั่ง ของคนขับรถม้าและบังคับม้าสองตัวเขา
เลือกของขวัญวันเกิด Karen บิชอปของเซนทอร์แข่งวันนี้พวกเราไปที่ตัวเมือง 1 ชั่วโมง ห่างจากปราสาท
เมื่อฉันบอกอาจารย์
" hahahahaha ! งั้น ! จากนั้นไปและซื้อสิ่งที่คุณต้องการ ! นี้น่าจะพอใช่มั้ย "
เขายื่นถุงที่มีมากกว่า 50 เหรียญทอง
ผมได้รับมันกับมือสั่น
ฉันคิดว่ามันเป็นวิธีที่มากเกินไปสำหรับฉัน แต่เมริซังเป็นหัวหน้าพ่อบ้านไม่ตอบสนองเมื่อฉันมองไปที่เขา .
ดูเหมือนว่าเขาตั้งใจจะให้ฉัน 50 ชิ้นทอง
แล้วเราออกจากเมืองกับจีจี้ซัง เป็นยาม และคนขับรถ และผมจะดูแลเงินและคุณหนูซามะ
คุณหนูซะมะมี forlon แสดงออกตั้งแต่เธอขึ้นเกวียนตอนเช้า
ดูเหมือนจริงๆ เธอยากที่จะออกไปข้างนอกหลังจากเกือบสองปี
ฉันทำให้การสนทนาในความพยายามที่จะปรับปรุงอารมณ์
" มันทำให้ฉันนึกถึง นี่เป็นครั้งแรกตั้งแต่ที่ฉันเริ่มทำงานในครัวเรือนวลาดที่ฉันกำลังจะเข้าไปในเมือง สถานที่อะไร น่าจะ ฉันตื่นเต้นมาก เมื่อวานนี้ฉันนอนไม่หลับ "
[ มันนานมากแล้วสำหรับฉัน ดังนั้นฉันรอคอยที่จะมัน ]
ตอนที่ผมไม่ใช่ตื่นเต้นจนไม่ได้นอนนี่น่าจะโกหกเป็นที่ยอมรับในการปรับปรุงอารมณ์
คุณหนูท่านเข้าร่วมในการสนทนา .
มันเป็นเล็กน้อยยากที่จะอ่านจากมิกระดานดำอันเนื่องมาจากความกลุ้ม
" มีเป็นนักผจญภัยที่สนับสนุนสหภาพสมาคมในเมืองในแดนสวรรค์ และถนนที่เต็มไปด้วยร้านอาหาร เด็กๆที่น่ารักเช่นที่พวกเขาจับเงินในกระเป๋าของพวกเขาแน่นเช่นที่พวกเขาเรียงรายขึ้นในด้านหน้าของแคนดี้ ผู้ขาย พวกเขาไม่ ? "
แม้โอนี่จังเป็นเพียง 12 ปีเด็กอายุ ถ้าคุณพูดแบบนี้ คุณเสียงเหมือนโอจิจัง ]
คุณหนูท่านก็ยิ้ม หลังจากที่ออกมาจากบ้าน ขณะที่ผมกำลังดู
12 ปี ข้างนอกข้างใน ผมเป็นผู้ชาย อายุ 40 ปี กับชีวิต ก่อนหน้าของฉันเพิ่ม คำพูดอาจจะเก่าไปสักหน่อย คนชอบ
แต่ไม่เป็นไรถ้าคุณหนู
ท่านหัวเราะ[ ถ้าจะพูดถึงร้านขายลูกกวาด ยังมีบางส่วนที่เมืองที่เรากำลังมุ่งหน้าไป ผมเคยลองกับคนอื่นในขณะที่ช้อปปิ้งในวันหยุดของเรา การพูดของพวกเขา คาเรนจังเธอทอดขนมถูกขโมยโดยนกพิราบหงอน ในขณะที่เธออยู่ในท่ามกลางของกิน ถึงแม้ว่ามันเป็นโชคร้ายสำหรับคาเรนจัง พวกเราทั้งหมดหัวเราะเกี่ยวกับมัน . ]
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- หม้าย
- ตกเย็นฉันมักจะไปออกกำลังกายกับเมท
- ฉันตลกตัวเอง ที่ฉันไม่เข้าใจที่คุณอธิบาย
- Lunch for BIS Monthly Meeting
- There is also a Steering Committee,which
- Spanish
- You earn a lot of money.
- Pay Motor insurance Policies and relevan
- ล้อเล่น
- What is the g or ml.
- By the way, As I know from K.Kanya we wo
- เจอรี่แมวตัวใหญ่ของแฮรี่
- control pruning for different plant
- planting in guilds that show stacking
- หม้าย
- ตกเย็นฉันมักจะไปออกกำลังกายกับเมท
- คนส่วนก็ยังไม่ให้ความสนใจมากนัก
- กลัว
- มันนำรายได้สู่อำเภอ
- and change watch?
- ผู้ชายไทยส่วนมากไม่มีความรับผิดชอบ...เห็
- I was to send a birthday gift to him.
- chartered Accountant
- กลัว
