Carcass Measurements. General. Carc

Carcass Measurements.
General.
Carcass traits are presented in Table 3. Inclusion of RAC in the diet did not have an effect on HCW (P>0.05).
This agrees with data presented in Watkins et al. (1990) and Uttaro et al. (1993).
However,
this finding is different from those of Carr et al. (2005), Fernandez-Duenas et al. (2008), and Kutzler et al. (2010), who found an increase in HCW as RAC level increased. Dressing percent was not different among treatment groups (P>0.05). This result is contrary to reports from Watkins et al. (1990), Carr et al. (2005), and Kutzler et al. (2010). Feeding of RAC failed to significantly alter carcass length (P>0.05) which agrees with the findings of Stites et al. (1991), Crome et al. (1996), See et al. (2004), and Carr et al. (2005), who indicated no significance among RAC fed treatment groups for CL with finishing swine. However, Watkins et al. (1990) and Yen et al. (1990) both reported shorter carcasses with the inclusion of RAC in finishing swine diets. The reduction in carcass length can be explained by more nutrients being devoted to protein accretion than to osteogenesis due to the chemical action of ractopamine. The effect of RAC on carcass length maybe more pronounced during the finishing phase than the growing phase. However, the results from the previous studies were reported during the finishing phase.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัดซาก ทั่วไป ลักษณะซากจะแสดงในตารางที่ 3 รวมของ RAC ในอาหารไม่มีผลต่อ HCW (P > 0.05) นี้ตกลงกับข้อมูลที่แสดงในวัตคินส์ et al. (1990) และ Uttaro et al. (1993) อย่างไรก็ตาม ค้นหานี้จะแตกต่างจากของคาร์ et al. (2005), เฟอร์นานเดซ-Duenas et al. (2008), และ Kutzler et al. (2010), ที่พบเพิ่มขึ้นใน HCW เป็นระดับ RAC เพิ่มขึ้น ร้อยละแต่งตัวไม่แตกต่างกันระหว่างกลุ่มการรักษา (P > 0.05) ผลลัพธ์นี้จะขัดแย้งกับรายงานจากวัตคินส์ et al. (1990), คาร์ et al. (2005), และ Kutzler et al. (2010) อาหารของ RAC ไม่สามารถช่วยเปลี่ยนแปลงความยาวซาก (P > 0.05) ซึ่งตกลงกับผลการวิจัยของ Stites et al. (1991), Crome et al. (1996) ดู et al. (2004), และคาร์ et al. (2005), ที่ระบุไม่มีความสำคัญระหว่าง RAC เลี้ยงรักษากลุ่มสำหรับ CL กับจบหมู อย่างไรก็ตาม ซากสั้นกับรวมของ RAC ในอาหารสุกรตกแต่งรายงานวัตคินส์ et al. (1990) และเยน et al. (1990) ทั้งสอง การลดความยาวซากสามารถอธิบายได้ ด้วยสารอาหารที่ถูกอุทิศให้กับโปรตีน accretion ที่จดจำมากกว่าการ osteogenesis เนื่องจากการกระทำทางเคมีของ ractopamine ผลของ RAC ซากยาวข้อมูลเพิ่มเติมว่า ระหว่างขั้นตอนการตกแต่งมากกว่าระยะการเจริญเติบโต อย่างไรก็ตาม มีรายงานผลจากการศึกษาก่อนหน้านี้ในขั้นตอนการตกแต่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซากวัด.
ทั่วไป.
ลักษณะซากถูกแสดงไว้ในตารางที่ 3 รวมของ RAC ในอาหารที่ไม่ได้มีผลกระทบต่อ HCW (p> 0.05).
นี้เห็นด้วยกับข้อมูลที่นำเสนอในวัตคินส์, et al (1990) และ Uttaro et al, (1993).
อย่างไรก็ตาม
การค้นพบนี้จะแตกต่างจากบรรดาคาร์, et al (2005), เฟอร์นันเด Duenas et al, (2008) และ Kutzler et al, (2010) ซึ่งพบว่าการเพิ่มขึ้นของระดับ HCW RAC เพิ่มขึ้น เปอร์เซ็นต์แป้งก็ไม่ได้แตกต่างกันระหว่างกลุ่มการรักษา (p> 0.05) นี่คือผลที่ตรงกันข้ามกับรายงานจากวัตคินส์, et al (1990) คาร์, et al (2005) และ Kutzler et al, (2010) กินอาหารของ RAC ล้มเหลวในการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญยาวซาก (p> 0.05) ที่เห็นด้วยกับผลการวิจัยของ Stites et al, (1991), Crome, et al (1996), See, et al (2004) และคาร์, et al (2005) ที่แสดงให้เห็นความสำคัญในหมู่ RAC เลี้ยงกลุ่มการรักษาสำหรับ CL ใด ๆ กับหมูจบ อย่างไรก็ตามวัตคินส์, et al (1990) และเยน et al, (1990) ทั้งรายงานซากสั้นด้วยการรวมของ RAC ในการตกแต่งอาหารสุกร ลดระยะเวลาในซากสามารถอธิบายได้ด้วยสารอาหารมากขึ้นเป็นทุ่มเทให้กับการเพิ่มโปรตีนมากกว่าที่จะ osteogenesis เนื่องจากการดำเนินการทางเคมีของ ractopamine ผลของ RAC กับความยาวซากอาจจะเด่นชัดมากขึ้นในระหว่างขั้นตอนการตกแต่งกว่าระยะการเจริญเติบโต อย่างไรก็ตามผลจากการศึกษาก่อนหน้านี้มีรายงานว่าในระหว่างขั้นตอนการตกแต่ง