Table 8 provides the regression res

Table 8 provides the regression results which allow us to examine the effect of the audit quality on earnings management. Our primary variable of interest, SPEC, is negatively associated (p=0.057) with the accruals earnings management as predicted by H2.1. These results are consistent with the theory that auditor industry specialization plays a role in enhancing audit quality. Indeed, firms that engage industry specialists to audit their external financial reports may benefit from a reduced likelihood of accruals earnings management (Dunn and Mayhew, 2004; Rusmin, 2010; Gul et al., 2010). However, Table 8 indicates also that the association between industry specialization and REM is insignificant (p = 0.220). Consequently, the hypothesis H2.2 is rejected. According to the hypothesis H1.1, Table 8 shows a significant influence of the auditors Big 4 on reducing accruals earnings management. Followings, of this table, the coefficient of AUDSIZE is negative (-0.310) and significant at the 5% level (p = 0.025). This finding is similar to prior research (Krishnan, 2003; Choi et al., 2010). Table 8 shows a positive and significant association between the auditor size with REM (p=0.043). This result is consistent with Chi et al. (2010) and Cohen and Zarowin (2010) results which support that Big 4 auditors are positively related to REM. They suggest that more effective monitoring may motivate firms to manage earnings using techniques that are more difficult to identify. Consequently, the hypothesis H1.2 is accepted.
The results as reported in Table 8 show that the audit tenure coefficient is statistically insignificant for the Tunisian firms, suggesting that longer tenure is not associated with

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตาราง 8 แสดงผลการถดถอยซึ่งทำให้เราตรวจสอบผลของการตรวจสอบคุณภาพการบริหารกำไร ตัวแปรหลักของเราน่าสนใจ ข้อมูลจำเพาะ มีความเกี่ยวข้องในเชิงลบ (p = 0.057) กับการจัดการรายได้รับรู้เป็นการคาดการณ์โดย H2.1 ผลลัพธ์เหล่านี้จะสอดคล้องกับทฤษฎีที่ว่า ผู้สอบบัญชีอุตสาหกรรมเฉพาะทางมีบทบาทในการเพิ่มการตรวจสอบคุณภาพ จริง บริษัทที่มีส่วนร่วมผู้เชี่ยวชาญอุตสาหกรรมการตรวจสอบรายงานการเงินของพวกเขาภายนอก อาจได้ประโยชน์จากลดโอกาสการรับรู้รายได้บริหาร (ดันน์และ Mayhew, 2004 Rusmin, 2010 Gul et al. 2010) อย่างไรก็ตาม ตาราง 8 ระบุยังว่าความสัมพันธ์ระหว่างความเชี่ยวชาญอุตสาหกรรม REM ไม่มีนัยสำคัญ (p = 0.220) ดังนั้น ปฏิเสธสมมติฐาน H2.2 ตาราง 8 แสดงอิทธิพลสำคัญของผูใหญ่ 4 ตามสมมติฐาน H1.1 กับการลดการจัดการรับรู้รายได้ ดังนี้ ของตารางนี้ ค่าสัมประสิทธิ์ของ AUDSIZE เป็นลบ (-0.310) และมีนัยสำคัญที่ระดับ 5% (p = 0.025) ค้นหานี้จะคล้ายกับงานวิจัยก่อนหน้า (ศรายุ 2003 Choi et al. 2010) ตาราง 8 แสดงความสัมพันธ์ของค่าบวก และมีนัยสำคัญระหว่างขนาดสอบ REM (p = 0.043) ผลลัพธ์นี้จะสอดคล้องกับ Chi et al. (2010) และโคเฮน และ Zarowin ผล (2010) ซึ่งสนับสนุนผู้ตรวจสอบบัญชีขนาดใหญ่ 4 ที่บวกเกี่ยวข้องกับ REM พวกเขาแนะนำว่า การตรวจสอบมีประสิทธิภาพมากขึ้นอาจเป็นการกระตุ้นให้บริษัทการจัดการกำไรโดยใช้เทคนิคที่ยากต่อการระบุ ดังนั้น สมมติฐาน H1.2 เป็นที่ยอมรับผลลัพธ์ที่รายงานในตาราง 8 แสดงค่าสัมประสิทธิ์ดำรงตำแหน่งตรวจสอบว่าไม่มีนัยสำคัญทางสถิติสำหรับบริษัทตูนิเซีย บอกว่า ไม่เกี่ยวข้องกับวาระการดำรงตำแหน่งนาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตารางที่ 8 แสดงผลการถดถอยซึ่งช่วยให้เราสามารถตรวจสอบผลกระทบของคุณภาพการตรวจสอบเกี่ยวกับการจัดการรายได้ ตัวแปรหลักของเราที่น่าสนใจ SPEC มีความสัมพันธ์ในเชิงลบ (p = 0.057) กับการบริหารกำไรคงค้างเป็นที่คาดการณ์โดย H2.1 ผลลัพธ์เหล่านี้มีความสอดคล้องกับทฤษฎีที่ว่าอุตสาหกรรมความเชี่ยวชาญของผู้สอบบัญชีมีบทบาทในการเสริมสร้างคุณภาพตรวจสอบบัญชี อันที่จริง บริษัท ที่มีส่วนร่วมผู้เชี่ยวชาญในอุตสาหกรรมการตรวจสอบรายงานทางการเงินภายนอกของพวกเขาอาจได้รับประโยชน์จากความเป็นไปได้ที่ลดลงของการบริหารกำไรคงค้าง (ดันน์และเมย์ฮิว 2004; Rusmin 2010. กุล et al, 2010) แต่ตารางที่ 8 แสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์ระหว่างความเชี่ยวชาญในอุตสาหกรรมและ REM คือไม่มีนัยสำคัญ (p = 0.220) ดังนั้น H2.2 สมมติฐานที่ถูกปฏิเสธ ตามที่ H1.1 สมมติฐานตารางที่ 8 แสดงให้เห็นถึงอิทธิพลของผู้สอบบัญชีบิ๊ก 4 ในการลดการบริหารกำไรคงค้าง ดังต่อไปนี้ของตารางนี้ค่าสัมประสิทธิ์ของ AUDSIZE เป็นลบ (-0.310) และมีความสำคัญในระดับ 5% (p = 0.025) การค้นพบนี้มีความคล้ายคลึงกับการวิจัยก่อน (กฤษณะ 2003; Choi et al, 2010). ตารางที่ 8 แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ในเชิงบวกและมีนัยสำคัญระหว่างขนาดของผู้สอบบัญชีที่มี REM (p = 0.043) นี่คือผลที่สอดคล้องกับจิ et al, (2010) และโคเฮนและ Zarowin (2010) ผลที่สนับสนุนว่าบิ๊ก 4 ผู้สอบบัญชีมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับ REM พวกเขาแสดงให้เห็นว่าการตรวจสอบที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นอาจกระตุ้นให้ บริษัท ในการจัดการรายได้ใช้เทคนิคที่ยากมากที่จะระบุ ดังนั้น H1.2 สมมติฐานที่เป็นที่ยอมรับ.
ผลรายงานในตารางที่ 8 แสดงให้เห็นว่าค่าสัมประสิทธิ์การดำรงตำแหน่งกรรมการตรวจสอบมีนัยสำคัญทางสถิติสำหรับ บริษัท ตูนิเซียบอกว่าการดำรงตำแหน่งอีกต่อไปจะไม่เกี่ยวข้องกับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตารางที่ 8 แสดงผลสถิติที่ช่วยให้เราเพื่อตรวจสอบผลของการตรวจสอบคุณภาพในการจัดการรายได้ ของเราหลักตัวแปรของดอกเบี้ย สเป็ค มีความสัมพันธ์ทางลบก ( p = 0.047 ) กับการจัดการกำไรค้างตามที่คาดไว้ โดย h2.1 . ผลลัพธ์เหล่านี้มีความสอดคล้องกับทฤษฎีที่เชี่ยวชาญอุตสาหกรรมผู้สอบบัญชีมีบทบาทในการพัฒนาคุณภาพการตรวจสอบ แน่นอน บริษัท ที่จ้างผู้เชี่ยวชาญในอุตสาหกรรมการตรวจสอบรายงานทางการเงินภายนอกอาจได้ประโยชน์จากการลดลงของกำไรโอกาสด้านการจัดการ ( ดันน์และเมฮิว , 2004 ; rusmin , 2010 ; กุล et al . , 2010 ) อย่างไรก็ตาม ตารางที่ 8 ระบุว่าความสัมพันธ์ระหว่างความเชี่ยวชาญอุตสาหกรรมและ REM จะไม่สําคัญ ( p = 0.220 ) ดังนั้นสมมติฐาน h2.2 เป็นปฏิเสธ ตามสมมติฐาน h1.1 , ตารางที่ 8 แสดงให้เห็นอิทธิพลสําคัญของผู้สอบบัญชีในการลดการจัดการกำไรใหญ่ 4 ด้าน . ต่อไปนี้ของโต๊ะนี้ สัมประสิทธิ์ audsize เป็นลบ ( - 0.310 ) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 5 เปอร์เซ็นต์ ( p = 0.025 ) การค้นหานี้จะคล้ายกับการวิจัยก่อน ( krishnan , 2003 ; Choi et al . , 2010 ) ตารางที่ 8 แสดงให้เห็นในเชิงบวกและความสัมพันธ์ระหว่างผู้สอบบัญชีขนาดกับเรม ( P = 0.043 ) ผลที่ได้นี้ มีความสอดคล้องกับชิ et al . ( 2010 ) และ Cohen และ zarowin ( 2010 ) ผลที่สนับสนุน 4 ใหญ่ ซึ่งมีความสัมพันธ์กับ REM พวกเขาแนะนำให้ตรวจสอบมีประสิทธิภาพมากขึ้นอาจจะกระตุ้นให้ บริษัท จัดการรายได้โดยใช้เทคนิคที่ยากที่จะระบุ ดังนั้นสมมติฐาน h1.2 เป็นที่ยอมรับผลรายงานในตารางที่ 8 แสดงให้เห็นว่าการตรวจสอบการครอบครองโดยสถิติไม่ตูนิเซีย กล่าวว่า บริษัท ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการถือครองอีกต่อไป