“Is Buquet dead?” they cried “Yes,”

“Is Buquet dead?” they cried
“Yes,” replied the man, or the shadow of a man, quietly. “He was found this evening, hanging in the third cellar”
The two retiring managers rose and stared strangely at the speaker. They were very excited and both men turned white. Monsieur Debienne made a sign to Monsieur Richard and Monsieur Moncharmin; Monsieur Poligny excused himself and the other three men. They went into the managers’ office.
I shall leave Monsieur Moncharmin to complete the strory. In his Memories, he says:
Monsieur Debienne and Monsieur Poligny seemed to grow more and more excited, and they appeared to have something very difficult to tell us. First, they asked if we knew the man, sitting at the end of the table, who had told them of the death of Joseph Buquet. When we answered in the negatine, they looked even more anxious. They took the keys from our hands, stared at them for a moment, and advised us to have new locks made. They said this in such a funny way that we began to laugh and to ask if there were thieves at the Opera. They replied that there was something worse—a ghost. We began to laugh again, feeling sure that this was a joke intended for our evening’s entertainment.
Then, at their request, we became “serious,” deciding to let them play their little game. They said that the ghost had given them order. He wanted us to be pleasant to him and to honor any request he might make. Then they told us that the death of Joseph Buquet was a terrible reminder that, whenever they ignored the ghost’s requests, disaster struck.
I looked at Richard. He was a man who loved a joke. He nodded his head sadly while the others spoke, and he looked like a man who regretted taking this job of manager. We both burst out laughing Monsieur Debienne and Monsieur Poligny looked at us with expressions of amazement
The joke became a little boring, and Richard asked half-seriously and half-jokingly, “But what does this ghost of yours want?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"คือตาย Buquet พวกเขาร้อง "ใช่ ตอบกลับคน หรือเงาของชายคนหนึ่ง อย่างเงียบ ๆ "เขาพบเย็นนี้ แขวนในใต้ถุนที่สาม" สองซึ่งออกจากตำแหน่งผู้จัดการกุหลาบ และจ้องไปที่ลำโพงจะแพงกว่า พวกเขาตื่นเต้นมาก และทั้งสองคนเปิดสีขาว Monsieur Debienne ทำเครื่องกับริชาร์ด Monsieur Monsieur Moncharmin Monsieur Poligny รับตัวเองและคนสามอื่น ๆ พวกเขาเดินเข้าไปในสำนักงานของผู้จัดการ จะฝาก Monsieur Moncharmin strory เสร็จสมบูรณ์ ในความทรงจำของเขา เขากล่าว: Monsieur Debienne และ Monsieur Poligny ดูเหมือนจะ เติบโตมากขึ้นตื่นเต้น และพวกเขาปรากฏมีสิ่งยากมากที่จะบอก ครั้งแรก พวกเขาถามถ้า เรารู้คน นั่งที่ท้ายตาราง ได้บอกพวกเขาของการตายของโจเซฟ Buquet เมื่อเราตอบใน negatine พวกเขาดูกังวลมากยิ่งขึ้น พวกเขาเอาคีย์จากมือของเรา จ้องไปที่พวกเขาครู่ และแนะนำให้เราทำการล็อคใหม่ พวกเขาพูดในตลกเราเริ่มหัวเราะ และถามว่าถ้า มีขโมยโอเปร่า พวกเขาตอบว่า มีอะไรแย่กันผี เราเริ่มหัวเราะอีก รู้สึกแน่ใจว่า นี้คือเล่นสำหรับความบันเทิงยามเย็นของเรา แล้ว ขอความ เราเป็น "ร้ายแรง ตัดสินใจที่จะให้พวกเขาเล่นเกมของพวกเขาน้อย พวกเขากล่าวว่า ผีมีให้สั่ง เขาต้องการให้เราจะดีกับเขา และจะร้องขอใด ๆ เขาอาจทำ แล้วพวกเขาบอกเราว่า การตายของโจเซฟ Buquet ถูกเตือนกลัวว่า เมื่อใดก็ ตามที่พวกเขาละเว้นการร้องขอของผี ภัยพิบัติหลง ผมมองที่ริชาร์ด เขาเป็นคนรักตลก เขา nodded ศีรษะเศร้าในขณะที่คนอื่น ๆ พูด และเขาดูเหมือนคน regretted การจัดการงานนี้ เราปะทุหัวเราะ Monsieur Debienne และ Monsieur Poligny มองเรากับนิพจน์ของความประหลาดใจ การเรื่องตลกกลายเป็นน่าเบื่อเล็กน้อย และริชาร์ดขอครึ่งหนึ่งอย่างจริงจัง และครึ่งเล่น "แต่อะไรไม่ผีนี้ของคุณต้องการ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" คือ บูเกต์ ตาย " พวกเขาร้องไห้
" ครับ " ชายคนนั้นตอบ หรือเงาของผู้ชาย อย่างเงียบๆ " เขาพบว่าเย็นนี้ แขวนอยู่ในตู้ " 3
2 เกษียณผู้จัดการกุหลาบและจ้องมองแปลกๆที่ลำโพง พวกเขาตื่นเต้นและคนทั้งสองกลายเป็นสีขาว นาย debienne ได้ลงชื่อคุณริชาร์ด และนาย moncharmin ;นาย poligny excused ตัวเอง และอีก 3 คน พวกเขาเดินเข้าไปในสำนักงานของผู้จัดการ .
ผมจะทิ้งคุณ moncharmin เสร็จ strory . ในความทรงจำ เขากล่าวว่า :
คุณ debienne กับคุณ poligny ดูเหมือนจะเติบโตมากขึ้นและตื่นเต้นมากขึ้นและพวกเขาดูเหมือนมีบางอย่างยากที่จะบอกเรา ครั้งแรก เขาถามว่าเรารู้จักคนที่นั่งอยู่ปลายโต๊ะใครได้บอกพวกเขาว่าการตายของโจเซฟ บูเกต์ . เมื่อเราตอบใน negatine พวกเขาดูกังวลมากขึ้น เขาหยิบกุญแจจากมือของเรา จ้องมองมันอยู่ครู่หนึ่ง และแนะนำให้เราได้ล็อคใหม่ที่ทำ พวกเขาบอกว่านี่เป็นตลกที่เราเริ่มที่จะหัวเราะและถามว่ามีโจรที่โอเปร่า พวกเขากล่าวว่ามีบางอย่างที่ผี worse-a .เราเริ่มหัวเราะอีกครั้ง รู้สึกว่า นี่เป็นมุขไว้สำหรับความบันเทิงยามเย็นของเรา .
แล้วตามคำขอของพวกเขา เราเป็น " ร้ายแรง " การตัดสินใจที่จะให้เขาเล่นเกมเล็ก ๆน้อย ๆของพวกเขา พวกเขากล่าวว่า ผี มีให้สั่ง เขาต้องการให้เราถูกใจกับเขาและให้เกียรติใดๆ ขอให้เขาอาจจะทำ แล้วพวกเขาบอกเราว่า ความตายของโจเซฟ บูเกต์เป็นน่ากลัวเตือนว่าเมื่อใดก็ตามที่พวกเขาปฏิเสธการร้องขอของผีภัยพิบัติหลง .
ผมมองริชาร์ด เขาเป็นคนที่รักเรื่องตลก เขาพยักหน้าเศร้าในขณะที่คนอื่นพูด เขาดูเป็นผู้ชายที่ยอมสละงานนี้ของผู้จัดการ เราทั้งสองหัวเราะออกมาแล้วมอง debienne กับคุณ poligny มองเราด้วยสีหน้าของความประหลาดใจ
ตลกกลายเป็นน้อยน่าเบื่อและริชาร์ดถามทีเล่นทีจริง และครึ่งติดตลก " แต่นี่มันผีของคุณต้องการ ? "