Transition to subcutaneous insulinP

Transition to subcutaneous insulin
Patients with DKA and HHS should be treated with continuous intravenous insulin until the hyperglycemic crisis is resolved. Criteria for resolution of ketoacidosis include a blood glucose 7.3, and a calculated anion gap ≤12 mEq/l. Resolution of HHS is associated with normal osmolality and regain of normal mental status. When this occurs, subcutaneous insulin therapy can be started. To prevent recurrence of hyperglycemia or ketoacidosis during the transition period to subcutaneous insulin, it is important to allow an overlap of 1–2 h between discontinuation of intravenous insulin and the administration of subcutaneous insulin. If the patient is to remain fasting/nothing by mouth, it is preferable to continue the intravenous insulin infusion and fluid replacement. Patients with known diabetes may be given insulin at the dosage they were receiving before the onset of DKA so long as it was controlling glucose properly. In insulin-naïve patients, a multidose insulin regimen should be started at a dose of 0.5–0.8 units • kg−1 • day−1 (13). Human insulin (NPH and regular) are usually given in two or three doses per day. More recently, basal-bolus regimens with basal (glargine and detemir) and rapid-acting insulin analogs (lispro, aspart, or glulisine) have been proposed as a more physiologic insulin regimen in patients with type 1 diabetes. A prospective randomized trial compared treatment with a basal-bolus regimen, including glargine once daily and glulisine before meals, with a split-mixed regimen of NPH plus regular insulin twice daily following the resolution of DKA. Transition to subcutaneous glargine and glulisine resulted in similar glycemic control compared with NPH and regular insulin; however, treatment with basal bolus was associated with a lower rate of hypoglycemic events (15%) than the rate in those treated with NPH and regular insulin (41%) (55).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปลี่ยนให้อินซูลินใต้
ผู้ป่วย DKA และ HHS ควรรักษา ด้วยการฉีดอินซูลินอย่างต่อเนื่องจนกว่าวิกฤต hyperglycemic จะแก้ไข เงื่อนไขสำหรับการแก้ปัญหาของ ketoacidosis รวมถึงน้ำตาลในเลือดเป็น < 200 mg/dl และสองเงื่อนไขต่อไปนี้: เป็นเซรั่มไบคาร์บอเนตระดับ≥ 15 mEq/l ค่า pH ต่อหลอดเลือดดำ > 7.3 และเป็น anion คำนวณช่องว่าง ≤12 mEq/l ความละเอียดของ HHS สัมพันธ์กับ osmolality ปกติ และฟื้นสถานะปกติจิต เมื่อเกิดปัญหานี้ สามารถเริ่มการรักษาด้วยอินซูลินใต้ เพื่อป้องกันการเกิด ketoacidosis หรือ hyperglycemia ช่วงเปลี่ยนอินซูลินใต้ จึงควรให้การทับซ้อนของ h 1 – 2 discontinuation ฉีดอินซูลินและการจัดการของอินซูลินใต้ ถ้าผู้ป่วยยังคงถือศีลอด/มีอะไรทางปาก ได้กว่าการใช้อินซูลินฉีดคอนกรีตและแทนที่ของเหลว ผู้ป่วยที่ มีโรคเบาหวานรู้จักอาจได้รับอินซูลินในปริมาณที่จะได้รับก่อนเริ่มของ DKA ตราบใดที่มีการควบคุมกลูโคสอย่างถูกต้อง ในผู้ป่วยที่อินซูลินขำน่า ระบบการปกครอง multidose อินซูลินควรจะเริ่มต้นที่ปริมาณ 0.5 – 0.8 หน่วย• kg−1 • day−1 (13) มนุษย์อินซูลิน (NPH และปกติ) มักจะได้ในปริมาณที่สอง หรือสามวันละ เมื่อเร็ว ๆ นี้ regimens bolus โรคกับโรค (glargine และ detemir) และได้รับการเสนอ analogs อินซูลินทำหน้าที่อย่างรวดเร็ว (lispro, aspart หรือ glulisine) เป็นระบบอินซูลินการเป็น physiologic ขึ้นปกครองในผู้ป่วยที่มีโรคเบาหวานชนิด 1 อนาคตเป็น randomized รักษาทดลองเปรียบเทียบกับแบบ bolus โรคระบบการปกครอง glargine วันละหนึ่งครั้งและ glulisine ก่อนอาหาร ด้วยการผสมแบ่งระบบการปกครอง NPH และอินซูลินปกติสองครั้งต่อวันตามความละเอียดของ DKA เปลี่ยนแปลง glargine ใต้ และ glulisine ส่งผลให้ควบคุม glycemic คล้ายกันเปรียบเทียบกับ NPH และอินซูลินปกติ อย่างไรก็ตาม รักษา ด้วย bolus โรคเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์②ฤทธิ์ลดน้ำตาล (15%) อัตราต่ำกว่าอัตราผู้รับ NPH และอินซูลินปกติ (41%) (55) .

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เปลี่ยนไปอินซูลินใต้ผิวหนัง
ผู้ป่วยที่มี DKA และเอ็ชควรจะรักษาด้วยอินซูลินทางหลอดเลือดดำต่อเนื่องจนกว่าวิกฤตระดับน้ำตาลในเลือดได้รับการแก้ไข หลักเกณฑ์การให้ความละเอียดของภาวะมีกลูโคสในเลือด <200 mg / dl และสองของเกณฑ์ต่อไปนี้ระดับซีรั่มไบคาร์บอเนต≥ 15 mEq / ลิตร, ค่า pH ดำ> 7.3 และช่องว่างไอออนคำนวณ≤ 12 mEq / ลิตร ความละเอียดของเอ็ชมีความเกี่ยวข้องกับ osmolality ปกติและคืนของสภาพจิตปกติ นี้เกิดขึ้นเมื่อการรักษาด้วยอินซูลินใต้ผิวหนังสามารถเริ่มต้น เพื่อป้องกันการกำเริบของภาวะน้ำตาลในเลือดสูงหรือในช่วงการเปลี่ยนแปลงที่จะอินซูลินใต้ผิวหนังจึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยให้ทับซ้อน 1-2 ชั่วโมงระหว่างการหยุดของอินซูลินทางหลอดเลือดดำและการบริหารงานของอินซูลินใต้ผิวหนัง ถ้าผู้ป่วยจะยังคงอดอาหาร / ไม่มีอะไรโดยปากจะดีกว่าที่จะดำเนินการฉีดอินซูลินทางหลอดเลือดดำและการเปลี่ยนของเหลว ผู้ป่วยที่มีโรคเบาหวานเป็นที่รู้จักกันอาจได้รับปริมาณอินซูลินที่พวกเขาได้รับก่อนที่การโจมตีของ DKA ตราบเท่าที่มันได้รับการควบคุมระดับน้ำตาลอย่างถูกต้อง ในผู้ป่วยที่ไร้เดียงสาอินซูลิน, อินซูลิน multidose ควรจะเริ่มต้นในขนาด 0.5-0.8 หน่วยกิโลกรัม•-1 •วันที่ 1 (13) อินซูลินของมนุษย์ (NPH และปกติ) มักจะได้รับในสองหรือสามปริมาณต่อวัน ๆ นี้สูตรพื้นฐาน-ยาลูกกลอนที่มีพื้นฐาน (glargine และ detemir) และรวดเร็วที่ออกฤทธิ์ analogs อินซูลิน (lispro, aspart หรือ glulisine) ได้รับการเสนอให้เป็นระบบการปกครองทางสรีรวิทยาอินซูลินมากขึ้นในผู้ป่วยที่มีโรคเบาหวานชนิดที่ 1 การทดลองการรักษาในอนาคตแบบสุ่มเมื่อเทียบกับระบบการปกครองพื้นฐาน-ยาลูกกลอนรวมทั้ง glargine วันละครั้งและ glulisine ก่อนอาหารที่มีระบบการปกครองแยกผสม NPH บวกอินซูลินปกติวันละสองครั้งดังต่อไปนี้ความละเอียดของ DKA เปลี่ยนไป glargine ใต้ผิวหนังและ glulisine ผลในการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดที่คล้ายกันเมื่อเทียบกับ NPH และอินซูลินปกติ แต่การรักษาด้วยยาลูกกลอนฐานมีความสัมพันธ์กับอัตราการลดลงของเหตุการณ์ฤทธิ์ลดน้ำตาล (15%) กว่าอัตราในผู้ที่รับการรักษาด้วยอินซูลิน NPH และปกติ (41%) (55)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เปลี่ยนผู้ป่วยอินซูลิน
ใต้ผิวหนังและมี DKA HHS ควรรักษาด้วยอินซูลินฉีดต่อเนื่องจนกว่าวิกฤตเพิ่มระดับน้ำตาลในเลือด จะได้แก้ไข เกณฑ์สำหรับความละเอียดของสีเขียว ได้แก่ กลูโคสในเลือด < 200 มิลลิกรัม / เดซิลิตร และสองของเกณฑ์ต่อไปนี้ : ระดับไบคาร์บอเนต เซรั่ม≥ 15 meq / L > M จาก 7.3 และคำนวณ≤ประจุลบช่องว่าง 12 meq / Lความละเอียดของ HHS เกี่ยวข้องกับค่าออสโมลาลิตี้ปกติและฟื้นสภาพจิตปกติ เมื่อปัญหานี้เกิดขึ้น การรักษาอินซูลิน ไขมันใต้ผิวหนังจะเริ่ม เพื่อป้องกันไม่ให้เกิด hyperglycemia หรือ ketoacidosis ในช่วงระยะเวลาการอินซูลินใต้ผิวหนังมันเป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้ซ้อนทับกัน 1 – 2 H ระหว่างการฉีดอินซูลินและการบริหารอินซูลินใต้ผิวหนัง หากผู้ป่วยยังคงอดอาหาร / ไม่มีปาก มันเป็นที่นิยมในการฉีดอินซูลินฉีดต่อไปและเปลี่ยนของเหลวผู้ป่วยรู้จักโรคเบาหวานอาจได้รับยาอินซูลินที่พวกเขาได้รับก่อนการโจมตีของ DKA ตราบใดที่มันคือการควบคุมกลูโคสได้อย่างถูกต้อง อินซูลินในผู้ป่วยไตได้นา , อินซูลิน multidose ควรจะเริ่มต้นในขนาด 0.5 - 0.8 - 1 - วันหน่วยกิโลกรัม−− 1 ( 13 ) มนุษย์อินซูลิน ( NPH และปกติ ) มักจะได้รับใน 2 หรือ 3 โดส ต่อวัน เมื่อเร็วๆ นี้แรกเริ่มตำหนิติเตียนยากับแรกเริ่ม ( glargine และรักษาการ analogs อินซูลิน detemir ) และรวดเร็ว ( lispro ชนิดหนึ่ง , หรือระดับน้ำตาล ) ได้รับการเสนอเป็นทางการมากขึ้น อินซูลินในผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 1 . การทดลองเปรียบเทียบการรักษาแบบที่คาดหวังกับฐานตำหนิติเตียนการรวมทั้ง glargine วันละครั้งและระดับน้ำตาล ก่อนอาหารกับแยกผสม regimen ของ NPH อินซูลินบวกปกติสองครั้งทุกวันตามความละเอียดของ DKA . เปลี่ยน glargine ใต้ผิวหนัง และระดับน้ำตาลในผลในการควบคุมระดับน้ำตาลที่คล้ายกันเมื่อเทียบกับ NPH อินซูลินปกติ อย่างไรก็ตาม การรักษาด้วยฐานตำหนิติเตียนมีความสัมพันธ์กับอัตราการลดลงของเหตุการณ์ภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำ ( 15% ) กว่าอัตราในเนื้อเรื่องกับ NPH อินซูลินปกติ ( ร้อยละ 41 )
( 55 )