In the 1920s and 30s, Daytona Beach

In the 1920s and 30s, Daytona Beach became known as the place to set world land speed records, supplanting France and Belgium as the preferred location for land speed records, with 8 consecutive world records set between 1927 and 1935.[10] After a historic race between Ransom Olds and Alexander Winton in 1903, the beach became a mecca for racing enthusiasts and 15 records were set on what became the Daytona Beach road course between 1905 and 1935. By the time the Bonneville Salt Flats became the premier location for pursuit of land speed records, Daytona Beach had become synonymous with fast cars in 1936.[11] Drivers raced on a 4.1-mile (6.6 km) course, consisting of a 1.5–2.0-mile (2.4–3.2 km) stretch of beach as one straightaway, and a narrow blacktop beachfront highway, State Road A1A, as the other. The two straights were connected by two tight, deeply rutted and sand covered turns at each end.[12]

Stock car racing in the United States has its origins in bootlegging during Prohibition, when drivers ran bootleg whiskey made primarily in the Appalachian region of the United States. Bootleggers needed to distribute their illicit products, and they typically used small, fast vehicles to better evade the police. Many of the drivers would modify their cars for speed and handling, as well as increased cargo capacity, and some of them came to love the fast-paced driving down twisty mountain roads.

The repeal of Prohibition in 1933 dried up some of their business, but by then Southerners had developed a taste for moonshine, and a number of the drivers continued "runnin' shine", this time evading the "revenuers" who were attempting to tax their operations.[2] The cars continued to improve, and by the late 1940s, races featuring these cars were being run for pride and profit. These races were popular entertainment in the rural Southern United States, and they are most closely associated with the Wilkes County region of North Carolina. Most races in those days were of modified cars. Street vehicles were lightened and reinforced.[13]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปี 1920 และ 30s เดย์โทนาบีชกลายเป็นที่รู้จักกันเป็นที่ตั้งที่ดินโลกเร็วคอร์ด supplanting ฝรั่งเศสและเบลเยียมเป็นสถานที่ที่สำหรับระเบียนความเร็วที่ดิน มี 8 อย่างคอร์ดโลกตั้ง 1927 และ 1935 [10] หลังจากการแข่งขันประวัติศาสตร์ระหว่างเธอไถ่และอเล็กซานเดอร์วินตันใน 1903 หาดกลายเป็น ศูนย์กลางสำหรับผู้ที่ชื่นชอบการแข่งรถ และระเบียน 15 ถูกตั้งบนอะไรเป็นเดย์โทนาบีชถนนหลักสูตรระหว่าง 1905 และ 1935 การแฟลตเกลือ Bonneville กลายเป็น ที่ตั้งสำหรับแสวงหาความเร็วของแผ่นดิน เดย์โทนาบีชได้มากลายเป็นกับรถอย่างรวดเร็วในค.ศ. 1936 [11] ไดรเวอร์ raced ในหลักสูตร 4.1 ไมล์ (6.6 km) ประกอบด้วยยืด 1.5 – 2.0 ไมล์ (2.4-3.2 km) หาดทันทีในหนึ่ง และแคบทึบริมทางหลวง รัฐถนน A1A เป็นหนึ่ง หากินทั้งสองเชื่อมต่อกัน ด้วยสองแน่น ลึก rutted และทรายครอบคลุมเปิดท้ายแต่ละ [12]สต็อกรถแข่งในสหรัฐอเมริกามีกำเนิดใน bootlegging ระหว่าง Prohibition เมื่อไดรเวอร์เรียกวิสกี้ bootleg หลักในภูมิภาค Appalachian ของสหรัฐอเมริกา Bootleggers ที่จำเป็นในการกระจายสินค้าผิดกฎหมายของพวกเขา และพวกเขามักจะใช้ยานพาหนะขนาดเล็ก เร็วดี หนีตำรวจ ของไดรเวอร์จะปรับเปลี่ยนรถของพวกเขาสำหรับความเร็ว และการจัดการ รวมทั้งผลิตสินค้าเพิ่มขึ้น และบางส่วนของพวกเขามารักการขับขี่อย่างรวดเร็วลงถนนภูเขา twistyยกเลิก Prohibition ในปี 1933 แห้งค่าบางส่วน ของธุรกิจของพวกเขา แต่โดย Southerners ได้พัฒนารสชาติสำหรับมูนไชน์ และจำนวนของไดรเวอร์ต่อ "runnin' ขัด" เวลานี้ที่ "revenuers" ที่ได้พยายามดำเนินการภาษี evading [2] รถยนต์อย่างต่อเนื่องเพื่อปรับปรุง และ โดย 2483 แข่งขันแห่งรถยนต์เหล่านี้ได้ถูกเรียกใช้สำหรับความภาคภูมิใจและกำไร การแข่งขันเหล่านี้ถูกความบันเทิงยอดนิยมในชนบทภาคใต้สหรัฐอเมริกา และเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดที่สุดกับ Wilkes เขตแคว้นนอร์ทแคโรไลนา เชื้อชาติส่วนใหญ่ในรถปรับเปลี่ยนได้ ยานพาหนะถนนถูก lightened และเสริม [13]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี ค.ศ. 1920 และยุค 30, เดย์โทนาบีกลายเป็นที่รู้จักในฐานะสถานที่ที่จะสร้างสถิติความเร็วแผ่นดินโลกแทนที่ฝรั่งเศสและเบลเยี่ยมเป็นสถานที่ที่ต้องการสำหรับการบันทึกความเร็วที่ดิน 8 บันทึกโลกติดต่อกันตั้งอยู่ระหว่าง 1927 และ 1935 [10] หลังจากที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์ การแข่งขันระหว่างไถ่เอ๊าะและอเล็กซานเดวินตันในปี 1903 ซึ่งเป็นหาดกลายเป็นเมกกะสำหรับผู้ที่ชื่นชอบการแข่งรถและบันทึก 15 ที่ตั้งอยู่ในสิ่งที่เป็นที่เดย์โทนาบีถนนแน่นอนระหว่าง 1905 และ 1935 ตามเวลาที่บองเกลือกลายเป็นสถานที่ชั้นนำสำหรับการติดตามของ บันทึกความเร็วที่ดินเดย์โทนาบีได้กลายเป็นความหมายเหมือนกันกับรถอย่างรวดเร็วในปี 1936 [11] ไดร์เวอร์วิ่งบน 4.1 ไมล์ (6.6 กม.) หลักสูตรประกอบด้วย 1.5-2.0 ไมล์ (2.4-3.2 กิโลเมตร) ชายหาดทอดยาวเป็นหนึ่ง ทันทีและแคบทางหลวง blacktop ริมชายหาดสภาพถนน A1A เป็นอื่น ๆ สอง straights ถูกเชื่อมต่อสองแน่นร่องลึกและเปลี่ยนปกคลุมทรายที่ปลายแต่ละ. [12] แข่งรถสต็อกในประเทศสหรัฐอเมริกามีต้นกำเนิดในระหว่างห้ามขายเหล้าเถื่อนเมื่อคนขับรถวิ่งวิสกี้เถื่อนทำหลักในภูมิภาคของแนว สหรัฐ เถื่อนที่จำเป็นในการจัดจำหน่ายผลิตภัณฑ์ที่ผิดกฎหมายของพวกเขาและพวกเขามักจะใช้ขนาดเล็กยานพาหนะที่รวดเร็วในการหลบเลี่ยงที่ดีกว่าตำรวจ หลายของผู้ขับขี่จะปรับเปลี่ยนรถของพวกเขาสำหรับความเร็วและการจัดการเช่นเดียวกับกำลังการผลิตสินค้าเพิ่มขึ้นและบางส่วนของพวกเขามาที่จะรักอย่างรวดเร็วขับรถลงถนนบนภูเขาคดเคี้ยว. ยกเลิกการห้ามในปี 1933 แห้งบางส่วนของธุรกิจของพวกเขา แต่แล้วภาคใต้มีการพัฒนารสชาติของแสงจันทร์และจำนวนของผู้ขับขี่ยังคง "แจกจ่ายเงางาม" ครั้งนี้หลบเลี่ยง "revenuers" ที่กำลังพยายามที่จะเก็บภาษีจากการดำเนินงานของพวกเขา. [2] รถยนต์อย่างต่อเนื่องในการปรับปรุงและ ปลายทศวรรษที่ 1940, การแข่งขันมีรถยนต์เหล่านี้ถูกใช้สำหรับความภาคภูมิใจและกำไร การแข่งขันเหล่านี้เป็นความบันเทิงที่เป็นที่นิยมในชนบทภาคใต้ของสหรัฐอเมริกาและพวกเขาเป็นส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับภูมิภาควิลก์สเคาน์ตี้นอร์ทแคโรไลนา การแข่งขันมากที่สุดในวันนั้นมีการปรับเปลี่ยนในส่วนของรถยนต์ ยานพาหนะถนนเบิกบานและเสริม. [13]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใน ปี ค.ศ. 1920 และ 30s , เดย์โทนาบีชกลายเป็นที่รู้จักในฐานะสถานที่ตั้งที่ดินบันทึกความเร็วของโลก , supplanting ประเทศเบลเยียมและประเทศฝรั่งเศสเป็นสถานที่ที่ต้องการสำหรับบันทึกความเร็วที่ดิน 8 กับประวัติของโลกติดต่อกันตั้งระหว่าง 1927 และ 2478 [ 10 ] หลังจากการแข่งขันประวัติศาสตร์ระหว่างเด็กเรียกค่าไถ่ และ อเล็กซานเดอร์ วินตัน ในปี 1903 ,ชายหาดเป็นเมกกะสำหรับผู้ที่ชื่นชอบการแข่งรถและ 15 ระเบียนที่ถูกตั้งบนสิ่งที่เป็นเดย์โทนาบีชถนนแน่นอนระหว่าง 1905 และ 1935 . โดยเวลาเกลือแฟลตบ้านพักเป็นสถานที่ชั้นนำสำหรับการบันทึกความเร็วที่ดิน , เดย์โทนาบีชได้กลายเป็นตรงกันกับรถแข่งใน 1936 . [ 11 ] ไดรเวอร์วิ่งบน 4.1-mile ( 6.6 km ) หลักสูตรประกอบด้วย 1.5 – 2.0-mile ( 2.4 – 32 km ) ชายหาดที่ทอดตัวเป็นหนึ่งเลย และแคบ blacktop ริมทางหลวง สภาพถนน a1a เป็นอื่น ๆ ทั้งสอง straights ต่อกันด้วยสองแน่นลึกเป็นร่อง และทรายที่ปกคลุมรอบละ [ 12 ]

รถแข่งในสหรัฐอเมริกามีต้นกำเนิดในเถื่อนในเขตหวงห้ามเมื่อไดรเวอร์รันวิสกี้ทำหลักในแนวเขตของสหรัฐอเมริกา ค้าของเถื่อน bootleggers ต้องการกระจายสินค้าที่ผิดกฎหมายของพวกเขาและพวกเขามักจะใช้ขนาดเล็ก , ยานพาหนะที่รวดเร็วดี หนีตำรวจ หลายของไดรเวอร์จะปรับเปลี่ยนรถของพวกเขาสำหรับความเร็วและการจัดการ รวมทั้งเพิ่มการผลิตสินค้าและบางส่วนของพวกเขามาเพื่อรักอย่างรวดเร็วขณะขับรถไปตามถนนบนภูเขา

ยกเลิกการห้ามใน 1933 แห้งบางส่วนของธุรกิจของพวกเขา แต่แล้วชาวใต้ได้พัฒนารสชาติของเหล้า และจำนวนของไดรเวอร์ที่ยังคงวิ่งท้า " คราวนี้เลี่ยง " revenuers " ที่พยายาม ภาษีการดำเนินงานของพวกเขา . [ 2 ] รถยนต์อย่างต่อเนื่องเพื่อปรับปรุงและโดยปลายทศวรรษที่ 1940 , แข่งที่มีรถเหล่านี้ถูกใช้เพื่อศักดิ์ศรีและกำไร การแข่งขันเหล่านี้เป็นที่นิยมความบันเทิงในชนบทใต้สหรัฐอเมริกาและพวกเขาอย่างใกล้ชิดมากที่สุดที่เกี่ยวข้องกับ Wilkes มณฑลเขตของ North Carolina แข่งมากที่สุดในสมัยนั้น เป็นรถดัดแปลง ถนนรถยนต์ลดหย่อนและเสริม [ 13 ]