ความผิดเกี่ยวกับการบุกรุกที่ป่า ซึ่งเป็นความผิดมูลฐานตามมาตรา 3 (15) แห่งพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน พ.ศ. 2542 พบว่าการระบุคำว่า “มีลักษณะเป็นการค้า” ในบทนิยาม ย่อมก่อให้เกิดปัญหาในการตีความในเรื่องความผิดเกี่ยวกับการบุกรุกที่ป่าว่าจะมีขอบเขตหรือกรอบกำหนดการกระทำความผิดเพียงใดจึงจะเป็นความผิดมูลฐาน ซึ่งเป็นอุปสรรคต่อการบังคับใช้กฎหมายว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการฟอกเงินกับการกระทำความผิดเกี่ยวกับการบุกรุกที่ป่า ดังนั้น จึงควรแก้ไขบทบัญญัติให้มีความชัดเจน เพื่อให้การใช้มาตรการตามกฎหมายว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการฟอกเงินกับการกระทำความผิดเกี่ยวกับการบุกรุกที่ป่า มีประสิทธิภาพและประสิทธิผล และยังส่งผลต่อการแก้ไขปัญหาการบุกรุกที่ป่าให้ประสบผลสำเร็จต่อไปในอนาคต