The next morning, Jackson tried ver

The next morning, Jackson tried very hard to convince Claire to join them, only because everyone felt that there was something amiss in Gale Gorge. The air gave off an indescribable, strange feeling. Occasionally, a bird would let out a mournful squawk. Magic beasts continuously ran out of Gale Gorge, but none attempted to attack them and acted as if they didn’t even see them, directly running away. It seemed like they were afraid of something.

“Very strange.” Jackson stroked his chin, puzzled over the situation.

Jean slightly frowned, also pondering. Wind Wolves had suddenly appeared along with the Holy Divine Prince of the Temple of Light. What did this mean?

“Jackson, I think we shouldn’t go any deeper, I have a bad feeling about this,” a refined young man standing behind Jackson said. He was the only magician of the group and also their advisor.

Jackson’s face became serious. Many situations had proven that their magician had been correct every time.

“Okay, then for the time being we’ll leave.” Jackson made an accurate decision. He then turned to Claire. “Miss Claire, you should leave with us too. It’s too dangerous to go forward.”

“Thanks for your concern, but I have an unavoidable reason, so I must keep going. We will depart ways here.” After Claire modestly thanked them, she went forward.

Jean nodded at them, following behind Claire.

As Jackson watched the two leave from behind, he still wanted to say something, but the magician behind him pulled his clothes. “Don’t try to persuade them anymore, that miss had an unusually resolute look in her eyes. She must really have an unavoidable reason to go. If you try to persuade them, it would be a waste of effort. Also, she’s a magician, so there’s no need to worry.”

Jackson quietly sighed, and inwardly prayed, hoping that this beautiful, young miss wouldn’t meet any danger.

Jean and Claire continued to walk, but they didn’t see any indications magic beasts the whole way. A strange feeling pervaded the air.

The more they went forward, the more Claire could feel two types of essence in the air. One was the familiar purifying power, the other a dark power. Suddenly, there was a wide expanse of open land!

Jean slightly squinted, looking at the mess before them. Broken trees littered the ground, and huge boulders smashed holes everywhere. This place wasn’t always an expanse of vacant land, but was a lush forest! Obviously a violent battle had occurred here.

Claire also was pondering. Looks like the pure essence in the air was left behind by the Holy Son they had met yesterday, while the faint dark essence was left by his opponent. From the neat robe the Holy Son wore, it seems like he must have won by a landslide. Is it the two essences left behind that made the magic beasts restless? These two opposing essences left behind really made people uncomfortable.

From the state of the land before them, it seemed like there was an issue, but it had already been resolved. There must have been a dark force, but the Holy Son exterminated it

“Let’s go.” Claire indifferently said these words and just continued forward. Jean followed suit.

Nobody noticed that in a dark, damp corner, a shiny black stone gave off a strange glare. It was very faint, but definitely there.

Claire took out the map from her bag and studied it carefully, then looked in front of her. The map says it was here, but there wasn’t any secret room as far as she could see. Only a huge lake and a waterfall flowing down vigorously.

“Miss, is it this place?” Jean was also confused.

Claire didn’t speak but closed her eyes, Sensing the magical elements around her. Maybe the secret room would be where there was a cluster of magical elements? But to Claire’s disappointment, the magical elements were spread out evenly without any disturbance.

“Miss, did Emery give you the wrong map?” Jean couldn’t help asking.

As soon as he finished the sentence, the calm surface of the lake suddenly rippled.

Jean frowned and quickly stood in front of Claire.

But Claire just raised her eyebrows, because she sensed the magical elements in the ripples of the lake clearly. The lake rippled right after Jean said the word Emery.

Claire now understood that Emery’s friend must have set some kind of device. She squatted down and said to the lake softly, “Emery Clark Dubai.” This was Emery’s full name!

The ripples on the lake suddenly became violent, forming an arrow that pointed at the waterfall.

The secret room is behind the waterfall?

 Jean’s gaze followed the arrow, then turned his head and offered his hand to Claire. “Come.”

Claire gave her hand to Jean without any hesitation.

Jean pulled Claire over and instantly an aura of teal Dou Qi surrounded them. Jean pushed off on his toes and skimmed over the lake quickly. When they came to the waterfall Jean plunged in without hesitation.

As they passed under the waterfall, not a single drop of water splashed on either of them. Claire now believed more than ever

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เช้าวันรุ่งขึ้น ไมเคิลพยายามอย่างหนักเพื่อโน้มน้าวให้แคลร์เพื่อเข้าร่วมพวกเขา เพียงเพราะทุกคนรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติในเกล ช่องเขา อากาศให้ปิดสุดจะพรรณนาความรู้สึกแปลกๆ . บางครั้งนกจะปล่อยออกมาเต้นแร้งเต้นกาเศร้าโศก . สัตว์เวทย์ต่อเนื่องหมดเกล จอร์จ แต่ไม่มีใครพยายามที่จะโจมตีพวกเขา และทำหน้าที่เป็นถ้าพวกเขาไม่ได้พบพวกเขาโดยตรง วิ่งหนี ดูเหมือนพวกเขากำลังกลัวอะไรบางอย่าง" แปลก " แจ็คสันลูบคางของเขางงกว่าสถานการณ์ฌองเล็กน้อยขมวดคิ้ว ยังขบคิด ลมหมาป่าได้ปรากฏตัวพร้อมกับองค์เทพศักดิ์สิทธิ์ของวิหารแห่งแสง แล้วมันหมายความว่าอะไร ?" แจ็คสัน ฉันคิดว่าเราไม่ควรไปลึกกว่านี้ ฉันมีความรู้สึกที่ไม่ดีเกี่ยวกับเรื่องนี้ " กลายเป็นชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างหลัง แจ็คสันกล่าวว่า เขาเป็นนักมายากลที่เฉพาะของกลุ่ม และที่ปรึกษาของพวกเขาหน้าเขาเริ่มจริงจัง สถานการณ์ต่างๆ ได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า นักเวทของตนได้ถูกต้องทุกครั้ง" โอเค งั้นตอนนี้เราก็จะทิ้ง " แจ็คสันตัดสินใจถูกต้อง จากนั้นเขาก็หันไปหาแคลร์ " คุณแคลร์ คุณควรไปกับเราด้วย มันอันตรายเกินไปที่จะก้าวไปข้างหน้า "" ขอบคุณสำหรับความห่วงใย แต่ฉันมีเหตุผลที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ฉันเลยต้องเก็บไป เราต้องไปเดี๋ยวนี้ หลังจากแคลร์เจียมขอบคุณพวกเธอเดินไปข้างหน้าจีนพยักหน้า ที่พวกเขาตามหลัง แคลร์ตามที่แจ็คสันดูสองคนออกไปจากด้านหลัง เขายังต้องการที่จะพูดบางอย่าง แต่ นักมายากล หลังเขาดึงเสื้อของเขา " อย่าพยายามเกลี้ยกล่อมพวกเขาอีกต่อไปที่คุณได้ดูเด็ดเดี่ยวผิดปกติในสายตาของเธอ เธอคงจะมีเหตุผลที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะไป ถ้าคุณพยายามที่จะโน้มน้าวพวกเขาเสียดายความพยายาม ยัง เขาเป็นนักมายากล ไม่มีอะไรต้องกังวลแจ็คสันแอบถอนหายใจ ภายในใจภาวนาหวังที่สวยงามนี้ คุณหนูก็ไม่พบอันตรายใดๆจีน และแคลร์ก็เดินต่อ แต่เขาก็ยังไม่พบข้อบ่งชี้ใด ๆมายากลสัตว์มาตลอด ความรู้สึกแปลกๆอบอวลในอากาศยิ่งพวกเขาเดินไปข้างหน้า ยิ่งแคลร์รู้สึกสองประเภทของสาระสำคัญในอากาศ หนึ่ง คือพลังบริสุทธิ์ที่คุ้นเคย อื่นๆ พลังด้านมืด อยู่ๆก็มีขยายกว้างที่ดินโล่ง !ฌองเล็กน้อย squinted ดูระเบียบก่อน ต้นไม้หักทิ้งดินและหินขนาดใหญ่ถูกทุบเป็นรูเต็มไปหมด สถานที่นี้ไม่ได้เป็นห้วง ที่ดินเปล่า แต่เป็นป่าเขียวชอุ่ม ! เห็นได้ชัดว่าดุเดือดได้เกิดขึ้นที่นี่แคลร์ยังขบคิด เหมือนหัวใจที่บริสุทธิ์ในอากาศถูกทิ้งไว้โดยพระลูกชายได้เจอเมื่อวานนี้ ในขณะที่หัวใจมืดเป็นลมถูกซ้ายโดยศัตรูของเขา จากเสื้อคลุมเรียบร้อยพระลูกชายใส่ ดูเหมือนเขาจะต้องชนะการเลือกตั้ง เป็นสองกระเป๋าทิ้งไว้ที่ทำให้สัตว์วิเศษกระสับกระส่าย ? เหล่านี้สองตรงข้ามแก่นทิ้งไว้ทำให้คนไม่สบายใจจากสภาพของที่ดินมาก่อน มันเหมือนมีปัญหา แต่มันได้ถูกแก้ไขแล้ว มันต้องมีอำนาจมืด แต่ลูกชายบริสุทธิ์กำจัดมัน" ไปกันเถอะ " แคลร์พูดคำเหล่านี้ แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ และยังส่งต่อ จีนตามเหมาะสมไม่มีใครสังเกตเห็นว่าในมุมอับชื้น มืด ก้อนหินสีดำเงาให้ปิดแสงแปลกๆ มันอ่อนมาก แต่แน่นอนแคลร์เอาแผนที่ออกมาจากกระเป๋าของเธอ และศึกษามันให้ดีๆ แล้วมองหน้าของเธอ แผนที่บอกว่ามันที่นี่ แต่ไม่มีในห้องลับ เท่าที่เธอเห็น เป็นทะเลสาบขนาดใหญ่ และน้ำตกที่ไหลลงอย่างจริงจัง" คุณ นี่มันที่ไหน ? " จีนยังสับสนแคลร์ไม่ได้พูด แต่หลับตา สัมผัสธาตุวิเศษที่อยู่รอบตัวเธอ บางทีในห้องลับก็มีกลุ่มขององค์ประกอบที่วิเศษ ? แต่ความผิดหวังคือแคลร์ ธาตุวิเศษถูกแพร่กระจายออกไปอย่างเท่าเทียมกันโดยไม่มีการรบกวน" คุณหนู ทำผลประกอบการให้แผนที่ผิด " จีนไม่ได้ช่วยถามทันทีที่จบประโยค ความสงบ พื้นผิวของทะเลสาบก็คลื่นฌอง ขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างรวดเร็วและยืนอยู่ด้านหน้าของแคลร์แต่แคลร์ก็ยักคิ้วให้เธอ เพราะเธอรู้สึกองค์ประกอบขลังอีกระลอกของทะเลสาบได้อย่างชัดเจน ทะเลสาบเป็นระลอกคลื่น หลังจากที่จีนพูดคำว่าเอเมอรีแคลร์ตอนนี้เข้าใจว่าเพื่อน Emery ก็ต้องทำให้บางชนิดของอุปกรณ์ เธอก้มลงไปพูดกับทะเลสาบอย่างนุ่มนวล " กากกะรุนคลาดูไบ . " นี้คือ เอเมอรี่เต็มชื่อระลอกในทะเลสาบกลายเป็นความรุนแรง เป็นรูปลูกศรที่ชี้ไปที่น้ำตกห้องแห่งความลับที่อยู่เบื้องหลังน้ำตก ?เป็นไหมจีนจ้องมองตามลูกศรแล้วหันศีรษะของเขาและมือของเขาให้กับแคลร์ " เข้ามา "แคลร์ให้มือของเธอให้จีนโดยไม่ลังเลใด ๆจีนดึงแคลร์มาทันที ออร่าของนกเป็ดน้ำตั้วฉีล้อมรอบพวกเขา จีนผลักดันปิดบนเท้าของเขาและโครงสร้างเหนือทะเลสาบอย่างรวดเร็ว เมื่อพวกเขามาถึงน้ำตกจีนพุ่งลงน้ำไปโดยไม่ลังเลเมื่อเขาผ่านน้ำตก ไม่ใช่ซิ