IntroductionCastor beans of Ricinus

Introduction
Castor beans of Ricinus communis are poisonous to people
(Franz and Jaax,1997; Knight,1979), animals (Okoye et al.,1987;
Purushotham et al., 1986) and insects (Czapla and Johnson,
1990). The most prominent toxin in castor beans is ricin. The
inhalation, intravenous, and intraperitoneal LD50 values of ricin
in mice are approximately 3–5, 5, and 22 μg/kg body weight,
respectively. Inefficient uptake fromthe intestinal tract reduces
the oral toxicity to approximately 20mg/kg bodyweight (Franz
and Jaax, 1997). Topological application of 50 μg ricin displayed
no toxicity with mice (Franz and Jaax, 1997).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำเมล็ดละหุ่งของ Ricinus communis มีพิษกับคน(Franz และ Jaax, 1997 อัศวิน 1979) สัตว์ (Okoye et al., 1987Purushotham et al., 1986) และแมลง (Czapla และ Johnson1990) . พิษโดดเด่นที่สุดในเมล็ดละหุ่งคือ ไรซิน ที่ดม ฉีด และ intraperitoneal LD50 ค่าของไรซินหนูมีประมาณ 3-5, 5 และ 22 μg/kg น้ำหนักตัวตามลำดับ ลดการดูดซับต่ำจากทางเดินลำไส้ความเป็นพิษปากไปประมาณ 20 มิลลิกรัม/กิโลกรัม bodyweight (Franzและ Jaax, 1997) แอพลิเคชัน topological ของไรซิน 50 μg แสดงไม่มีความเป็นพิษกับหนู (Franz และ Jaax, 1997)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
เมล็ดละหุ่งของ Ricinus communis เป็นพิษกับคน
(ฟรานซ์และ Jaax 1997; อัศวิน 1979) สัตว์ (Okoye et al, 1987;.
. Purushotham, et al, 1986) และแมลง (Czapla และจอห์นสัน,
1990) สารพิษที่โดดเด่นที่สุดในเมล็ดละหุ่งเป็นซิน
เมื่อสูดดม, ทางหลอดเลือดดำและค่า LD50 หนูของซิน
ในหนูประมาณ 3-5, 5 และ 22 ไมโครกรัม / กิโลกรัมน้ำหนักตัว,
ตามลำดับ การดูดซึมที่ไม่มีประสิทธิภาพ fromthe ลำไส้ลด
พิษทางปากประมาณ 20mg / กิโลกรัมของน้ำหนักตัว (ฟรานซ์
และ Jaax, 1997) แอปพลิเคทอพอโลยี 50 ไมโครกรัมซินแสดง
ความเป็นพิษกับหนู (ฟรานซ์และ Jaax, 1997)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
ละหุ่งของ ricinus communis เป็นพิษกับคน
( ฟรานซ์ และ jaax , 1997 ; อัศวิน , 1979 ) , สัตว์ ( okoye et al . , 1987 ;
purushotham et al . , 1986 ) และแมลง ( czapla and Johnson
1990 ) สารพิษที่โดดเด่นที่สุดในเมล็ดละหุ่งเป็นเรลิก .
การสูดดม ยา และใน ld50 คุณค่าของไรซิน
) ประมาณ 3 – 5 , 22 μกรัมต่อกิโลกรัมน้ำหนัก
ตามลำดับประสิทธิภาพการลดความเป็นพิษจากระบบลำไส้
ช่องปากประมาณ 20 mg / kg ( Franz
jaax bodyweight และ 1997 ) การประยุกต์รูปแบบของ 50 μ G เรลิกปรากฏ
ไม่มีพิษกับหนู ( ฟรานซ์ และ jaax
, 1997 )