The tests were positive in 59% (57/

The tests were positive in 59% (57/96). The most
frequent agents were nickel, p-phenylenediamine,
chromium, palladium, cobalt, and rubber accelerators
(thiuram and mercaptobenzothiazol). However, the
physician considered positive results to be of present
relevance in only 21 cases (22%), past relevance in 5 (5%),
and unknown in the remaining patients (Tables 3 and 4).
Two of the 3 prick-by-prick tests were positive to the flour
patient had supplied and to potato, and, after comparison
with healthy controls, the challenge tests employing
hydrogen peroxide used in hairdressing procedures were
considered positive in both patients who underwent the
test.
The final diagnosis considered most likely was ACD in
21 cases, ICD in 28, psoriasis in 17, idiopathic dyshidrosis
in 18, and atopic dermatitis in 4. Other diagnoses included:
protein contact proteins (2), contact urticaria (2), vitiligo
(1), pustular psoriasis (2), tinea (1), and lichen simplex
chronicus (1) (Figure 2).
The disease was mainly limited to the hands in all
the diagnostic groups. However, whereas this was the
only area affected in the large majority of ICD patients
(90%; 25/28), concomitant involvement of other areas was
relatively frequent in patients with a diagnosis of ACD:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การทดสอบได้ค่าบวก 59% (57/96) มากสุดประจำตัวแทนมีนิกเกิล p-phenylenediamineโครเมียม พาลาเดียม โคบอลต์ และยางช่วย(thiuram และ mercaptobenzothiazol) อย่างไรก็ตาม การแพทย์พิจารณาผลบวกให้เป็นปัจจุบันในกรณีเฉพาะ 21 (22%), ผ่านใน 5 (5%),และไม่รู้จักในผู้ป่วยที่เหลือ (ตาราง 3 และ 4)สองการทดสอบพริกโดยพริก 3 ถูกบวกกับแป้งมีให้ผู้ป่วย และมันฝรั่ง และ หลัง จากเปรียบเทียบควบคุมสุขภาพ ความท้าทายทดสอบใช้ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ที่ใช้ในการตัดขั้นตอนเป็นบวกในทั้งผู้ป่วยที่รับการการทดสอบการวินิจฉัยขั้นสุดท้ายถือว่ามักถูก ACD ในกรณี 21, ICD ใน 28 โรคสะเก็ดเงินใน dyshidrosis idiopathic 1718 และผิวหนังอักเสบ atopic ใน 4 วิเคราะห์อื่น ๆ รวม:โปรตีนโปรตีนติดต่อ (2), ติดต่อ urticaria (2) โรคด่างขาว(1), โรคสะเก็ดเงิน pustular (2), tinea (1), และไลเคน simplexchronicus (1) (รูปที่ 2)โรคถูกจำกัดส่วนใหญ่กับมือทั้งหมดกลุ่มวินิจฉัย อย่างไรก็ตาม ขณะนี้มีการเฉพาะพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบขนาดใหญ่ส่วนใหญ่ผู้ป่วย ICD(90%; 25/28), มั่นใจมีส่วนร่วมของพื้นที่อื่น ๆ ได้ค่อนข้างบ่อยในผู้ป่วยที่มีการวินิจฉัยของ ACD:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทดสอบเป็นบวกใน 59% (57/96) ส่วนใหญ่ตัวแทนบ่อยเป็นนิกเกิล, p-Phenylenediamine, โครเมียมแพลเลเดียมโคบอลต์และเร่งยาง(thiuram และ mercaptobenzothiazol) อย่างไรก็ตามแพทย์พิจารณาผลในเชิงบวกจะเป็นในปัจจุบันความเกี่ยวข้องในเพียง21 ราย (22%) ความสัมพันธ์ที่ผ่านมาใน 5 (5%) และไม่รู้จักในผู้ป่วยที่เหลือ (3 ตารางและ 4). สอง 3 ทิ่มโดย การทดสอบ -prick เป็นบวกเพื่อแป้งผู้ป่วยที่ได้จัดจำหน่ายและมันฝรั่งและหลังจากเปรียบเทียบกับการควบคุมที่ดีต่อสุขภาพการทดสอบความท้าทายการใช้ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ที่ใช้ในขั้นตอนการทำผมที่ได้รับการพิจารณาในเชิงบวกทั้งในผู้ป่วยที่เข้ารับการทดสอบ. การวินิจฉัยขั้นสุดท้ายถือว่าเป็นไปได้มากที่สุด เป็น ACD ใน21 กรณี ICD ใน 28 โรคสะเก็ดเงินใน 17 dyshidrosis ไม่ทราบสาเหตุใน18 และโรคผิวหนังภูมิแพ้ใน 4. การวินิจฉัยอื่น ๆ รวมถึง: โปรตีนติดต่อโปรตีน (2) ผื่นลมพิษ (2), โรคด่างขาว(1) โรคสะเก็ดเงิน pustular ( 2), เกลื้อน (1) และไลเคนเริมchronicus (1) (รูปที่ 2). โรคถูก จำกัด ส่วนใหญ่ไปอยู่ในมือในทุกกลุ่มวินิจฉัย อย่างไรก็ตามในขณะนี้เป็นเพียงพื้นที่ได้รับผลกระทบในส่วนใหญ่ของผู้ป่วย ICD (90%; 25/28) การมีส่วนร่วมด้วยกันในพื้นที่อื่น ๆค่อนข้างบ่อยในผู้ป่วยที่มีการวินิจฉัยของ ACD ที่อยู่:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การทดสอบเป็นบวก ใน 59 % ( 57 / 96 ) ที่สุด
บ่อยตัวแทนเป็น p-phenylenediamine
โครเมียม , นิกเกิล , โคบอลต์ และ แพลเลเดียม
ยาง accelerators ( ไธยูแรม และ mercaptobenzothiazol ) อย่างไรก็ตาม แพทย์พิจารณาผลลัพธ์ที่เป็นบวก

Thai ปัจจุบันใน 21 ราย ( ร้อยละ 22 ) , อดีต , 5 ( 5% ) ,
และไม่รู้จักในผู้ป่วยที่เหลือ ( ตารางที่ 3 และ 4 ) .
2 ใน 3 โดยการทดสอบทิ่มทิ่มบวกกับแป้ง
คนไข้ได้จัดหาและมันฝรั่ง และหลังจากเปรียบเทียบ
กับการควบคุมสุขภาพ ความท้าทายแบบทดสอบการใช้ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ที่ใช้ในขั้นตอนการตัดแต่งทรงผม

ถือว่าเป็นบวกทั้งในผู้ป่วยที่เข้ารับ

สุดท้ายทดสอบการวินิจฉัยพิจารณามากที่สุดคือบราซิลใน
21 ราย ซึ่งใน 28 , โรคสะเก็ดเงินใน 17
dyshidrosis โรคทางพันธุกรรมใน 18 และผื่นภูมิแพ้ผิวหนังอักเสบใน 4 . การวินิจฉัยอื่น ๆรวม :
โปรตีนติดต่อโปรตีน ( 2 ) ผื่นลมพิษสัมผัส ( 2 ) โรคด่างขาว
( 1 ) pustular โรคสะเก็ดเงิน ( 2 ) เกลื้อน ( 2 ) , และไลเคนซิมเพล็กซ์
chronicus ( 1 ) ( รูปที่ 2 ) .
โรคส่วนใหญ่กัดมือทุก
วินิจฉัยกลุ่ม อย่างไรก็ตาม ขณะนี้เป็นเพียงพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบใน

ซึ่งผู้ป่วยส่วนใหญ่ ( 90%25 / 28 ) , การเกิดของพื้นที่อื่น ๆ คือ
ค่อนข้างบ่อยในผู้ป่วยที่มีการวินิจฉัยของ ACD :