Married women in Northern and Weste

Married women in Northern and Western Europe wore some type of headcovering. The barbet was a band of linen that passed under the chin and was pinned on top of the head; it descended from the earlier wimple (in French, barbe), which was now worn only by older women, widows, and nuns. The barbet was worn with a linen fillet or headband, or with a linen cap called a coif, with or without a couvrechef (kerchief) or veil overall.[28] It passed out of fashion by mid-century. Unmarried girls simply braided the hair to keep the dirt out.

The barbet and fillet or barbet and veil could also be worn over the crespine, a thick hairnet or snood. Over time, the crespine evolved into a mesh of jeweler's work that confined the hair on the sides of the head, and even later, at the back. This metal crespine was also called a caul, and remained stylish long after the barbet had fallen out of fashion.[29] For example it was used in Hungary until the beginning of the second half of the 15th century, as it was used by the Hungarian queen consort Barbara of Celje around 1440.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สตรีที่สมรสแล้วในภาคเหนือและยุโรปตะวันตกสวมบางชนิด headcovering โพระดกคอสีฟ้ามีวงของผ้าที่ผ่านใต้คาง และถูกตรึงไว้บนหัว มันสืบเชื้อสายจาก wimple ก่อนหน้า (ในฝรั่งเศส barbe), ซึ่งขณะนี้มีการสวมใส่ โดยผู้หญิงเก่า แม่หม้าย และแม่ชีเท่านั้น โพระดกคอสีฟ้าถูกสวมใส่เนื้อผ้าลินินหรือเกี่ยวกับที่คาดผม หรือหมวกผ้าปูที่นอนที่เรียกว่า coif มี หรือไม่ มี couvrechef (kerchief) หรือผิวโดยรวม [28] ได้ผ่านจากแฟชั่น โดยช่วงกลางศตวรรษ สาวโสดเพียงถักผมให้สิ่งสกปรกออกโพระดกคอสีฟ้า และ fillet หรือโพระดกคอสีฟ้า และผิวอาจยังสามารถสวมใส่ใน crespine, hairnet หนา หรือสนูด ช่วงเวลา crespine ที่พัฒนาเป็นตาข่ายทำเป็นอัญมณีที่ขังผมด้านหัว และแม้ในภายหลัง ท้าย Crespine โลหะนี้ยังเรียกว่าเป็น caul และยังคงทันสมัยหลังจากโพระดกคอสีฟ้าที่ได้ตกลงมาจากแฟชั่น [29] มันถูกใช้ในฮังการีจนถึงจุดเริ่มต้นของครึ่งหลังของศตวรรษ 15 มันถูกใช้ โดยฮังการีราชินีบาร์บาร่า Celje ประมาณ 1440

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วในภาคเหนือและยุโรปตะวันตกสวมชนิดของ headcovering บาง ปกเป็นวงดนตรีของผ้าลินินที่ผ่านใต้คางและถูกตรึงบนด้านบนของหัว; มันลงมาจากก่อนหน้านี้ wimple (ภาษาฝรั่งเศส, Barbe) ซึ่งได้รับการสวมใส่ในขณะนี้โดยเฉพาะผู้หญิงที่มีอายุมากกว่าแม่ม่ายและแม่ชี ปกได้รับการสวมใส่กับเนื้อผ้าลินินหรือผ้าคาดศีรษะหรือหมวกผ้าลินินที่เรียกว่าแต่งผมที่มีหรือไม่มี couvrechef (ผ้าเช็ดหน้า) หรือม่านโดยรวม. [28] มันผ่านออกจากแฟชั่นในช่วงกลางศตวรรษที่ หญิงที่ยังไม่แต่งงานก็ถักผมที่จะทำให้สิ่งสกปรกออก. ปกและเนื้อหรือปกและผ้าคลุมหน้าอาจจะมีการสวมใส่มากกว่า crespine เป็นตาข่ายคลุมผมหนาหรือสายผูกผม เมื่อเวลาผ่านไป crespine พัฒนาเป็นตาข่ายของการทำงานของเพชรที่ถูกคุมขังผมที่ด้านข้างของศีรษะและแม้กระทั่งต่อมาที่ด้านหลัง crespine โลหะนี้เรียกว่ายังเป็นพังผืดและยังคงมีสไตล์เป็นเวลานานหลังจากปกได้ลดลงออกจากแฟชั่น. [29] ตัวอย่างเช่นมันถูกใช้ในฮังการีจนถึงจุดเริ่มต้นของช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 15 ในขณะที่มันถูกใช้โดย ฮังการีราชินีมเหสีของบาร์บาราเคลรอบ 1440

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วในภาคเหนือและตะวันตกยุโรปใส่บางชนิดของ headcovering . ส่วนนกโพระดกเป็นวงดนตรีของผ้าลินินที่ผ่านใต้คาง และถูกตรึงบนหัว มันสืบเชื้อสายมาจากวิมเปิ้ลก่อนหน้านี้ ( ในภาษาฝรั่งเศส , บาร์บ ) ซึ่งถูกสวมใส่โดยเฉพาะผู้หญิง แก่แม่ม่าย และแม่ชี ส่วนนกโพระดกใส่ด้วยผ้าลินินเนื้อ หรือ ที่คาดผม หรือหมวก เรียกว่า ผิว่าผ้าลินิน ,มีหรือไม่มี couvrechef ( kerchief ) หรือผ้าคลุมหน้าโดยรวม [ 28 ] มันผ่านออกของแฟชั่น โดยกลางศตวรรษที่ สาวโสดก็ถักผมให้สิ่งสกปรกออก .

และ เนื้อปลา หรือ นกโพระดก นกโพระดกและม่านยังสามารถสวมใส่มากกว่า crespine , ตาข่ายคลุมผมหนาหรือสายผูก . เมื่อเวลาผ่านไป crespine พัฒนาเป็นตาข่ายเพชรเป็นงานที่คับผมบนด้านข้างของศีรษะ และต่อมาที่ด้านหลัง crespine โลหะนี้ถูกเรียกว่า พังผืด และยังคงมีสไตล์นานหลังจากที่ นกโพระดกได้ลดลงออกจากแฟชั่น [ 29 ] ตัวอย่างเช่น มันถูกใช้ในฮังการีจนถึงจุดเริ่มต้นของครึ่งหลังของศตวรรษที่ 15 , มันถูกใช้โดยมเหสีราชินีฮังการี Barbara ของเซเลียประมาณ 1440 .