case study approach is used to disc

case study approach is used to discuss frameworks
together with practical examples of steps taken to translate
scientific evidence about the Thinking About
Epilepsy program into action (Yin, 2003). We present our
case according to the timeline in which events occurred,
including how the partnership between researchers and
the community began, key gaps were identified, program
was developed and then evaluated, and steps were taken
to expand the use of the program once it was found to
be effective.
Qualitative methods were used in conjunction with
quantitative methods at all stages of the Thinking About
Epilepsy program, starting from securing the partnership,
to identifying the key needs, to development
and evaluation of the education program, and finally to
inform the translation of the program into wider use.
The quantitative method used was a cluster randomized
controlled trial that was used to evaluate the Thinking
About Epilepsy program. Further details about the cluster
trial are available in a previous publication (Martiniuk,
Speechley, Secco, Campbell, & Donner, 2007). This article focuses on the qualitative methods used in this project,
which included reviewing organizational documents,
observations of the program in schools, and transcripts of
interviews with key stakeholders. The key stakeholders
interviewed were executive directors of Epilepsy
Support Centres in Ontario (five interviewed), epilepsy
educators in each of the four regions in Ontario
already delivering the Thinking About Epilepsy program,
key representatives at the School Board level
(including curriculum design, science consultant, community
partnerships officer, and research officer), five
teachers who had observed the program and five teachers
who had not, and two other nonprofit organizations
who also engage in school-based programs.
To better understand how to roll out the Thinking
About Epilepsy program, questions were posed by Ivey
School of Business students in one-on-one interviews
with the stakeholders and key representatives mentioned
above. The questions were open-ended prompts
about the stakeholders’ overall goals as well as specific
goals related to epilepsy if any, suggestions on the delivery
process, pressures or opportunity costs to delivering
an epilepsy education program, key contacts in
the organization, staffing, strengths and weaknesses of
the organization as related to delivering an education
program on epilepsy, sources of funding, preference for
teaching strategies, evaluation options, and other insights.
Ethics approval was obtained from the University of
Western Ontario ethics board.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

case study approach is used to discuss frameworkstogether with practical examples of steps taken to translatescientific evidence about the Thinking AboutEpilepsy program into action (Yin, 2003). We present ourcase according to the timeline in which events occurred,including how the partnership between researchers andthe community began, key gaps were identified, programwas developed and then evaluated, and steps were takento expand the use of the program once it was found tobe effective.Qualitative methods were used in conjunction withquantitative methods at all stages of the Thinking AboutEpilepsy program, starting from securing the partnership,to identifying the key needs, to developmentand evaluation of the education program, and finally toinform the translation of the program into wider use.The quantitative method used was a cluster randomizedcontrolled trial that was used to evaluate the ThinkingAbout Epilepsy program. Further details about the clustertrial are available in a previous publication (Martiniuk,Speechley, Secco, Campbell, & Donner, 2007). This article focuses on the qualitative methods used in this project,which included reviewing organizational documents,observations of the program in schools, and transcripts ofinterviews with key stakeholders. The key stakeholdersinterviewed were executive directors of EpilepsySupport Centres in Ontario (five interviewed), epilepsyนักการศึกษาในแต่ละภูมิภาค 4 ในออนตาริโอแล้วส่งโปรแกรมคิดเกี่ยวกับโรคลมชักตัวแทนหลักในระดับคณะกรรมการโรงเรียน(รวมถึงหลักสูตรการออกแบบ ที่ปรึกษาวิทยาศาสตร์ ชุมชนความร่วมมือเจ้าหน้าที่ และเจ้าหน้าที่วิจัย), 5ครูได้สังเกตโปรแกรมและครู 5ที่มีไม่ และองค์กรไม่แสวงผลกำไร 2 อื่น ๆที่เข้าร่วมในโปรแกรมตามโรงเรียนการเข้าใจวิธีการม้วนออกคิดเกี่ยวกับโรคลมชัก คำถามที่มีอิทธพล โดย Iveyนักเรียนโรงเรียนธุรกิจในแพ็คเกจการสัมภาษณ์มีส่วนได้เสียและพนักงานคีย์ดังกล่าวข้างต้น คำถามถูกพร้อมท์แบบเปิดเกี่ยวกับของเสียโดยรวมเป้าหมายเป็นเฉพาะเป้าหมายที่เกี่ยวข้องกับโรคลมชักถ้ามี คำแนะนำในการจัดส่งกระบวนการ ความดัน หรือโอกาสต้นทุนการส่งมอบโปรแกรมศึกษาโรคลมชัก คีในองค์กร พนักงาน จุดแข็งและจุดอ่อนของหน่วยที่เกี่ยวข้องกับงานการศึกษาโรคลมชัก แหล่งทุน กำหนดลักษณะสำหรับโปรแกรมสอนกลยุทธ์ ตัวเลือกประเมิน และอื่น ๆ ความเข้าใจอนุมัติจริยธรรมได้รับจากมหาวิทยาลัยคณะกรรมการจริยธรรมเวสเทิร์นออนตาริโอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กรณีศึกษาวิธีการที่จะใช้ในการหารือเกี่ยวกับกรอบพร้อมกับตัวอย่างการปฏิบัติในขั้นตอนการดำเนินการที่จะแปลหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวกับความคิดเกี่ยวกับโปรแกรมโรคลมชักในการดำเนินการ(หยิน, 2003) เรานำเสนอของเรากรณีตามระยะเวลาในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นรวมถึงวิธีการความร่วมมือระหว่างนักวิจัยและชุมชนที่จะเริ่มต้นช่องว่างที่สำคัญมีการระบุโปรแกรมได้รับการพัฒนาและประเมินผลแล้วและขั้นตอนที่ถูกนำไปขยายการใช้งานของโปรแกรมเมื่อมันเป็นพบว่าจะมีประสิทธิภาพ. วิธีการเชิงคุณภาพถูกนำมาใช้ร่วมกับวิธีการเชิงปริมาณในทุกขั้นตอนของการคิดเกี่ยวกับโปรแกรมโรคลมชักเริ่มต้นจากการรักษาความปลอดภัยเป็นหุ้นส่วนในการระบุความต้องการที่สำคัญในการพัฒนาและการประเมินผลของโปรแกรมการศึกษาและในที่สุดก็จะแจ้งให้การแปลของโปรแกรมในการใช้งานที่กว้างขึ้น. วิธีการเชิงปริมาณที่ใช้เป็นกลุ่มสุ่มทดลองควบคุมที่ใช้ในการประเมินการคิดเกี่ยวกับโปรแกรมโรคลมชัก รายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับกลุ่มทดลองที่มีอยู่ในการประกาศก่อนหน้านี้ (Martiniuk, Speechley, Secco, แคมป์เบลเนอร์และ 2007) บทความนี้มุ่งเน้นวิธีการเชิงคุณภาพที่ใช้ในโครงการนี้ซึ่งรวมถึงการตรวจสอบเอกสารขององค์กรการสังเกตของโปรแกรมในโรงเรียนและเทปการสัมภาษณ์กับผู้มีส่วนได้เสียที่สำคัญ ผู้มีส่วนได้เสียที่สำคัญสัมภาษณ์ผู้บริหารของโรคลมชักสนับสนุนศูนย์ในออนตาริ(ห้าสัมภาษณ์), โรคลมชักการศึกษาในแต่ละสี่ภูมิภาคในออนแล้วส่งมอบความคิดเกี่ยวกับโปรแกรมโรคลมชัก, ตัวแทนที่สำคัญในระดับคณะกรรมการโรงเรียน(รวมถึงการออกแบบหลักสูตรที่ปรึกษาด้านวิทยาศาสตร์ ชุมชนเจ้าหน้าที่ความร่วมมือและเจ้าหน้าที่วิจัย) ห้าครูที่ได้ตั้งข้อสังเกตโปรแกรมและห้าครูผู้สอนที่มีไม่ได้และทั้งสององค์กรที่ไม่แสวงหากำไรอื่นๆที่ยังมีส่วนร่วมในโปรแกรมในโรงเรียน. เพื่อทำความเข้าใจวิธีการที่จะแผ่ออกความคิดเกี่ยวกับโปรแกรมโรคลมชักคำถามที่ถูกวางโดยไอวี่ย์โรงเรียนนักเรียนธุรกิจในการสัมภาษณ์หนึ่งต่อหนึ่งกับผู้มีส่วนได้เสียและตัวแทนที่สำคัญที่กล่าวถึงข้างต้น คำถามที่ได้แจ้งให้ปลายเปิดเกี่ยวกับเป้าหมายโดยรวมของผู้มีส่วนได้เสียเช่นเดียวกับที่เฉพาะเจาะจงเป้าหมายที่เกี่ยวข้องกับโรคลมชักถ้ามีคำแนะนำเกี่ยวกับการส่งมอบกระบวนการกดดันหรือค่าใช้จ่ายมีโอกาสที่จะนำเสนอโปรแกรมการศึกษาโรคลมชัก, รายชื่อที่สำคัญในองค์กรพนักงานจุดแข็งและจุดอ่อนขององค์กรเป็นที่เกี่ยวข้องกับการส่งมอบการศึกษาโปรแกรมบนโรคลมชักแหล่งที่มาของเงินทุน, การตั้งค่าสำหรับกลยุทธ์การเรียนการสอนการประเมินผลตัวเลือกและข้อมูลเชิงลึกอื่น ๆ . อนุมัติจริยธรรมที่ได้รับจากมหาวิทยาลัยเวสเทิร์นแทรีโอคณะกรรมการจริยธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีการศึกษาจะใช้เพื่อหารือเกี่ยวกับกรอบ
พร้อมกับตัวอย่างของขั้นตอนแปล

โปรแกรมเกี่ยวกับคิดเกี่ยวกับโรคลมชักให้เป็นหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ ( Yin , 2003 ) เราเสนอคดีของเรา
ตามระยะเวลาที่เหตุการณ์เกิดขึ้น
รวมถึงวิธีการความร่วมมือระหว่างนักวิจัย และชุมชนเริ่มช่องว่าง
, คีย์ระบุโปรแกรม
พัฒนาและประเมิน และขั้นตอนถูกถ่าย
เพื่อขยายการใช้โปรแกรมเมื่อพบ


ได้ผล วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้ร่วมกับ
วิธีการที่ทุกขั้นตอนของการคิดเรื่อง
โปรแกรมโรคลมชัก โดยเริ่มจากการเป็นหุ้นส่วนในการระบุความต้องการ
คีย์ เพื่อพัฒนา
และการประเมินผลของโปรแกรมการศึกษาและในที่สุด

แจ้งการแปลโปรแกรมเป็น กว้าง ใช้
เชิงปริมาณที่ใช้เป็นแบบ Randomized
ทดลองที่ใช้ประเมินการคิด
เกี่ยวกับโปรแกรมโรคลมชัก รายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับกลุ่ม
ทดลองที่มีอยู่ในสิ่งพิมพ์ก่อนหน้านี้ ( martiniuk
speechley เซคโค่ , , , &แคมป์เบล , เนอร์ , 2007 ) บทความนี้มุ่งเน้นเชิงคุณภาพที่ใช้ในโครงการนี้
ซึ่งรวมถึงการตรวจสอบเอกสารองค์การ
ข้อสังเกตของโปรแกรมในโรงเรียน และหลักฐานของ
การสัมภาษณ์ผู้มีส่วนได้เสียที่สำคัญ ผู้มีส่วนได้เสียที่สำคัญ
สัมภาษณ์เป็นกรรมการบริหารของศูนย์สนับสนุนลมบ้าหมู
ใน Ontario ( 5 คน ) , ลมบ้าหมู
นักการศึกษาในแต่ละสี่ภูมิภาคใน Ontario
แล้วการคิดโปรแกรม
โรคลมบ้าหมูตัวแทนหลักในระดับคณะกรรมการโรงเรียน
( รวมทั้งการออกแบบหลักสูตรวิทยาศาสตร์ที่ปรึกษาชุมชน
เจ้าหน้าที่พันธมิตรและเจ้าหน้าที่วิจัย ) 5
ครูที่เคยสังเกตโปรแกรมและห้าครู
ใครไม่ได้ และสองอื่น ๆองค์กรแสวง
ที่ยังต่อสู้ในโรงเรียนโปรแกรม .
เข้าใจวิธีการม้วนออก คิดโปรแกรม
เกี่ยวกับโรคลมชัก