“What a villain.”Mo Yu did not hide

“What a villain.”

Mo Yu did not hide her sarcasm and demeanor in her voice, “Unfortunately, insignificant people never saw the ocean. How can they understand what’s called magnificence? If they never took down a star, how can they understand what’s called vast? After all, you are only a summer bug that doesn’t understand what snow is.”

Suddenly, Chen Chang Sheng felt extremely uneasy. His right hand held a button in his pocket and his left hand held the handle of his short sword.

But it was too late.

He felt his mind was in a blur and his vision was impaired too.

Although it was already night and it was hard to see anything, it was clear that there was something wrong with the scenes in front of him.

An unspeakable aura entered his mind and he suddenly felt tired.

The next moment, he pull himself together and woke up.

But the view was different already. He noticed that he arrived at a random ruined garden. In front of him was a cold lake reflecting the starlight. A few trees were growing around the lake but since it was still autumn, the trees has yet to blossom.

He was shocked. How did he come to this place when just a moment ago, he was in the hallway outside of Wei Yang Palace?

What kind of technique did she use to achieve this strange effect?

No one else was in the ruined garden and the only thing that he could hear were leaves sizzling on the trees.

He turned around and saw the palace hundreds of yards away. It was still filled with light and although he couldn’t see the people, it was probably very lively.

Perhaps the southern ambassadors have arrived.

Standing in the ruined garden and staring into a lively garden amplified his loneliness.

Mo Yu’s voice was heard again, but this time it wasn’t in his heart but rather on the other side of the ruined garden and a certain position in the night, “Just observe. Tonight you just need to be an observer and then everything will be solved easily.”

Chen Chang Sheng stared into the dark night and said, “This isn’t fair.”

Mo Yu said, “Such childish words shouldn’t be said by such a cunning person like you.”

For some reason, her voice was tired.

Chen Chang Sheng said, “Such childish words shouldn’t be said by the legendary Madam Mo.”

Mo Yu believed his thought on the fairness of this event was childish.

He believed that Mo Yu’s thought was truly naive.

It wasn’t a twist of words, but rather a difference of view on this world.

Mo Yu said coldly, “Fair, or justice was never the most important thing in this world.”

Chen Chang Sheng was silent for a moment, “When the Wisdom Scholar froze to death in jail for something he never did, he probably wasn’t thinking like that.”

Wisdom Scholar, Mo Wen Shan, a great educationist and literature of Zhou Dynasty was put in jail without trial because he mocked a powerful figure of the royal court. He later was pulled out of the jail in a freezing day during the winter and died from freezing. Every male member of the Mo Family was killed and only his granddaughter survived.

Mo Yu was that grand daughter.

Mo Yu’s cold but furious voice filled the night, “You bold bastard!”

Chen Chang Sheng said, “A person of the world speaks of the events in the world, how is this bold?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"สิ่งคนร้าย"Mo Yu ไม่ซ่อนเธอคึกและ demeanor ในเสียงของเธอ, "อับ คนไม่สำคัญไม่เคยเห็นทะเล ว่าพวกเขาเข้าใจสิ่งที่เรียกว่างดงาม ถ้าพวกเขาไม่เคยเอาลงดาว วิธีการที่สามารถเข้าใจถึงสิ่งที่เรียกว่าใหญ่หรือไม่ หลังจากที่ทุก คุณมีเพียงฤดูร้อนจุดบกพร่องที่ไม่เข้าใจคือหิมะอะไร"ทันใดนั้น Chen Sheng ช้างรู้สึกไม่สบายใจมากขึ้น มือขวาถือปุ่มในกระเป๋าของเขา และมือซ้ายถือด้ามจับของดาบสั้นแต่มันก็สายเกินไปเขารู้สึกว่า จิตใจของเขาในการเบลอ และวิสัยทัศน์ของเขาบกพร่องมากเกินไปแม้มันเป็น คืนและมันก็ยากที่จะเห็นอะไร มันเป็นที่ชัดเจนว่า มันมีบางอย่างผิดปกติกับฉากหน้าเขากลิ่นอายไม่สามารถบรรยายได้ใส่ใจเขา และเขาก็รู้สึกเบื่อช่วงเวลาถัดไป เขาดึงตัวเองกัน และตื่นขึ้นมาแต่มุมมองแตกต่างกันแล้ว เขาสังเกตเห็นว่า เขามาที่สวนเจ๊งแบบสุ่ม หน้าเขาเป็นทะเลสาบเย็นสะท้อนประดา ต้นไม้กี่กำลังเติบโตรอบ ๆ ทะเลสาบ แต่ตั้งแต่มันยังฤดูใบไม้ร่วง ต้นไม้ยังไม่ได้ดอกเขาตกใจ วิธีทำเขาเกิดเมื่อช่วงเวลาผ่านมา เขาได้ในโถงทางเดินภายนอกพระราชวังเว่ยหยางเธอไม่ใช้เทคนิคแบบไหนเพื่อให้บรรลุผลนี้แปลกไม่มีใครเป็นในสวนเจ๊งและสิ่งเดียวที่เขาสามารถได้ยินเสียงดังใบไม้บนต้นไม้เขาหันไปรอบ ๆ และเห็นวังหลายร้อยเมตรห่าง มันยังคงเต็มไป ด้วยแสง และแม้ว่าเขาไม่เห็นผู้คน ก็คงมีชีวิตชีวามากบางทีมาถึงทูตภาคใต้ยืนอยู่ในสวนเจ๊ง และจ้องมองลงในสวนเพียงขยายความเหงาของเขาเราได้ยินเสียง Mo ยูอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันไม่ได้ ในหัวใจของเขา แต่ ในอีกด้านหนึ่งของสวนเจ๊งและตำแหน่งที่แน่นอนในเวลากลางคืน "เพียงสังเกต คืนนี้คุณเพียงแค่จะ สังเกตการณ์แล้ว ทุกอย่างจะแก้ไขได้ง่าย"Chen Sheng ช้างจ้องเข้าไปในคืนมืด และกล่าว ว่า "นี้ไม่ยุติธรรม"Mo ยูกล่าวว่า "ไม่ควรจะกล่าวคำพูดแบบเด็กดังกล่าว โดยไหวพริบคนเช่นคุณ"เหตุผลบางอย่าง เสียงของเธอก็เบื่อChen Sheng ช้างกล่าวว่า "คำกล่าวหน่อมแน้มไม่ควรกล่าวว่า เดือนม่ายในตำนาน"ยูโมเชื่อว่า เขาคิดว่าในความเป็นธรรมของเหตุการณ์นี้เป็นหน่อมแน้มเขาเชื่อว่า Mo ยูคิดว่าแท้จริงไร้เดียงสามันไม่ได้บิดคำ แต่เป็นความแตกต่างของมุมมองบนโลกนี้ยู Mo บอกว่า จ้างงาน "แฟร์ หรือความยุติธรรมไม่ถูกไม่เคยสิ่งสำคัญสุดในโลกนี้"Chen Sheng ช้างถูกเงียบครู่ "เมื่อนักวิชาการภูมิปัญญา froze ตายในคุกสำหรับบางสิ่งบางอย่างที่เขาไม่ได้ เขาอาจไม่คิดเช่นนั้น"ภูมิปัญญา Scholar, Mo Wen Shan, educationist ดี และวรรณกรรมของราชวงศ์โจวถูกใส่ในคุกโดยไม่ต้องทดลอง เพราะเขาล้อเลียนรูปทรงพลังของรอยัลคอร์ท เขาภายหลังถูกดึงออกมาจากคุกในวันแช่แข็งในช่วงฤดูหนาว และตายจากจุดเยือกแข็ง สมาชิกผู้ชายของครอบครัวโมถูกฆ่าตาย และรอดหลานสาวของเขายูโมคือ ว่าลูกสาวแกเสียงเย็น แต่โกรธ Mo ยูเต็มคืน "คุณ หนา bastard"Chen Sheng ช้างที่กล่าวว่า, "บุคคลของโลกที่พูดถึงเหตุการณ์ในโลก วิธีนี้เป็นตัวหนาหรือ? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"สิ่งที่คนร้าย." โมยูไม่ได้ซ่อนถากถางและการกระทำของเธอในเสียงของเธอ " แต่คนที่ไม่มีนัยสำคัญไม่เคยเห็นทะเล วิธีที่พวกเขาสามารถเข้าใจสิ่งที่เรียกว่าความงดงาม? หากพวกเขาไม่เคยเอาลงดาววิธีที่พวกเขาสามารถเข้าใจสิ่งที่เรียกว่าใหญ่? หลังจากที่ทุกท่านเป็นเพียงข้อผิดพลาดในช่วงฤดูร้อนที่ไม่เข้าใจในสิ่งที่มีหิมะตก. " ทันใดนั้นเฉินช้าง Sheng รู้สึกไม่สบายใจมาก พระหัตถ์ขวาถือปุ่มในกระเป๋าของเขาและมือซ้ายของเขาจัดขึ้นจับดาบสั้นของเขา. แต่มันก็สายเกินไป. เขารู้สึกว่าใจของเขาในภาพเบลอและวิสัยทัศน์ของเขาก็มีความบกพร่องเกินไป. แม้ว่ามันจะเป็นอยู่แล้วคืนและมันก็เป็น ยากที่จะเห็นอะไรมันก็เห็นได้ชัดว่ามีบางอย่างผิดปกติกับฉากในด้านหน้าของเขา. กลิ่นอายพูดไม่ได้เข้ามาในความคิดของเขาและเขาก็รู้สึกเหนื่อย. ช่วงเวลาต่อมาเขาดึงตัวเองเข้าด้วยกันและตื่นขึ้นมา. แต่มุมมองที่แตกต่างกัน แล้ว. เขาสังเกตเห็นว่าเขามาถึงที่สวนเจ๊งแบบสุ่ม ในด้านหน้าของเขาเป็นทะเลสาบเย็นสะท้อนแสงดาว ต้นไม้เติบโตรอบทะเลสาบ แต่เพราะมันยังคงเป็นฤดูใบไม้ร่วงต้นไม้ยังไม่ได้ดอก. เขาก็ต้องตกใจ เขามาถึงที่นี่ได้อย่างไรเมื่อสักครู่ที่ผ่านมาเขาอยู่ในห้องโถงด้านนอกของเหว่ยหยางพระราชวัง? สิ่งที่ชนิดของเทคนิคที่เธอใช้เพื่อให้บรรลุผลที่แปลกประหลาดนี้หรือไม่? ไม่มีใครอยู่ในสวนเจ๊งและสิ่งเดียวที่ เขาสามารถได้ยินเสียงได้รับใบร้อนบนต้นไม้. เขาหันไปรอบ ๆ และเห็นหลายร้อยพระราชวังหลาออกไป มันก็ยังคงเต็มไปด้วยแสงและแม้ว่าเขาจะไม่สามารถมองเห็นคนมันอาจจะมีชีวิตชีวามาก. บางทีทูตภาคใต้ได้มาถึง. ยืนอยู่ในสวนเจ๊งและจ้องมองเข้าไปในสวนที่มีชีวิตชีวาขยายความเหงาของเขา. เสียงโมยูก็ได้ยินเสียงอีกครั้ง แต่คราวนี้มันไม่ได้อยู่ในหัวใจของเขา แต่ในด้านอื่น ๆ ของสวนเจ๊งและตำแหน่งใดตำแหน่งหนึ่งในเวลากลางคืน "เพียงแค่สังเกต คืนนี้คุณก็จะต้องมีผู้สังเกตการณ์และแล้วทุกอย่างจะได้รับการแก้ไขได้อย่างง่ายดาย. " เฉินช้าง Sheng จ้องเข้าไปในคืนที่มืดและกล่าวว่า" นี่คือไม่ยุติธรรม. " โมยูกล่าวว่า" คำพูดของเด็กดังกล่าวไม่ควรจะบอกว่า บุคคลดังกล่าวมีไหวพริบเช่นคุณ. " ด้วยเหตุผลบางอย่างเสียงของเธอก็เหนื่อย. เฉินช้าง Sheng กล่าวว่า" คำพูดของเด็กดังกล่าวไม่ควรจะกล่าวโดยตำนานท่านผู้หญิงโม " โม Yu เชื่อความคิดของเขาเกี่ยวกับความเป็นธรรมจากเหตุการณ์ครั้งนี้คือ หน่อมแน้ม. เขาเชื่อว่าโมยูคิดไร้เดียงสาอย่างแท้จริง. มันไม่ได้บิดของคำ แต่ความแตกต่างของมุมมองในโลกนี้. โม Yu กล่าวอย่างเย็นชา "ยุติธรรมหรือความยุติธรรมก็ไม่เคยสิ่งที่สำคัญที่สุดในโลกนี้ . " เฉินช้าง Sheng ก็เงียบไปครู่หนึ่ง" เมื่อนักวิชาการภูมิปัญญาหนาวตายในคุกสำหรับสิ่งที่เขาไม่เคยทำเขาอาจไม่ได้คิดเช่นนั้น. " นักวิชาการภูมิปัญญาโมเหวินฉานมีการศึกษาที่ดีและวรรณคดี ราชวงศ์โจวถูกขังอยู่ในคุกโดยไม่ต้องทดลองเพราะเขาล้อเลียนบุคคลที่ทรงอำนาจของราชสำนัก หลังจากนั้นเขาก็ถูกดึงออกมาจากคุกในวันที่แช่แข็งในช่วงฤดูหนาวและเสียชีวิตจากการแช่แข็ง สมาชิกทุกคนชายของโมครอบครัวถูกฆ่าตายและมีเพียงหลานสาวของเขารอดชีวิต. โม Yu เป็นว่าลูกสาวแกรนด์. โมยูเสียงเย็น แต่โกรธที่เต็มไปคืน "คุณไอ้หนา!" เฉินช้าง Sheng กล่าวว่า "คนของโลกพูด เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในโลก, วิธีเป็นตัวหนานี้หรือไม่? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" คนร้าย "โม ยูไม่ได้ซ่อนประชดกับท่าทางของเธอในเสียงของเธอ " แต่น่าเสียดายที่ไม่มีคนเคยเห็นมหาสมุทร วิธีการที่พวกเขาสามารถเข้าใจสิ่งที่เรียกว่าความงดงาม ? ถ้าพวกเขาไม่เคยเอาลงดาว , วิธีการที่พวกเขาสามารถเข้าใจสิ่งที่เรียกว่ามากมาย ? หลังจากทั้งหมด คุณมีแค่ฤดูร้อน ปัญหาที่ไม่เข้าใจว่าหิมะ”ทันใดนั้น เฉินฉาง เซิง รู้สึกวิตกกังวลอย่างมาก พระหัตถ์ขวาถือปุ่มในกระเป๋าของเขาและมือซ้ายจับด้ามดาบสั้นของเขาแต่มันสายไปแล้วเขารู้สึกว่าจิตใจของเขาพร่ามัวและวิสัยทัศน์ของเขาก็บกพร่องด้วยถึงแม้ว่ามันจะมืดแล้วและมันก็ยากที่จะเห็นอะไร มันชัดเจนว่ามีบางอย่างผิดปกติกับฉากในด้านหน้าของเขาออร่ามากๆ เข้า ใจของเขา และเขาก็รู้สึกว่าเหนื่อยเวลาต่อมา เขาดึงตัวเองเข้าด้วยกันและตื่นขึ้นมาแต่มุมมองมันต่างกันอยู่แล้ว เขาสังเกตเห็นว่าเขามาถึงที่สุ่มทำลายสวน หน้าเขาเย็นทะเลสาบสะท้อนแสงดาว ไม่กี่ต้นไม้ปลูกโดยรอบทะเลสาบ แต่มันยังคงเป็นฤดูใบไม้ร่วง ต้นไม้ยังไม่ออกดอกเขาตกใจมาก ทำไมเขามาที่นี่ เมื่อสักครู่ที่ผ่านมา เขาอยู่ในห้องโถงด้านนอก Wei Yang วังชนิดของเทคนิคที่เธอใช้เพื่อให้บรรลุนี้มีผลแปลกไม่มีใครในทำลายสวน และสิ่งเดียวที่เขาสามารถได้ยินดังคือใบไม้บนต้นไม้เขาหันไปรอบ ๆและเห็นพระราชวังหลายร้อยหลาออกไป มันยังเต็มไปด้วยแสงและแม้ว่าเขาไม่เห็นผู้คน มันมีชีวิตชีวามากบางทีทูตภาคใต้ มาถึงแล้วยืนอยู่ในทำลายสวนและจ้องมองสวนมีชีวิตชีวาความเหงาของเขาถูกขยายขึ้นเสียงของโมยูดังขึ้นอีกครั้ง แต่คราวนี้ไม่ใช่ในจิตใจของเขา แต่ในด้านอื่น ๆของการทำลายสวน และตำแหน่งที่แน่นอนในตอนกลางคืน เพิ่งสังเกต คืนนี้คุณต้องสังเกตการณ์ และทุกอย่างจะถูกแก้ไขได้อย่างง่ายดาย .เฉินฉาง เซิง จ้องในคืนที่มืดและกล่าวว่า " มันไม่ยุติธรรมเลย "โม ยู กล่าวว่า " คำพูดที่เด็กไม่ควรพูดด้วยเช่นแหลมคนเหมือนคุณ "สำหรับเหตุผลบางอย่าง เสียงเธอเหนื่อยเฉินฉาง เซิง กล่าวว่า " คำพูดที่เด็กไม่ควรพูด โดย โม มาดามในตำนาน "โมยูเชื่อความคิดของเขาเกี่ยวกับความเป็นธรรมของเหตุการณ์นี้เป็นเด็กเขาเชื่อว่า โม ยูคิดว่ามันไร้เดียงสาจริงๆมันไม่ได้บิดของคำ แต่ความแตกต่างของมุมมองบนโลกใบนี้โม ยูพูดอย่างเย็นชา " เป็นธรรม หรือยุติธรรม ไม่เคยเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในโลกนี้ " .เฉินฉาง เซิง ก็เงียบไปครู่หนึ่ง เมื่อปัญญาบัณฑิต แข็งตายในคุกสำหรับสิ่งที่เขาไม่เคยทำ เขาอาจจะไม่ได้คิดแบบนั้น "นักวิชาการปัญญา โม Wen Shan , educationist ที่ดีและวรรณกรรมของราชวงศ์โจวถูกขังคุกโดยไม่มีการไต่สวน เพราะเขาดูถูกตัวเลขที่มีประสิทธิภาพของราชวงศ์ หลังจากนั้นเขาก็ถูกดึงออกมาจากคุกในวันแช่แข็งในช่วงฤดูหนาวและเสียชีวิตจากความหนาวเย็น ผู้ชายทุกคนในสมาชิกครอบครัวโมถูกฆ่าและหลานสาวของเขารอดมาได้โม ยู ที่ แกรนด์ ลูกสาวโม ยู หนาว แต่โกรธเสียงเต็มคืน " คุณกล้าวะ ! ! ! ! ! ! "เฉินฉาง เซิง กล่าวว่า " บุคคลของโลก พูดถึงเหตุการณ์ในโลกนี่หนา ? "